สตาร์ เทรค

สตาร์ เทรค (อังกฤษ: Star Trek) เป็นสื่อแฟรนไชส์สัญชาติอเมริกัน มีจุดเริ่มต้นมาจาก สตาร์ เทรค ละครโทรทัศน์แนวนิยายวิทยาศาสตร์ ออกอากาศเมื่อทศวรรษ 1960 สร้างโดย ยีน ร็อดเดนเบอร์รี ละครโทรทัศน์ดังกล่าว ซึ่งปัจจุบันมักเรียกว่า ดิออริจินอลซีรีส์ ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 1966 โดยออกอากาศสามปีทางช่องโทรทัศน์ เอ็นบีซี เป็นการติดตามการเดินทางของยานอวกาศ ยูเอสเอส เอนเทอร์ไพรซ์ ยานพาหนะสำรวจอวกาศสร้างโดย สหพันธ์แห่งดวงดาว ในช่วงศตวรรษที่ 23 โดยมีวัตถุประสงค์คือ "สำรวจโลกใหม่ที่ไม่รู้จัก เพื่อเสาะหาชีวิตใหม่ ๆ และอารยธรรมใหม่ ๆ เพื่อก้าวไปอย่างกล้าหาญ ณ ที่ซึ่งไม่เคยมีมนุษย์คนใดเคยไปมาก่อน!" ในการสร้างสรรค์ สตาร์ เทรค ร็อดเดนเบอร์รี ได้รับแรงบัลดาลใจมาจากนวนิยายชุด โฮเรโช ฮอร์นโบลเวอร์ ของ ซี. เอส. ฟอเรสเตอร์, การเดินทางของกัลลิเวอร์ ของ โจนาธาน สวิฟท์ และละครโทรทัศน์แนวตะวันตก เช่น แวกอนเทรน

สตาร์ เทรค Star Trek
โลโก้ สตาร์ เทรค ที่ปรากฏใน ดิออริจินอลซีรีส์
สร้างโดย	ยีน ร็อดเดนเบอร์รี
งานต้นฉบับ	สตาร์ เทรค: ดิออริจินอลซีรีส์
เจ้าของ	ไวอาคอมซีบีเอส
สื่อสิ่งพิมพ์
หนังสือ	รายชื่อผลงานสมมติ รายชื่อหนังสืออ้างอิง รายชื่อคู่มือทางเทคนิค
นวนิยาย	รายชื่อนวนิยาย
การ์ตูน	รายชื่อการ์ตูน
นิตยสาร	นิตยสารสตาร์ เทรค (1995–ปัจจุบัน) สตาร์ เทรค: เดอะแม็กกาซีน (1999–2003)
ภาพยนตร์และโทรทัศน์
ภาพยนตร์	ภาพยนตร์ ดิออริจินอลซีรีส์ บทเริ่มต้นแห่งการเดินทาง (1979) 2 ศึกสลัดอวกาศ (1982) 3 ค้นหาสป็อคมนุษย์มหัศจรรย์ (1984) 4 ข้ามเวลามาช่วยโลก (1986) 5 สงครามสุดจักรวาล (1989) 6 ศึกรบสยบอวกาศ อวสานสตาร์เทรค (1991) ภาพยนตร์ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน ผ่ามิติจักรวาลทลายโลก (1994) ฝ่าสงครามยึดโลก (1996) ผ่าพันธุ์อมตะยึดจักรวาล (1998) เนเมซิส (2002) ภาพยนตร์รีบูต (เส้นเวลา แคลวิน) สงครามพิฆาตจักรวาล (2009) ทะยานสู่ห้วงมืด (2013) ข้ามขอบจักรวาล (2016)
ละครโทรทัศน์	ออกอากาศทางโทรทัศน์ ดิออริจินอลซีรีส์ (1966–1969) เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน (1987–1994) ดีพสเปซไนน์ (1993–1999) วอยเอจเจอร์ (1995–2001) เอนเทอร์ไพรซ์ (2001–2005) ผ่านบริการสตรีมมิง ดิสคัฟเวอรี (2017–ปัจจุบัน) พิคาร์ด (2020–ปัจจุบัน) สเตรนจ์นิวเวิร์ลส์ (2021)
แอะนิเมชันซีรีส์	ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ (1973–1974) โลเวอร์เดกส์ (2020–ปัจจุบัน) พรอดิจี (ในอนาคต)
ภาพยนตร์โทรทัศน์สั้น	ชอร์ตเทรคส์ (2018–ปัจจุบัน)
เกมส์
ดั้งเดิม	รายชื่อเกมส์
เบ็ดเตล็ด
สวนสนุก	สตาร์ เทรค แอดเวนเจอร์ สตาร์ เทรค: ดิเอ็กซ์ปีเรียนซ์
นิทรรศการ	สตาร์ เทรค: ดิเอ็กซิบิชัน สตาร์ เทรค: เอกซ์โพลริงนิวเวิลด์
เว็บไซต์หลักอย่างเป็นทางการ
www.startrek.com

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

เส้นเรื่องหลักของ สตาร์ เทรค ประกอบด้วย ดิออริจินอลซีรีส์, ละครโทรทัศน์แยกอีกเก้าชุด, ภาพยนตร์ชุด และการดัดแปลงเพิ่มเติมในสื่อต่าง ๆ หลัง ดิออริจินอลซีรีส์ จบ การผจญภัยของตัวละครเดิม ดำเนินต่อไปใน สตาร์ เทรค: ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ จำนวน 22 ตอนและภาพยนตร์อีกหกเรื่อง ตั้งแต่ทศวรรษ 1980 เริ่มมีการกลับมาสร้างละครโทรทัศน์ สตาร์ เทรค อีกครั้ง โดยเป็นละครโทรทัศน์สามชุดที่มีเนื้อเรื่องต่อจาก ดิออริจินอลซีรีส์ และเนื้อเรื่องก่อน ดิออริจินอลซีรีส์ ได้แก่ สตาร์ เทรค: เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน เป็นการติดตามลูกเรือของยานอวกาศ เอนเทอร์ไพรส์ ลำใหม่ โดยดำเนินเรื่องหลังละครโทรทัศน์ชุด ดิออริจินอลซีรีส์ หนึ่งศตวรรษ, สตาร์ เทรค: ดีพสเปซไนน์ และ สตาร์ เทรค: วอยเอเจอร์ ดำเนินเรื่องช่วงเวลาในช่วงเดียวกับ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน และ สตาร์ เทรค: เอนเทอร์ไพรส์ ดำเนินเรื่องก่อน ดิออริจินอลซีรีส์ ในช่วงแรกของการเดินทางระหว่างดวงดาวของมนุษย์ การผจญภัยของลูกเรือ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน ดำเนินต่อไปในภาพยนตร์อีกสี่เรื่อง เมื่อปี ค.ศ. 2009 ภาพยนตร์ชุดได้รับการรีบูต ก่อให้เกิดเส้นเวลาใหม่ เรียกว่า เส้นเวลาแคลวิน โดยมีภาพยนตร์สามเรื่องถูกสร้างขึ้นที่ดำเนินเรื่องในเส้นเวลานี้ ละครโทรทัศน์ล่าสุดของ สตาร์ เทรค ได้แก่ ดิสคัฟเวอรี่, พิคาร์ด, โลเวอร์เดกส์, ชอร์ตเทรคส์ สามารถรับชมได้เฉพาะบนแพลตฟอร์มดิจิทัล ยังมีละครโทรทัศน์อย่างน้อยสองชุด กำลังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนา ได้แก่ สตาร์ เทรค: สเตรนจ์นิวเวิลด์ส และ สตาร์ เทรค: พรอดิจี

สตาร์ เทรค ทำให้เกิดปรากฏการณ์ลัทธิขึ้นเป็นเวลาหลายทศวรรษ แฟนของแฟรนไชส์นี้มักเรียกว่า "เทรคกี" (Trekkie) หรือ "เทรคเกอร์" (Trekkers) แฟรนไชส์ยังได้มีการขยายไปยังสื่อต่าง ๆ เช่น เกม, รูปแกะสลัก, นวนิยาย, ของเล่นและการ์ตูน สตาร์ เทรค เคยมีสวนสนุกตั้งอยู่ที่ลาสเวกัส ซึ่งเปิดเมื่อ ค.ศ. 1998 และปิดเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 2008 มีสองพิพิธภัณฑ์นิทรรศการของสิ่งของต่าง ๆ ซึ่งเดินทางไปทั่วโลก ซีรีส์นั้นเต็มไปด้วยภาษาประดิษฐ์ เช่น ภาษาคลิงงอน สตาร์ เทรค ถูกนำไปล้อเลียนอยู่บ่อยครั้ง นอกจากนี้ ผู้ชมยังได้มีการผลิตผลงาน สตาร์ เทรค ด้วยตัวเอง และ ณ เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2016 แฟรนไชส์ สตาร์ เทรค ได้ทำเงินไปมากกว่า หนึ่งแสนล้านดอลลาร์สหรัฐ ทำให้เป็นหนึ่งในแฟรนไชส์ที่ทำเงินมากที่สุดในโลก สตาร์ เทรค ถูกตั้งข้อสังเกตว่ามีอิทธิพลของวัฒนธรรมนอกเหนือจากงานนิยายวิทยาศาสตร์ แฟรนไชส์ยังถูกตั้งข้อสังเกตว่าสำหรับสถานการณ์สิทธิพลเมืองก้าวหน้า ดิออริจินอลซีรีส์ เป็นหนึ่งในรายการโทรทัศน์แรกที่มีนักแสดงหลากหลายเชื้อชาติ

แนวคิดและฉากหลัง

สัญลักษณ์สตาร์ฟลีตที่พบเห็นได้ทั่วไปในแฟรนไชส์

ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1964 ยีน ร็อดเดนเบอร์รี ได้เสนอโครงเรื่องย่อสำหรับละครโทรทัศน์แนวนิยายวิทยาศาสตร์ซึ่งต่อมากลายเป็น สตาร์ เทรค ถึงแม้ว่าเขาจะโฆษณาว่าเป็น แนวตะวันตกนอกโลก—เรียกว่า "แวกอนเทรน ไปยังดวงดาว"—เขาบอกเพื่อนเป็นการส่วนตัวว่าเขาลอกเลียนแบบมาจาก การเดินทางของกัลลิเวอร์ ของ โจนาธาน สวิฟท์ ตั้งใจให้แต่ละตอนมีการแสดงอยู่สองระดับ: เป็นเรื่องราวการผจญภัยที่น่าตื่นเต้นและเป็นนิทานสอนเรื่องคุณธรรม

เรื่องราวของ สตาร์ เทรค ส่วนใหญ่แสดงให้เห็นถึงการผจญภัยของมนุษย์ และเอเลี่ยนซึ่งเข้าประจำการในสตาร์ฟลีต, กองกำลังด้านมนุษยธรรมและรักษาสันติภาพของสหพันธ์แห่งดวงดาว ตัวละครเอกมีความไม่เห็นแก่ตัวและจะต้องใช้อุดมคติเหล่านี้กับอุปสรรคที่ยากลำบาก

ความขัดแย้งและมิติทางการเมืองมากมายใน สตาร์ เทรค เป็นตัวแทนอุปมานิทัศน์ของความเป็นจริงในวัฒนธรรมร่วมสมัย ดิออริจินอลซีรีส์ ต้องการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในทศวรรษ 1960 เช่นเดียวกับละครโทรทัศน์ชุดหลังที่สะท้อนปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในทศวรรษนั้น ๆ ที่ออกอากาศ ปัญหาที่ปรากฏในละครโทรทัศน์ ประกอบด้วย สงครามและสันติภาพ, ค่าของความจงรักภักดีส่วนบุคคล, ลัทธิอำนาจนิยม, จักรวรรดินิยม, การต่อสู้ระหว่างชนชั้น, เศรษฐศาสตร์, คตินิยมเชื้อชาติ, ศาสนา, สิทธิมนุษยชน, ลัทธิกีดกันทางเพศ, คตินิยมสิทธิสตรีและบทบาทของเทคโนโลยี^:57 ร็อดเดนเบอร์รี กล่าวว่า: "[ในการสร้าง] โลกใหม่ที่มีกฎระเบียบใหม่, ผมสามารถออกแถลงการณ์เกี่ยวกับเรื่องเพศ, ศาสนา, เวียดนาม, การเมืองและขีปนาวุธข้ามทวีป อันที่จริงเราใส่สิ่งเหล่านั้นลงไปใน สตาร์ เทรค เรากำลังส่งสารออกไปและโชคดีที่พวกเขาทุกคนได้รับมันจากเครือข่ายโทรทัศน์"^:79 "ถ้าคุณพูดถึงคนสีม่วงบนดาวเคราะห์ที่ห่างไกล, พวกเขา (เครือข่ายโทรทัศน์) ไม่เคยเข้าใจเลย พวกเขากังวลเรื่องร่องอกของผู้หญิงมากกว่า พวกเขาจะส่งคนเซ็นเซอร์ลงไปที่ฉากกองถ่ายเพื่อวัดร่องอกของผู้หญิงจริง ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าหน้าอกของเธอไม่แสดงมากเกินไป"

