ทางหลวงเอเชียสาย 2

ทางหลวงเอเชียสาย 2 (AH2) เป็นเครือข่ายทางหลวงสายเอเชีย ระยะทาง 8,230 ไมล์ (13,177 กม.) จากเดนพาซาร์, อินโดนีเซีย ถึง โคสราวี, อิหร่าน โดยช่วงที่ผ่านประเทศไทย เริ่มจากพรมแดนพม่าที่อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ลงมาจนจรดชายแดนบ้านจังโหลน จังหวัดสงขลา เป็นระยะทาง 2,254 กิโลเมตร

ทางหลวงเอเชียสาย 2
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทิศตะวันออก:	เดนพาซาร์, อินโดนีเซีย
ปลายทิศตะวันตก:	โคสราวี, อิหร่าน
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศ:	อินโดนีเซีย, สิงคโปร์, มาเลเซีย, ไทย, พม่า, อินเดีย, เนปาล, ปากีสถาน, อิหร่าน
ระบบทางหลวง
ระบบทางหลวงเอเชีย

อินโดนีเซีย

เดนพาซาร์ — สุราบายา — สุราการ์ตา — เซมารัง — จิคัมเพค (— บันดุง) — จาการ์ตา (— เมรัค)

สิงคโปร์

สิงคโปร์

มาเลเซีย

Johor Bahru — เซไน อุทารา — เซรัมบัง — กัวลาลัมเปอร์ — บุทเทอร์วอร์ท — บูคิต คายู ฮิทัม

ไทย

 

ถนนสายเอเชียที่ จ.ราชบุรี

เริ่มจาก ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม) บริเวณด่านศุลกากรสะเดา–บูกิตกายูฮิตัม พรมแดนไทย-มาเลเซีย ในเขตอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ผ่านอำเภอหาดใหญ่ ถึงจังหวัดพัทลุง ถึงบริเวณสี่แยกเอเชียพัทลุง อำเภอเมืองพัทลุง ไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 41 ผ่านบางอำเภอในจังหวัดนครศรีธรรมราช จังหวัดสุราษฎร์ธานี และจังหวัดชุมพร ถึงสี่แยกปฐมพร ตรงไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม) อีกครั้ง ผ่านจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จังหวัดเพชรบุรี จังหวัดราชบุรี จังหวัดนครปฐม ถึงทางแยกต่างระดับบางแค ในเขตบางแค กรุงเทพมหานคร

จากนั้นแยกซ้ายไปตามทางหลวงพิเศษหมายเลข 9 (ถนนวงแหวนรอบนอกกาญจนาภิเษกฝั่งตะวันตก) ผ่านบางอำเภอในจังหวัดนนทบุรี จังหวัดปทุมธานี ถึงทางแยกต่างระดับบางปะอิน 1 อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แยกซ้ายไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 (ถนนสายเอเชีย) ผ่านจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จังหวัดอ่างทอง จังหวัดสิงห์บุรี จังหวัดชัยนาท บรรจบกับทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 (ถนนพหลโยธิน) บริเวณอำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์ ผ่านจังหวัดนครสวรรค์ จังหวัดกำแพงเพชร จังหวัดตาก จังหวัดลำปาง จังหวัดพะเยา และสิ้นสุดที่จุดผ่านแดนถาวรพรมแดนไทย-พม่า ในอำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย

พม่า

ท่าขี้เหล็ก — เชียงตุง — Meiktila — มัณฑะเลย์ — ทามุ

อินเดีย

โมเรฮ์ — อิมพัล — โคหิมะ(Kohima) — ติมาพูร์ — Nagaon — จอราบัต (— กูวาฮิติ) — ชิรอง — Dawki

บังคลาเทศ

ทามาบิล — ชิเรต — Katchpur — ธากา — Hatikamrul — บังลาบันดา

อินเดีย

ชิริกูรี

เนปาล

คาการ์บิททา — พัตไรยา — นารายังกา — โคฮัลปู — มาฮาลี — บัมฮาเดฟ มันดี

อินเดีย

บันบาซา — รัมปูร์ — นิวเดลี — อัตตารี — วากัทฮ์

ปากีสถาน

วากัทฮ์ — ลาฮอร์ — มูตัน — รอฮ์ลี — เควตตาร์ — ทาฟทัน

อิหร่าน

• ทางหลวงอิหร่านหมายเลข 84 : มีร์จาเวฮ์ — ซาเฮดัน — เคอร์มัน — อานาร์
• ทางหลวงอิหร่านหมายเลข 71 : อานาร์ — คาชัน — กัวม
• ทางหลวงอิหร่านหมายเลข 56 : กัวม — ซาลาเชกัน — ซาเวฮ์
• ทางหลวงอิหร่านหมายเลข 48 : ซาเวฮ์ — ฮาเมดัน — เคอร์มันชาฮ์ — โคสราวี

อ้างอิง

• Asian Highway Handbook. UNESCAP. 2003. Retrieved 2009-01-01
• โครงการพัฒนาทางหลวงเอเชีย, วารสารทางหลวง ปีที่ 48 ฉบับที่ 3 พฤษภาคม - มิถุนายน 2554

แหล่งข้อมูลอื่น