วิกิพีเดีย
พระเจ้าราชาธิราช
สำหรับพงศาวดารมอญซึ่งมีการแปลเป็นภาษาพม่าและภาษาไทย ดูที่ ราชาธิราช
พระเจ้าราชาธิราช (พม่า: ရာဇာဓိရာဇ်, [jàza̰dəɹɪ̀ʔ] หย่าซาดะยิต; ค.ศ. 1368–1421) มีพระนามเดิมว่า พญาน้อย (พม่า: ဗညားနွဲ့, [bəɲá nwɛ̰]) ทรงเป็นกษัตริย์มอญแห่งราชอาณาจักรหงสาวดี ระหว่างปี ค.ศ. 1384–1421 (พ.ศ. 1927–1964) ซึ่งได้รับการนับถือว่าเป็นหนึ่งในกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มอญและพม่า พระองค์ประสบความสำเร็จในการรวบรวมดินแดนที่พูดภาษามอญทั้ง 3 แห่งในพม่าตอนล่างให้เป็นเอกภาพ และสามารถต้านทานการรุกรานของอาณาจักรอังวะซึ่งเป็นอาณาจักรของกลุ่มชนที่พูดภาษาพม่าในพม่าตอนบนไว้ได้ในช่วงสงครามสี่สิบปี (ค.ศ. 1385–1424)
| ราชาธิราช ရာဇာဓိရာဇ် | |||||
|---|---|---|---|---|---|
พระบรมรูปของพระเจ้าราชาธิราช | |||||
| กษัตริย์แห่งราชอาณาจักรหงสาวดี | |||||
| ครองราชย์ | 23 มกราคม ค.ศ. 1384 – กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1421 | ||||
| ราชาภิเษก | 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1384 แรม 10 ค่ำ เดือนตะโปแตฺว จ.ศ. 745 (ปฏิทินพม่า) | ||||
| ก่อนหน้า | พระยาอู่ | ||||
| ถัดไป | พญาธรรมราชา | ||||
| ชายา | ตละแม่ท้าว พระนางปิยราชเทวี Mwei Ohn-Naung Mwei Auk Mi U-Si | ||||
| พระราชบุตร | พ่อลาวแก่นท้าว พญาธรรมราชา พญารามที่ 1 พญาเกียรติ์แห่งเมาะตะมะ พระนางเชงสอบู | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์หงสาวดี (ราชวงศ์ฟ้ารั่ว) | ||||
| พระราชบิดา | พระยาอู่ | ||||
| พระราชมารดา | พระนางสิริมายาเทวีมุเตียว | ||||
| ประสูติ | 28 มกราคม ค.ศ. 1368 ขึ้น 8 ค่ำ เดือนดะโบ่-ดแว จ.ศ. 729 โดนวู่น (ใกล้เมืองเมาะตะมะ) | ||||
| สวรรคต | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1421 (53 พรรษา) เดือนดะบ้อง จ.ศ. 782 พะโค | ||||
| ศาสนา | ศาสนาพุทธ นิกายเถรวาท | ||||
อ้างอิง
- เชิงอรรถ
- Pan Hla 2004: 161
- Pan Hla 2004: 196
- นราธิปประพันธ์พงศ์, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ. พระราชพงศาวดารพม่า. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี : ศรีปัญญา, 2550, หน้า 1125
- บรรณานุกรม
- Jon Fernquest (Spring 2006). "Rajadhirat's Mask of Command: Military Leadership in Burma (c. 1384–1421)" (PDF). SBBR. 4 (1).
- Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
- Htin Aung, Maung (1967). A History of Burma. New York and London: Cambridge University Press.
- Pan Hla, Nai (1968). Razadarit Ayedawbon (ภาษาพม่า) (8th printing, 2004 ed.). Yangon: Armanthit Sarpay.
- Phayre, Major Gen. Sir Arthur P. (1873). "The History of Pegu". Journal of Asiatic Society of Bengal. Oxford University. 42.
- Phayre, Lt. Gen. Sir Arthur P. (1883). History of Burma (1967 ed.). London: Susil Gupta.
- Royal Historical Commission of Burma (1832). Hmannan Yazawin (ภาษาพม่า). 1–3 (2003 ed.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar.
- Shorto, H.L. (1963). "The 32 "Myos" in the Medieval Mon Kingdom". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London. Cambridge University Press. 26 (3). JSTOR 611567.