วิกิพีเดีย
ราชวงศ์เตมือร์
สำหรับความหมายอื่น ดูที่ เตมูร์
ราชวงศ์เตมือร์ (อังกฤษ: Timurid dynasty, เปอร์เซีย: تیموریان ตั้งตนเป็น Gurkānī, เปอร์เซีย: گوركانى) เป็นราชวงศ์หนึ่งของจักรวรรดิเปอร์เชีย ของมุสลิมซุนนีในเอเชียกลางที่เดิมมาจากผู้สืบเชื้อสายจากราชวงศ์เติร์ก-มองโกล (Turko-Mongol) ผู้ปกครองจักรวรรดิที่ครอบคลุมเอเชียกลางทั้งหมด, อิหร่าน, อัฟกานิสถาน และส่วนใหญ่ของปากีสถาน, อินเดีย, เมโสโปเตเมีย และคอเคซัส จักรวรรดิเตมือร์ก่อตั้งขึ้นโดยเตมือร์ในคริสต์ศตวรรษที่ 14
จักรวรรดิเตมือร์ تیموریان Tīmurīyān | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ค.ศ. 1370–ค.ศ. 1507 | |||||||||||||||||||
| ธงของราชวงศ์เตมือร์[a] | |||||||||||||||||||
ราชวงศ์เตมือร์ | |||||||||||||||||||
| สถานะ | จักรวรรดิในเอเชียกลาง | ||||||||||||||||||
| เมืองหลวง | ซามาร์กันต์ (ค.ศ. 1370–1405) เฮราต (ค.ศ. 1405–1507) | ||||||||||||||||||
| ภาษาทั่วไป | เปอร์เซีย | ||||||||||||||||||
| ศาสนา | อิสลาม | ||||||||||||||||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตยแบบเอมิเรต | ||||||||||||||||||
| อะมีร | |||||||||||||||||||
• ค.ศ. 1370–1405 | เตมือร์ | ||||||||||||||||||
• ค.ศ. 1506–1507 | บาดี อัลซามัน มีร์ซา | ||||||||||||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | ยุคกลาง | ||||||||||||||||||
• ก่อตั้งโดยเตมือร์ | ค.ศ. 1370 | ||||||||||||||||||
• ยุทธการที่อังการา | ค.ศ. 1402 | ||||||||||||||||||
• ซามาร์คันด์ล่มสลาย | ค.ศ. 1505 | ||||||||||||||||||
• สิ้นสุด | ค.ศ. 1507 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
a: ธงของจักรวรรดิเตมือร์ตามแผนที่คาตาลัน ราว ค.ศ. 1375 | |||||||||||||||||||
ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เจ้าแห่งราชวงศ์เตมือร์ บาบูร์ (Babur) ผู้ครองเฟอร์กานา (Ferghana) ก็เข้ารุกรานอินเดียและทำการก่อตั้งจักรวรรดิโมกุลที่ปกครองดินแดนส่วนใหญ่ของอนุทวีปอินเดียจนกระทั่งมาเสื่อมโทรมลงในสมัยของจักรพรรดิออรังเซพ (Aurangzeb) เมื่อต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 และถูกยุบอย่างเป็นทางการโดยสหราชอณาจักรหลังกบฏอินเดีย ค.ศ. 1857
ประวัติศาสตร์
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดูเพิ่ม
- จักรวรรดิเปอร์เชีย
- ประวัติศาสตร์อิหร่าน
ดูเพิ่ม
- BĀYSONḠORĪ ŠĀH-NĀMA in Encyclopædia Iranica
- Aka, Ismail (1996). "The Agricultural and Commercial Activities of the Timurids in the First Half of the 15th Century". Oriente Moderno. Istituto per l'Oriente C. A. Nallino. 15 (76/2): 9–21. doi:10.1163/22138617-07602003. JSTOR 25817400.
- Elliot, Sir H. M.; edited by Dowson, John. The History of India, as Told by Its Own Historians. The Muhammadan Period; published by London Trubner Company 1867–77. (Online Copy: — This online copy has been posted by: )
- Subtelny, Maria Eva (1988). "Centralizing Reform and Its Opponents in the Late Timurid Period". Iranian Studies. 21 (1/2): 123–51. doi:10.1080/00210868808701712. JSTOR 4310597.
อ้างอิง
- Zahir ud-Din Mohammad (2002-09-10). Thackston, Wheeler M. (บ.ก.). The Baburnama: Memoirs of Babur, Prince and Emperor. Modern Library Classics. ISBN 0375761373.
Note: Gurkānī is the Persianized form of the Mongolian word "kürügän" ("son-in-law"), the title given to the dynasty's founder after his marriage into Genghis Khan's family.
CS1 maint: date and year (link) - Note: Gurgān, Gurkhān, or Kurkhān; The meaning of Kurkhan is given in Clements Markham's publication of the reports of the contemporary witness Ruy González de Clavijo 2007-10-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน as "of the lineage of sovereign princes".
- Edward Balfour The Encyclopaedia Asiatica, Comprising Indian Subcontinent, Eastern and Southern Asia, Cosmo Publications 1976, S. 460, S. 488, S. 897
- Maria Subtelny, "Timurids in Transition", BRILL; illustrated edition edition (September 30, 2007). pg 40: "Nevertheless, in the complex process of transition, members of the Timurid dynasty and their Turko-Mongolian supporters became acculturate by the surrounding Persinate millieu adopting Persian cultural models and tastes and acting as patrons of Persian culture, painting, architecture and music." pg 41: "The last members of the dynasty, notably Sultan-Abu Sa'id and Sultan-Husain, in fact came to be regarded as ideal Perso-Islamic rulers who develoted as much attention to agricultural development as they did to fostering Persianate court culture."
- ↑ B.F. Manz, "Tīmūr Lang", in Encyclopaedia of Islam, Online Edition, 2006
- Encyclopædia Britannica, "Timurid Dynasty", Online Academic Edition, 2007. (Quotation:...Turkic dynasty descended from the conqueror Timur (Tamerlane), renowned for its brilliant revival of artistic and intellectual life in Iran and Central Asia....Trading and artistic communities were brought into the capital city of Herat, where a library was founded, and the capital became the centre of a renewed and artistically brilliant Persian culture...)
- . The Columbia Encyclopedia (Sixth ed.). New York City: Columbia University. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-12-05. สืบค้นเมื่อ 2006-11-08.
- Encyclopaedia Britannica article: Consolidation & expansion of the Indo-Timurids, Online Edition, 2007.
แหล่งข้อมูลอื่น
| คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ราชวงศ์เตมือร์ |
- Timurid Empire 1370–1506
- Timurid Art