ร็อดเดนเบอร์รีตั้งใจให้รายการมีวาระทางการเมืองที่ก้าวหน้าเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการต่อต้านวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นจากการเคลื่อนไหวของขบวนการคนหนุ่มสาว แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจให้ข้อมูลแก่เครือข่ายเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาต้องการให้ สตาร์ เทรค แสดงสิ่งที่มนุษยชาติอาจพัฒนาไปสู่ ถ้าเรียนรู้จากบทเรียนในอดีต โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยการยุติความรุนแรง ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือมนุษย์ต่างดาวจากดาววัลแคน ที่ในอดีตใช้แต่ความรุนแรง แต่พวกเขาเรียนรู้ที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ร็อดเดนเบอร์รียังให้ สตาร์ เทรค ส่งสารต่อต้านสงครามและให้สหพันธ์แห่งดวงดาวเป็นเหมือนองค์การสหประชาชาติในอุดมคติที่มองโลกในแง่ดี ความพยายามของเขาถูกต่อต้านโดยเครือข่ายเนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับศักยภาพด้านการตลาด เช่น พวกเขาคัดค้านการยืนกรานของร็อดเดนเบอร์รีว่า เอนเทอร์ไพรซ์ ต้องมีลูกเรือหลากหลายเชื้อชาติ

ประวัติการสร้าง

เส้นเวลา

ยุค ดิออริจินอลซีรีส์ (1965–1969)

ยีน ร็อดเดนเบอร์รี ผู้สร้าง, อำนวยการสร้างและเขียนบท สตาร์ เทรค

นาวาโทสป็อคและกัปตันเจมส์ ที. เคิร์ก แสดงโดย เลนนาร์ด นิมอยและวิลเลียม แชตเนอร์

เมื่อต้นปี ค.ศ. 1964 ยีน ร็อดเดนเบอร์รี ได้เสนอโครงเรื่องย่อสำหรับละครโทรทัศน์ให้กับ เดซิลูโปรดักชันส์ เรียกว่าเป็น "แวกอนเทรน ไปยังดวงดาว" เดซิลูทำงานร่วมกับร็อดเดนเบอร์รีในการพัฒนาโครงเรื่องจนกลายเป็นบทละครโทรทัศน์ ซึ่งต่อมาได้ไปเสนอต่อเอ็นบีซี

เอ็นบีซี ออกทุนสร้างทำตอนนำร่อง มีชื่อตอนว่า "กรง (The Cage)" นำแสดงโดย เจฟฟรีย์ ฮันเตอร์ เป็น กัปตัน คริสโตเฟอร์ ไพค์ ของยานเอนเทอร์ไพรซ์ เอ็นบีซีปฏิเสธตอนนำร่องนี้ แต่ว่าผู้บริหารยังคงประทับใจในแนวคิดนี้ และทำการตัดสินใจที่แปลกโดยการสั่งให้สร้างตอนนำร่องตอนที่สอง มีชื่อตอนว่า "ที่ที่ไม่มีมนุษย์คนใดเคยไปเยือนมาก่อน (Where No Man Has Gone Before)"

ขณะที่เรตติงรายการในช่วงแรกนั้นสูง เรตติงเฉลี่ยหลังจบปีที่หนึ่งนั้นร่วงลงไปที่ 52 จาก 94 รายการ เอ็นบีซีขู่ว่าจะยกเลิกรายการระหว่างการออกอากาศปีที่สองเพราะไม่พอใจที่เรตติงรายการต่ำ ฐานแฟนคลับของรายการ นำโดย โย ทริมเบิล ทำการรณรงค์การเขียนจดหมายร้องเรียนเป็นประวัติการณ์ให้เครือข่ายนั้นรักษารายการไว้ เอ็นบีซีต่ออายุรายการแต่ว่าย้ายเวลาออกอากาศจากช่วงไพร์มไทม์ไป "ช่วงมรณะในคืนวันศุกร์" (20:00 น. ถึง 23:00 น.) เพื่อเป็นการลดต้นทุนของรายการ ร็อดเดนเบอร์รี ประท้วงด้วยการลาออกจากการเป็นผู้อำนวยการสร้างและลดการมีส่วนร่วมโดยตรงของเขาใน สตาร์ เทรค ทำให้ เฟรด ไฟร์เบอร์เกอร์ ทำหน้าที่แทนในปีที่สามซึ่งเป็นปีสุดท้ายของรายการ แม้จะมีการรณรงค์เขียนจดหมายมาอีก เอ็นบีซีก็ยกเลิกรายการหลังออกอากาศได้สามปี จำนวนตอนทั้งหมด 79 ตอน

การเกิดใหม่หลัง ดิออริจินอลซีรีส์ (1969–1991)

หลังดิออริจินอลซีรีส์ถูกยกเลิก เดซิลูซึ่งตอนนั้นได้ถูกเปลี่ยนชื่อพาราเมาต์เทเลวิชันแล้ว ได้รับใบอนุญาตในการออกอากาศหลายช่อง เพื่อช่วยชดเชยค่าถ่ายทำที่เสียไป การออกอากาศซ้ำเริ่มช่วงปลายปี ค.ศ. 1969 และในช่วงปลายทศวรรษ 1970 รายการได้ออกอากาศในประเทศมากกว่า 150 ช่องและในตลาดต่างประเทศอีก 60 ช่อง ช่วยทำให้ สตาร์ เทรค เกิดการสร้างลักธิตามมามากกว่าความนิยมในช่วงออกอากาศครั้งแรก

สัญญาณหนึ่งของความนิยมที่เพิ่มขึ้นของรายการนั้นคือ งานประชุม สตาร์ เทรค ครั้งแรก จัดขึ้นเมื่อวันที่ 21–23 มกราคม ค.ศ. 1972 ที่เมืองนิวยอร์ก แม้ว่าในตอนแรกนั้นคาดว่าจะมีผู้เข้าร่วมเพียงไม่กี่ร้อยคนเท่านั้น สุดท้ายมีแฟนหลายพันคนมาเข้าร่วมงานด้วย แฟน สตาร์ เทรค ยังคงเข้าร่วมงานลักษณะนี้ทั่วโลกอย่างต่อเนื่อง

การประสบความสำเร็จใหม่อีกครั้งของรายการนำไปสู่แนวคิดในการฟื้นฟูแฟรนไชส์ ฟิลเมชันร่วมกับพาราเมาต์เทเลวิชัน สร้าง สตาร์ เทรค: ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ รายการแรกหลังดิออริจินอลซีรีส์ โดยออกอากาศทางเอ็นบีซีช่วงเช้าวันเสาร์ จำนวน 22 ตอน ตอนละครึ่งชั่วโมงมากกว่าสองปี ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1973 ถึง 1974^:208 แม้ว่าจะมีอายุสั้น เพราะเป็นเรื่องปกติของการสร้างแอนิเมชันในช่วงเวลานั้น รายการได้รับรางวัลเอมมีหนึ่งรางวัลคือ "รายการยอดเยี่ยม" พาราเมาต์พิกเจอส์และร็อดเดนเบอร์รี เริ่มต้นพัฒนาละครโทรทัศน์ใหม่ มีชื่อว่า สตาร์ เทรค: เฟส II (Star Trek: Phase II) เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1975 เพื่อตอบสนองต่อความนิยมใหม่ของแฟรนไชส์ การทำงานกับละครโทรทัศน์ต้องสิ้นสุดลงเมื่อช่อง พาราเมาต์เทเลวิชันเซอร์วิส ถูกยกเลิกไปก่อน

หลังความสำเร็จของภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ สตาร์ วอร์ส (Star Wars) และ มนุษย์ต่างโลก (Close Encounters of the Third Kind), พาราเมาต์ได้ปรับตอนนำร่องที่เคยวางแผนไว้ใน เฟส II นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ สตาร์ เทรค: บทเริ่มต้นแห่งการเดินทาง (Star Trek: The Motion Picture) ภาพยนตร์ฉายที่อเมริกาเหนือเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1979 โดยมีความคิดเห็นที่หลากหลายจากนักวิจารณ์ ภาพยนตร์ทำเงิน 139 ล้านดอลลาร์สหรัฐทั่วโลก ซึ่งต่ำกว่าที่คาดหวังไว้แต่ก็เพียงพอที่พาราเมาต์จะสร้างภาคต่อ สตูดิโอบังคับให้ร็อดเดนเบอร์รีสละการควบคุมทางความคิดสร้างสรรค์ของภาคต่อในอนาคต

ความสำเร็จของภาคต่อ สตาร์ เทรค 2 ศึกสลัดอวกาศ (Star Trek II: The Wrath of Khan) ทำให้แฟรนไชส์กลับมาทำเงินอีกครั้ง เป็นภาพยนตร์ที่ทำกำไรได้มากที่สุดเพราะมีทุนในการสร้างต่ำ พาราเมาต์สร้างภาพยนตร์ สตาร์ เทรค หกเรื่องระหว่างปี ค.ศ. 1979 ถึง 1991 แต่ทำเงินน้อยกว่าภาพยนตร์ภาคแรก

ด้วยความนิยมของภาพยนตร์ สตาร์ เทรค ทำให้แฟรนไชส์ได้กลับมาออกอากาศทางโทรทัศน์อีกครั้ง โดยมี สตาร์ เทรค: เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน ออกอากาศในปี ค.ศ. 1987 พาราเมาต์เลือกที่จะออกอากาศหลายช่องแทนที่จะออกอากาศเพียงช่องเดียว^:545

ยุคละครโทรทัศน์หลังร็อดเดนเบอร์รี (1991–2005)

หลัง สตาร์ เทรค: บทเริ่มต้นแห่งการเดินทาง, บทบาทของร็อดเดนเบอร์รีก็เปลี่ยนจากผู้อำนวยการสร้างเป็นที่ปรึกษาด้านความคิดสร้างสรรค์โดยมีส่วนร่วมน้อยที่สุดต่อภาพยนตร์ ในขณะที่มีส่วนร่วมอย่างมากกับการสร้าง เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน ร็อดเดนเบอร์รีเสียชีวิตเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 1991 ทำให้ผู้อำนวยการสร้าง ริก เบอร์แมน เข้ามาควบคุมแฟรนไชส์^:268^:591–593 สตาร์ เทรค ได้กลายเป็นที่รู้จักกันภายในพาราเมาต์ว่าเป็น "เดอะแฟรนไชส์", เพราะความสำเร็จที่ที่ยิ่งใหญ่ ทำให้เป็นเสาเต็นท์ของสตูดิโออยู่บ่อยครั้งเมื่อโครงการอื่นล้มเหลว เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน เป็นละครโทรทัศน์ สตาร์ เทรค ที่มีเรตติงสูงที่สุดและกลายเป็นรายการที่มีการออกอากาศมากที่สุดในช่วงปีสุดท้ายของการออกอากาศทั้งหมดเจ็ดปี ความสำเร็จของ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน ทำให้พาราเมาต์ปล่อยละครโทรทัศน์แยกออกมา ชื่อว่า ดีพสเปซไนน์ ในปี ค.ศ. 1993 ถึงแม้ว่าจะไม่เป็นที่นิยมเท่ากับ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน แต่ก็มีเรตติงเพียงพอสำหรับการออกอากาศทั้งหมดเจ็ดปี

เมื่อเดือนมกราคม ค.ศ. 1995 ไม่กี่เดือนหลัง เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน จบลง พาราเมาต์ได้ปล่อยละครโทรทัศน์ลำดับที่สี่ ชื่อว่า วอยเอเจอร์ ความนิยมของ สตาร์ เทรค ถึงจุดอิ่มตัวในช่วงกลางทศวรรษ 1990 ด้วย ดีพสเปซไนน์ และ วอยเอเจอร์ ออกอากาศควบคู่กันไปและการฉายภาพยนตร์สามจากสี่เรื่องที่มีนักแสดงจาก เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน ในปี ค.ศ. 1994, 1996 และ 1998 โดยในปี ค.ศ. 1998 สตาร์ เทรค เป็นทรัพย์สินที่สำคัญที่สุดของพาราเมาต์ กำไรที่มหาศาลจาก "เดอะแฟรนไชส์" ทำให้มีเงินมากพอที่จะสนับสนุนการทำงานของสตูดิโอทั้งหมด วอยเอเจอร์ กลายเป็นรายการเรือธงใหม่ของช่อง ยูไนเต็ดพาราเมาต์เน็ตเวิร์ก (UPN) และทำให้เป็นเครือข่ายหลักแรกของละครโทรทัศน์ สตาร์ เทรค ตั้งแต่ฉบับดั้งเดิม

