จอร์จ มาร์แชลล์
จอร์จ แคตเลตต์ มาร์แชลล์ (อังกฤษ: George Catlett Marshall) เป็นพลเอกอาวุโสแห่งกองทัพสหรัฐ และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐ มีชื่อเสียงโด่งดังในฐานะเป็นผู้นำชัยชนะมาสู่กองทัพสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่ 2
| พลเอกอาวุโส จอร์จ ซี. มาร์แชลล์ George C. Marshall | |
|---|---|
| ภาพประจำตำแหน่งทางทหารอย่างเป็นทางการ ใน พ.ศ. 2489 | |
| รัฐมนตรีว่าการกลาโหมสหรัฐคนที่ 3 | |
| ดำรงตำแหน่ง 21 กันยายน พ.ศ. 2493 – 12 กันยายน พ.ศ. 2494 | |
| ประธานาธิบดี | แฮร์รี เอส. ทรูแมน |
| รอง | สตีเฟน เอิร์ลลี รอเบิร์ต เอ. ลอเวตต์ |
| ก่อนหน้า | หลุยส์ เอ. จอห์นสัน |
| ถัดไป | รอเบิร์ต เอ. ลอเวตต์ |
| รัฐมนตรีว่าการต่างประเทศสหรัฐคนที่ 50 | |
| ดำรงตำแหน่ง 21 มกราคม พ.ศ. 2490 – 20 มกราคม พ.ศ. 2492 | |
| ประธานาธิบดี | แฮร์รี เอส. ทรูแมน |
| รอง | ดีน แอชสัน รอเบิร์ต เอ. ลอเวตต์ |
| ก่อนหน้า | เจมส์ เอฟ. เบิร์นส์ |
| ถัดไป | ดีน แอชสัน |
| ทูตพิเศษสหรัฐประจำสาธารณรัฐจีน | |
| ดำรงตำแหน่ง 20 ธันวาคม พ.ศ. 2488 – 6 มกราคม พ.ศ. 2490 | |
| ประธานาธิบดี | แฮร์รี เอส. ทรูแมน |
| ก่อนหน้า | เป็นผู้เริ่มตำแหน่ง |
| ถัดไป | ตำแหน่งถูกยุบเลิก |
| เสนาธิการกองทัพบกสหรัฐคนที่ 15 | |
| ดำรงตำแหน่ง 1 กันยายน พ.ศ. 2482 – 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2488 | |
| ประธานาธิบดี | แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ แฮร์รี เอส. ทรูแมน |
| ก่อนหน้า | มาลิน เคร็ก |
| ถัดไป | ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | จอร์จ แคตเลตต์ มาร์แชลล์ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2423 ยูเนียนทาวน์, รัฐเพนซิลเวเนีย, สหรัฐ |
| เสียชีวิต | 16 ตุลาคม พ.ศ. 2502 (78 ปี) วอชิงตัน ดี.ซี., สหรัฐ |
| ที่ฝังร่าง | สุสานแห่งชาติอาร์ลิงตัน |
| พรรคการเมือง | อิสระ |
| คู่สมรส | ลิลี คาร์เตอร์ โคลส์ (11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2445 - 15 กันยายน พ.ศ. 2470 (เสียชีวิต)) แคเธอรีน บอยซ์ ทัปเปอร์ บราวน์ (15 ตุลาคม พ.ศ. 2473) |
| ที่อยู่ | บ้านจอร์จ ซี มาร์แชลล์ ดอโดนา เมเนอร์ |
| ลายมือชื่อ | |
| การเข้าเป็นทหาร | |
| รับใช้ | สหรัฐ |
| สังกัด | กองทัพบกสหรัฐ |
| ประจำการ | พ.ศ. 2445 - พ.ศ. 2502 |
| ยศ | พลเอกอาวุโส (พลเอกแห่งกองทัพ) |
| บังคับบัญชา | เสนาธิการกองทัพบกสหรัฐ รองเสนาธิการกองทัพบกสหรัฐ กองทัพน้อยที่ 5, กองพลทหารราบที่ 3 (สหรัฐ) ค่ายมูลทรี เขต 1 และค่ายสครีเวน เขตเอฟ, เหล่าพลเรือนซ่อมบำรุง กรมทหารราบที่ 8 (สหรัฐ) กรมทหารราบที่ 15 (สหรัฐ) กรมทหารราบที่ 4 (สหรัฐ) |
| การยุทธ์ | สงครามฟิลิปปินส์ - อเมริกา สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามกลางเมืองจีน สงครามเย็น สงครามเกาหลี |
| บำเหน็จ | รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ เหรียญทองของรัฐสภาแห่งสหรัฐอเมริกา |
.svg.html){kind=link}
ประวัติ
เกิดที่เมืองยูเนียนทาวน์ รัฐเพนซิลเวเนีย ได้รับการศึกษาจากสถาบันการทหารเวอร์จิเนียและเข้าเป็นทหารทันทีที่จบการศึกษา
ต่อมาได้เข้าร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 ในบังคับบัญชาของนายพลจอห์น เพอร์ชิง และร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้รับการเลื่อนยศและตำแหน่งก้าวหน้าเป็นลำดับถึงตำแหน่งหัวหน้าคณะเสนาธิการทหารบก ได้รับยศทางทหารระดับ “พลเอกแห่งกองทัพบก” ซึ่งตั้งหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 และเกษียณอายุเมื่อ พ.ศ. 2488 หลังจากนั้นอีก 2 ปี ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในปี พ.ศ. 2490
จอร์จ มาร์แชลล์ เป็นผู้วางแผนฟื้นฟูยุโรปหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่เป็นที่รู้จักโดยทั่วไปว่า “แผนมาร์แชลล์” (Marshall Plan) จากบทบาทในแผนฟื้นฟูยุโรป ทำให้มาร์แชลล์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ เป็นนายทหารชาวอเมริกันคนเดียวที่เคยได้รับรางวัลนี้
ได้มีการก่อตั้ง “มูลนิธิจอร์จ ซี. มาร์แชลล์” ขึ้นที่สถาบันการทหารเวอร์จิเนียเพื่อเป็นเกียรติแก่นายพลจอร์จ มาร์แชลล์ นอกจากนี้ยังได้รับเหรียญอิสริยาภรณ์อัศวินชั้นสูงสุด (Knight or Dame Grand Cross - GCB) จากสหราชอาณาจักร
อ้างอิง
- Marshall Papers Pentagon Office Selected Correspondence Box 69 Folder 18 George C. Marshall Foundation
- U.S. officers holding five-star rank never retire; they draw full active duty pay for life.Spencer C. Tucker (2011). The Encyclopedia of the Vietnam War: A Political, Social, and Military History. ABC-CLIO. p. 1685. ISBN 978-1-85109-961-0.
| ก่อนหน้า | จอร์จ มาร์แชลล์ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| โจเซฟ สตาลิน | บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ (พ.ศ. 2486) | ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ | ||
| เจมส์ เอฟ. เบิร์นส | บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ (พ.ศ. 2490) | แฮร์รี เอส. ทรูแมน | ||
| อัลเบิร์ต ชไวทเซอร์ | รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ (พ.ศ. 2496) | ข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ (UNHCR) |
