อัมโต

อัมโต (ทิเบต: ཨ༌མདོ།, ไวลี: Amdo, พินอินทิเบต: Amdo) หรือ อานตัว (安多) หนึ่งในเขตดั้งเดิมของชาวทิเบตจากการแบ่งเขตเป็นสามเขต โดยอีก 2 ส่วนคืออวีจังและคัม ตั้งอยู่บนที่ราบสูงทิเบต กินพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลชิงไห่ และบางส่วนของมณฑลกานซู่ ของสาธารณรัฐประชาชนจึน ในปัจจุบัน

การแบ่งเขตพื้นที่ทิเบตแบบดั้งเดิม: อวีจัง (แดง), อัมโต (น้ำเงิน), คัม (เขียว)

ถอดความ

อัมโตนั้นยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า โตแม ( ทิเบต: མདོ་སྨད།, ไวลี: mdo smad, พินอินทิเบต: do mä) และในสมัยราชวงศ์หยวนยังถูกเรียกว่า "ตั่วซือหมา" (朵思麻) หรือ "ทัวซือหมา" (脫思麻)

ในสมัยจักรวรรดิทิเบต อัมโตและคัมได้ถูกเรียกรวมว่า "โตคัม" (ทิเบต: མདོ་ཁམས, ไวลี: mDo Khams, พินอินทิเบต: do kam)

 

วัดกูปุม (塔尔寺) ในอัมโต

ในอัมโตมีวัดที่มีชื่อเสียงที่สุดคือวัดลาจัง (拉卜楞寺) อยู่ในมณฑลกานซู่ และวัดกูปุม (塔尔寺) ในมณฑลชิงไห่

ภาษาที่ใช้ในพื้นที่นี้คือภาษาทิเบตสำเนียงอัมโต ซึ่งเป็นสำเนียงที่ยังคงอนุรักษ์การออกเสียงตามแบบภาษาทิเบตโบราณไว้ได้มากกว่าภาษาทิเบตมาตรฐานสำเนียงลาซ่า เนื่องจากไม่ได้รับผลกระทบจากภาษาถิ่นเหมือนดั่งในพื้นที่ส่วนอื่นของทิเบต