หลัง วอยเอเจอร์ จบลง ยูพีเอ็นได้ผลิต เอนเทอร์ไพรซ์ ละครโทรทัศน์ที่ดำเนินเรื่องก่อน สตาร์ เทรค ฉบับดั้งเดิม เอนเทอร์ไพรซ์ ไม่ได้มีเรตติงสูงเท่ากับละครโทรทัศน์ก่อนหน้านี้และยูพีเอ็นขู่ว่าจะยกเลิกรายการหลังจบปีที่สาม เหล่าแฟน ๆ ทำแคมเปญช่วยรักษารายการไว้เหมือนกับตอนที่เคยช่วยปีที่สามของ ดิออริจินอลซีรีส์ พาราเมาต์ต่ออายุ เอนเทอร์ไพรซ์ สำหรับปีที่สี่ แต่ย้ายไปช่วงมรณะในคืนวันศุกร์ เหมือนกับ ดิออริจินอลซีรีส์ เรตติงของ เอนเทอร์ไพรซ์ ร่วงในช่วงเวลานั้นและยูพีเอ็นยกเลิกรายการหลังออกอากาศจบในปีที่สี่ เอนเทอร์ไพรซ์ ออกอากาศตอนสุดท้ายเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2005 กลุ่มแฟนคลับชื่อ "Save Enterprise" พยายามที่จะรักษารายการไว้โดยพยายามระดุมทุนจำนวน 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพื่อออกทุนส่วนตัวให้กับปีที่ห้าของ เอนเทอร์ไพรซ์ แม้ว่าจะรวบรวมเงินได้มากพอ แต่พยายามก็ล้มเหลว เนื่องจากพาราเมาต์ไม่รับเงินดังกล่าว การยกเลิกของ เอนเทอร์ไพรซ์ ทำให้การออกอากาศบนโทรทัศน์ต่อเนื่องยาวนานสิบแปดปีของ สตาร์ เทรค สิ้นสุดลง เนเมซิส ทำเงินได้ไม่ดีในปี ค.ศ. 2002 ทำให้เกิดความไม่แน่นอนต่ออนาคตของแฟรนไชส์ พาราเมาต์ได้ปลดเบอร์แมน ผู้อำนวยการสร้างของแฟรนไชส์ ออกจากการควบคุม สตาร์ เทรค

ภาพยนตร์รีบูต (เส้นเวลา แคลวิน) (2005–2016)

เมื่อปี ค.ศ. 2005 ไวอาคอม บริษัทแม่ของพาราเมาต์ ได้แบ่งออกเป็นสองบริษัท ได้แก่ ซีบีเอสคอร์เพอเรชัน เจ้าของซีบีเอสเทเลวิชันสตูดิโอ และ ไวอาคอม เจ้าของพาราเมาต์พิกเจอส์ ซีบีเอสเป็นเจ้าของแบรนด์ภาพยนตร์ในขณะที่พาราเมาต์เป็นเจ้าของคลังภาพยนตร์และจะดำเนินการสร้างภาพยนตร์ต่อแฟรนไชส์ พาราเมาต์เป็นบริษัทแรกที่พยายามที่จะฟื้นฟูแฟรนไชส์ โดยจ้างทีมงานสร้างสรรค์ใหม่เพื่อเสริมความมั่นคงของแฟรนไชส์เมื่อปี ค.ศ. 2007 นักเขียน โรเบอร์โต โอจี และ อเล็กซ์ เคิร์ตแมน และ ผู้อำนวยการสร้าง เจ.เจ. แอบรัมส์ มีอิสระที่จะสร้างความรู้สึกใหม่ ๆ ต่อแฟรนไชส์

ทีมงานได้สร้างภาพยนตร์ลำดับที่สิบเอ็ดของแฟรนไชส์ สตาร์ เทรค: สงครามพิฆาตจักรวาล ฉายเมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2009 ภาพยนตร์มีการนำเสนอนักแสดงใหม่ที่แสดงเป็นลูกเรือของละครโทรทัศน์เดิม สตาร์ เทรค: สงครามพิฆาตจักรวาล เป็นภาพยนตร์ที่ดำเนินเรื่องก่อนหน้าละครโทรทัศน์เดิมในเส้นเวลาที่แตกต่าง ซึ่งภายหลังตั้งชื่อว่าเส้นเวลา แคลวิน ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้และภาคต่อเป็นอิสระจากความจำเป็นที่จะต้องสอดคล้องกับเส้นเวลาเดิมของแฟรนไชส์ ภาพยนตร์ สตาร์ เทรค ลำดับที่สิบเอ็ดนั้นมีแคมเปญการตลาดสำหรับกลุ่มเป้าหมายที่ไม่ใช่แฟน แม้จะระบุในโฆษณาของภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า "นี่ไม่ใช่ สตาร์ เทรค ของพ่อคุณ" นอกจากนี้ภาพยนตร์จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแฟรนไชส์ของซีบีเอส

ภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จทั้งคำวิจารณ์และทางการเงิน โดยทำเงินมากกว่าภาพยนตร์ สตาร์ เทรค เรื่องใด ๆ ก่อนหน้านี้ (คิดเป็นดอลลาร์ที่ปรับอัตราเงินเฟ้อแล้ว) ส่งผลให้ภาพยนตร์ได้รับ รางวัลออสการ์ เป็นครั้งแรกของแฟรนไชส์ (ในสาขาแต่งหน้ายอดเยี่ยม) นักแสดงหลักของภาพยนตร์ได้เซ็นสัญญาแสดงภาพยนตร์อีกสองภาค ภาพยนตร์ภาคต่อ สตาร์ เทรค ทะยานสู่ห้วงมืด ฉายรอบปฐมทัศน์ที่ซิดนีย์ ออสเตรเลีย เมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 2013 และฉายในสหรัฐเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 2013 แม้ว่าภาพยนตร์ภาคต่อจะไม่ได้ทำเงินในอเมริกาเหนือมากเท่ากับภาคก่อนหน้านี้ แต่สามารถทำเงินในตลาดต่างประเทศได้อย่างมาก ทำให้ ทะยานสู่ห้วงมืด เป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในแฟรนไชส์ ภาพยนตร์ลำดับที่สิบสาม สตาร์ เทรค ข้ามขอบจักรวาล ฉายเมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2016 ภาพยนตร์ประสบปัญหาหลายอย่างก่อนเริ่มถ่ายทำและบทภาพยนตร์ผ่านการเขียนใหม่อยู่หลายครั้ง ถึงแม้ว่าภาพยนตร์จะได้รับคำวิจารณ์ที่ดี แต่กลับทำเงินได้อย่างน่าผิดหวัง

การขยายของจักรวาลสตาร์ เทรค (2017–ปัจจุบัน)

ซีบีเอส ปฏิเสธข้อเสนอต่าง ๆ ในช่วงกลางทศวรรษ 2000 ในการเริ่มต้นแฟรนไชส์ใหม่ โดยมีข้อเสนอจากบุคคลต่าง ๆ ได้แก่ ผู้กำกับภาพยนตร์ ไบรอัน ซิงเกอร์, เจ. ไมเคิล สเตรซินสกี ผู้สร้าง บาบีลอน 5 และ โจนาทาน เฟรกส์และวิลเลียม แชตเนอร์ นักแสดงจาก สตาร์ เทรค บริษัทยังปฏิเสธที่จะสร้างแอนิเมชันในรูปแบบเว็บซีรีส์ด้วย

แม้ว่าการขาดหายไปของการออกอากาศบนโทรทัศน์ของแฟรนไชส์ แต่คลังภาพยนตร์ สตาร์ เทรค กลับสามารถเข้าถึงได้โดยผู้ชมทั่วไป เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของบริการสตรีมมิ่ง เช่น เน็ตฟลิกซ์และแอมาซอนไพร์มวิดีโอ เพื่อใช้ประโยชน์จากแนวโน้มนี้, ซีบีเอสดึงแฟรนไชส์กลับมาบนจอเล็กอีกครั้งด้วยซีรีส์ สตาร์ เทรค: ดิสคัฟเวอรี เพื่อช่วยในการเปิดตัวและดึงดูดคนให้มาเป็นสมาชิกบริการสตรีมมิ่งของตัวเองในชื่อ ซีบีเอสออลแอคเซส ปีแรกของ ดิสคัฟเวอรี นั้นเปิดให้ชมเมื่อวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 2017 ปีที่สองเปิดให้ชมในเดือนมกราคม ค.ศ. 2019 ปีที่สามประกาศเมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019 ในขณะที่ ดิสคัฟเวอรี เปิดให้ชมในสหรัฐเฉพาะบนซีบีเอสออลแอคเซส เน็ตฟลิกซ์เป็นเจ้าของสิทธ์ในการเผยแพร่ทั่วโลก เพราะเป็นบริษัทที่ให้เงินทุนในการสร้างรายการทั้งหมด

ซีรีส์ออลแอคเซสลำดับที่สอง สตาร์ เทรค: พิคาร์ด มีแพทริก สจวตกลับมารับบทเดิมเป็น ฌอง-ลุค พิคาร์ด เปิดให้ชมครั้งแรกเมื่อวันที่ 23 มกราคม ค.ศ. 2020 ผ่านแอมาซอนไพร์มวิดีโอ ซึ่งเปิดให้ชมทั่วโลก ไม่เหมือนกับ ดิสคัฟเวอรี ซีบีเอสยังได้ปล่อย สตาร์ เทรค: ชอร์ตเทรคส์ ซึ่งเป็นซีรีส์รวมตอนสั้นซึ่งปล่อยระหว่าง ดิสคัฟเวอรี และ พิคาร์ด

สตาร์ เทรค ได้กลับมาอยู่ในรูปแบบแอนิเมชันอีกครั้งใน โลเวอร์เดกส์ แอนิเมชันแนวตลกผู้ใหญ่ สร้างโดยผู้เขียน ริค แอนด์ มอร์ตี้ ไมก์ แมกมาฮาน ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 2020 บนซีบีเอสออลแอคเซส ซีรีส์แอนิเมชันอีกเรื่องหนึ่ง พรอดิจี กำลังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนา สำหรับช่องนิคคาโลเดียน กำหนดออกอากาศในปี ค.ศ. 2021

นอกจากนี้ยังมี สตาร์ เทรค: สเตรนจ์นิวเวิร์ลส์ ซีรีส์สตรีมมิงที่ติดตามเรื่องราวของลูกเรือยานเอนเทอร์ไพรซ์ โดยมีกัปตันไพค์จาก ดิสคัฟเวอรี ปีสอง เป็นกัปตัน ซึ่งได้ประกาศเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม ค.ศ. 2020และซีรีส์เกี่ยวกับ ฟิลิปปา จอร์โจว์ ตัวละครจาก ดิสคัฟเวอรี กำลังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนา เป้าหมายของซีบีเอสคือมีเนื้อหา สตาร์ เทรค ตลอดทั้งปีบนออลแอคเซส

ละครโทรทัศน์

ละครโทรทัศน์มีทั้งหมด 9 ชุดและละครโทรทัศน์สั้นอีก 1 ชุด ได้แก่ ดิออริจินอลซีรีส์, ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์, เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน, ดีพสเปซไนน์, วอยเอเจอร์, เอนเทอร์ไพรซ์, ดิสคัฟเวอรี, ชอร์ตเทรคส์, พิคาร์ด และ โลเวอร์เดกส์ รวมทั้งหมด 797 ตอน ตลอด 37 ปีของละครโทรทัศน์

ชื่อ	จำนวนปี	จำนวนตอน	วันที่เผยแพร่	เครือข่าย
ดิออริจินอลซีรีส์	3	79	8 กันยายน ค.ศ. 1966 – 3 มิถุนายน ค.ศ. 1969 (1966-09-08 – 1969-06-03)	เอ็นบีซี
ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์	2	22	8 กันยายน ค.ศ. 1973 – 12 ตุลาคม ค.ศ. 1974 (1973-09-08 – 1974-10-12)	เอ็นบีซี
เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน	7	178	28 กันยายน ค.ศ. 1987 – 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1994 (1987-09-28 – 1994-05-23)	ซินดิเคชัน
ดีพสเปซไนน์	7	176	4 มกราคม ค.ศ. 1993 – 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1999 (1993-01-04 – 1999-05-31)	ซินดิเคชัน
วอยเอเจอร์	7	172	16 มกราคม ค.ศ. 1995 – 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2001 (1995-01-16 – 2001-05-23)	ยูพีเอ็น
เอนเทอร์ไพรส์	4	98	26 กันยายน ค.ศ. 2001 – 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2005 (2001-09-26 – 2005-05-13)	ยูพีเอ็น
ดิสคัฟเวอรี	3	42	24 กันยายน ค.ศ. 2017 (2017-09-24Tpresent) – ปัจจุบัน	ซีบีเอสออลแอกเซส พาราเมาต์+
ชอร์ตเทรคส์	2	10	4 ตุลาคม ค.ศ. 2018 – 9 มกราคม ค.ศ. 2020 (2018-10-04 – 2020-01-09)
พิคาร์ด	1	10	23 มกราคม ค.ศ. 2020 (2020-01-23) – ปัจจุบัน
โลเวอร์เดกส์	1	10	6 สิงหาคม ค.ศ. 2020 (2020-08-06) – ปัจจุบัน

ดิออริจินอลซีรีส์ (1966–1969)

โลโก้ ดิออริจินอลซีรีส์

สตาร์ เทรค: ดิออริจินอลซีรีส์, หรือมักจะย่อว่า TOS, ได้ออกอากาศครั้งแรกทางช่อง เอ็นบีซี เมื่อวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 1966 โดยรายการเล่าถึงลูกเรือของยานอวกาศ ยูเอสเอส เอนเทอร์ไพรซ์ กับภารกิจห้าปี "เพื่อก้าวไปอย่างกล้าหาญ ณ ที่ซึ่งไม่เคยมีมนุษย์คนใดเคยไปมาก่อน!" ระหว่างที่ออกอากาศครั้งแรกนั้น รายการได้เข้าชิงรางวัลอูโกสำหรับการนำเสนอละครยอดเยี่ยมอยู่หลายครั้งและชนะ 2 ครั้ง^:231 นักแสดงประกอบด้วย:

