บร็อก เลสเนอร์

บร็อก เอ็ดเวิร์ด เลสเนอร์ (Brock Edward Lesnar) หรือที่รู้จักกันในชื่อ บร็อก เลสเนอร์ (Brock Lesnar) เกิดวันที่ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1977 นักมวยปล้ำอาชีพ, และนักต่อสู้แบบผสมผสาน, นักมวยปล้ำสมัครเล่น และเคยเป็นนักอเมริกันฟุตบอลชาวอเมริกัน เซ็นสัญญาปล้ำกับWWE

บร็อก เลสเนอร์
เกิด	Brock Edward Lesnar 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1977 (44 ปี) เวบสเตอร์ , รัฐเซาท์ดาโคตา​ , สหรัฐอเมริกา
ถิ่นพำนัก	Maryfield, Saskatchewan, Canada
อาชีพ	Professional wrestler, mixed martial artist, American football player
ปีปฏิบัติงาน	2000–2007; 2012–present (professional wrestling) 2004 (American football) 2006–2011; 2016 (mixed martial arts)
คู่สมรส	Sable (สมรส ค.ศ. 2006)
บุตร	4
นักมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบน สังเวียน	Brock Lesnar
ส่วนสูง	6 ft 4 in (193 ซm)
น้ำหนัก	286 lb (130 kg)
มาจาก	Minneapolis, Minnesota
ฝึกหัดโดย	Brad Rheingans Curt Hennig Dean Malenko Doug Basham Nightmare Danny Davis
เปิดตัว	October 11, 2000

เป็นผู้ชนะในทัวร์นาเมนท์คิงออฟเดอะริงประจำปี 2002 ผู้ชนะรอยัลรัมเบิลประจำปี 2003 อดีตแชมป์ WWE(เป็นแชมป์WWEที่อายุน้อยที่สุดเพียง25ปี) แชมป์ยูนิเวอร์แซล WWE และยังเคยเป็นแชมป์ UFC รุ่นเฮฟวี่เวท, แชมป์ NCAA Division I Heavyweight Wrestling Champion และแชมป์เฮฟวี่เวท IWGP

ประวัติในวงการมวยปล้ำ

เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ (2000–2004)

เลสเนอร์ได้คว้าแชมป์โลกสมัยแรกโดยการเอาชนะเดอะ ร็อกในซัมเมอร์สแลม 2002 โดยได้สิทธิเป็นผู้ท้าชิงจากการชนะทัวร์นาเมนต์ คิงออฟเดอะริง ปี 2002 จนกลายเป็นนักมวยปล้ำที่อายุน้อยที่สุดที่ได้แชมป์ WWE ด้วยอายุ 25 ปี ล้มสถิติของเดอะ ร็อกที่ทำไว้ที่ 26 ปีได้และก็ครองแชมป์ได้นานอยู่ 3 เดือน ก่อนที่จะถูกพอล เฮย์แมน ผู้จัดการส่วนตัวในขณะนั้นหักหลังและเสียแชมป์ให้กับบิ๊กโชว์ ในเซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ 2002 เลสเนอร์กลับมาอย่างยิ่งใหญ่อีกครั้งในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 19 และขึ้นปล้ำเป็นคู่ปิดรายการในวันนั้นในฐานะผู้ชนะรอยัลรัมเบิล ประจำปี 2003 และสามารถเอาชนะเคิร์ต แองเกิล คว้าแชมป์สมัยที่2 ไปครอง และครองแชมป์อยู่ได้นานร่วม 4 เดือนด้วยกัน และเสียแชมป์ไปให้กับ เคิร์ต แองเกิล อีกครั้ง ในเวนเจินส์ 2003 ซึ่งเป็นแมตช์สามเศร้า โดยมีบิ๊กโชว์ร่วมปล้ำด้วย ก่อนที่เลสเนอร์จะมาได้แชมป์สมัยสุดท้ายของเขาที่ครองแชมป์นานอยู่ 5 เดือน ในสแมคดาวน์ ในการเจอกับ เคิร์ต แองเกิล ในแมตช์ไอรอน แมน แมทช์ ที่ปล้ำกันยาวนานถึง 60 นาที ก่อนที่เลสเนอร์จะชนะไปด้วยคะแนน 5 ต่อ 4 และเสียแชมป์ไปให้กับเอ็ดดี เกอร์เรโรในโนเวย์เอาท์ 2004 แมตช์สุดท้ายของเลสเนอร์คือในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 20 วันที่ 14 มีนาคม 2004 ซึ่งได้แพ้ให้กับบิล โกลด์เบิร์ก และก็แยกทางกับ WWE ในทางอ้อมสิ่งที่ WWE วางแผนเอาไว้คือจะให้เลสเนอร์ชนะเพิ่มความยิ่งใหญ่เข้าไปอีก แต่ในเมื่อความจริงไม่เป็นเหมือนสิ่งที่วางแผนไว้เส้นทางของเลสเนอร์ก็ยังต้องเดินทางต่อไปในสายอาชีพใหม่นั่นคืออเมริกันฟุตบอลที่ท้าทายเลสเนอร์ในขณะนั้น

ในระยะเวลาที่เลสเนอร์อยู่กับ WWE เลสเนอร์ได้เป็นคู่ปิดรายการถึง 9 ศึกใหญ่ด้วยกัน ซึ่งรวมถึง 5 ในศึกใหญ่ทั้งหมดของปี 2003 หลายๆ แมตช์ในนั้นรวมถึงการเจอกับ เดอะ ร็อก, ดิอันเดอร์เทเกอร์, เคิร์ต แองเกิล, และ เอ็ดดี เกอร์เรโร ด้วย นี่ยังไม่รวมถึงการที่เจ้าตัวใส่ท่า Bear Hug ใส่ฮัลค์ โฮแกนจนสลบไปคาเวที เป็นสิ่งที่อ็องเดรเดอะไจแอนต์ไม่เคยทำได้ สิ่งต่างๆที่ผมกล่าวมาบอกได้เลยครับว่า เลสเนอร์ แทบจะเป็นสตาร์ที่ WWE ดันเร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ของสมาคมเลยก็ว่าได้ WWE ให้ความเชื่อใจในตัวเลสเนอร์ มากมายมหาศาล แต่แล้ว เลสเนอร์ ก็สร้างความผิดหวังให้สมาคมด้วยการประกาศลาออกจาก สมาคมและหันไปเอาดีทางด้าน อเมริกันฟุตบอล แทนเลสเนอร์ สร้างความบาดหมางและความไม่พอใจให้กับสมาคม เลสเนอร์ ยังมีปัญหากับรุ่นพี่ในสมาคมทั้ง ดิอันเดอร์เทเกอร์ และขาใหญ่อย่างสโตน โคลด์ สตีฟ ออสตินอีกด้วย เรียกได้ว่านิสัยหลังฉากนั้นไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ สำหรับนักมวยปล้ำคนนี้

