สงครามไบแซนไทน์-อาหรับ

สงครามไบแซนไทน์-อาหรับ (อังกฤษ: Byzantine–Arab Wars) เป็นสงครามที่ต่อเนื่องกันระหว่างจักรวรรดิกาหลิป และจักรวรรดิไบแซนไทน์ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 7 ถึง คริสต์ศตวรรษที่ 12 ที่เริ่มตั้งแต่การพิชิตดินแดนของมุสลิมภายใต้จักรวรรดิกาหลิปรอชิดีนและจักรวรรดิกาหลิปอุมัยยะห์ และต่อสู้ต่อเนื่องกันมาด้วยสาเหตุความขัดแย้งของพรมแดนจนถึงสงครามครูเสดเริ่มต้นขึ้น ผลของสงครามคือการเสียดินแดนของจักรวรรดิไบแซนไทน์ หรือชาวอาหรับเรียกว่า “รุม” ในบันทึกทางประวัติศาสตร์

สงครามไบแซนไทน์-อาหรับ
เป็นส่วนหนึ่งของ การพิชิตดินแดนของมุสลิม
ปืนไฟกรีกใช้เป็นครั้งแรกในราชนาวีไบแซนไทน์ระหว่างสงครามไบแซนไทน์-อาหรับ
วันที่ ค.ศ. 634-ค.ศ. 1180 สถานที่ ลว้าน, ซีเรีย, อียิปต์, แอฟริกาเหนือ, อานาโตเลีย, ครีต, ซิซิลี, อิตาลีตอนใต้ ผลลัพธ์ โดยทั่วไปฝ่ายอาหรับได้เปรียบ ดินแดน เปลื่ยน อาหรับผนวกลว้าน, เมโสโปเตเมีย และแอฟริกาเหนือ
คู่ขัดแย้ง
จักรวรรดิไบแซนไทน์ จักรวรรดิบัลแกเรีย อาณาจักรครูเสด จักรวรรดิกาสนาวิยะห์ นครรัฐอิตาลี	จักรวรรดิกาหลิปรอชิดีน, จักรวรรดิกาหลิปอุมัยยะห์, จักรวรรดิกาหลิปอับบาซียะห์, อักห์ลาบิด, อาณาจักร์อิเมียร์แห่งบารี, อาณาจักรอิเมียร์แห่งครีต, ฮัมดานิยะห์แห่งอเล็พโพ, จักรวรรดิกาหลิปฟาติมียะห์, อาณาจักร์อิเมียร์แห่งซิซิลี
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
จักรพรรดิเฮราคลิอัส, เซอร์จิอัส, ธีโอดอร์ ไทรธีเรียส †, เกรกอรีเดอะพาทริเชียน †, จักรพรรดิคอนสแตนสที่ 2, จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 4, จักรพรรดิจัสติเนียนที่ 2, จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 5, จักรพรรดิลีโอที่ 5 เดอะอาร์มีเนียน, จักรพรรดิธีโอฟิโลส, จอห์น คัวร์คูอัส, ฮิเมริออส, จักรพรรดินิเคโฟรอสที่ 2, จักรพรรดิจอห์นที่ 1, จักรพรรดิบาซิลที่ 2, นิเคโฟรอส อูรานอส, จอร์จ มานิอาคีส, อันโดรนิคอส คอนโทสเตฟานอส	ซัยด อิบุน ฮาริษอาห์ †, กาหลิปอะบูบักรฺ, คอลิด อิบุน อัล-วาลีด, กาหลิปอุมัร อบู อุบัยดาห์ อิบุน อัล-จาร์ราห์, อัมร อิบุน อัล-อาศ, ชุราห์บิล อิบุน หะซันนา, ยาซิด อิบุน อบู Yazid ibn Abu ซุฟยาน, อิยาฎ อิบุน ฆอนม, อัล-สุบัยร, อับดุลลาห์ อิบุน ซาด, ยะสีดที่ 1, มุอาวิยะห์, มัสละมะห์ อิบุน อะหมัด, มุอาวิยะห์ อิบุน ฮีชาม, สุไลมาน, ฮารูน อัล-ราชีด, อัล-มามูน,อัล-มูตาซิม, ลีโอแห่งตริโปลี, ซอยฟ อัล-เดาะละ

ความขัดแย้งครั้งแรกยืนยาวตั้งแต่ ค.ศ. 634 จนถึง ค.ศ. 718 ที่จบลงด้วยการการล้อมกรุงคอนสแตนติโนเปิลครั้งที่สองที่หยุดยั้งการขยายตัวของจักรวรรดิอาหรับเข้ามายังอนาโตเลีย ความขัดแย้งครั้งเกิดขึ้นระหว่างราว ค.ศ. 800 จนถึง ค.ศ. 1169 เมื่อฝ่ายอิสลามยึดดินแดนทางตอนใต้ของอิตาลีโดยกองกำลังของอับบาซียะห์ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 9 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 10 แต่ไม่ประสบกับความสำเร็จเท่าใดนักในซิซิลี เมื่อมาถึงสมัยการปกครองของราชวงศ์มาซีโดเนียไบแซนไทน์ก็ยึดบริเวณลว้านคืนมาได้ และบุกต่อไปเพื่อที่จะยึดเยรูซาเลมทางตอนใต้ อาณาจักรอีเมียร์แห่งอเล็พโพและอาณาจักรเพื่อนบ้านกลายเป็นอาณาจักรบริวารของไบแซนไทน์ทางตะวันออก ที่อันตรายส่วนใหญ่มาจากจักรวรรดิกาหลิปฟาติมียะห์ในอียิปต์ สถานะการณ์มาเปลี่ยนแปลงเมื่อราชวงศ์เซลจุครุ่งเรืองขึ้นและทำให้อับบาซียะห์ได้ดินแดนลึกเข้าไปในอนาโตเลีย ซึ่งเป็นผลให้จักรพรรดิไบแซนไทน์อเล็กซิออสที่ 1 โคมเนนอสต้องเขียนพระราชสาส์นไปขอความช่วยเหลือจากสมเด็จพระสันตะปาปาเออร์บันที่ 2ที่การประชุมสภาสงฆ์แห่งปิอาเชนซา ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของการเริ่มสงครามครูเสดครั้งที่ 1

อ้างอิง

1. The Empire's levies included Christian Armenians, Arab Ghassanids, Mardaites, Slavs, and Rus'
2. "Ghassan." Encyclopædia Britannica. 2006. Encyclopædia Britannica Online. 18 Oct. 2006 [1]

ดูเพิ่ม

• จักรวรรดิไบแซนไทน์
• จักรวรรดิกาหลิป