วิลเลียม แชตเนอร์ เป็น เจมส์ ที. เคิร์ก
เลนนาร์ด นิมอย เป็น สป็อค
ดีฟอเรสต์ เคลลี เป็น เลนนาร์ด แม็คคอย
เจมส์ ดูฮาน เป็น สกอตตี
นิเชลล์ นิโคลส์ เป็น อูฮูรา
จอร์จ ทาเคอิ เป็น ฮิคารุ ซูลู
วอลเทอร์ โคนิก เป็น พาเวล เชคอฟ
มาเจล บาร์เรตต์ เป็น คริสติน ชาเปล

หลังจากออกอากาศได้ 3 ปี ช่องเอ็นบีซีก็ได้ยกเลิกรายการ โดยตอนสุดท้ายออกอากาศเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน ค.ศ. 1969 มีการเขียนคำร้องช่วงใกล้จะสิ้นสุดปีที่สองเพื่อที่จะรักษารายการไว้ มีนักศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีแคลิฟอร์เนียลงนามเป็นจำนวนมากและการที่ได้เข้าชิงรางวัลอูโกหลายครั้งอาจจะช่วยได้ อย่างไรก็ตาม รายการเป็นที่นิยมอย่างมากกับแฟน ๆ นิยายวิทยาศาสตร์และนักศึกษาวิศวกรรม แม้เนลสันเรตติงจะระบุไว้ว่ามีเรตติงต่ำ ต่อมารายการมีความนิยมเพิ่มขึ้นจากการออกอากาศซ้ำและเกิดการก่อตั้งลักธิตามมา

ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ (1973–1974)

โลโก้ "ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์"

สตาร์ เทรค: ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ (Star Trek: The Animated Series) หรือในชื่อย่อ "TAS" ผลิตโดย ฟิลเมชัน ออกอากาศ 2 ปี ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1973 ถึง ค.ศ. 1974 โดยนักแสดงหลักจาก ดิออริจินอลซีรีส์ ยังคงมาให้เสียงตัวละครเดิม และยังมีนักเขียนบทจาก ดิออริจินอลซีรีส์ มาเขียนบทให้ ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ ด้วย เนื่องจากเป็นรูปแบบแอนิเมชัน ทำให้สามารถสร้างพื้นที่ต่างดาวและสิ่งมีชีวิต ได้แปลกใหม่มากขึ้น แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมมากนัก เนื่องจากใช้ฉากเก่ามากเกินไปและยังมีข้อผิดพลาดในการเคลื่อนไหวของแอนิเมชันและคิวดนตรี ซึ่งทำให้ชื่อเสียงของซีรีส์มัวหมอง ยีน ร็อดเดนเบอร์รี มักพูดอยู่เสมอว่าแอนิเมชันนี้ไม่จัดเป็นเส้นเรื่องหลัก^:232 นักแสดงประกอบด้วย:

วิลเลียม แชตเนอร์ เป็น เจมส์ ที. เคิร์ก
เลนนาร์ด นิมอย เป็น สป็อค
ดีฟอเรสต์ เคลลี เป็น เลนนาร์ด แม็คคอย
เจมส์ ดูฮาน เป็น สกอตตี
นิเชลล์ นิโคลส์ เป็น อูฮูรา
จอร์จ ทาเคอิ เป็น ฮิคารุ ซูลู

ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ เป็นซีรีส์ สตาร์ เทรค แรกที่ชนะรางวัล เอมมี เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1975 ซีรีส์ได้นำกลับมาออกอากาศใหม่เป็นเวลาสั้น ๆ ทางช่อง นิคคาโลเดียน ช่วงกลางทศวรรษ 1980 และ ช่องไซ-ไฟ ช่วงกลางทศวรรษ 1990 มีการวางจำหน่ายซีรีส์นี้ในรูปแบบ เลเซอร์ดิส เมื่อช่วงกลางทศวรรษ 1980 รูปแบบวิดีโอเทป 11 ชุด เมื่อปี ค.ศ. 1989, รูปแบบดีวีดี เมื่อปี ค.ศ. 2006 และรูปแบบบลู-เรย์ เมื่อปี ค.ศ. 2016

เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน (1987–1994)

โลโก้ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน

สตาร์ เทรค: เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน (Star Trek: The Next Generation), หรือมักใช้อักษรย่อว่า TNG, ดำเนินเรื่องหลัง ดิออริจินอลซีรีส์ ประมาณหนึ่งศตวรรษ (2364–2370) โดยมียานอวกาศ เอนเทอร์ไพรซ์ ลำใหม่ (NCC-1701-D) และลูกเรือใหม่

แพทริก สจวต เป็น ฌอง-ลุค พิคาร์ด
โจนาทาน เฟรกส์ เป็น วิลเลียม ไรเกอร์
เลวาร์ เบอร์ตัน เป็น จอร์ดี ลา ฟอร์จ
ดีนีส ครอสบี เป็น ทาชา ยาร์
ไมเคิล ดอร์น เป็น วอร์ฟ
เกทส์ แมคแฟดเดน เป็น เบเวอร์ลี ครัชเชอร์ (ปี 1, 3–7)
ไดอานา มัลดอร์ เป็น แคธาริน พูลาสกี (ปี 2)
มารินา เซอร์ทิส เป็น ดีอันนา ทรอย
เบรนท์ สไปเนอร์ เป็น เดต้า
วิล วีตัน เป็น เวสลีย์ ครัชเชอร์

ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 28 กันยายน ค.ศ. 1987 และออกอากาศทั้งหมดเจ็ดปี เป็นละครโทรทัศน์ สตาร์ เทรค ที่มีเรตติงสูงที่สุดและกลายเป็นรายการโทรทัศน์ที่ออกอากาศหลายช่องแล้วมีเรตติงสูงที่สุดในช่วงปีท้าย ๆ ของการออกอากาศ เป็นตัวผลักดันให้กับละครโทรทัศน์อื่น มีความสัมพันธ์และเชื้อชาติใหม่ ๆ เกิดขึ้นใน เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน กลายเป็นพื้นฐานให้กับตอนใน ดีพสเปซไนน์ และ วอยเอเจอร์ เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน เข้าชิงและได้รับรางวัลเอมีหลายครั้ง—เช่น ละครโทรทัศน์ยอดเยี่ยมในปีสุดท้าย—รางวัลอูโกสองรางวัล, และรางวัลพีบอดีสำหรับรายการโทรทัศน์ยอดเยี่ยมหนึ่งตอน

ดีพสเปซไนน์ (1993–1999)

โลโก้ ดีพสเปซไนน์

สตาร์ เทรค: ดีพสเปซไนน์ (Star Trek: Deep Space Nine), หรือมักใช้อักษรย่อว่า DS9, ดำเนินเรื่องช่วงปีสุดท้ายและทันทีหลัง เน็กซ์เจเนอเรชัน (2369–2375) ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 1993 และออกอากาศทั้งหมดเจ็ดปี สิ่งที่แตกต่างจากละครโทรทัศน์ สตาร์ เทรค อื่นคือ ดีพสเปซไนน์ ดำเนินเรื่องในสถานีอวกาศในชื่อเดียวกันมากกว่าบนยานอวกาศ นักแสดงประกอบด้วย:

เอฟเวอรี บรูคส์ เป็น เบนจามิน ซิสโก
เรเน ออเบอร์โจนอยส์ เป็น โอโด
นิโคล เดอ บัว เป็น เอซรี แดกซ์ (ปี 7)
ไมเคิล ดอร์น เป็น วอร์ฟ (ปี 4–7, รับบทเดิมจาก เน็กซ์เจเนอเรชัน)
เทอร์รี ฟาร์เรลล์ เป็น จาดเซีย แดกซ์ (ปี 1–6)
ซีริก ลอฟตัน เป็น เจค ซิสโก
โคล์ม มีนีย์ เป็น ไมล์ส โอ'ไบรอัน (รับบทเดิมจาก เน็กซ์เจเนอเรชัน)
อาร์มิน ไชเมอร์แมน เป็น ควาร์ก
อเล็กซานเดอร์ ซิดดิก เป็น จูเลียน บาเชียร์ (ใช้ชื่อ ซูดดึก เอล-ฟาดี ตั้งแต่ 1993–1995)
นะนา วิซิเทอร์ เป็น คีรา นีรีส

รายการเริ่มต้นหลังชาวคาร์แดสเซียยึดดาวเบจอร์ กลุ่มปลดปล่อยชาวเบจอร์ขอร้องให้สหพันธ์แห่งดวงดาวช่วยมาบริหารสถานีอวกาศใกล้กับเบจอร์หลังสหพันธ์ควบคุมสถานีได้แล้ว กลุ่มตัวละครเอกนั้นค้นพบรูหนอนที่เสถียรภาพสามารถเข้าไปแล้วไปโผล่ที่แกรมมาควอแดรนต์ได้ ทำให้เบจอร์และสถานีเป็นสถานที่สำคัญทางยุทธศาสตร์ รายการบันทึกเหตุการณ์ของลูกเรือของสถานี, นำโดย ผู้บัญชาการ เบนจามิน ซิสโก (เอฟเวอรี บรูคส์), และ ผู้พัน คีรา นีรีส (นะนา วิซิเทอร์)

ดีพสเปซไนน์ แตกต่างจาก เทรค ก่อนหน้านี้คือ การเล่าเรื่องที่ต่อเนื่องและยาวนาน, ความขัดแย้งของตัวละคร, และ ประเด็นทางศาสนา—ทุกองค์ประกอบนั้น นักวิจารณ์และผู้ชมต่างชื่นชมอย่างมาก แต่เป็นสิ่งที่ถูกห้ามโดยร็อดเดนเบอร์รี เมื่อเขาเป็นผู้อำนวยการสร้าง ดิออริจินอลซีรีส์ และ เน็กซ์เจเนอเรชัน

วอยเอเจอร์ (1995–2001)

โลโก้ วอยเอเจอร์

สตาร์ เทรค: วอยเอเจอร์ (Star Trek: Voyager) ออกอากาศวันแรกเมื่อวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 1995 จนถึงวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2001 เป็นเวลาทั้งหมดเจ็ดปี มี เคต มัลกรูว แสดงเป็น กัปตัน แคทรีน เจนเวย์ โดยเป็นครั้งแรกของ สตาร์ เทรค ที่มีตัวละครนำเป็นผู้บังคับบัญชาหญิง นักแสดงประกอบด้วย:

เคต มัลกรูว เป็น แคทรีน เจนเวย์
รอเบิร์ต เบลทราน เป็น ชาโคเทย์
รอกแซน ดอว์สัน เป็น บี'ลานนา ทอร์เรส
เจนนิเฟอร์ ลีน เป็น เคส (ปี 1–3)
รอเบิร์ต ดันแคน แม็คนีลล์ เป็น ทอม แพรีส
อีธาน ฟิลลิปส์ เป็น นีลิกซ์
รอเบิร์ต พิคาร์โด เป็น เดอะ ด็อกเตอร์
ทิม รัสส์ เป็น ทูว็อก
เจอรี ไรอัน เป็น เซเวนออฟไนน์ (ปี 4–7)
การ์เร็ตต์ วอง เป็น แฮร์รี คิม

วอยเอเจอร์ ดำเนินเรื่องในช่วงเวลาเดียวกันกับ ดีพสเปซไนน์ และอีกสามปีหลังรายการจบ (2371–2378) ในตอนปฐมทัศน์นั้น ยูเอสเอส วอยเอเจอร์ และลูกเรือของยาน มาคีส์ (กลุ่มกบฏสหพันธ์) กำลังถูกไล่ล่า โดยยานทั้งสองลำถูกลำแสงพาไปยัง เดลตาควอแดนต์ ซึ่งห่างจากโลกประมาณ 70,000 ปีแสง ต้องเผชิญกับการเดินทางกลับสู่โลกเป็นเวลา 75 ปี ลูกเรือต้องเรียนรู้ที่จะทำงานร่วมกันเพื่อเอาชนะความท้าทายในการเดินทางที่ยาวนานและเต็มไปด้วยอันตราย และหาวิธีที่จะทำให้การเดินทางสั้นลง

เช่นเดียวกัน ดีพสเปซไนน์ ในช่วงปีแรกของ วอยเอเจอร์ แสดงความขัดแย้งระหว่างลูกเรือทั้งสองมากกว่าในช่วงตอนหลัง เช่นความขัดแย้งมักจะเกิดจากลูกเรือของสตาร์ฟีตที่ต้องทำ "ตามหลักการ" กับลูกเรือของมาคีส์ที่เป็นผู้ลี้ภัยหัวกบฏ ถูกบังคับโดยสถานการณ์ให้มาทำงานร่วมกัน ยานอวกาศ วอยเอเจอร์ ต้องเผชิญกับวัฒนธรรมและประเด็นขัดแย้งใหม่ ซึ่งเป็นไปไม่ได้ในละครโทรทัศน์ที่อยู่ในอัลฟาควอแดนต์ ในปีต่อ ๆ มามีตัวละครและวัฒนธรรมจากรายการก่อนหน้านี้ เช่น บอร์ก, คิว, ฟาเรนกี, โรมูลัน, คลิงงอน, คาร์แดสเซีย และนักแสดงจาก เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน

เอนเทอร์ไพรส์ (2001–2005)