แต่บทบาทของนักมวยปล้ำและความเป็นจริงในอเมริกันฟุตบอล ไม่เหมือนกันเมื่อเลสเนอร์ ประสบปัญหาความล้มเหลวกับ เดอะไวกิ้งส์ และได้แต่นั่งข้างสนามดูเพื่อนร่วมทีมทำผลงานกัน เลสเนอร์ ประกาศยุติบทบาททางอเมริกันฟุตบอล และไปปล้ำให้กับสมาคมบางแห่งในญี่ปุ่น ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินทางเข้าสู่อีกบทบาทนึงของนักสู้ UFC เจ้าตัวกระชากเข็มขัดแชมป์โลกเฮฟวี่เวท UFC ในปลายปี 2008 จาก แรนดี คอร์เทอร์ และป้องกันแชมป์เอาไว้ได้กับ แฟรงก์ เมียร์ และ เชน คาร์วิน ก่อนที่จะถูกน็อคในปีต่อมาโดย เคน เวลาสเควซ และหลังจากนั้นเจ้าตัวก็ได้รับบาดเจ็บที่ซี่โครงโดย Alistair Overeem หลังจากนั้นไม่นาน เลสเนอร์ก็ยุติอาชีพนักสู้ MMA ลงหลังจากลงสนามได้เพียงแค่ 8 แมตช์เท่านั้น แต่จะบอกว่า เลสเนอร์ ไม่ประสบความสำเร็จกับ UFC เลยนั้นก็ไม่ถูกเสมอไป เพราะเจ้าตัวถือว่าเป็นนักกีฬาที่ได้เงินมากที่สุดของ UFC ด้วยจำนวนเงินสูงถึง 5,300,000 เหรียญ และแต่ละแมตช์ที่เลสเนอร์ แข่งยังมีคนดูเกินล้านคนขึ้นไปทุกครั้งแต่ต้องบอกก่อนเลยว่าชื่อเสียงที่เจ้าตัวได้มานอกจากจะเป็นฝีมือของเลสเนอร์ แล้ว WWE ยังมีส่วนผลักดันทำให้ชื่อเสียงของเลสเนอร์ มาถึงระดับนี้ได้ ไม่ใช่คำถามที่ยากเลยหากจะตอบว่า นักมวยปล้ำระดับตำนานหลายคนเป็นผู้ผลักดันเลสเนอร์ ขึ้นมาทุกครั้งที่เลสเนอร์ แถลงข่าวหรือให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนจะจับจ้องไปที่เลสเนอร์ มากกว่าคนอื่นในวงการเดียวกัน นั่นเพราะหลายๆคนยังคงยึดติดกับภาพลักษณ์ WWE ของเลสเนอร์ คำถามที่ตามหลังจาก เลสเนอร์ยุติอาชีพ UFC ลงในสายตาของแฟนๆมวยปล้ำทั่วโลกก็คือ การที่จะได้เห็น เลสเนอร์ กลับมาสู่สมาคมอีกครั้ง ดานา ไวท์ เจ้าของสมาคม UFC บอกว่าไม่แปลกใจเลยที่เลสเนอร์ จะประกาศยุติอาชีพเค้ารู้ดีมาตลอดอยู่แล้วว่านี่ไม่ใช่เส้นทางของเขาถึงแม้ดานา ไวท์จะสนิทกับวินซ์ แม็กแมน ประธานของ WWE แต่การที่เลสเนอร์จะกลับมาสู่ WWE นั้นก็ขึ้นอยู่กับเขาเท่านั้น

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2012–2020)

 

เลสเนอร์กับจอห์น ซีนาในรอว์ (2 เมษายน 2012)

เลสเนอร์ได้กลับมา WWE ในรอว์ (2 เมษายน 2012) โดยออกมาและขึ้นมาประจันหน้ากับจอห์น ซีนาเพื่อขอจับมือ ที่ไหนได้เลสเนอร์จับซีนาใส่ท่าไม้ตาย F-5 ในรอว์ (9 เมษายน 2012) ซีนาออกมาขัดจังหวะ แล้วก็เดินมาตบหน้าเลสเนอร์ เลยโดนเลสเนอร์ คร่อมต่อยเป็นชุดจนเลือดกบปาก ร้อนถึงสตาร์ WWE คนอื่นๆ ต้องออกมาช่วยกันจับแยก ในคืนเดียวกันหลังจากแมตช์ของซีนา เลสเนอร์โผล่มาเตะผ่าหมากซีนา แล้วต่อด้วยท่า F-5 ในรอว์ (23 เมษายน 2012) ซีนาและเลสเนอร์จะต้องเซ็นสัญญาเพื่อที่จะเจอกันในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012) ช่วงต้นรายการ ทีโอดอร์ ลองประกาศแนะนำตัวซีนาออกมาก่อนจากนั้นก็ประกาศเรียกเลสเนอร์ คนที่ออกมากลายเป็นจอห์น โลรีนายติส บอกว่าเลสเนอร์ยังมาไม่ถึง และก็สั่งให้ซีนากลับไปก่อน ช่วงท้ายรายการโลรีนายติสออกมาเตรียมการเซ็นสัญญาระหว่างซีนาและเลสเนอร์ในเอกซ์ตรีมรูลส์ และเลสเนอร์ออกมาก่อน แต่พอถึงคิวซีนา กลายเป็นว่ามีแต่เพลงตัวไม่ออกมา เลสเนอร์นำเอาสัญญาฉบับใหม่ที่เขาต้องการแก้ไข และบอกว่าเขาไม่ใช่เด็กบ้านนอกเหมือนเมื่อ 8 ปีก่อนแล้ว ชั้นเป็นสตาร์ดังสมาคมนี้ต้องการตัวชั้นและชั้นต้องยิ่งใหญ่กว่าสมาคม ข้อแรก ชั้นต้องการเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของวินซ์ แม็กแมน ในการรับส่งชั้นจากบ้านไปที่สนาม ข้อ 2 ชั้นไม่ชอบถูกสัมภาษณ์ ชั้นเกลียดการพบปะผู้คน ข้อ 3 ชั้นจะมาร่วมรายการรอว์ เมื่อไหร่ก็ตามแต่ต้องการ ชั้นจะไม่เป็นเครื่องมือของแกเหมือนกับที่คนอื่นๆ เป็น ข้อ 4 นายปรับเงินคนอื่นไปทั่ว แต่นั่นจะไม่เกิดขึ้นกับชั้น มีแต่แกจะต้องจ่ายเงินชั้นมากขึ้นจนกว่านายจะยอมรับข้อเสนอนี้ชั้นจะไม่เซ็นสัญญาปล้ำแมตช์ในวันอาทิตย์นี้ ชั้นไม่สนใจหรอกว่าคนดูจะคิดยังไง และดูที่บรรทัดสุดท้ายให้ดีๆ ถ้าชั้นกลายเป็นสัญลักษณ์ของรายการนี้เมื่อไหร่ จะต้องเปลี่ยนชื่อรายการเป็นมันเดย์ไนท์รอว์ นำแสดงโดยบร็อก เลสเนอร์ ด้วย โลรีนายติสตอบตกลงและจับมือกับเลสเนอร์ ก่อนที่จะเซ็นสัญญากัน ซีนาออกมาโดยใส่โซ่คล้องคอมาด้วยจากนั้นก็ถอดโซ่ออกมากำไว้ในมือแต่เลสเนอร์ ก็ไม่กลัวเลสเนอร์ บอกให้ซีนาเซ็นสัญญา เลสเนอร์บอกว่าแกกำลังกลัวอยู่ใช่มั้ยล่ะฉันสัมผัสได้ถึงกระแสจิตที่ออกมาจากตัวแกว่าแกกำลังกลัว ซีนาเซ็นเสร็จแล้วก็โยนใส่เลสเนอร์ เลยทำท่าเหมือนจะต่อยกัน เลสเนอร์แค่ล้มโต๊ะ ซีนาก็สะดุ้งและถอยเล็กน้อย เลสเนอร์หัวเราะเยาะ ก่อนจะเดินกลับไป ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์แพ้ซีนา

