fbpx
วิกิพีเดีย

โธฬาวีรา

สิงหาคม 18, 2022

โธฬาวีรา (คุชราต: ધોળાવીરા; Dholavira) เป็นแหล่งโบราณคดีในหมู่บ้านขาทีรเพต ในตลุกะภจาว อำเภอกูตจ์ รัฐคุชราต เป็นซากของอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ/ฮารัปปา โธฬาวีราเป็นหนึ่งในห้าแหล่งโบราณคดีขนาดใหญ่ ที่สำคัญที่สุดแหล่งหนึ่ง และถือกันว่าเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุด ในเวลานั้น เมืองรูปสี่เหลี่ยมขนาด 47 ha (120 เอเคอร์) นี้ ตั้งอยู่ขนาบระหว่างลำธารมันสาร์ (Mansar) ในทางเหนือ และมันหาร์ (Manhar) ในทางใต้ เข้าใจว่ามีประชากรอยู่อาศัยในระหว่างราว 2,650 ปีก่อน ค.ศ. ก่อนจะค่อย ๆ ลดจำนวนลงในราว 2,100 ปีก่อน ค.ศ. และถูกทิ้งร้างเป็นช่วงสั้น ๆ ก่อนจะมีผู้กลับเข้ามาอยู่อาศัยในราว 1450 ปีก่อน ค.ศ.

โธฬาวีรา
บางส่วนของแหล่งขุดค้นโธฬาวีรา
แสดงที่ตั้งภายในอินเดีย
โธฬาวีรา (รัฐคุชราต)
ที่ตั้งขทีรเพต, อำเภอกูตจ์, รัฐคุชราต, ประเทศอินเดีย
พิกัด23°53′18.98″N 70°12′49.09″E / 23.8886056°N 70.2136361°E / 23.8886056; 70.2136361พิกัดภูมิศาสตร์: 23°53′18.98″N 70°12′49.09″E / 23.8886056°N 70.2136361°E / 23.8886056; 70.2136361
ประเภทซากนิคม
พื้นที่47 ha (120 เอเคอร์)
ความเป็นมา
สมัยฮารัปปา 1 ถึง ฮารัปปา 5
วัฒนธรรมอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ
หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่
สภาพซาก
การเปิดให้เข้าชมใช่
ชื่อที่ขึ้นทะเบียนโธฬาวีรา: นครอารยธรรมฮารัปปา
เกณฑ์วัฒนธรรม: (iii), (iv)
ขึ้นเมื่อ2021 (คณะกรรมการสมัยที่ 44)
เลขอ้างอิง1645

แหล่งนี้ขุดพบในปี 1967–1968 โดย เจ.พี.โชษี จากกรมสำรวจโบราณคดีอินเดีย (เอเอสไอ) แหล่งนี้มีขนาดใหญ่สุดอันดับห้าในบรรดาแหล่งอารยธรรมฮารัปปาแปดแห่งที่พบ เอเอสไอดำเนินการขุดค้นตั้งแต่ปี 1990 พร้อมทั้งระบุว่า "โธฬาวีราเป็นแหล่งที่ช่วยในการเข้าใจอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ" แหล่งสำคัญของฮารัปปาอื่น ๆ ที่ขุดค้นพบแล้วได้แก่ฮารัปปา, โมเฮนโจ-ดาโร, คเนรีวลา, รขีครหี, กาลีบังคัน, รูปนคร และโลถาล

อ้างอิง

  1. "Ruins on the Tropic of Cancer".
  2. Subramanian, T. "The rise and fall of a Harappan city". The Archaeology News Network. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
  3. "Where does history begin?".
  4. Kenoyer & Heuston, Jonathan Mark & Kimberley (2005). The Ancient South Asian World. New York: Oxford University Press. p. 55. ISBN 9780195222432.
  5. Centre, UNESCO World Heritage. "Dholavira: A Harappan City - UNESCO World Heritage Centre". whc.unesco.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
  6. Possehl, Gregory L. (2002). The Indus Civilization: A Contemporary Perspective (ภาษาอังกฤษ). Rowman Altamira. p. 17. ISBN 9780759101722. สืบค้นเมื่อ 3 June 2016.
  7. . Archaeological Survey of India. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 September 2011. สืบค้นเมื่อ 30 June 2012.