โลโก้ เอนเทอร์ไพรส์

สตาร์ เทรค: เอนเทอร์ไพรส์ (Star Trek: Enterprise) หรือชื่อเดิม เอนเทอร์ไพรส์ (Enterprise) เป็นละครโทรทัศน์ที่ดำเนินเรื่องก่อน สตาร์ เทรค ฉบับดั้งเดิม ออกอากาศระหว่างวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 2001 ถึง 13 พฤษภาคม ค.ศ. 2005 ทางช่องยูพีเอ็น เอนเทอร์ไพรส์ ดำเนินเรื่องอยู่ในช่วงทศวรรษ 2150, 90 ปีหลัง ซีฟราม คอเครน เดินทางด้วยความเร็วระดับวาร์ปครั้งแรกและประมาณ 10 ปีก่อนก่อตั้งสหพันธรัฐแห่งดวงดาว โดยละครโทรทัศน์แสดงการเดินทางของลูกเรือยานอวกาศวาร์ป 5 ลำแรกของโลกชื่อ เอนเทอร์ไพรส์ (เอ็นเอ็กซ์-01) (Enterprise (NX-01)) นักแสดงประกอบด้วย:

สกอตต์ บาคูลา เป็น โจนาธาน อาร์เชอร์
โจลีน บลาล็อก เป็น ที'พอล
จอห์น บิลลิงสลีย์ เป็น ฟล็อกซ์
ดอมินิก คีติง เป็น มัลคอล์ม รีด
แอนโธนี มอนกอเมอรี เป็น ทราวิส เมย์เวเธอร์
ลินดา พาร์ก เป็น โฮชิ ซาโตะ
คอนเนอร์ ทรินเนียร์ เป็น ทริป ทักเกอร์

เอนเทอร์ไพรส์ ในช่วงแรกนั้นเป็นละครโทรทัศน์ประเภทจบในตอนเหมือนกับใน ดิออริจินอลซีรีส์, เน็กซ์เจเนอเรชัน และ วอยเอเจอร์ ต่อมาในปีที่สาม นั้นกลายเป็นละครโทรทัศน์ที่มีเส้นเรื่องเดียวตลอดทั้งปี ปีที่สี่ซึ่งเป็นปีสุดท้ายนั้นประกอบด้วยสามและสี่ตอนที่มีเนื้อเรื่องต่อเนื่องกัน ซึ่งสำรวจต้นกำเนิดขององค์ประกอบบางอย่างที่อยู่ในละครโทรทัศน์ก่อนหน้านี้ และแก้ไขข้อผิดพลาดของความต่อเนื่องบางอย่างใน ดิออริจินอลซีรีส์

เอนเทอร์ไพรส์ นั้นเริ่มต้นด้วยเรตติงที่ดี แต่เมื่อเวลาผ่านไป เรตติงกลับตกลงอย่างรวดเร็ว แม้ว่านักวิจารณ์จะชมปีที่สี่ว่าดี ทั้งแฟนและนักแสดงต่างไม่พอใจ ตอนสุดท้ายของละครโทรทัศน์ ส่วนหนึ่งเพราะว่าในตอนนั้นมุ่งเน้นไปที่นักแสดงรับเชิญจาก เน็กซ์เจเนอเรชัน มากเกินไป การยกเลิก เอนเทอร์ไพรส์ เป็นการสิ้นสุดการออกอากาศของละครโทรทัศน์ สตาร์ เทรค ใหม่ ที่ออกอากาศมายาวนาน 18 ปี ซึ่งเริ่มตั้งแต่ เน็กซ์เจเนอเรชัน เมื่อปี ค.ศ. 1987

ดิสคัฟเวอรี (2017–ปัจจุบัน)

โลโก้ ดิสคัฟเวอรี

สตาร์ เทรค: ดิสคัฟเวอรี (Star Trek: Discovery) คือซีรีส์ที่ดำเนินเรื่องก่อน ดิออริจินอลซีรีส์ ประมาณ 10 ปี ออกอากาศครั้งแรกเมื่อวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 2017 ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาทางช่องซีบีเอส ผู้ชมที่อยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถรับชมผ่านบริการสตรีมมิงซีบีเอสออลแอคเซสส์เท่านั้น ส่วนผู้ชมทั่วโลกยกเว้นแคนาดาสามารถรับชมได้บนเน็ตฟลิกซ์

สนีควา มาร์ติน-กรีน เป็น ไมเคิล เบอร์นัม
ดัก โจนส์ เป็น ซารู
แอนโทนี แรปป์ เป็น พอล สแตเม็ตส์
แมรี ไวส์เมน เป็น ซิลเวีย ทิลลี
วิลสัน ครุซ เป็น ฮิวก์ คัลเบอร์
ชาซาด ลาทิฟ เป็น แอช ไทเลอร์ / โว๊ก
เจสัน ไอแซ็กส์ เป็น เกเบรียล ลอร์กา (ปี 1)
แอนสัน เมาต์ เป็น คริสโตเฟอร์ ไพค์ (ปี 2)

ตัวละครหลักของซีรีส์คือ นาวาตรี ไมเคิล เบอร์นัม แสดงโดย สนีควา มาร์ติน-กรีน เป็นการสร้างความแตกต่างจาก สตาร์ เทรค เดิมที่ตัวละครนำไม่ใช่ "กัปตันของยาน" ซีรีส์เริ่มต้นด้วย ความขัดแย้งระหว่าง คลิงงอน ทคุฟม่า, ที่ต้องการจะรวมบ้านต่าง ๆ ของคลิงงอนจำนวนยี่สิบสี่ตระกูล—เรียกว่าเดอะเกรสต์เฮาส์ กับ สหพันธ์แห่งดวงดาว

ชอร์ตเทรคส์ (2018–2020)

สตาร์ เทรค: ชอร์ตเทรคส์ (Star Trek: Short Treks) เป็นซีรีส์รวมภาพยนตร์สั้น โดยมีเนื้อเรื่องเป็นการสำรวจฉากและตัวละครจาก ดิสคัฟเวอรี และลูกเรือยานอวกาศ เอนเทอร์ไพรซ์ ของกัปตัน คริสโตเฟอร์ ไพค์ ตอนสุดท้ายของปีสองนั้นเป็นการเล่าเรื่องราวเพื่อนำไปสู่ สตาร์ เทรค: พิคาร์ด

พิคาร์ด (2020–ปัจจุบัน)

โลโก้ พิคาร์ด

สตาร์ เทรค: พิคาร์ด (Star Trek Picard) เป็นซีรีส์ที่เก้าในแฟรนไชส์ สตาร์ เทรค มีศูนย์กลางตัวละครคือ ฌอง-ลุค พิคาร์ด ดำเนินเรื่องช่วงปลายศตวรรษที่ 24, 18 ปีหลังเหตุการณ์ใน สตาร์ เทรค: เนเมซิส (2002)

แพทริก สจวต เป็น ฌอง-ลุค พิคาร์ด
อลิสัน พิลล์ เป็น แอกเนส จูราติ
อิซา บริโอเนส เป็น ดาจ และ โซจิ อาชา
มิเชล เฮิร์ด เป็น ราฟฟี มิวสิเกอร์
ซานติอาโก กาเบรรา เป็น คริสโตบอล "คริส" ริโอส
แฮร์รี เทรดอเวย์ เป็น นาแร็ค
อีวาน เอวากอรา เป็น เอลนอร์

โลเวอร์ เดคส์ (2020–ปัจจุบัน)

โลโก้ โลเวอร์ เดคส์

เป็นซีรีส์แอนิเมชันแนวตลกผู้ใหญ่สร้างโดย ไมค์ แม็คมาฮาน ผู้เขียนบท ริค แอนด์ มอร์ตี้ โดยเป็นเรื่องราวของลูกเรือสนับสนุนใน "ยานลำหนึ่งของสตาร์ฟลีตที่ไม่สำคัญมากนัก" ซีรีส์เปิดตัวครั้งแรกเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 2020 บนซีบีเอสออลแอกเซส

ทอว์นี นิวซัม เป็น แบกเคตต์ แมริเนอร์
แจ็ก ควีด เป็น แบรดเวิร์ด "แบรด" โบยมเลอร์
โนเอล เวลส์ เป็น ดี'วานา เทนดี
ยูจีน คอร์เดโร เป็น ซาแมนทาน "แซม" รัตเทอร์ฟอร์ด
ดอว์นน์ ลูอิส เป็น แคโรล ฟรีแมน
เจอร์รี โอ'คอนเนลล์ เป็น แจ็ก แรนซัม
เฟรด ทาทาชัวรี เป็น แชกซ์ส
จิลเลียน วิกแมน เป็น ที'อะนา

กำลังพัฒนา

ซีบีเอสออลแอกเซสประกาศว่าซีรีส์คนแสดงและแอนิเมชันหลายเรื่อง กำลังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนา

นิคคาโลเดียนร่วมทุนกับซีบีเอสกำลังสร้างซีรีส์แอนิเมชันสำหรับเด็ก, มีชื่อว่า โพรดิจี กำหนดเปิดตัวในปี 2021 ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2020 มีการประกาศซีรีส์ใหม่ชื่อว่า สตาร์ เทรค: สเตรนจ์นิวเวิร์ลส์ โดยมีนักแสดงนำ ได้แก่ อีธาน เพค, แอนสัน เมาต์ และ รีเบกกา โรเมน โดยจะกลับมารับบทเดิมจากใน สตาร์ เทรค: ดิสคัฟเวอรี ปี 2 เป็น สป็อค, คริสโตเฟอร์ ไพค์ และ นัมเบอร์ วัน ตามลำดับ มิเชล โหย่ว จะกลับมารับบทเดิมเป็น ฟิลิปปา จอร์โจว์ ที่มาจากจักรวาลกระจกใน ดิสคัฟเวอรี ซึ่งสังกัด แซคชัน 31 ในซีรีส์ชุดแยก

ซีรีส์อื่น ๆ ของแฟรนไชส์ที่กำลังอยู่ขั้นตอนวางแผนเพื่อพัฒนา ได้แก่ ซีรีส์ที่ดำเนินเรื่องในสถาบันสตาร์ฟลีต พัฒนาโดย สเตฟานี ซาเวจ และ จอช ชวาร์ตซ์, เซติ อัลฟา ไฟว์ ซีรีส์ที่เกี่ยวกับตัวละคร ข่าน นูเนียน ซิงห์ และ เนื้อเรื่อง ศึกสลัดอวกาศ ของเขา เขียนโดย นิโคลัส เมเยอร์

ภาพยนตร์

โลโก้ปัจจุบัน

พาราเมาต์พิกเจอส์สร้างภาพยนตร์ชุด "สตาร์ เทรค" ออกมาแล้วสิบสามภาค โดยภาคล่าสุดฉายเมื่อกรกฎาคม 2016 ในภาพยนตร์หกเรื่องแรกนั้นเป็นการผจญภัยของนักแสดงจาก "ดิออริจินอลซีรีส์" ภาพยนตร์เรื่องที่เจ็ด สตาร์ เทรค ผ่ามิติจักรวาลทลายโลก เป็นภาพยนตร์ส่งต่อจากนักแสดงดั้งเดิมไปยังนักแสดงจาก "เน็กซ์เจเนอเรชัน" แล้วสามเรื่องต่อมาก็เน้นเฉพาะนักแสดงจาก "เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน" อย่างเดียว

ในภาพยนตร์เรื่องที่สิบเอ็ดและภาคต่อมาเป็นเส้นเวลาต่างกันจากเส้นเวลาดั้งเดิม โดยใช้นักแสดงใหม่แสดงเป็นตัวละครจาก "ดิออริจินอลซีรีส์" เลอนาร์ด นิมอย แสดงเป็นสป็อควัยแก่ในภาพยนตร์ ให้เชื่อมโยงการเล่าเรื่องกับเส้นเวลาเก่า ซึ่งต่อมากเรียกว่าเส้นเวลาไพร์ม ส่วนเส้นเวลาที่แตกต่างมีชื่อว่า "เส้นเวลาแคลวิน" คิดค้นโดย ไมเคิลและเดนิส โอคูดะ เพื่อให้เกียรติแก่ยานอวกาศ ยูเอสเอส แคลวิน ซึ่งปรากฏครั้งแรกในภาพยนตร์เมื่อปี ค.ศ. 2009