ในรอว์ (30 เมษายน 2012) โลรีนายติสได้เชิญให้เลสเนอร์ออกมา แต่ไม่ทันไร ทริปเปิลเอชก็ตามออกมา บอกจะทำในสิ่งที่โลรีนายติสไม่กล้าทำ เลสเนอร์จะไม่ได้รับสัญญาฉบับใหม่ที่เรียกร้องเกินกว่าเหตุเครื่องบินที่รับนายมาจากบ้านจะไม่ส่งนายกลับยกเว้นนายจะจ่ายเงินเช่นเดียวกับรถลิมูซีนที่พานายมาสนามด้วยและรายการนี้ก็จะชื่อ มันเดย์ ไนท์ รอว์ ตลอดไปไม่มีใครใหญ่ไปกว่า WWE ชั้นต้องการให้นายอยู่ที่นี่คนดูก็ต้องการจะดูนายเจอกับ จอห์น ซีนา, ซีเอ็ม พังก์, แรนดี ออร์ตัน หรือ เชมัส แต่นายจะต้องอยู่ภายใต้สัญญาฉบับแรกที่เราตกลงกันเท่านั้นสัญญาใหม่ที่นายขอแก้ไขนั้นชั้นจะไม่เซ็นให้หรอกนะ ทริปเปิล เอช ฉีกสัญญาใหม่ของเลสเนอร์ ทิ้งแล้วพูดต่อว่าถ้านายไม่พอใจล่ะก็จะยกเลิกสัญญาก็ได้แล้วก็จากไปพร้อมกับความพ่ายแพ้ที่มีต่อซีนา ซึ่งนายคงจะไม่อยากให้เป็นแบบนั้นใช่มั้ย โลรีนายติส พยายามพูดช่วยเลสเนอร์ แต่ ทริปเปิล เอช สั่งให้โลรีนายติส หุบปากซะแต่โลรีนายติส ไม่หยุดพูด ทริปเปิล เอช เลยหันไปเอาเรื่องโลรีนายติส เลยเปิดโอกาสให้เลสเนอร์ อัด ทริปเปิล เอช จากด้านหลัง และจับใส่ท่าคิมุระล็อกจนร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดเพราะแขนหักร้อนถึงนักมวยปล้ำฝ่ายธรรมะต้องรีบออกมาช่วย ทำให้เลสเนอร์ รีบหนีลงเวทีไป ในรอว์ (7 พฤษภาคม 2012) พอล เฮย์แมน ออกมา บอกว่าเขามาเพื่อเป็นตัวแทนของเลสเนอร์ ชายผู้ซึ่งชอบการทำลายล้างที่สุดในประวัติศาสตร์ WWE แต่เขากลับถูกแฟนๆ โห่อย่างหนักมาตลอดตั้งแต่เมื่อ 10 ปีก่อนจากความช่วยเหลือของโลรีนายติส ก็ได้เซ็นสัญญาที่เป็นธรรมกับเลสเนอร์ แต่เขากลับถูกหักหลังซึ่งเขาไม่สมควรจะได้รับการปฏิบัติเช่นนั้นเขาเป็น แชมป์ NCWA, แชมป์ WWE และแชมป์ UFC เลสเนอร์ได้มอบหมายให้ เฮย์แมน มาเพื่ออ่านคำแถลงของเลสเนอร์ ผมกลับมาเพื่อนำความจริงจังกลับมาสู่ WWE ชั้นไม่เคยเสียใจกับสิ่งที่ได้ทำกับซีนา เพราะชั้นเกลียดมันและอีกคนหนึ่งที่ถูกชั้นทำให้อับอายก็คือ ทริปเปิล เอช มันอิจฉาชั้นมันทนอยู่ในกรงเหล็กกับอันเดอร์เทเกอร์ ได้หนึ่งชั่วโมงแต่มันสู้กับชั้นได้ไม่ถึง 1 นาทีด้วยซ้ำมันฉีกสัญญาชั้นทิ้งชั้นจึงหักแขนของมันและชั้นก็ไม่สนใจว่า WWE จะฟ้องร้องหรืออะไร เพราะชั้นลาออกแล้ว

ในศึก โนเวย์เอาท์ (2012) ทริปเปิล เอช ออกมาพูดถึงเลสเนอร์ ว่าจะเสียเวลายื่นฟ้อง WWE ไปทำไมมาสู้กันเลยดีกว่า ในศึก ซัมเมอร์สแลม (2012) ในศึก รอว์ ตอนที่ 1,000 (23 กรกฎาคม 2012) ทริปเปิล เอช ออกมาเพื่อมาเจรจากับเลสเนอร์ แต่เป็น พอล เฮย์แมน ออกมาเพื่อบอกปฏิเสธแมตช์ในศึก ซัมเมอร์สแลม สเตฟานี แม็กแมน ออกมาเยาะเย้ยถากถางเฮย์แมน ทำให้เฮย์แมนโมโห บอกจะให้เลสเนอร์ มาทำลายทริปเปิล เอช ให้สิ้นซาก ในซัมเมอร์สแลม สเตฟานีคร่อมต่อยเฮย์แมนไม่ยั้งแล้วเลสเนอร์ ก็ออกมาเล่นงานอัด ทริปเปิล เอช แต่ ทริปเปิล เอช ต่อยสู้ แล้วก็อัดเลสเนอร์ ตกเวทีไป ในรอว์ (13 สิงหาคม 2012) เลสเนอร์ กับ เฮย์แมน ออกมาที่เวทีเพื่อมาเซ็นสัญญาปล้ำกับ ทริปเปิล เอช ในซัมเมอร์สแลม ชอว์น ไมเคิลส์ กับ ทริปเปิล เอช ก็ออกมาเซ็นสัญญา แล้วเลสเนอร์ กับเฮย์แมน ก็กลับไปหลังจากที่เซ็นกันเสร็จเรียบร้อย ชอว์นจะขับรถกลับบ้าน แต่โดนเฮย์แมนขับรถมาขวางเอาไว้ แล้วเลสเนอร์ ก็มาลากชอว์น ลงจากรถแล้วก็อัดซะเละ เลสเนอร์ แบกชอว์น กลับมาที่เวที แล้วก็จัดการด้วย F-5 ต่อด้วย คิมุระล็อก ทริปเปิล เอช วิ่งออกมาช่วย แต่เฮย์แมนสั่งห้าม ทริปเปิล เอช เข้ามาใกล้ ไม่อย่างนั้นเลสเนอร์ จะหักแขนชอว์น ทริปเปิล เอช ไม่กล้าเข้าไปใกล้ แต่เลสเนอร์ ก็หักแขนชอว์นอยู่ดี ทริปเปิล เอช รีบวิ่งเข้าไปช่วย แต่เลสเนอร์ กับเฮย์แมน ก็วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว ในซัมเมอร์สแลม เลสเนอร์ ก็เป็นฝ่ายเอาชนะ ทริปเปิล เอช ไปได้สำเร็จ

 

เลสเนอร์พร้อมด้วยพอล เฮย์แมนในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29

ในรอว์ 18 มีนาคม 2013 ทริปเปิลเอชออกมาเซ็นสัญญาเจอกับเลสเนอร์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 แถมยังอัดเล่นงานเฮย์แมนจนหมดสภาพและร้องโอดโอยเรียกให้เลสเนอร์ออกมาช่วยอีกด้วย ภายหลังจากการเซ็นสัญญา เลสเนอร์ก็ออกมาพร้อมกับเก้าอี้ทำท่าโมโห ก่อนจะเดินมายังเวทีทำท่าเหมือนจะขึ้นไปฟัดกับ ทว่าทริปเปิลเอชคว้าค้อนปอนด์มาได้เหมือนกัน เลสเนอร์ไม่ขึ้นไป ก่อนจะโยนเก้าอี้ไปใส่แต่ทริปเปิลเอชปัดเก้าอี้ทิ้งแล้วกวักมือเรียกเลสเนอร์ให้ขึ้นมา และเฮย์แมนก็ประกาศกติการรวมทั้งเงื่อนไขพิเศษออกมาอย่างเป็นทางการว่าจะปล้ำกันในรูปแบบไม่มีกฏกติกา และมีอาชีพการเป็นนักมวยปล้ำของทริปเปิลเอชเป็นเดิมพันด้วย สุดท้ายเลสเนอร์ก็เป็นฝ่ายแพ้ ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013)เลสเนอร์เอาชนะทริปเปิลเอชไปได้ในกรงเหล็ก ในรอว์ (17 มิถุนายน 2013) เลสเนอร์ได้ออกมาและจ้องหน้าซีเอ็ม พังก์ ก่อนเอาไมค์มาทำท่าเหมือนจะพูดอะไรกับพังก์ แต่อยู่ๆ ก็จับใส่ F-5 แล้วก็เดินกลับไป ในรอว์ (15 กรกฎาคม 2013) พังก์ออกมาพูดเรื่องของเฮย์แมน เฮย์แมนบอกว่าพังก์เป็นแชมป์ 434 วันได้เพราะเขา ถ้าไม่มีเขาแล้วพังก์ก็ไม่ใช่ "สุดยอดที่สุดในโลก" เฮย์แมนบอกอีกว่า พังก์มันเป็นคนไม่มีครอบครัว พ่อแม่ก็ไม่รักมัน เมียก็หาไม่ได้ ลูกไม่มี จะมีก็แต่คนดูพวกนี้เท่านั้น และสาเหตุที่ว่าทำไมเขาต้องหักหลังพังก์ ก็เป็นเพราะว่า พังก์ไม่สามารถเอาชนะเลสเนอร์ ได้ พังก์ก็บอกว่าจะอัดเฮย์แมน และคนของเฮย์แมนทุกคน เลสเนอร์ออกมาเล่นงานพังก์ ทั้งจับเหวี่ยงกระเด็นไปมา เหวี่ยงใส่โต๊ะผู้บรรยาย จับหลังไปกระแทกเสาเวที และสุดท้ายก็จับใส่ F-5 ลงบนโต๊ะผู้บรรยายจนหมดสภาพ ในซัมเมอร์สแลม (2013) เลสเนอร์ชนะพังก์ได้แบบไม่มีกฏกติกา

