กลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆ

กลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆ (อังกฤษ: Western European and Others Group; WEOG) เป็นการแบ่งกลุ่มภูมิภาคอย่างไม่เป็นทางการกลุ่มหนึ่งในสหประชาชาติ โดยทำหน้าที่เป็นกลุ่มลงคะแนนเสียงและที่ประชุมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเจรจา กลุ่มลงคะแนนเสียงภูมิภาคนี้ได้รับการก่อตั้งใน พ.ศ. 2504 เพื่อสนับสนุนการเลือกตั้งในหน่วยงานหลายหน่วยของสหประชาชาติจากกลุ่มภูมิภาค ประเทศสมาชิกเกือบทั้งหมดตั้งอยู่ในยุโรปตะวันตก แต่กลุ่มดังกล่าวไม่ปกติตรงที่ปัจจัยทางภูมิศาสตร์ไม่ใช่ปัจจัยตัดสินเพียงอย่างเดียวว่าประเทศใดบ้างที่อยู่ในกลุ่มนี้ ทวีปยุโรปแบ่งออกเป็นกลุ่มกลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆ และกลุ่มยุโรปตะวันออก นอกจากนั้น กลุ่มนี้ยังประกอบด้วยแคนาดา ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ ซึ่งมีวัฒนธรรมและการเมืองสืบทอดมาจากรัฐยุโรปตะวันตกแต่ตั้งอยู่ห่างจากกันมาก ทางกลุ่มยังประกอบด้วยผู้สังเกตการณ์ ได้แก่ สหรัฐอเมริกา (ซึ่งไม่สามารถลงคะแนนเสียง แต่สามารถเสนอชื่อให้กับสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้) และสมาชิกเต็มชั่วคราว ได้แก่ อิสราเอล (บนพื้นฐานของ "การต่ออายุสมาชิกภาพเต็มตัวชั่วคราวอย่างถาวร")

ใน พ.ศ. 2550 กลุ่มประกอบด้วยรัฐสมาชิก 28 ประเทศ และได้รับการอนุมัติอีกครั้งหนึ่งใน พ.ศ. 2553

รัฐสมาชิก

รัฐสมาชิกถาวรในยุโรปตะวันตก

อันดอร์รา   ออสเตรีย   เบลเยียม   ฟินแลนด์   ฝรั่งเศส   เยอรมนี   กรีซ   ไอซ์แลนด์

อิตาลี   เดนมาร์ก   ลิกเตนสไตน์   ลักเซมเบิร์ก   มอลตา   โมนาโก   เนเธอร์แลนด์   นอร์เวย์

โปรตุเกส   ไอร์แลนด์   ซานมารีโน   สเปน   สวีเดน   สวิตเซอร์แลนด์   สหราชอาณาจักร

รัฐสมาชิกถาวรอื่น

•   ออสเตรเลีย
•   แคนาดา
•   นิวซีแลนด์

รัฐสมาชิกมีสิทธิ์ขาดในกลุ่ม บนพื้นฐานของการต่ออายุสสมาชิกภาพเต็มตัวชั่วคราวอย่างถาวร

•   อิสราเอล: ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2543 อิสราเอล ถึงแม้ว่าในแง่ของภูมิศาสตร์แล้วจะเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเอเชีย แต่ได้รับการขัดขวางโดยกลุ่มประเทศอาหรับ จึงได้ทำให้อิสราเอลกลายเป็นสมาชิกเต็มตัวของกลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆบนพื้นฐานชั่วคราว (สามารถเปลี่ยนแปลงกลับคืนสภาพได้) ในสำนักงานใหญ่ของกลุ่มยุโรปตะวันตกและกุล่มอื่นในสหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นการเปิดโอกาสให้อิสราเอลสามารถเสนอชื่อประเทศสำหรับการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งในหน่วยงานทั้งหลายของสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้ พ.ศ. 2547 อิสราเอลได้รับการต่ออายุสมาชิกภาพอย่างถาวร (ในสำนักงานใหญ่ของกลุ่มกลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆในสหรัฐ ขณะที่ยังเป็นผู้สังเกตการณ์ในสำนักงานสหประชาชาติในเจนีวา โรม และเวียนนา) 14 มิถุนายน พ.ศ. 2548 แดน กิลเลอร์แมน ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งรองประธานสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติคนที่ 60 ซึ่งชาวอิสราเอลคนสุดท้ายที่ดำรงตำแหน่งดังกล่าว คือ อุปทูตสหรัฐ อับบา อีบัน ใน พ.ศ. 2495 การสมัครของอิสรเอลได้รับการเสนอโดยกลุ่มกลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆสหประชาชาติ ในตำแหน่งดังกล่าว กิลเลอร์แมนได้มีบทบาทเป็นศูนย์กลางในการเจรจาระยะแรกของความขัดแย้งอิสราเอล-เลบานอน พ.ศ. 2549

รัฐสมาชิกมีสิทธิ์ในกลุ่ม บนพื้นฐานไม่มีสิทธิ์ขาด

•   ตุรกี ได้เป็นสมาชิกเต็มตัวทั้งกลุ่มกลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆและกลุ่มเอเชีย แต่สำหรับจุดประสงค์ด้านการเลือกตั้งแล้ว ได้รับการพิจารณาว่าเป็นสมาชิกของกลุ่มกลุ่มยุโรปตะวันตกและอื่น ๆ

ผู้สังเกตการณ์

•   สหรัฐ: สมัครใจเลือกที่จะไม่เข้าเป็นสมาชิกของกลุ่ม และเข้าร่วมการประชุมในฐานะผู้สังเกตการณ์เท่านั้น อย่างไรก็ตาม สหรัฐอเมริกาได้รับการพิจารณาว่าเป็นสมาชิกจากการเสนอชื่อในจุดประสงค์การเลือกตั้งในสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ

ข้อเสนอในการจัดระเบียบกลุ่มใหม่

พ.ศ. 2543 ครบรอบหนึ่งปีการดำรงสมาชิกภาพกลุ่มเอเชียของนาอูรู ทำให้ได้รับการเรียกร้องจากประเทศให้จัดตั้งกลุ่มภูมิภาคโอเชียเนียขึ้น ร่วมไปถึงออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ ภายในระบบการเลือกตั้งภูมิภาคสหประชาชาติ

อ้างอิง

1. UN-HABITAT's Global Report on Human Settelments, 2007 (p. 330)
2. Official UN list of Regional Groups (p. 2), at UN website. UNAIDS, The Governance Handbook, January 2010 (p. 29).
3. UN Commission for Human Rights, Resolution 624.
4. Justin Gruenberg: An Analysis of United Nations Security Council Resolutions (p. 479, n. 68).
5. UN-HABITAT's Global Report on Human Settelments, 2007 (p. 335, n. 2). UNAIDS, The Governance Handbook, January 2010 (p. 29, first note).
6. Justin Gruenberg: An Analysis of United Nations Security Council Resolutions (p. 479).
7. Official UN list of Regional Groups (p. 2, note).
8. See at UN website.