ภาพยนตร์	วันฉายในสหรัฐ	ผู้กำกับ	ผู้เขียนบท	เนื้อเรื่องโดย	ผู้อำนวยการสร้าง
ดิออริจินอลซีรีส์
สตาร์ เทรค: บทเริ่มต้นแห่งการเดินทาง	7 ธันวาคม ค.ศ. 1979 (1979-12-07)	รอเบิร์ต ไวส์	แฮโรลด์ ลิฟวิงสตัน	อลัน ดีน ฟอสเตอร์	ยีน ร็อดเดนเบอร์รี
สตาร์ เทรค 2 ศึกสลัดอวกาศ	4 มิถุนายน ค.ศ. 1982 (1982-06-04)	นิโคลัส เมเยอร์	แจ็ค บี. โซวอร์ดส์	ฮาร์ฟ เบนเนตต์และแจ็ค บี. โซวอร์ดส์	รอเบิร์ต ซัลลิน
สตาร์ เทรค 3 ค้นหาสป็อคมนุษย์มหัศจรรย์	1 มิถุนายน ค.ศ. 1984 (1984-06-01)	เลอนาร์ด นิมอย	ฮาร์ฟ เบนเนตต์
สตาร์ เทรค 4 ข้ามเวลามาช่วยโลก	26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1986 (1986-11-26)	เลอนาร์ด นิมอย	สตีฟ เมียร์สัน, ปีเตอร์ ไครคส์, นิโคลัส เมเยอร์และฮาร์ฟ เบนเนตต์	ฮาร์ฟ เบนเนตต์และเลอนาร์ด นิมอย	ฮาร์ฟ เบนเนตต์
สตาร์ เทรค 5 สงครามสุดจักรวาล	9 มิถุนายน ค.ศ. 1989 (1989-06-09)	วิลเลียม แชตเนอร์	เดวิด ลาเวอรี	วิลเลียม แชตเนอร์, ฮาร์ฟ เบนเนตต์และเดวิด ลาเวอรี	ฮาร์ฟ เบนเนตต์
สตาร์ เทรค 6 ศึกรบสยบอวกาศ อวสานสตาร์เทร็ค	6 ธันวาคม ค.ศ. 1991 (1991-12-06)	นิโคลัส เมเยอร์	นิโคลัส เมเยอร์และแดนนี มาร์ติน ฟลินน์	เลอนาร์ด นิมอย, ลอว์เรนซ์ คอนเนอร์และมาร์ก โรเซนตอล	ราล์ฟ วินเทอร์และสตีเวน-ชาร์ลส์ แจฟฟี
เดอะเน็กซ์เจเนอเรชัน
สตาร์ เทรค ผ่ามิติจักรวาลทลายโลก	18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1994 (1994-11-18)	เดวิด คาร์สัน	โรนัลด์ ดี. มัวร์และแบรนนอน บรากา	ริก เบอร์แมน, แบรนนอน บรากาและโรนัลด์ ดี. มัวร์	ริก เบอร์แมน
สตาร์ เทรค: ฝ่าสงครามยึดโลก	22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1996 (1996-11-22)	โจนาทาน เฟรกส์	แบรนนอน บรากาและโรนัลด์ ดี. มัวร์	ริก เบอร์แมน, แบรนนอน บรากาและโรนัลด์ ดี. มัวร์	ริก เบอร์แมน, มาร์ตี ฮอร์นสไตน์และปีเตอร์ ลอริตสัน
สตาร์ เทรค: ผ่าพันธุ์อมตะยึดจักรวาล	11 ธันวาคม ค.ศ. 1998 (1998-12-11)	โจนาทาน เฟรกส์	ไมเคิล พิลเลอร์	ริก เบอร์แมนและไมเคิล พิลเลอร์	ริก เบอร์แมน
สตาร์ เทรค: เนเมซิส	13 ธันวาคม ค.ศ. 2002 (2002-12-13)	สจวร์ต แบร์ด	จอห์น โลแกน	จอห์น โลแกน, ริก เบอร์แมนและเบรนต์ สไปเนอร์	ริก เบอร์แมน
เส้นเวลาแคลวิน
สตาร์ เทรค สงครามพิฆาตจักรวาล	8 พฤษภาคม ค.ศ. 2009 (2009-05-08)	เจ.เจ. แอบรัมส์	โรเบอร์โต โอจีและอเล็กซ์ เคิร์ตซ์แมน		เจ.เจ. แอบรัมส์และเดมอน ลินเดลอฟ
สตาร์ เทรค ทะยานสู่ห้วงมืด	16 พฤษภาคม ค.ศ. 2013 (2013-05-16)	เจ.เจ. แอบรัมส์	โรเบอร์โต โอจี, อเล็กซ์ เคิร์ตซ์แมนและเดมอน ลินเดลอฟ		เจ.เจ. แอบรัมส์, ไบรอัน เบิร์ก, เดมอน ลินเดลอฟ, อเล็กซ์ เคิร์ตซ์แมนและโรเบอร์โต โอจี
สตาร์ เทรค ข้ามขอบจักรวาล	22 กรกฎาคม ค.ศ. 2016 (2016-07-22)	จัสติน ลิน	ไซมอน เพกก์และดัก ยัง		เจ.เจ. แอบรัมส์, โรเบอร์โต โอจี, ลินด์ซีย์ แวเบอร์และจัสติน ลิน

ภาพยนตร์ที่กำลังพัฒนา

มีการประกาศเมื่อเดือนธันวาคม 2017 ว่า เควนติน แทแรนติโน จะกำกับภาพยนตร์ สตาร์ เทรค เรต R ในบทสัมภาษณ์กับ คอนซีเควนซ์ออฟซาวด์ เมื่อเดือนธันวาคม 2019 แทแรนติโนระบุว่าเขาอาจไม่ได้กำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ต่อมาเขายืนยันว่าเขาจะไม่กำกับภาพยนตร์ สตาร์ เทรค เรื่องใด ๆ ในอนาคตเมื่อเดือนมกราคม 2020 ในบทสัมภาษณ์กับ เดดไลน์ ในเดือนพฤศจิกายน 2019 มีการประกาศว่าภาพยนตร์ สตาร์ เทรค เรื่องใหม่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ก่อนหน้านี้ กำลังอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาและจะกำกับโดย โนอาห์ ฮอว์ลีย์

หมายเหตุ

เผยแพร่ในชื่อ สตาร์ เทรค รายเดือน ตั้งแต่ 1995 จนถึง 2003
ใน สตาร์ เทรค มักเรียกชื่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ว่าเป็นชาว "เทอร์รันส์ (Terrans)" แต่ก็เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก
ร็อดเดนเบอร์รี ได้ร่วมเขียนบทละครโทรทัศน์สองตอนในปีที่สาม
สตาร์ วอร์ส กลายเป็นชื่อของแฟรนไชส์, ขณะที่ภาพยนตร์เรื่องแรก, ฉายเมื่อปี ค.ศ. 1977, ถูกเปลี่ยนชื่ออย่างทางการเป็น เอพพิโซด 4: ความหวังใหม่ โดย ลูคัสฟิล์ม เมื่อปี ค.ศ. 1981
เสาเต็นท์หมายถึงรายการหรือภาพยนตร์ที่สนับสนุนประสิทธิภาพทางการเงินของสตูดิโอภาพยนตร์หรือเครือข่ายโทรทัศน์ เปรียบเหมือนกับเสาตรงกลางของเต็นท์ซึ่งเป็นเสาที่แข็งแรงทำให้โครงสร้างของเต็นท์นั้นมั่นคง
นับรวมทุกตอนที่ออกอากาศแล้วและนับรวมตอนใน ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ และตอนนำร่องที่ไม่ได้ออกอากาศอย่าง "กรง (The Cage)" ด้วย ตอนที่เนื้อเรื่องต่อกันหลายตอนที่ไม่ได้ออกอากาศเป็นตอนเดียวจะถูกนับแยก ตอนที่มีความยาวเหมือนภาพยนตร์ตอนเดียว จะนับเป็นสองตอน เพราะถูกแยกเอาไว้สำหรับการออกอากาศในต่างประเทศและการออกอากาศหลายช่อง
เริ่มต้นออกอากาศนั้นใช้ชื่อว่า สตาร์ เทรค (Star Trek) ต่อมาถูกขนานนามว่า ดิออริจินอลซีรีส์ (The Original Series) โดยแฟนเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างละครโทรทัศน์ชุดอื่นและภาพยนตร์ พาราเมาต์และซีบีเอสได้ใช้ชื่อ สตาร์ เทรค: ดิออริจินอลซีรีส์ ในสื่อส่งเสริมการขายนั้นแต่นั้นเป็นต้นมา