สิงหาคม 18, 2022
โธฬาว, รา, ชราต, dholavira, เป, นแหล, งโบราณคด, ในหม, านขาท, รเพต, ในตล, กะภจาว, อำเภอก, ตจ, ฐค, ชราต, เป, นซากของอารยธรรมล, มแม, ำส, นธ, ฮาร, ปปา, เป, นหน, งในห, าแหล, งโบราณคด, ขนาดใหญ, สำค, ญท, ดแหล, งหน, และถ, อก, นว, าเป, นเม, องท, ใหญ, ในเวลาน, เม, องร, . othlawira khuchrat ધ ળ વ ર Dholavira epnaehlngobrankhdiinhmubankhathirepht intlukaphcaw xaephxkutc rthkhuchrat epnsakkhxngxarythrrmlumaemnasinthu harppa 1 othlawiraepnhnunginhaaehlngobrankhdikhnadihy 2 thisakhythisudaehlnghnung 3 aelathuxknwaepnemuxngthiihythisud 4 inewlann emuxngrupsiehliymkhnad 47 ha 120 exekhxr ni tngxyukhnabrahwanglatharmnsar Mansar inthangehnux aelamnhar Manhar inthangit 5 ekhaicwamiprachakrxyuxasyinrahwangraw 2 650 pikxn kh s kxncakhxy ldcanwnlnginraw 2 100 pikxn kh s aelathukthingrangepnchwngsn kxncamiphuklbekhamaxyuxasyinraw 1450 pikxn kh s 6 othlawirabangswnkhxngaehlngkhudkhnothlawiraaesdngthitngphayinxinediyaesdngaephnthixinediyothlawira rthkhuchrat aesdngaephnthirthkhuchratthitngkhthirepht xaephxkutc rthkhuchrat praethsxinediyphikd23 53 18 98 N 70 12 49 09 E 23 8886056 N 70 2136361 E 23 8886056 70 2136361 phikdphumisastr 23 53 18 98 N 70 12 49 09 E 23 8886056 N 70 2136361 E 23 8886056 70 2136361praephthsaknikhmphunthi47 ha 120 exekhxr khwamepnmasmyharppa 1 thung harppa 5wthnthrrmxarythrrmlumaemnasinthuhmayehtuekiywkbsthanthisphaphsakkarepidihekhachmichmrdkolkodyyuensokchuxthikhunthaebiynothlawira nkhrxarythrrmharppaeknthwthnthrrm iii iv khunemux2021 khnakrrmkarsmythi 44 elkhxangxing1645aehlngnikhudphbinpi 1967 1968 ody ec phi ochsi cakkrmsarwcobrankhdixinediy exexsix aehlngnimikhnadihysudxndbhainbrrdaaehlngxarythrrmharppaaepdaehngthiphb exexsixdaeninkarkhudkhntngaetpi 1990 phrxmthngrabuwa othlawiraepnaehlngthichwyinkarekhaicxarythrrmlumaemnasinthu 7 aehlngsakhykhxngharppaxun thikhudkhnphbaelwidaekharppa omehnoc daor khenriwla rkhikhrhi kalibngkhn rupnkhr aelaolthalxangxing aekikh Ruins on the Tropic of Cancer Subramanian T The rise and fall of a Harappan city The Archaeology News Network subkhnemux 3 June 2016 Where does history begin Kenoyer amp Heuston Jonathan Mark amp Kimberley 2005 The Ancient South Asian World New York Oxford University Press p 55 ISBN 9780195222432 Centre UNESCO World Heritage Dholavira A Harappan City UNESCO World Heritage Centre whc unesco org phasaxngkvs subkhnemux 3 June 2016 Possehl Gregory L 2002 The Indus Civilization A Contemporary Perspective phasaxngkvs Rowman Altamira p 17 ISBN 9780759101722 subkhnemux 3 June 2016 Excavations Dholavira Archaeological Survey of India khlngkhxmulekaekbcakaehlngedimemux 3 September 2011 subkhnemux 30 June 2012 ekhathungcak https th wikipedia org w index php title othlawira amp oldid 9591502, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,

บทความ

, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม