เฮเลน เคลเลอร์

เฮเลน แอดัมส์ เคลเลอร์ (อังกฤษ: Helen Keller; พ.ศ. 2423 — พ.ศ. 2511) นักเขียนและนักมนุษยธรรมชาวอเมริกันผู้พิการทั้งตาบอดและหูหนวกตั้งแต่อายุ 19 เดือนจากเจ็บป่วยหนัก เกิดที่เมืองทัสคัมเบีย รัฐแอลบามา แต่โชคดีที่ได้แอนน์ ซัลลิแวน มาเป็นผู้สอนการพูด การอ่านและเขียน และได้กลายเป็นมิตรสนิทซึ่งกันและกันไปตลอดชีวิต

เฮเลน เคลเลอร์
เกิด	เฮเลน แอดัมส์ เคลเลอร์ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1880(1880-06-27) ทุสกัมเบีย รัฐแอละบามา สหรัฐอเมริกา
เสียชีวิต	1 มิถุนายน ค.ศ. 1968 (87 ปี) อาร์แคนริดจ์ อีสตัน รัฐคอนเนตติคัต สหรัฐอเมริกา
อาชีพ	นักเขียน, นักการเมือง, วิทยากร
บิดามารดา	อาร์เธอร์ เอช. เคลเลอร์ เคต แอดัมส์
ลายมือชื่อ

การศึกษา

เฮเลน เคลเลอร์ จบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยที่วิทยาลัยแรดคลิฟ มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดได้รับปริญญาเกียรตินิยมในปี พ.ศ. 2447 เมื่ออายุ 24 ปี นับเป็นบัณฑิตที่หูหนวกและตาบอดคนแรกของมหาวิทยาลัย เฮเลนได้กลายเป็นนักปาฐกถาและนักเขียนที่มีชื่อเสียงโดดเด่นระดับโลก ได้เขียนหนังสืออัตชีวประวัติชื่อ "เรื่องราวชีวิตของฉัน" (The Story of MyLife) พ.ศ. 2445 ซึ่งได้รับการนำไปทำเป็นบทละครเรื่อง "นักทำงานมหัศจรรย์" (The Miracle Worker) เรื่องที่แสดงให้เห็นวิธีการเรียนการสื่อความของเฮเลนทั้งที่มองไม่เห็นและไม่ได้ยิน ในปี พ.ศ. 2502 และได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ใน 3 ปีต่อมา

ด้านการเมือง

 

เฮเลน เคลเลอร์ กับแอนน์ ซัลลิแวน ผู้เป็นทั้งครูและเพื่อน

เฮเลน เคลเลอร์ ได้ชื่อว่าเป็นนักรณรงค์เพื่อคนพิการที่มีบทบาทสำคัญ รวมทั้งการณรงค์สนับสนุนให้สตรีมีสิทธิ์ลงคะแนนเสียง ต่อต้านความรุนแรงและการสนับสนุนการคุมกำเนิด ในปี พ.ศ. 2458 ได้ก่อตั้งองค์การไม่แสวงกำไร "เฮเลนเคลเลอร์สากล" เพื่อป้องกันการตาบอด เฮเลนกับเพื่อนและครูคือ แอนน์ ซัลลิแวน ได้ร่วมเดินทางไปเยือนประเทศต่างๆ 39 ประเทศทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทย และได้เดินทางไปประเทศญี่ปุ่นหลายครั้งและเป็นที่ชื่นชอบของชาวญี่ปุ่นเป็นอย่างยิ่ง เฮเลน เคลเลอร์ ได้พบกับประธานาธิบดีทุกคนตั้งแต่โกรเวอร์ คลีฟแลนด์ รวมถึงประธานาธิบดีลินดอน บี. จอห์นสัน เป็นเพื่อนกับผู้มีชื่อเสียงอีกหลายคน อาทิ เช่น อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ ชาร์ลี แชปลิน และมาร์ค ทเวน

บั้นปลายชีวิต

เฮเลน เคลเลอร์เป็นสมาชิกพรรคสังคมนิยม รณรงค์ช่วยเหลือชนชั้นกรรมกรตั้งแต่ปี พ.ศ. 2452- 2464 ได้เข้าไปเยี่ยมเยือนคลุกคลีกันคนยากจน ซึ่งเธอได้กล่าวไว้ว่า "ฉันได้ไปเยี่ยมโรงงาน สลัมคนยากจน ถึงฉันจะมองไม่เห็นแต่ก็ได้กลิ่น" กิจกรรมทางการเมืองของเฮเลนได้ลดลงพร้อมกับการเสื่อมถอยของพรรคสังคมนิยมหลังจากการเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 และได้หันมาทำงานให้กับ "มูลนิธิอเมริกันเพื่อคนตาบอด" จนถึงแก่กรรมเมื่ออายุได้ 87 ปี

เรื่องราวของเฮเลนผู้ซึ่งมีความพิการโดยสิ้นเชิงทั้งตาบอดและหูหนวก ได้เป็นที่สนใจสร้างแรงบันดาลใจเป็นอันมากให้กับบุคคลทั่วโลก และยังคงเป็นตัวอย่างที่ดีในด้านความวิริยสาหะแก่คนพิการและคนทั่วไปรุ่นปัจจุบัน

อ้างอิง