อ้างอิง

↑ "Star Trek: Strange New Worlds – New Star Trek Series To Follow Captain Pike, Spock, and Number One – YouTube". CBS All Access. 2020-05-15. สืบค้นเมื่อ 2020-07-04 – โดยทาง YouTube.
↑ Patten, Dominic (2020-05-15). "'Star Trek: Strange New Worlds' Series Continuing Spock's Saga At CBS All Access". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2020-05-15.
↑ "Nickelodeon and CBS Television Studios Announce Title of Original Animated Series, Star Trek: Prodigy" (Press release). Nickelodeon. July 23, 2020. สืบค้นเมื่อ July 23, 2020 – โดยทาง The Futon Critic.
Italie, Hillel (2007-07-02). . The Seattle Times. Associated Press. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-06-28. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Lee, Mary (2016-07-26). "Business of 'Star Trek': Franchise celebrates 50th anniversary". CGTN. สืบค้นเมื่อ 2017-02-24.
Saadia, Manu (2017-01-13). "Why Peter Thiel Fears "Star Trek"". The New Yorker (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0028-792X. สืบค้นเมื่อ 2017-05-28.
Reagin, Nancy R (2013-03-05). Star Trek and History. Wiley Pop Culture and History. Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons. ISBN 9781118167632.
Gibberman, Susan. . Museum of Broadcast Communications. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-11. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Keonig, Rachel (1986-08-29). "Roddenberry, Eugene Wesley 1921– (Gene Roddenberry)". ใน Commire, Anna (บ.ก.). Something about the Author. 45. Detroit: Gale Research. pp. 168–179. ISBN 9780810322554. ISSN 0276-816X.
↑ Alexander, David (June 1994). Star Trek Creator: The Authorized Biography of Gene Roddenberry. New York: Roc. ISBN 9780451454188.
Simon, Richard Keller (1999-11-23). "Star Trek, Gulliver's Travels, and the Problem of History". Trash Culture: Popular Culture and the Great Tradition. Berkeley: University of California Press. pp. 139–154. ISBN 9780520222236.
Snyder, J. William, Jr (1995). "Star Trek: A Phenomenon and Social Statement on the 1960s". www.ibiblio.org. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
↑ Johnson-Smith, Jan (2005-01-10). American Science Fiction TV: Star Trek, Stargate and Beyond. Middletown, Connecticut: Wesleyan University Press. ISBN 9780819567383.
Grothe, DJ (2009-05-29). "Susan Sackett - The Secular Humanism of Star Trek". www.pointofinquiry.org. สืบค้นเมื่อ 2016-09-27.
Goulart, Woody. . woodygoulart.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-31. สืบค้นเมื่อ 2019-03-25.
Whitfield, Stephen E; Roddenberry, Gene (May 1973). The Making of Star Trek. New York: Ballantine Books. ISBN 9780345234018.
Roddenberry, Gene (1964-03-11). (PDF). www.ex-astris-scientia.org. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2006-09-24. สืบค้นเมื่อ 2009-06-26.
↑ Davies, Máire Messenger; Pearson, Roberta (August 2007). "The Little Program That Could: The Relationship between NBC and Star Trek". ใน Hilmes, Michele (บ.ก.). NBC: America's network. Berkeley: University of California Press. pp. 209–223. ISBN 9780520250796.
↑ Solow, Herbert F; Justman, Robert H (June 1996). Inside Star Trek: The Real Story. New York: Pocket Books. pp. 377–394. ISBN 9780671896287.
"Bjo Trimble: The Woman Who Saved Star Trek - Part 1". StarTrek.com. 2011-08-31. สืบค้นเมื่อ 2012-01-12.
Shatner, William; Kreski, Chris (October 1993). Star Trek Memories. New York: HarperCollins. pp. 290–291. ISBN 9780060177348.
Shult, Doug (1972-07-05). "Cult Fans, Reruns Give Star Trek an out of This World Popularity". Green Sheets. The Milwaukee Journal. 90 (230). Los Angeles Times New Service. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
"Celebrating 40 Years since Trek's 1st Convention". StarTrek.com. 2012-01-20. สืบค้นเมื่อ 2013-08-01.
Sackett, Susan (2002-05-15). Inside Trek: My Secret Life with Star Trek Creator Gene Roddenberry. Tulsa, Oklahoma: HAWK Publishing Group. ISBN 9781930709423.
↑ Turnbull, Gerry, บ.ก. (October 1979). A Star Trek Catalog. New York: Grosset & Dunlap. ISBN 9780441784776.
Teitelbaum, Sheldon (1991-05-05). "How Gene Roddenberry and his Brain Trust Have Boldly Taken 'Star Trek' Where No TV Series Has Gone Before : Trekking to the Top". Los Angeles Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0458-3035. สืบค้นเมื่อ 2011-05-11.
↑ . www.ee.surrey.ac.uk. Transcribed press release originally distributed by Paramount Pictures. 1994-05-09. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-12-05. สืบค้นเมื่อ 2006-08-21.CS1 maint: others (link)
Poe, Stephen Edward (April 1998). A Vision of the Future. New York: Pocket Books. pp. 49–54. ISBN 9780671534813.
Levesque, John (2001-01-06). . Seattle Post-Intelligencer. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-12-05. สืบค้นเมื่อ 2009-06-30.
. StarTrek.com. 2010-01-17. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-19. สืบค้นเมื่อ 2019-03-27.
. StarTrek.com. 2005-02-03. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-01-11. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
. www.trekunited.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-02-02. สืบค้นเมื่อ 2007-12-18.
"TrekUnited Ends Campaign To Save 'Enterprise'". Trektoday.com. 2005-04-18. สืบค้นเมื่อ 2020-04-11.
Adler, Margo (2009-05-06). "Some Older 'Star Trek' Fans May Skip This Voyage". NPR. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Hinman, Michael (2009-06-23). "'Star Trek' Becomes Highest Grossing Franchise Film". Airlock Alpha. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Pascale, Anthony (2008-04-06). "Paramount Already Thinking About Sequel To Abrams Star Trek". TrekMovie.com. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Pascale, Anthony (2011-11-23). "Star Trek Sequel To Be Released May 17, 2013 – In 3D". TrekMovie.com. สืบค้นเมื่อ 2011-11-25.
. the-numbers.com. The Numbers. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2014-12-30. สืบค้นเมื่อ 2014-12-24.
McNary, Dave (2014-12-13). "'Star Trek 3' Sets July 8, 2016, Release Date". Variety. สืบค้นเมื่อ 2014-12-24.
Holmes, Brad (2018-03-26). "Why Star Trek Beyond Wasn't A Box Office Hit, According To Simon Pegg". www.cinemablend.com. สืบค้นเมื่อ 2019-01-28.
Fitzpatrick, Kevin (2011-04-12). "Bryan Singer's TV Star Trek Details Emerge". UGO. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-16. สืบค้นเมื่อ 2012-01-18.
Straczynski, J. Michael; Zabel, Bryce. "Star Trek, Reboot, 2004" (PDF). bztv.typepad.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2010-05-06. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Fitzpatrick, Kevin (2011-04-07). "Jonathan Frakes Talks Bar Karma, Star Trek, and Yes, Gargoyles". UGO. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-11. สืบค้นเมื่อ 2015-08-23.
Pascale, Anthony (2010-05-03). "Update on Star Trek: Final Frontier – The New Star Trek Animated Series That Never Was". TrekMovie.com. สืบค้นเมื่อ 2012-01-18.
Goldberg, Lesley (2015-11-02). "'Star Trek' TV Series in the Works". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ 2015-11-04.
↑ Andreeva, Nellie (2017-06-19). "'Star Trek: Discovery' Gets September Premiere Date On CBS". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2017-06-20.
"Discovery Renewed for Season Three". startrek.com (ภาษาอังกฤษ). 2019-02-27. สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.
Bacon, Thomas (2018-11-06). "Star Trek: Discovery's Budget Reportedly Paid For By Netflix". ScreenRant. สืบค้นเมื่อ 2020-01-09.
Littleton, Cynthia (2019-05-13). "Amazon Nabs International Rights to CBS' Jean-Luc Picard 'Star Trek' Series". Variety (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-09.
Jackson, Matthew (2018-08-07). "New Star Trek Could Eventually be on All Access Year-Round, According to CBS execs". SYFY WIRE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.
"CBS Wants New Star Trek Shows All Year Round On All Access". TrekMovie.com. 2018-08-06. สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.
Lovett, Jamie (2018-08-06). "CBS All Access Plans to Have Something 'Star Trek' on at All Times". ComicBook.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.
↑ Lee, Luaine (2006-08-18). . San Jose Mercury News. McClatchy News. Tribune News Service. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-09-01. สืบค้นเมื่อ 2008-12-15.
Rioux, Terry Lee (2005-02-28). From Sawdust to Stardust: The Biography of Deforest Kelley, Star Trek's Dr. Mccoy. New York: Gallery Books. pp. 194–196. ISBN 9780743457620.
Trimble, Bjo (October 1986). Stine, Hank (บ.ก.). On the Good Ship Enterprise: My 15 Years with Star Trek (Reprint ed.). Norfolk, Virginia: The Donning Company. p. 33. ISBN 9780898652536.
Dursin, Andre (2006-11-14). "The Aisle Seat by Andy Dursin". www.andyfilm.com. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Ayers, Jeff (2006-11-14). Voyages of the Imagination: The Star Trek Fiction Companion. New York: Pocket Books. ISBN 9781416503491.
"Star Trek". IMDb. สืบค้นเมื่อ 2019-03-26.
. www.sciencefictionbuzz.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
. BBC. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-12-31. สืบค้นเมื่อ 2019-03-26.
"Emissary, Part I". www.startrek.com. สืบค้นเมื่อ 2006-08-21.
Lense. . scifi.about.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2003-04-07. สืบค้นเมื่อ 2006-10-29.
Sturgis, Amy H. . www.revolutionsf.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2004-01-16. สืบค้นเมื่อ 2006-08-24.
. Fandango. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-01-30. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
. www.starpulse.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-09-29. สืบค้นเมื่อ 2019-03-26.
Lee, Patrick (2005-05-14). . www.scifi.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-01-01. สืบค้นเมื่อ 2009-01-16.
Leao, Gustavo (2005-12-17). . trekweb.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-03-07. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.
Slotek, Jim (2005-05-13). "Star Trek: E lamely goes away". Toronto Sun. p. E4.
Ausiello, Michael; Roots, Kimberly (2016-08-10). "'Star Trek: Discovery' Spoilers: Amanda Grayson Role in CBS Reboot". TVLine. สืบค้นเมื่อ 2017-04-30.
Frankel, Daniel (2016-12-07). "Moonves: Netflix international sales pay for entire 'Star Trek' production cost". www.fiercevideo.com. สืบค้นเมื่อ 2017-01-16.
Hibberd, James (2017-07-17). "Star Trek: Discovery producer explains why the Klingons changed". Entertainment Weekly. สืบค้นเมื่อ 2017-07-18.
Anderton, Ethan (2017-07-21). "Star Trek Discovery Comic-Con Exhibit Reveals Starfleet, Klingon and Vulcan Props, Costumes & Ships". /Film. สืบค้นเมื่อ 2017-07-22.
Goldberg, Lesley (2019-01-08). "'Star Trek': Second Animated Series, More 'Short Treks' Coming to CBS All Access (Exclusive)". The Hollywood Reporter (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-01-13.
"Short Treks – How Children of Mars Sets Up Star Trek: Picard". Den of Geek (ภาษาอังกฤษ). 2020-01-19. สืบค้นเมื่อ 2020-08-02.
Andreeva, Nellie (2018-10-25). "'Star Trek: Lower Decks' Animated Series Ordered By CBS All Access". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2018-10-25.
Petski, Denise (July 1, 2020). "'Star Trek: Lower Decks' Gets August Premiere Date On CBS All Access; Teaser Art Unveiled". Deadline Hollywood. จากแหล่งเดิมเมื่อ July 1, 2020. สืบค้นเมื่อ July 2, 2020.
Labonte, Rachel (January 13, 2020). "2 More Unannounced Star Trek TV Shows in the Works After Picard". Screen Rant. สืบค้นเมื่อ February 23, 2020.
Otterson, Joe (2019-02-13). "'Star Trek' Animated Kids Show in the Works at Nickelodeon – Variety". Variety. สืบค้นเมื่อ 2019-02-17.
Otterson, Joe; Otterson, Joe (2020-05-15). "'Star Trek' Series Starring Ethan Peck as Spock, Anson Mount a Capt. Pike Set at CBS All Access". Variety (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-05-15.
Goldberg, Lesley (2018-08-04). "Patrick Stewart to Reprise 'Star Trek' Role in New CBS All Access Series". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ 2018-08-04.
Patten, Dominic (2019-01-14). "Michelle Yeoh 'Star Trek' Spinoff In Development At CBS All Access". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2019-03-17.
↑ Otterson, Joe (June 19, 2018). "Alex Kurtzman Sets Five-Year CBS TV Studios Pact, Will Oversee Expanded 'Star Trek' Universe". Variety. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2018. สืบค้นเมื่อ July 21, 2018.
"Nicholas Meyer Gives Update On Khan Mini-Series And Talks 'Star Trek: Discovery'". TrekMovie.com. November 21, 2018. จากแหล่งเดิมเมื่อ April 1, 2019. สืบค้นเมื่อ April 1, 2019.
"Star Trek Beyond (2016) - Release Info". IMDb. สืบค้นเมื่อ 2016-07-27.
Agar, Chris (2016-06-28). "J.J. Abrams Star Trek Universe Is The Kelvin Timeline". ScreenRant (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-12-18.
https://www.blu-ray.com/movies/Star-Trek-Trilogy-The-Kelvin-Timeline-Blu-ray/239524/
Roffman, Michael (2019-12-16). "Filmmaker of the Year Quentin Tarantino on What's Next | Interview | Page 2". Consequence of Sound (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-22.
Fleming, Mike (2020-01-14). "Quentin Tarantino Oscar Once Upon A Time No Star Trek, Bounty Law series". Deadline (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-22.
Fleming, Mike (2019-11-19). "'Star Trek' Movie: 'Fargo's Noah Hawley In Talks To Write & Direct For Paramount". Deadline (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-11-19.

แหล่งข้อมูลอื่น

คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ:
สตาร์ เทรค

StarTrek.com—เว็บไซต์ สตาร์ เทรค อย่างเป็นทางการ
[1] เว็บไซต์รวมรวมข่าวสารและบทวิจารณ์ของสตาร์ เทรคที่ "เดอะนิวยอร์กไทมส์"
เมโมรีอัลฟา—สารานุกรม "สตาร์ เทรค" โดยใช้ข้อมูลเฉพาะแหล่งข้อมูลของแกนหลักที่ลิขสิทธิ์โดยพาราเมานต์
เมโมรีเบตา—สารานุกรม "สตาร์ เทรค" โดยใช้ข้อมูลทั้งแหล่งข้อมูลของแกนหลักและไม่เป็นแกนหลักที่ลิขสิทธิ์โดยพาราเมานต์
Google ร่วมฉลองครบรอบ 46 ปี Star Trek ต้นฉบับ

บทความเกี่ยวกับภาพยนตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาพยนตร์

[1] เผยแพร่ในชื่อ สตาร์ เทรค รายเดือน ตั้งแต่ 1995 จนถึง 2003

[13] ใน สตาร์ เทรค มักเรียกชื่อเผ่าพันธุ์มนุษย์ว่าเป็นชาว "เทอร์รันส์ (Terrans)" แต่ก็เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก

[24] ร็อดเดนเบอร์รี ได้ร่วมเขียนบทละครโทรทัศน์สองตอนในปีที่สาม

[29] สตาร์ วอร์ส กลายเป็นชื่อของแฟรนไชส์, ขณะที่ภาพยนตร์เรื่องแรก, ฉายเมื่อปี ค.ศ. 1977, ถูกเปลี่ยนชื่ออย่างทางการเป็น เอพพิโซด 4: ความหวังใหม่ โดย ลูคัสฟิล์ม เมื่อปี ค.ศ. 1981

[30] เสาเต็นท์หมายถึงรายการหรือภาพยนตร์ที่สนับสนุนประสิทธิภาพทางการเงินของสตูดิโอภาพยนตร์หรือเครือข่ายโทรทัศน์ เปรียบเหมือนกับเสาตรงกลางของเต็นท์ซึ่งเป็นเสาที่แข็งแรงทำให้โครงสร้างของเต็นท์นั้นมั่นคง

[58] นับรวมทุกตอนที่ออกอากาศแล้วและนับรวมตอนใน ดิแอะนิเมเต็ดซีรีส์ และตอนนำร่องที่ไม่ได้ออกอากาศอย่าง "กรง (The Cage)" ด้วย ตอนที่เนื้อเรื่องต่อกันหลายตอนที่ไม่ได้ออกอากาศเป็นตอนเดียวจะถูกนับแยก ตอนที่มีความยาวเหมือนภาพยนตร์ตอนเดียว จะนับเป็นสองตอน เพราะถูกแยกเอาไว้สำหรับการออกอากาศในต่างประเทศและการออกอากาศหลายช่อง

[59] เริ่มต้นออกอากาศนั้นใช้ชื่อว่า สตาร์ เทรค (Star Trek) ต่อมาถูกขนานนามว่า ดิออริจินอลซีรีส์ (The Original Series) โดยแฟนเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างละครโทรทัศน์ชุดอื่นและภาพยนตร์ พาราเมาต์และซีบีเอสได้ใช้ชื่อ สตาร์ เทรค: ดิออริจินอลซีรีส์ ในสื่อส่งเสริมการขายนั้นแต่นั้นเป็นต้นมา

[SNWannounce-2] "Star Trek: Strange New Worlds – New Star Trek Series To Follow Captain Pike, Spock, and Number One – YouTube". CBS All Access. 2020-05-15. สืบค้นเมื่อ 2020-07-04 – โดยทาง YouTube.

[SNWordered-3] Patten, Dominic (2020-05-15). "'Star Trek: Strange New Worlds' Series Continuing Spock's Saga At CBS All Access". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2020-05-15.

[StarTrekProdigy-4] "Nickelodeon and CBS Television Studios Announce Title of Original Animated Series, Star Trek: Prodigy" (Press release). Nickelodeon. July 23, 2020. สืบค้นเมื่อ July 23, 2020 – โดยทาง The Futon Critic.

[5] Italie, Hillel (2007-07-02). . The Seattle Times. Associated Press. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-06-28. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[6] Lee, Mary (2016-07-26). "Business of 'Star Trek': Franchise celebrates 50th anniversary". CGTN. สืบค้นเมื่อ 2017-02-24.

[7] Saadia, Manu (2017-01-13). "Why Peter Thiel Fears "Star Trek"". The New Yorker (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0028-792X. สืบค้นเมื่อ 2017-05-28.

[Reagin-8] Reagin, Nancy R (2013-03-05). Star Trek and History. Wiley Pop Culture and History. Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons. ISBN 9781118167632.

[9] Gibberman, Susan. . Museum of Broadcast Communications. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-11. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[10] Keonig, Rachel (1986-08-29). "Roddenberry, Eugene Wesley 1921– (Gene Roddenberry)". ใน Commire, Anna (บ.ก.). Something about the Author. 45. Detroit: Gale Research. pp. 168–179. ISBN 9780810322554. ISSN 0276-816X.

[Alexander-11] Alexander, David (June 1994). Star Trek Creator: The Authorized Biography of Gene Roddenberry. New York: Roc. ISBN 9780451454188.

