ราชอาณาจักรเคนต์

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ เคนต์ (แก้ความกำกวม)

ราชอาณาจักรเคนต์ (อังกฤษ: Kingdom of Kent) เป็นราชอาณาจักรของชนจูต (Jutes) ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษและครั้งหนึ่งเป็นหนึ่งในอาณาจักรแองโกล-แซ็กซอนเจ็ดอาณาจักร

ราชอาณาจักรเคนต์ Kingdom of Kent
ค.ศ. 450–ค.ศ. 871
อังกฤษราว ค.ศ. 800
สถานะ	ราชอาณาจักร
เมืองหลวง	แคนเตอร์บรี (เชื่อกันว่า)
ภาษาทั่วไป	ภาษาอังกฤษเก่า
การปกครอง	ราชาธิปไตย
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	ค.ศ. 450
• สิ้นสุด	ค.ศ. 871
ถัดไป เวสเซ็กซ์

ที่มา

ประวัติที่มาของราชอาณาจักรเคนต์ไม่ชัดแจ้งแต่เขตการปกครองของอาณาจักรน่าจะคล้ายคลึงกับดินแดนของชนเผ่าแคนเตียซิ (Cantiaci) (ส่วนหนึ่งของชนเผ่าเคลต์) หรือ “เคียนต์” (Ceint) ซึ่งเพี้ยนเป็น “เคนต์” ที่เป็นชื่ออาณาจักรต่อมา จูเลียส ซีซาร์ กล่าวถึง ซิงเกโทริกซ์ (Cingetorix), คาร์วิเลียส (Carvilius), แท็กซิมากุลัส Taximagulus และ เซโกแว็กซ์ (Segovax) ว่าเป็นกษัตริย์ของบริเวณ “แคนเตียเซีย” ต่อมาเรามารู้จักกษัตริย์ราชอาณาจักรเคนต์จากเหรียญที่พบที่รวมทั้งดับโนเวลลอนัส, โวเซนัส, เอ็พพิลัส และอัมมินัส

อ้างอิง

ดูเพิ่ม

• แองโกล-แซ็กซอน
• เจ็ดอาณาจักร
• ประวัติศาสตร์ของหมู่เกาะอังกฤษ