ในรอว์ (30 ธันวาคม 2013) เลสเนอร์ออกมาพร้อมกับเฮย์แมน เฮย์แมนบอกว่าเขาไม่สนใจที่จะให้เลสเนอร์ช่วยล้างแค้นให้กับเขาในเรื่องที่เขาถูกกระทืบหรอกนะ เขาเป็นคนใจกว้าง แต่ที่กลับมาคราวนี้มันเป็นเรื่องของเลสเนอร์ที่อยากจะเป็นแชมป์ WWE เลสเนอร์บอกว่าเขาไม่สนใจว่าใครจะเป็นแชมป์หลังจบ รอยัลรัมเบิล ระหว่าง แรนดี ออร์ตัน กับ จอห์น ซีนา เพราะคนๆ นั้นจะต้องมาเจอกับเขาและก็จะต้องแพ้ เขาไม่จำเป็นจะต้องไปต่อแถวท้าชิงแชมป์กับคนอื่นเพราะคนอื่นจะต้องมาต่อแถวเขาคนนี้ และถ้าใครมีปัญหาล่ะก็ให้ออกมาเดี๋ยวนี้เลย มาร์ก เฮนรีออกมา แต่ยังไม่ทันจะขึ้นเวทีก็โดนเลสเนอร์อัดร่วงไป จากนั้นก็ตามลงไปหาเฮนรี เฮนรีเหวี่ยงเลสเนอร์ข้ามที่กั้นคนดูไป แต่เลสเนอร์ก็พุ่งอัดเฮนรีจนที่กั้นคนดูพัง เลสเนอร์จับเฮนรีใส่ F-5 ลงบนพื้นคอนกรีตจนเฮนรีหมดสภาพ ในรอว์ (6 มกราคม 2014) เลสเนอร์ กับ เฮย์แมน ออกมาที่เวที โดยเฮย์แมนพูดชื่นชมเลสเนอร์ และพูดถึงการกระทืบ มาร์ก เฮนรี เฮนรีออกมาไล่ต่อยเลสเนอร์ แต่โดนเลสเนอร์จับใส่ Kimura Lock จนแขนหัก แต่ บิ๊กโชว์ ก็ออกมาช่วยไว้ โดยมาอัดเลสเนอร์ จนต้องพากันหนีไป ในรอว์ (20 มกราคม 2014) บิ๊กโชว์ออกมาที่เวทีและท้าให้เลสเนอร์กับเฮย์แมนออกมา ทั้งคู่ออกมาแต่ไม่ยอมขึ้นไปเจอกับบิ๊กโชว์บนเวที แล้วก็หนีกลับไปเฉยๆ บิ๊กโชว์ เลยท้าทายเลสเนอร์อีกครั้ง ซึ่งเลสเนอร์ก็เดินกลับมา แล้วก็สู้กัน แต่เลสเนอร์ก็โดนบิ๊กโชว์เหวี่ยงตกเวทีอีกครั้ง เลสเนอร์ไปเอาเก้าอี้มา แต่กลายเป็น บิ๊กโชว์ เอาเก้าอี้ไปได้ ทำให้เลสเนอร์ต้องหนีไป ในรอยัลรัมเบิล (2014) เลสเนอร์เอาชนะบิ๊กโชว์ไปได้ ในรอว์ (24 กุมภาพันธ์ 2014) เลสเนอร์กับเฮย์แมนออกมาพร้อมกับสัญญาปล้ำเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30 เฮย์แมนบอกว่าเลสเนอร์ควรจะได้ชิงแชมป์ WWE มากกว่า แต่โชคร้ายที่ ทริปเปิล เอช ให้ได้แค่ให้ เลสเนอร์ เลือกคู่ต่อสู้เอาเอง จะเป็นใครก็ได้ จะสร้างประวติศาสตร์อะไรก็สร้างไปเลย เฮย์แมนบอกไม่รู้จะสร้างสถิติอะไรอีกแล้ว แชมป์ฟุตบอลมหาวิทยาลัยก็เป็นมาแล้ว แชมป์ WWE อายุน้อยสุดก็เป็นมาแล้ว ดังนั้นคงไม่มีใครจะให้ท้าทายได้อีก แต่ดิอันเดอร์เทเกอร์ออกมาจ้องหน้าเลสเนอร์ จากนั้นก็จ้องไปที่สัญลักษณ์เรสเซิลเมเนีย เลสเนอร์เซ็นสัญญา แล้วก็เอาปากกายื่นให้อันเดอร์เทเกอร์ แต่อันเดอร์เทเกอร์เอาปากกาปักใส่มือเลสเนอร์แล้วจับโชคสแลมใส่โต๊ะจนพัง ในเรสเซิลเมเนีย 30 เลสเนอร์ได้ทำลายสถิติของอันเดอร์เทเกอร์ เป็น 21-1 ทำให้คนดูช็อกกันทั้งสนาม

ในรอว์ (21 กรกฎาคม 2014) ทริปเปิลเอชออกมาที่เวทีเพื่อประกาศการตัดสินใจว่าจะให้ใครชิงแชมป์ WWE กับจอห์น ซีนา ในซัมเมอร์สแลม (2014) พอล เฮย์แมนออกมาบอกว่าแผน A ของทริปเปิลเอช คือแรนดี ออร์ตันดูจะไม่เวิร์คเท่าไหร่เพราะโดนโรแมน เรนส์ตามล่าอยู่ ส่วนแผน B อย่างเซท โรลลินส์ ก็โดนดีน แอมโบรสก่อกวนไม่เลิก ดังนั้นคงต้องใช้แผน C และเลสเนอร์ก็ออกมา ทำให้ทริปเปิลเอชไม่มีทางเลือกนอกจากรับข้อเสนอของเฮย์แมน ให้เลสเนอร์ได้ชิงแชมป์กับซีนาในซัมเมอร์สแลม สุดท้ายเลสเนอร์สามารถคว้าแชมป์โลกเป็นสมัยที่ 4 มาครอบครองได้สำเร็จ ก่อนจะเสียแชมป์ให้เซท โรลลินส์ โดยใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 ในรอว์คืนต่อมา เลสเนอร์ได้ขอสิทธิ์ชิงแชมป์คืนจากโรลลินส์ แต่โรลลินส์กลับไม่ยอมป้องกันแชมป์ ก่อนจะประกาศว่าเขาจะไม่รีแมตช์คืนนี้ เอาไว้รีแมตช์กันวันหลัง เลสเนอร์ตามไปไล่อัดโรลลินส์ แล้วจับมา Suplex แต่โรลลินส์พลิกตัวลงมายืนได้แล้วกระโดดเตะเลสเนอร์ แต่ไม่สะทกสะท้าน ทำให้โรลลินส์รีบหนีไป เลสเนอร์ตามไปลากตัวกลับมา F-5 แต่ J&J มาขัดขวาง ทำให้โรลลินส์หนีไปได้ จากนั้นเลสเนอร์ได้อาละวาทโดยจัดการอัด J&J แถมยังพลิกโต๊ะผู้บรรยายทับเจบีแอล กับบูเกอร์ ที ก่อนจะลากไมเคิล โคลใส่ F-5 บนเวที และจับตากล้องใส่ F-5 อีกคน ก่อนจะถูกสเตฟานีสั่งแบน ในแบทเทิลกราวด์ (2015) เลสเนอร์ได้รีแมตช์ชิงแชมป์กับเซท โรลลินส์ แต่เลสเนอร์ไม่สามารถคว้าแชมป์มาได้ เพราะอันเดอร์เทเกอร์โผล่มาเล่นงานเลสเนอร์ด้วยท่า Chokeslam และ Tombstone Piledriver ในซัมเมอร์สแลม (2015) เลสเนอร์ได้แพ้ให้อันเดอร์เทเกอร์ด้วยท่าซับมิสชั่น Hell's Gate จนสลบไป และเป็นการพ่ายแพ้ต่ออันเดอร์เทเกอร์เป็นครั้งแรก ในเฮลอินเอเซล (2015) เลสเนอร์ได้รีแมตช์เอาชนะอันเดอร์เทเกอร์ได้ในเฮลล์อินเอเซลล์ แมทช์ เป็นการสิ้นสุดเรื่องราวทั้งคู่

