อักษรกะยา

อักษรกะยา หรือ อักษรคยาห์ ได้รับอิทธพลจากอักษรพม่าและอักษรไทย แท บู แพ (Htae Bu Phae) เป็นผู้ประดิษฐ์ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2505 ใช้สอนในโรงเรียนในค่ายผู้อพยพชาวกะยาในประเทศไทย เขียนจากซ้ายไปขวาตามแนวนอน เสียงพยัญชนะแสดงด้วยเครื่องหมายข้างใต้พยัญชนะ สระแทนที่ด้วยตัวอักษรต่างหากจากพยัญชนะ

อักษรกะยา
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ภาษาพูด	ภาษากะยา
ช่วงยุค	พ.ศ. 2505 (ค.ศ. 1962)–ปัจจุบัน
ระบบแม่	อักษรโปรโต-คานาอันไนต์ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรพราหมี อักษรกะยา
ช่วงยูนิโคด	U+A900–U+A92F
ISO 15924	Kali
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด

ใช้เขียน

• ภาษากะยาซึ่งเป็นภาษากะเหรี่ยงสาขาหนึ่ง อยู่ในตระกูลจีน-ทิเบต มีผู้พูดราว 210,000 คนในรัฐกะเหรี่ยงและรัฐกะยา ประเทศพม่า คนที่พูดภาษานี้มักถูกเรียกว่าคะเรนนี คะเรนยี หรึอกะเหรี่ยงแดง

ยูนิโคด

กะยา Unicode.org chart (PDF)

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

A

B

C

D

E

F

U+A90x

꤀

꤁

꤂

꤃

꤄

꤅

꤆

꤇

꤈

꤉

ꤊ

ꤋ

ꤌ

ꤍ

ꤎ

ꤏ

U+A91x

ꤐ

ꤑ

ꤒ

ꤓ

ꤔ

ꤕ

ꤖ

ꤗ

ꤘ

ꤙ

ꤚ

ꤛ

ꤜ

ꤝ

ꤞ

ꤟ

U+A92x

ꤠ

ꤡ

ꤢ

ꤣ

ꤤ

ꤥ

ꤦ

ꤧ

ꤨ

ꤩ

ꤪ

꤫

꤬

꤭

꤮

꤯

อ้างอิง

• รูปและการออกเสียงของอักษรกะยา (อังกฤษ)