[12] Simon, Richard Keller (1999-11-23). "Star Trek, Gulliver's Travels, and the Problem of History". Trash Culture: Popular Culture and the Great Tradition. Berkeley: University of California Press. pp. 139–154. ISBN 9780520222236.

[14] Snyder, J. William, Jr (1995). "Star Trek: A Phenomenon and Social Statement on the 1960s". www.ibiblio.org. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[Johnson-Smith-15] Johnson-Smith, Jan (2005-01-10). American Science Fiction TV: Star Trek, Stargate and Beyond. Middletown, Connecticut: Wesleyan University Press. ISBN 9780819567383.

[16] Grothe, DJ (2009-05-29). "Susan Sackett - The Secular Humanism of Star Trek". www.pointofinquiry.org. สืบค้นเมื่อ 2016-09-27.

[17] Goulart, Woody. . woodygoulart.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-31. สืบค้นเมื่อ 2019-03-25.

[Whitfield-18] Whitfield, Stephen E; Roddenberry, Gene (May 1973). The Making of Star Trek. New York: Ballantine Books. ISBN 9780345234018.

[19] Roddenberry, Gene (1964-03-11). (PDF). www.ex-astris-scientia.org. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2006-09-24. สืบค้นเมื่อ 2009-06-26.

[Davies-20] Davies, Máire Messenger; Pearson, Roberta (August 2007). "The Little Program That Could: The Relationship between NBC and Star Trek". ใน Hilmes, Michele (บ.ก.). NBC: America's network. Berkeley: University of California Press. pp. 209–223. ISBN 9780520250796.

[Solow-21] Solow, Herbert F; Justman, Robert H (June 1996). Inside Star Trek: The Real Story. New York: Pocket Books. pp. 377–394. ISBN 9780671896287.

[22] "Bjo Trimble: The Woman Who Saved Star Trek - Part 1". StarTrek.com. 2011-08-31. สืบค้นเมื่อ 2012-01-12.

[23] Shatner, William; Kreski, Chris (October 1993). Star Trek Memories. New York: HarperCollins. pp. 290–291. ISBN 9780060177348.

[25] Shult, Doug (1972-07-05). "Cult Fans, Reruns Give Star Trek an out of This World Popularity". Green Sheets. The Milwaukee Journal. 90 (230). Los Angeles Times New Service. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[26] "Celebrating 40 Years since Trek's 1st Convention". StarTrek.com. 2012-01-20. สืบค้นเมื่อ 2013-08-01.

[27] Sackett, Susan (2002-05-15). Inside Trek: My Secret Life with Star Trek Creator Gene Roddenberry. Tulsa, Oklahoma: HAWK Publishing Group. ISBN 9781930709423.

[Turnbull-28] Turnbull, Gerry, บ.ก. (October 1979). A Star Trek Catalog. New York: Grosset & Dunlap. ISBN 9780441784776.

[Teitelbaum-31] Teitelbaum, Sheldon (1991-05-05). "How Gene Roddenberry and his Brain Trust Have Boldly Taken 'Star Trek' Where No TV Series Has Gone Before : Trekking to the Top". Los Angeles Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0458-3035. สืบค้นเมื่อ 2011-05-11.

[Paramount-32] . www.ee.surrey.ac.uk. Transcribed press release originally distributed by Paramount Pictures. 1994-05-09. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-12-05. สืบค้นเมื่อ 2006-08-21.CS1 maint: others (link)

[Poe-33] Poe, Stephen Edward (April 1998). A Vision of the Future. New York: Pocket Books. pp. 49–54. ISBN 9780671534813.

[Levesque-34] Levesque, John (2001-01-06). . Seattle Post-Intelligencer. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-12-05. สืบค้นเมื่อ 2009-06-30.

[35] . StarTrek.com. 2010-01-17. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-19. สืบค้นเมื่อ 2019-03-27.

[36] . StarTrek.com. 2005-02-03. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2010-01-11. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[TrekUnited-37] . www.trekunited.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-02-02. สืบค้นเมื่อ 2007-12-18.

[38] "TrekUnited Ends Campaign To Save 'Enterprise'". Trektoday.com. 2005-04-18. สืบค้นเมื่อ 2020-04-11.

[39] Adler, Margo (2009-05-06). "Some Older 'Star Trek' Fans May Skip This Voyage". NPR. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[40] Hinman, Michael (2009-06-23). "'Star Trek' Becomes Highest Grossing Franchise Film". Airlock Alpha. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[41] Pascale, Anthony (2008-04-06). "Paramount Already Thinking About Sequel To Abrams Star Trek". TrekMovie.com. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[42] Pascale, Anthony (2011-11-23). "Star Trek Sequel To Be Released May 17, 2013 – In 3D". TrekMovie.com. สืบค้นเมื่อ 2011-11-25.

[43] . the-numbers.com. The Numbers. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2014-12-30. สืบค้นเมื่อ 2014-12-24.

[44] McNary, Dave (2014-12-13). "'Star Trek 3' Sets July 8, 2016, Release Date". Variety. สืบค้นเมื่อ 2014-12-24.

[45] Holmes, Brad (2018-03-26). "Why Star Trek Beyond Wasn't A Box Office Hit, According To Simon Pegg". www.cinemablend.com. สืบค้นเมื่อ 2019-01-28.

[46] Fitzpatrick, Kevin (2011-04-12). "Bryan Singer's TV Star Trek Details Emerge". UGO. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-16. สืบค้นเมื่อ 2012-01-18.

[47] Straczynski, J. Michael; Zabel, Bryce. "Star Trek, Reboot, 2004" (PDF). bztv.typepad.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2010-05-06. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[48] Fitzpatrick, Kevin (2011-04-07). "Jonathan Frakes Talks Bar Karma, Star Trek, and Yes, Gargoyles". UGO. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-04-11. สืบค้นเมื่อ 2015-08-23.

[49] Pascale, Anthony (2010-05-03). "Update on Star Trek: Final Frontier – The New Star Trek Animated Series That Never Was". TrekMovie.com. สืบค้นเมื่อ 2012-01-18.

[50] Goldberg, Lesley (2015-11-02). "'Star Trek' TV Series in the Works". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ 2015-11-04.

[Andreeva-51] Andreeva, Nellie (2017-06-19). "'Star Trek: Discovery' Gets September Premiere Date On CBS". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2017-06-20.

[52] "Discovery Renewed for Season Three". startrek.com (ภาษาอังกฤษ). 2019-02-27. สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.

[53] Bacon, Thomas (2018-11-06). "Star Trek: Discovery's Budget Reportedly Paid For By Netflix". ScreenRant. สืบค้นเมื่อ 2020-01-09.

[54] Littleton, Cynthia (2019-05-13). "Amazon Nabs International Rights to CBS' Jean-Luc Picard 'Star Trek' Series". Variety (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-09.

[55] Jackson, Matthew (2018-08-07). "New Star Trek Could Eventually be on All Access Year-Round, According to CBS execs". SYFY WIRE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.

[56] "CBS Wants New Star Trek Shows All Year Round On All Access". TrekMovie.com. 2018-08-06. สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.

[57] Lovett, Jamie (2018-08-06). "CBS All Access Plans to Have Something 'Star Trek' on at All Times". ComicBook.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-04-30.

[Lee-60] Lee, Luaine (2006-08-18). . San Jose Mercury News. McClatchy News. Tribune News Service. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-09-01. สืบค้นเมื่อ 2008-12-15.

[Rioux-61] Rioux, Terry Lee (2005-02-28). From Sawdust to Stardust: The Biography of Deforest Kelley, Star Trek's Dr. Mccoy. New York: Gallery Books. pp. 194–196. ISBN 9780743457620.

[Trimble-62] Trimble, Bjo (October 1986). Stine, Hank (บ.ก.). On the Good Ship Enterprise: My 15 Years with Star Trek (Reprint ed.). Norfolk, Virginia: The Donning Company. p. 33. ISBN 9780898652536.

[63] Dursin, Andre (2006-11-14). "The Aisle Seat by Andy Dursin". www.andyfilm.com. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[Ayers-64] Ayers, Jeff (2006-11-14). Voyages of the Imagination: The Star Trek Fiction Companion. New York: Pocket Books. ISBN 9781416503491.

[65] "Star Trek". IMDb. สืบค้นเมื่อ 2019-03-26.

[66] . www.sciencefictionbuzz.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[67] . BBC. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-12-31. สืบค้นเมื่อ 2019-03-26.

[68] "Emissary, Part I". www.startrek.com. สืบค้นเมื่อ 2006-08-21.

[69] Lense. . scifi.about.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2003-04-07. สืบค้นเมื่อ 2006-10-29.

[70] Sturgis, Amy H. . www.revolutionsf.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2004-01-16. สืบค้นเมื่อ 2006-08-24.

[71] . Fandango. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-01-30. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[72] . www.starpulse.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-09-29. สืบค้นเมื่อ 2019-03-26.

[73] Lee, Patrick (2005-05-14). . www.scifi.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-01-01. สืบค้นเมื่อ 2009-01-16.

[74] Leao, Gustavo (2005-12-17). . trekweb.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2006-03-07. สืบค้นเมื่อ 2011-10-19.

[75] Slotek, Jim (2005-05-13). "Star Trek: E lamely goes away". Toronto Sun. p. E4.

[76] Ausiello, Michael; Roots, Kimberly (2016-08-10). "'Star Trek: Discovery' Spoilers: Amanda Grayson Role in CBS Reboot". TVLine. สืบค้นเมื่อ 2017-04-30.

[77] Frankel, Daniel (2016-12-07). "Moonves: Netflix international sales pay for entire 'Star Trek' production cost". www.fiercevideo.com. สืบค้นเมื่อ 2017-01-16.

[Hibberd-78] Hibberd, James (2017-07-17). "Star Trek: Discovery producer explains why the Klingons changed". Entertainment Weekly. สืบค้นเมื่อ 2017-07-18.

[Anderton-79] Anderton, Ethan (2017-07-21). "Star Trek Discovery Comic-Con Exhibit Reveals Starfleet, Klingon and Vulcan Props, Costumes & Ships". /Film. สืบค้นเมื่อ 2017-07-22.

[80] Goldberg, Lesley (2019-01-08). "'Star Trek': Second Animated Series, More 'Short Treks' Coming to CBS All Access (Exclusive)". The Hollywood Reporter (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-01-13.

[81] "Short Treks – How Children of Mars Sets Up Star Trek: Picard". Den of Geek (ภาษาอังกฤษ). 2020-01-19. สืบค้นเมื่อ 2020-08-02.

[82] Andreeva, Nellie (2018-10-25). "'Star Trek: Lower Decks' Animated Series Ordered By CBS All Access". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2018-10-25.

[LowerDecksPremiereDate-83] Petski, Denise (July 1, 2020). "'Star Trek: Lower Decks' Gets August Premiere Date On CBS All Access; Teaser Art Unveiled". Deadline Hollywood. จากแหล่งเดิมเมื่อ July 1, 2020. สืบค้นเมื่อ July 2, 2020.

[84] Labonte, Rachel (January 13, 2020). "2 More Unannounced Star Trek TV Shows in the Works After Picard". Screen Rant. สืบค้นเมื่อ February 23, 2020.

[85] Otterson, Joe (2019-02-13). "'Star Trek' Animated Kids Show in the Works at Nickelodeon – Variety". Variety. สืบค้นเมื่อ 2019-02-17.

[86] Otterson, Joe; Otterson, Joe (2020-05-15). "'Star Trek' Series Starring Ethan Peck as Spock, Anson Mount a Capt. Pike Set at CBS All Access". Variety (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-05-15.

[87] Goldberg, Lesley (2018-08-04). "Patrick Stewart to Reprise 'Star Trek' Role in New CBS All Access Series". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ 2018-08-04.

[88] Patten, Dominic (2019-01-14). "Michelle Yeoh 'Star Trek' Spinoff In Development At CBS All Access". Deadline Hollywood. สืบค้นเมื่อ 2019-03-17.

[KurtzmanDeal-89] Otterson, Joe (June 19, 2018). "Alex Kurtzman Sets Five-Year CBS TV Studios Pact, Will Oversee Expanded 'Star Trek' Universe". Variety. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ July 21, 2018. สืบค้นเมื่อ July 21, 2018.

[NoMeyerS2-90] "Nicholas Meyer Gives Update On Khan Mini-Series And Talks 'Star Trek: Discovery'". TrekMovie.com. November 21, 2018. จากแหล่งเดิมเมื่อ April 1, 2019. สืบค้นเมื่อ April 1, 2019.

[91] "Star Trek Beyond (2016) - Release Info". IMDb. สืบค้นเมื่อ 2016-07-27.

[92] Agar, Chris (2016-06-28). "J.J. Abrams Star Trek Universe Is The Kelvin Timeline". ScreenRant (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-12-18.

[Kelvin_Timeline_official_title-93] ttps://www.blu-ray.com/movies/Star-Trek-Trilogy-The-Kelvin-Timeline-Blu-ray/239524/

[94] Roffman, Michael (2019-12-16). "Filmmaker of the Year Quentin Tarantino on What's Next | Interview | Page 2". Consequence of Sound (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-22.

[95] Fleming, Mike (2020-01-14). "Quentin Tarantino Oscar Once Upon A Time No Star Trek, Bounty Law series". Deadline (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-22.

[:0-96] Fleming, Mike (2019-11-19). "'Star Trek' Movie: 'Fargo's Noah Hawley In Talks To Write & Direct For Paramount". Deadline (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-11-19.