ในรอยัลรัมเบิล (2016) เลสเนอร์ได้เข้าร่วมแมตช์รอยัลรัมเบิลชิงแชมป์ WWE เป็นลำดับที่23 แต่ถูกกำจัดออกจากเวทีโดยเดอะไวแอ็ตต์แฟมิลี ในรอว์คืนต่อมา สเตฟานีได้ประกาศจัดแมตช์สามเส้า(Triple Threat Match) ในฟาสต์เลน (2016) ระหว่าง ดีน แอมโบรส, โรแมน เรนส์ และเลสเนอร์ เพื่อหาผู้ท้าชิงไปชิงแชมป์ WWE กับทริปเปิลเอชในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 32 แต่ไม่สำเร็จ ในเรสเซิลเมเนีย 32 เลสเนอร์เอาชนะดีน แอมโบรสไปได้ในแมตช์ No Holds Barred Street Fight ในสแมคดาวน์วันที่ 7 กรกฎาคม ได้มีการประกาศว่าเลสเนอร์จะเจอกับแรนดี ออร์ตันในซัมเมอร์สแลม (2016) โดยเลสเนอร์เอาชนะไปได้แบบ TKO หลังแมตช์ได้จับเชน แม็กแมนใส่ F-5 ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2016) เลสเนอร์ได้เจอกับโกลด์เบิร์กเป็นครั้งแรกในรอบ 12 ปี แต่เลสเนอร์ก็แพ้ให้โกลด์เบิร์กในเวลาสั้นๆ 1:26 นาที เป็นครั้งแรกในรอบสามปีที่เลสเนอร์ถูกจับกดแพ้ ในรอยัลรัมเบิล (2017) เลสเนอร์ได้เข้าร่วมแมตช์รอยัลรัมเบิลเป็นลำดับที่26 แต่ก็ถูกโกลด์เบิร์กเหวี่ยงตกเวทีเป็นการย้ำแค้น คืนต่อมาเลสเนอร์ได้ท้าโกลด์เบิร์กเจอกันในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33 ในฟาสต์เลน (2017) โกลด์เบิร์กได้คว้าแชมป์ยูนิเวอร์แซล WWEจากเควิน โอเวนส์ ทำให้แมตช์ระหว่างเลสเนอร์กับโกลด์เบิร์กในเรสเซิลเมเนียเป็นการชิงแชมป์ ในเรสเซิลเมเนีย 33 เลสเนอร์ได้คว้าแชมป์ยูนิเวอร์แซลจากโกลด์เบิร์ก ทำให้เป็นคนแรกที่ได้ทั้งแชมป์ WWE และแชมป์ยูนิเวอร์แซล นอกจากนี้ยังเป็นคนที่สองที่ทนท่า Jackhammer ของโกลด์เบิร์กได้ และเป็นคนแรกที่ชนะโกลด์เบิร์กในแมตช์ตัวต่อตัวแบบใสสะอาด ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34เลสเนอร์สามารถป้องกันแชมป์กับโรแมน เรนส์ได้หลังจากครองแชมป์มาเป็นเวลาปีกว่า ในซัมเมอร์สแลม (2018)เลสเนอร์เสียแชมป์ให้กับเรนส์หลังจากครองเป็นเวลา 504 วัน ก่อนจะได้แชมป์อีกครั้งเป็นสมัยที่2ในศึกคราวน์ จูเอ็ล และเสียแชมป์อีกครั้งให้ผู้ชนะรอยัลรัมเบิล 2019 อย่างเซท รอลลินส์ที่เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35 ในมันนีอินเดอะแบงก์ 2019 ได้โผล่มาท้ายแมตช์คว้ากระเป๋าสิทธิ์ชิงแชมป์ที่ไหนเวลาใดก็ได้ และแคชอินคว้าแชมป์คืนได้จากรอลลินส์ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์เป็นสมัยที่3 ก่อนเสียคืนให้รอลลินส์ในซัมเมอร์สแลม

เลสเนอร์ได้ปรากฏตัวในสแมคดาวน์เพื่อท้าชิงแชมป์ WWE กับ โคฟี คิงส์ตัน เลสเนอร์ได้ทำร้ายเรย์ มิสเตริโอและลูกชายของเขา Dominic ในสแมคดาวน์ตอนแรกของทางช่อง FOX วันที่ 4 ตุลาคม 2019 เลสเนอร์ได้คว้าแชมป์จากโคฟีก่อนที่เรย์จะพาอดีตคู่ต่อสู้ของเลสเนอร์ใน UFC อย่าง Cain Velasquez ปรากฏตัวมาอัดเลสเนอร์ ต่อมาได้ถูกดราฟท์ไปสแมคดาวน์ในฐานะแชมป์ WWE และจะต้องป้องกันแชมป์กับ Velasquez ใน Crown Jewel ซึ่งเลสเนอร์สามารถป้องกันได้หลังแมตช์ถูกเรย์เล่นงานคืน ก่อนที่จะย้ายกลับไปรอว์เพื่อเล่นงานเรย์ และมีแมตช์ชิงแชมป์ WWE ใน Survivor Series 2019 แบบไม่มีกฏกติกา (No Holds Barred match) ซึ่งเลสเนอร์ป้องกันได้ ใน Royal Rumble 2020 เลสเนอร์ได้ร่วมแมตช์ 30 คนในฐานะแชมป์ WWE ก่อนจะถูกดรูว์ แม็กอินไทร์ถีบ Claymore ตกเวทีและเป็นผู้ชนะแมตช์นี้โดยเลือกใช้สิทธิ์ชิงแชมป์กับเลสเนอร์และเสียแชมป์ให้ดรูว์ที่เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 36 วันที่ 31 สิงหาคม 2020 มีรายงานว่าเลสเนอร์ไม่ได้อยู่ภายใต้สัญญากับ WWE แล้ว

ผลงานอื่นๆ

Brock Lesnar
เกิด	Brock Edward Lesnar 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1977 (44 ปี) Webster, South Dakota, U.S.
ที่อยู่	Maryfield, Saskatchewan, Canada
ส่วนสูง	6 ฟุต 3 นิ้ว (1.91 เมตร)
น้ำหนัก	265 ปอนด์ (120 กิโลกรัม; 18 stone 13 ปอนด์)
รุ่น	Heavyweight
ช่วงระยะ	81 in (206 ซm)
ท่ายืน	ออร์โทด็อกซ์
มาจาก	Regina, Saskatchewan, Canada
ทีม	DeathClutch Gym
อันดับ	Blue belt in Brazilian Jiu-Jitsu under Rodrigo "Comprido" Medeiros
มวยปล้ำ	NCAA Division I Wrestling
ช่วงปี	2006–2011; 2016
สถิติการต่อสู้แบบผสม
คะแนนรวม	9
ชนะ	5
โดยการน็อก	2
โดยการยอม	2
โดยการตัดสิน	1
แพ้	3
โดยการน็อก	2
โดยการยอม	1
ไม่มีการแข่งขัน	1
ข้อมูลอื่น
สถิติการต่อสู้แบบผสม จากเชอร์ด็อก
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่: 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2017 (2017-02-06)

ภาพยนตร์

Year	Title	Role	Notes
2014	True Giants	Himself	Film debut
	Foxcatcher	Wrestler	Cameo Uncredited
2016	Countdown	Himself	Uncredited

โทรทัศน์

Year	Title	Role	Notes
2008	E:60	Himself	October 21
2009–2010	Rome Is Burning		3 episodes
2010	UFC Primetime		Episode: Lesnar vs. Velasquez
2011	ESPN Friday Night Fights		January 14
	Late Night with Jimmy Fallon		March 28 (season 3, episode 49)
2012	The Tonight Show with Jay Leno		February 21 (season 20, episode 93)
2016	Mike and Mike in the Morning		August 18
	SportsCenter		February 16 (season 38, episode 47)
	UFC Ultimate Insider		July 3 (Season 5, Episode 520)

วิดีโอเกม

Year	Title	Notes
2002	WWE SmackDown! Shut Your Mouth	Cover star
2003	WWE SmackDown! Here Comes the Pain	Cover star
2003	WWE WrestleMania XIX
2003	WWE Crush Hour
2003	WWE Raw 2
2005	Wrestle Kingdom
2006	Madden NFL 06
2009	UFC 2009 Undisputed
2010	UFC Undisputed 2010	Cover star
2011	WWE '12
2012	UFC Undisputed 3
2012	WWE '13
2013	WWE 2K14
2014	WWE 2K15
2014	EA Sports UFC
2015	WWE 2K16
2016	WWE 2K17	Cover star
2017	WWE 2K18
2018	WWE 2K19

