ภาษามลายูบรูไน

ภาษามลายูบรูไน (มลายู: Bahasa Melayu Brunei) เป็นภาษาประจำชาติของประเทศบรูไนและเป็นภาษากลางในพื้นที่บางส่วนของมาเลเซียตะวันออก ภาษานี้ไม่ใช่ภาษาราชการของบรูไน (ซึ่งใช้ภาษามลายูมาตรฐานเป็นภาษาราชการ) แต่มีบทบาทสำคัญในสังคมและกำลังแทนที่ภาษาของชนกลุ่มน้อยภาษาอื่น ๆ ภาษามลายูบรูไนมีผู้พูดประมาณ 266,000 คน พบในบรูไนประมาณ 215,000 คน (พ.ศ. 2527) ในบริเวณเมืองหลวงและตามแนวชายฝั่ง พบในประเทศมาเลเซียประมาณ 51,000 คน (พ.ศ. 2543) ในบริเวณชายฝั่งทางตอนเหนือ เบอไลต์บน และบริเวณแม่น้ำตูเตาของรัฐซาราวักและในรัฐซาบะฮ์

ภาษามลายูบรูไน
Melayu Brunei
ประเทศที่มีการพูด	บรูไน  มาเลเซีย
จำนวนผู้พูด	266000 คน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา	ออสโตรนีเซียน กลุ่มภาษามาเลโย-พอลินีเชีย กลุ่มภาษามาเลโย-พอลินีเชียศูนย์กลาง กลุ่มภาษามาเลโย-ซุมบาวา กลุ่มภาษามาเลยิก กลุ่มภาษามลายา ภาษามลายู (?) ภาษามลายูบรูไน
ระบบการเขียน	อักษรละติน, อักษรอาหรับ
รหัสภาษา
ISO 639-3	kxd
พื้นที่ที่มีการใช้ภาษามลายูบรูไน

ภาษามลายูบรูไนจัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน กลุ่มภาษามาเลโย-โปลินีเซีย สาขามาเลโย-ซุมบาวา สาขาย่อยมาเลยิก เช่นเดียวกับภาษามาเลเซียและภาษาอินโดนีเซีย แต่เนื่องจากได้รับอิทธิพลจากภาษาเกอดายันซึ่งเป็นภาษาของชนพื้นเมืองกลุ่มหนึ่งในบรูไน จึงมีคำศัพท์หลายคำที่แตกต่างไปจากภาษามลายูมาตรฐาน

อ้างอิง

1. http://www.ethnologue.com/show_language.asp?code=kxd

• Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.