ซามาร์กันต์

ซามาร์กันต์ (อุซเบก: Samarqand/Самарқанд, ออกเสียง: [samarˈqant]; ทาจิก: Самарқанд; เปอร์เซีย: سمرقند‎) เป็นนครในประเทศอุซเบกิสถานทางตะวันออกเฉียงใต้และเป็นหนึ่งในเมืองที่มีการอยู่อาศัยต่อเนื่องเก่าแก่ที่สุดในเอเชียกลาง ปรากฏหลักฐานว่ามีการตั้งรกรากของมนุษย์ตั้งแต่ยุคหินเก่าตอนปลาย ซามาร์กันต์เจริญรุ่งเรืองอย่างมากในฐานะเมืองบนเส้นทางสายไหมเชื่อมต่อจีนกับเมดิเตอร์เรเนียน ซึ่งในเวลานั้นซามาร์กันต์เป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุด ในเอเชียกลาง

ซามาร์กันต์
นคร
ตามเข็มนาฬิกาจากด้านบน: เรกิสตอน, ชอฮือซึนดา, มัสยิดฮัซราตือฆือซือร์, เกอรืออามีร์, มัสยิดบีบี-ฆอนึม
ตรา
ซามาร์กันต์ แสดงแผนที่อุซเบกิสถาน ซามาร์กันต์ แสดงแผนที่เอเชียตะวันตกและเอเชียกลาง ซามาร์กันต์ แสดงแผนที่เอเชีย
พิกัดภูมิศาสตร์: 39°42′N 66°59′E / 39.700°N 66.983°E / 39.700; 66.983พิกัดภูมิศาสตร์: 39°42′N 66°59′E / 39.700°N 66.983°E / 39.700; 66.983
ประเทศ	Uzbekistan
แคว้น	ซามาร์กันต์
ตั้งรกราก	800 ปี ก่อน ค.ศ.
การปกครอง
• ประเภท	เทศบาล
• หน่วยงาน	นายกเทศมนตรี
พื้นที่
• นคร	120 ตร.กม. (50 ตร.ไมล์)
ความสูง	705 เมตร (2,313 ฟุต)
ประชากร  (1 มกราคม 2019)
• นคร	513,572 คน
• รวมปริมณฑล	950,000
เขตเวลา	UTC+5
รหัสไปรษณีย์	140100
เว็บไซต์	samarkand.uz
มรดกโลกโดยยูเนสโก ชื่อทางการ ซามาร์กันต์ ชุมทางวัฒนธรรม เกณฑ์การคัดเลือก วัฒนธรรม: (i), (ii), (iv) อ้างอิง 603 จารึก 2001 (25 session) พื้นที่ 1,123 ha เขตบัฟเฟอร์ 1,369 ha

ในสมัยจักรวรรดิอะคีเมนิดของเปอร์เซีย ซามาร์กันต์กลายเป็นเมืองหลวงของเขตผู้ว่าราชการซอกเดีย และใน 329 ปีก่อน ค.ศ. เมืองถูกอะเล็กซานเดอร์มหาราชพิชิตได้ ในเวลานั้นเมืองมีชื่อว่ามาร์กันดา (Markanda) ซึ่งเรียกเป็นภาษากรีกโบราณว่ามารากันดา (Μαράκανδα) จากนั้นเมืองถูกปกครองโดยชาวอิหร่าน ชาวเติร์ก และชาวมองโกลหลังการพิชิตของเจงกีส ข่าน ในปี 1220 ในปัจจุบัน ซามาร์กันต์เป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอุซเบกิสถาน

ในปี 2001 ยูเนสโกขึ้นทะเบียนนครซามาร์กันต์เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรมในชื่อ "ซามาร์กันต์ ชุมทางวัฒนธรรม"

ในปัจจุบัน เมืองแบ่งออกเป็นสองส่วนคือเมืองเก่าและเมืองใหม่ซึ่งได้รับการพัฒนาในช่วงการปกครองของจักรวรรดิรัสเซียและสหภาพโซเวียต เมืองเก่าเต็มไปด้วยโบราณสถานและอนุสรณ์สถานเก่าแก่ ส่วนเมืองใหม่เป็นศูนย์กลางการปกครองและเป็นที่ตั้งของสถาบันการศึกษา

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2020-04-29. สืบค้นเมื่อ 2020-04-26.CS1 maint: archived copy as title (link)
2. Varadarajan, Tunku (24 October 2009). "Metropolitan Glory". Wall Street Journal.
3. Guidebook of history of Samarkand", ISBN 978-9943-01-139-7
4. "History of Samarkand". Sezamtravel. จากแหล่งเดิมเมื่อ 3 November 2013. สืบค้นเมื่อ 1 November 2013.
5. "Uzbekistan: Provinces, Major Cities & Towns – Statistics & Maps on City Population". Citypopulation.de. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-24. สืบค้นเมื่อ 2014-08-23.
6. "History of Samarkand". www.advantour.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-05-16. สืบค้นเมื่อ 2018-05-15.