บันทึกสถิติการต่อสู้แบบผสม

Professional record breakdown
9 matches	5 wins	3 losses
By knockout	2	2
By submission	2	1
By decision	1	0
No contests	1

Res.	สถิติ	คู่ต่อสู้	Method	Event	วันที่	รอบ	เวลา	สถานที่	หมายเหตุ
NC	5–3 (1)	Mark Hunt	NC (overturned)	UFC 200	000000002016-07-09-0000กรกฎาคม 9, 2016	3	5:00	Las Vegas, Nevada, United States	Originally unanimous decision win for Lesnar; overturned after he tested positive for clomiphene.
Loss	5–3	Alistair Overeem	TKO (body kick and punches)	UFC 141	000000002011-12-30-0000ธันวาคม 30, 2011	1	2:26	Las Vegas, Nevada, United States
Loss	5–2	Cain Velasquez	TKO (punches)	UFC 121	000000002010-10-23-0000ตุลาคม 23, 2010	1	4:12	Anaheim, California, United States	Lost the UFC Heavyweight Championship.
Win	5–1	Shane Carwin	Submission (arm-triangle choke)	UFC 116	000000002010-07-03-0000กรกฎาคม 3, 2010	2	2:19	Las Vegas, Nevada, United States	Defended and unified the UFC Heavyweight Championship. Submission of the Night.
Win	4–1	Frank Mir	TKO (punches)	UFC 100	000000002009-07-11-0000กรกฎาคม 11, 2009	2	1:48	Las Vegas, Nevada, United States	Defended and unified the UFC Heavyweight Championship.
Win	3–1	Randy Couture	TKO (punches)	UFC 91	000000002008-11-15-0000พฤศจิกายน 15, 2008	2	3:07	Las Vegas, Nevada, United States	Won the UFC Heavyweight Championship.
Win	2–1	Heath Herring	Decision (unanimous)	UFC 87	000000002008-08-09-0000สิงหาคม 9, 2008	3	5:00	Minneapolis, Minnesota, United States
Loss	1–1	Frank Mir	Submission (kneebar)	UFC 81	000000002008-02-02-0000กุมภาพันธ์ 2, 2008	1	1:30	Las Vegas, Nevada, United States
Win	1–0	Min-Soo Kim	Submission (punches)	Dynamite!! USA	000000002007-06-02-0000มิถุนายน 2, 2007	1	1:09	Los Angeles, California, United States

แชมป์และรางวัลความสำเร็จ

วิทยาลัยมวยปล้ำ

• National Collegiate Athletic Association
  • NCAA Division I All-American (1999, 2000)
  • NCAA Division I Heavyweight Champion (2000)
  • Big Ten Conference Champion (1999, 2000)
• National Junior College Athletic Association
  • NJCAA All-American (1997, 1998)
  • NJCAA Heavyweight Champion (1998)
  • North Dakota State University Bison Tournament Champion (1997–1999)

การต่อสู้แบบผสม

• Inside Fights
  • Biggest Draw (2008)
  • Rookie of the Year (2008)
• Sherdog Awards
  • Beatdown of the Year (2009)
• Sports Illustrated
  • Top Newcomer of the Year (2008)
• Ultimate Fighting Championship
  • UFC Heavyweight Championship (1 time)
  • Submission of the Night (1 time)
• World MMA Awards
  • Breakthrough Fighter of the Year (2009)
• Wrestling Observer Newsletter
  • Best Box Office Draw (2008–2010)
  • MMA Most Valuable Fighter (2008–2010)

มวยปล้ำอาชีพ

 

แชมป์ WWE

 

แชมป์ยูนิเวอร์แซล WWE

• Guinness World Records
  • World record: Youngest person to win the WWE Championship (aged 25 years, 44 days)
• Inoki Genome Federation
  • IWGP Heavyweight Championship (1 time)
• New Japan Pro-Wrestling
  • IWGP Heavyweight Championship (1 time)
• Ohio Valley Wrestling
  • OVW Southern Tag Team Championship (3 times) – with Shelton Benjamin
• Pro Wrestling Illustrated
  • Feud of the Year (2003) vs. Kurt Angle
  • Feud of the Year (2015) vs. The Undertaker
  • Match of the Year (2003) vs. Kurt Angle in an Iron Man match on SmackDown! on September 16
  • Most Hated Wrestler of the Year (2018)
  • Most Improved Wrestler of the Year (2002)
  • Wrestler of the Year (2002, 2014)
  • Ranked No. 1 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2003
• Wrestling Observer Newsletter
  • Best Brawler (2003)
  • Best Wrestling Maneuver (2002) F-5
  • Feud of the Year (2003) vs. Kurt Angle
  • Most Improved Wrestler (2002, 2003)
  • Best Box Office Draw of the Decade (2010s)
  • Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Class of 2015)
• WWE/World Wrestling Entertainment/Federation
  • WWE Championship (5 times)
  • WWE Universal Championship (3 times)
  • King of the Ring (2002)
  • Money in the Bank (Men's 2019)
  • Royal Rumble (2003)
  • Slammy Award (5 times)
    • Hashtag of the Year (2015) – #SuplexCity
    • Match of the Year (2015) – vs The Undertaker at Hell in a Cell
    • Rivalry of the Year (2015) – vs The Undertaker
    • "Tell Me You Didn't Just Say That" Moment of the Year (2015) – Coining "Suplex City" at WrestleMania 31
    • The OMG Shocking Moment of the Year (2014) – Ending The Undertaker's WrestleMania streak at WrestleMania XXX
  • WWE Year-End Award for Hottest Rivalry (2018) – vs. Roman Reigns

หมายเหตุ

1. When Lesnar first won the title, it was known as the WWE Undisputed Championship. His next two reigns were as WWE Champion, while his fourth was as WWE World Heavyweight Champion.
2. Lesnar's IWGP Heavyweight Championship reign at IGF is considered a continuation of his reign from NJPW.

อ้างอิง

1. "Brock Lesnar bio". WWE. สืบค้นเมื่อ August 7, 2015.
2. "Brock Lesnar". Cagematch.net. สืบค้นเมื่อ March 27, 2015.
3. "Biography for Brock Lesnar". IMDB.com. สืบค้นเมื่อ March 23, 2009.
4. "Brock Lesnar profile". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ April 22, 2007.
5. "WWE News: Paul Heyman Will Keep Brock Lesnar Relevant While He's off Television". Bleacher Report. 2012-05-08. สืบค้นเมื่อ 2012-06-09.
6. "UFC signs former WWE star Brock Lesnar". 411mania.com. สืบค้นเมื่อ October 20, 2007.
7. Weyer, Michael (February 24, 2016). "Lesnar is an unstoppable monster". The Sportster. สืบค้นเมื่อ February 24, 2016.
8. "WWE King Of The Ring Results 6–23–02". Lords of Pain. สืบค้นเมื่อ May 9, 2008.
9. "Brock Lesnar (spot No. 29) wins the Royal Rumble Match". WWE. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ March 19, 2008. สืบค้นเมื่อ March 22, 2008.
10. "Former UFC Heavyweight Champion Brock Lesnar Undergoes Surgery; Hopeful for Early 2012 Return". MMAWeekly.com. May 28, 2011.
11. "Sherdog Official Mixed Martial Arts Rankings: Heavyweight". SHERDOG.com. October 27, 2010. สืบค้นเมื่อ October 27, 2010.
12. "Grappling with his future". ESPN. สืบค้นเมื่อ October 27, 2008.
13. Duncan, Royal; Will, Gary. "I.W.G.P. HEAVYWEIGHT TITLE HISTORY". Soli'e Title Histories. จากแหล่งเดิมเมื่อ April 4, 2012. สืบค้นเมื่อ March 21, 2008.
14. Michael McAvennie (2003). "WWE The Yearbook: 2003 Edition". Pocket Books. p. 200.
15. "King of the Ring 2002 Tournament Brackets". Wrestling Supercards and Tournaments. June 3–23, 2002. สืบค้นเมื่อ 2010-08-19.
16. PWI Staff (2007). "Pro Wrestling Illustrated presents: 2007 Wrestling almanac & book of facts". "Wrestling's historical cards". Kappa Publishing. pp. 112–113.
17. "WWE Smackdown Results August 7, 2003". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 2, 2013.
18. "WWE: Inside WWE > title History > WWE championship > 20030918 – Brock Lesnar". WWE. สืบค้นเมื่อ April 21, 2008.
19. PWI Staff (2007). "Pro Wrestling Illustrated presents: 2007 Wrestling almanac & book of facts". "Wrestling's historical cards". Kappa Publishing. p. 115.
20. Powell, John (March 15, 2004). "WrestleMania XX bombs". Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ March 7, 2012.
21. Mitch Passero (2 April 2012). "Brock is back". WWE. สืบค้นเมื่อ 2 April 2012.
22. Tom Herrera (16 April 2012). "Brock Lesnar vs. John Cena - Extreme Rules Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 16 April 2012.
23. Tom Herrera (30 April 2012). "Raw SuperShow results: Brock Lesnar, General Manager John Laurinaitis fly off the handle". WWE. สืบค้นเมื่อ 30 April 2012.
24. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 5/14: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw - Cena & Triple H return, final PPV hype".
25. Caldwell, James (2012-06-17). "CALDWELL'S WWE NO WAY OUT PPV REPORT 6/17". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-06-17.
26. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/23: Complete "virtual-time" coverage of live Raw #999 - WWE recognizes 1,000 episodes, WWE Title match, Lesnar, Rock, DX, wedding".
27. Brock Lesnar breaks Shawn Michaels' arm a week before SummerSlam
28. [1]
29. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 3/18: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Hunter signs WM29 contract, IC Title match, more WM29 developments".
30. Myers, Thomas. "Wrestlemania 29 results: Brock Lesnar pinned by Triple H after steel step Pedigree". MMAMANIA. สืบค้นเมื่อ 8 April 2013.
31. "WWE Extreme Rules results and reactions from last night (May 19): Believe in Gold".
32. "6/17 Powell's WWE Raw Live Coverage: Brock Lesnar and C.M. Punk, Mark Henry returns in a big way, Payback fallout with new champions Alberto Del Rio, Curtis Axel, and A.J. Lee". LAST ROW MEDIA LLC. 2013-06-17. สืบค้นเมื่อ 2013-06-18.
33. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/15 (Hour 3): Punk-Heyman epic promo exchange, Jericho vs. RVD, Cena picks his Summerslam PPV opponent".
34. "CALDWELL'S WWE SSLAM PPV RESULTS 8/18 (Hour 2): Lesnar vs. Punk brutal fight".
35. Caldwell, James (30 December 2013). "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/30: Complete "virtual-time" coverage of live 2013 finale - Bryan gives up and gives in, Brock Lesnar returns, Shield shows cracks, more". สืบค้นเมื่อ 24 August 2016.
36. "Brock Lesnar returns to Raw and makes a challenge". สืบค้นเมื่อ December 31, 2013.
37. Nemer, Paul (January 7, 2014). "WWE RAW Results – 1/6/14 (Old School RAW, WWE Legends)". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ September 17, 2016.
38. "Brock Lesnar dislocates Mark Henry's elbow: Raw, Jan 6, 2014". สืบค้นเมื่อ January 10, 2014.
39. Tylwalk, Nick. "Raw: Longer matches and a dramatic return in Green Bay". SLAM! Wrestling. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ February 25, 2014.
40. Sin, Ben (6 April 2014). "WWE Stars React to the End of the Undertaker's Streak". www.si.com/. Sports Illustrated. สืบค้นเมื่อ 9 June 2015.
41. "WWE Raw report". http://www1.skysports.com/. Sky Sports. July 22, 2014. สืบค้นเมื่อ August 12, 2014. External link in |website= (help)
42. "Caldwell's WWE SummerSlam PPV Results 8/17: Complete "virtual-time" coverage of Cena vs. Lesnar". Pro Wrestling Torch. August 17, 2014. สืบค้นเมื่อ August 18, 2014.
43. http://www.mmamania.com/2015/3/1/8128401/ufc-quick-quote-dana-white-expects-a-call-from-brock-lesnar-when-his-wwe-expires-mma
44. Benigno, Anthony. "Seth Rollins cashed in his Money in the Bank contract and def. Brock Lesnar and Roman Reigns to become WWE World Heavyweight Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ March 29, 2015.
45. http://www.wwe.com/shows/raw/2015-03-30/wwe-raw-results-27250779
46. Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 6/15/15 (Lesnar is the new #1 contender)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 15 June 2015.
47. Caldwell, James. "WWE PPVs CALDWELL'S WWE BATTLEGROUND PPV REPORT 7/19: Complete "virtual-time" coverage of live PPV - Rollins vs. Lesnar, Cena vs. Owens III, Orton returns home, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 19 July 2015.
48. "The Undertaker vs. Brock Lesnar". WWE. สืบค้นเมื่อ August 18, 2015.
49. Benigno, Anthony. "The Undertaker def. Brock Lesnar". WWE. สืบค้นเมื่อ August 23, 2015.
50. Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE NOC PPV REPORT 9/20: Live Night of Champions Coverage from Houston - Seth Rollins's double duty, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 21 September 2015.
51. Martin, Adam (October 25, 2015). "WWE Hell in a Cell PPV Results". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ October 25, 2015.
52. Jones, Elton (October 25, 2015). "WWE Hell in a Cell 2015: The Results & Highlights You Need to Know". Heavy.com. สืบค้นเมื่อ May 29, 2016.
53. "Triple H won the 2016 Royal Rumble Match for the WWE World Heavyweight Championship". wwe.com. สืบค้นเมื่อ 25 January 2016.
54. https://www.cultofwhatever.com/2016/02/wwe-smackdown-2-18-16-results/
55. http://www.f4wonline.com/wwe-news/wwe-fastlane-2016-live-results-brock-lesnar-vs-roman-reigns-vs-dean-ambrose-207716
56. http://www.f4wonline.com/wwe-news/wwe-fastlane-2016-live-results-brock-lesnar-vs-roman-reigns-vs-dean-ambrose-207716
57. http://www.cagesideseats.com/wwe/2016/2/22/11095408/brock-lesnar-attacks-dean-ambrose-parking-lot-wwe-raw
58. http://www.wrestlezone.com/news/677441-wwe-raw-results-022216/3
59. Caldwell, James. "8/21 WWE Summerslam Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 21, 2016.
60. Adkins, Greg. "Goldberg def. Brock Lesnar". WWE. สืบค้นเมื่อ November 20, 2016.
61. Powell, Jason. "Powell's WWE Survivor Series 2016 live review: Goldberg vs. Brock Lesnar, three Team Raw vs. Team Smackdown elimination matches, IC and WWE Cruiserweight Title matches". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 20, 2016.
62. "WWE Survivor Series: Goldberg crushes Brock Lesnar within two minutes". Sky Sports. November 20, 2016. สืบค้นเมื่อ June 24, 2017.
63. Keller, Wade (November 28, 2016). "KELLER'S WWE RAW REPORT 11/28: Live coverage – Charlotte defends against Sasha Banks, New Day defends against Anderson & Gallows". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ November 28, 2016.
64. "Raw: Jan. 16, 2017". WWE. สืบค้นเมื่อ January 27, 2017.
65. "WWE Raw: Jan. 23, 2017". WWE. สืบค้นเมื่อ January 27, 2017.
66. Benigno, Anthony; Taylor, Scott. "Randy Orton won the 30-Superstar Royal Rumble Match". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ January 29, 2017.
67. Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 1/30: Ongoing coverage of Royal Rumble fallout including Owens celebration cut short by ominous Strowman news". pwtorch.com. สืบค้นเมื่อ 30 January 2017.
68. Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 2/6: Samoa Joe signs his Raw contract, Seth Rollins update, Bayley vs. Jax, Goldberg, more". pwtorch.com. สืบค้นเมื่อ February 6, 2017.
69. Benigno, Anthony. "Goldberg def. Kevin Owens to win the Universal Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ March 5, 2017.
70. Taylor, Scott (March 5, 2017). "Universal Champion Goldberg vs. Brock Lesnar". WWE. สืบค้นเมื่อ February 6, 2017.
71. Benigno, Anthony. "Brock Lesnar def. Goldberg to become new Universal Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
72. Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
73. "WrestleMania 34 Results – 4/8/18 (Reigns vs. Lesnar, Styles vs. Nakamura, Rousey)". Wrestleview. April 8, 2018. สืบค้นเมื่อ April 8, 2018.
74. Powell, Jason. "Powell's WWE SummerSlam 2018 live review: Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Samoa Joe for the WWE Championship, Alexa Bliss vs. Ronda Rousey for the Raw Women's Championship, Daniel Bryan vs. The Miz". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 19, 2018.
75. Melok, Bobby. "Brock Lesnar def. Braun Strowman to win the vacant Universal Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ March 6, 2019.
76. Keller, Wade (January 28, 2019). "1/28 WWE Raw Results: Keller's report on post-Royal Rumble episode including Seth Rollins Rumble victory". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ February 10, 2019.
77. Powell, Jason. "WWE Extreme Rules results: Powell's live review of Seth Rollins and Becky Lynch vs. Baron Corbin and Lacey Evans in an Extreme Rules match for the WWE Universal Championship and the Raw Women's Championship, Kofi Kingston vs. Samoa Joe for the WWE Championship". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 14, 2019.
78. Barnett, Jake (July 15, 2019). "7/15 WWE Raw Results: Barnett's live review of the Battle Royal to determine Brock Lesnar's challenger at SummerSlam, Alexa Bliss vs. Naomi vs. Carmella vs. Natalya for a shot at the Raw Women's Championship at SummerSlam, Extreme Rules fallout". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 16, 2019.
79. Barnett, Jake (September 17, 2019). "9/17 WWE Smackdown Live Results: Barnett's review of New Day vs. Randy Orton and The Revival, Baron Corbin's King of the Ring coronation, Erick Rowan's sit-down interview, Shane McMahon addressing the firing of Kevin Owens". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 19, 2019.
80. "Brock Lesnar defeated Kofi Kingston". WWE. สืบค้นเมื่อ October 4, 2019.
81. Powell, Jason (October 14, 2019). "10/14 WWE Raw Results: Powell's review of the WWE Draft night two, Becky Lynch vs. Charlotte Flair to determine which brand gets the first pick, Braun Strowman and Tyson Fury contract signing, Robert Roode and Dolph Ziggler vs. The Viking Raiders for the Raw Tag Titles". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 14, 2019.
82. Keller, Wade (October 11, 2019). "WWE adds two big matches to Crown Jewel in Saudi Arabia on Oct. 31 – Lesnar vs. Velasquez and Strowman vs. Tyson Fury". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ October 11, 2019.
83. Powell, Jason. "WWE Crown Jewel results: Powell's live review of Brock Lesnar vs. Cain Velasquez for the WWE Championship, Seth Rollins vs. Bray Wyatt in a Falls Count Anywhere match for the WWE Universal Championship, Braun Strowman vs. Tyson Fury, Lacey Evans vs. Natalya". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 31, 2019.
84. Powell, Jason (November 1, 2019). "11/1 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review the show featuring a makeshift crew caused by flight issues in Saudi Arabia following WWE Crown Jewel". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 2, 2019.
85. Powell, Jason (November 4, 2019). "11/4 WWE Raw Results: Powell's review of WWE Champion Brock Lesnar hunting for Rey Mysterio, Seth Rollins addressing the loss of the WWE Universal Championship to Bray Wyatt, NXT invasion?". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 5, 2019.
86. Powell, Jason (November 18, 2019). "11/18 WWE Raw Results: Powell's review of Seth Rollins vs. Andrade for a spot on Team Raw at Survivor Series, The Viking Raiders vs. Zack Ryder and Curt Hawkins for the Raw Tag Titles, Natalya vs. Asuka, the brand's final push for Survivor Series". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 19, 2019.
87. Powell, Jason (November 24, 2019). "WWE Survivor Series results: Powell's live review of Brock Lesnar vs. Rey Mysterio in a No Holds Barred match for the WWE Championship, "The Fiend" Bray Wyatt vs. Daniel Bryan for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs. Shayna Baszler vs. Bayley in a non-title match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 24, 2019.
88. Powell, Jason (January 6, 2020). "01/06 WWE Raw Results: Powell's review of Brock Lesnar's return, Andrade vs. Rey Mysterio for the U.S. Championship, The Viking Raiders vs. The Street Profits vs. Luke Gallows and Karl Anderson in a Triple Threat for the Raw Tag Titles, first show of 2020". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 7, 2020.
89. Johnson, Mike (August 31, 2020). "MAJOR, MAJOR WWE STAR IS CURRENTLY A FREE AGENT". PWInsider. สืบค้นเมื่อ September 1, 2020.
90. Satin, Ryan (August 31, 2020). "Brock Lesnar is Currently a Free Agent". Pro Wrestling Sheet. สืบค้นเมื่อ September 1, 2020.
91. MMA Junkie Staff (August 31, 2020). "Reports: Former UFC heavyweight champion Brock Lesnar a free agent". MMAJunkie.com. Gannett. สืบค้นเมื่อ September 1, 2020.
92. "Brock Lesnar - Official UFC Fighter Profile". UFC.com. สืบค้นเมื่อ March 7, 2012.
93. Jesse Holland (June 17, 2016). "Video: Brock Lesnar is huge again, earns Brazilian Jiu-Jitsu Blue Belt ahead of UFC 200". MMAmania.com.
94. Hywel Teague (June 17, 2016). "Rodrigo 'Comprido' Medeiros Promotes Brock Lesnar To Blue Belt In Jiu-Jitsu". FloGrappling.
95. "Bison Open Champions – Heavyweight". Bison Wrestling. November 15, 2007. สืบค้นเมื่อ March 22, 2008.
96. Botter, Jeremy (January 4, 2009). "2008 Inside Fights MMA Awards". Insidefights.com. สืบค้นเมื่อ September 15, 2012.
97. "Beatdown of the Year – Sherdog's 2009 Misc. Awards". Sherdog.com. January 11, 2010. สืบค้นเมื่อ October 31, 2011.
98. Gross, Josh (December 22, 2008). "SI.com's 2008 MMA Awards". Sports Illustrated. สืบค้นเมื่อ September 15, 2012.
99. . Sherdog.com. ธันวาคม 30, 2009. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ October 15, 2012. สืบค้นเมื่อ October 31, 2012. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
100. Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA: 1–40. ISSN 1083-9593.
101. Youngest person to win the World Wrestling Entertainment (WWE) Championship (posted prior to December 15, 2014, retrieved ) The youngest wrestler to win the World Wrestling Entertainment (WWE) Championship is Brock Lesnar (USA) aged 25 years and 44 days on August 25, 2002.
102. Westcott, Brian; Dupree. "NWA Ohio Valley Wrestling Southern Tag Team Title History". Solie's Title Histories. สืบค้นเมื่อ March 22, 2008.
103. "PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. Kappa Publishing Group. จากแหล่งเดิมเมื่อ January 21, 2016. สืบค้นเมื่อ June 7, 2018.
104. "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2003". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ June 7, 2018.
105. "Observer: Bruiser Brody Memorial Award (Best Brawler)" (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ March 22, 2008e.
106. "Observer: Best Feud Of The Year" (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ March 22, 2008.
107. "Observer: Most Improved Wrestler" (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ March 22, 2008.
108. Meltzer, Dave (March 29, 2020). "Daily Update: Coronavirus notes, NOAH, WrestleMania". WON/F4W - WWE news, Pro Wrestling News, WWE Results, UFC News, UFC results (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ March 30, 2020.
109. Meltzer, Dave (November 9, 2015). "November 9, 2015 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Hall of Fame Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 1. ISSN 1083-9593.
110. . WWE. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ June 29, 2016. สืบค้นเมื่อ August 25, 2002.
111. "Universal Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
112. "2015 Slammy Award winners". WWE. December 16, 2015. สืบค้นเมื่อ April 27, 2018.
113. Laboon, Jeff (December 8, 2014). "2014 Slammy Award winners". WWE. สืบค้นเมื่อ April 28, 2018.
114. Thomas, Jeremy (December 23, 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram" (ภาษาอังกฤษ). 411Mania.com. สืบค้นเมื่อ December 30, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

• บร็อก เลสเนอร์ ที่ WWE.com
• บร็อก เลสเนอร์ ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
• สถิตินักต่อสู้แบบผสมของ บร็อก เลสเนอร์ จากเชอร์ด็อก
• "Brock Lesnar". UFC.com.