แวร์นแฮร์ ฟ็อน เบราน์

แวร์นแฮร์ มัคนุส มัคซีมีลีอาน ไฟรแฮร์ ฟ็อน เบราน์ (เยอรมัน: Wernher Magnus Maximilian, Freiherr von Braun) หรือ เวอร์เนอร์ วอน บราวน์ เป็นวิศวกรและสถาปนิกอวกาศชาวเยอรมัน เขาเป็นบุคคลสำคัญที่มีส่วนในการพัฒนาเทคโนโลยีจรวดในเยอรมนี และได้รับการยกย่องเป็น "บิดาแห่งจรวดและวิทยาศาสตร์อวกาศ" ในสหรัฐอเมริกา

แวร์นแฮร์ ฟ็อน เบราน์
เกิด	23 มีนาคม ค.ศ. 1912(1912-03-23) มณฑลโพเซิน จักรวรรดิเยอรมัน (ปัจจุบันอยู่ในโปแลนด์)
เสียชีวิต	16 มิถุนายน ค.ศ. 1977 (65 ปี) รัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐ
พลเมือง	เยอรมัน สหรัฐ (หลัง ค.ศ. 1955)
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยเทคนิคเบอร์ลิน
อาชีพ	วิศวกรและผู้ออกแบบจรวด, ผู้จัดการโครงการอวกาศ
วิชาชีพทางทหาร
รับใช้	ไรช์เยอรมัน
บริการ/สังกัด	เอ็สเอ็ส
ประจำการ	ค.ศ. 1937–1945
ชั้นยศ	เอ็สเอ็ส-ชตวร์มบันฟือเรอร์ (เทียบเท่าพันตรี)

ประวัติ

แวร์นแฮร์ ฟ็อน เบราน์ เกิดในเมืองชนบทที่ชื่อว่าเวียร์ซิทซ์ในมณฑลโพเซินของจักรวรรดิเยอรมัน (ปัจจุบันอยู่ในประเทศโปแลนด์) เป็นบุตรคนที่สองในสามคนของครอบครัวขุนนางเยอรมัน เขามีบรรดาศักดิ์ตั้งแต่แรกเกิดเป็น ไฟรแฮร์ (Freiherr) ซึ่งเทียบเท่าบารอน แม้ว่าระบบขุนนางตลอดจนอภิสิทธิ์ต่าง ๆ จะถูกล้มเลิกไปใน ค.ศ. 1919 แต่ทางการก็ยังอนุญาตให้นำยศเดิมมาเป็นส่วนหนึ่งของนามสกุล

บิดาของเขาคือมัคนุส ไฟรแฮร์ ฟ็อน เบราน์ (Magnus Freiherr von Braun) ซึ่งเป็นอดีตข้าราชการและเป็นรัฐมนตรีเกษตราธิการของเยอรมนีในช่วงสาธารณรัฐไวมาร์ ส่วนมารดาของเขา เอ็มมึ ฟ็อน ควิสทอร์พ (Emmy von Quistorp) ก็มาจากตระกูลเก่าแก่ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าฟีลิปที่ 3 แห่งฝรั่งเศส, พระเจ้าวัลเดอมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก, พระเจ้ารอเบิร์ตที่ 3 แห่งสกอตแลนด์ และพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ

เบราน์เริ่มมีความสนใจด้านดาราศาสตร์ ตั้งแต่ที่เขาได้รับกล้องดูดาวเป็นของขวัญจากมารดาในวัยเด็ก เขามีผลการเรียนเป็นเลิศในวิชาคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ เขาเริ่มสนใจเรื่องจรวดและต้องการเป็นวิศวกรจรวด ส่วนหนึ่งเนื่องจากสนธิสัญญาแวร์ซายใน ค.ศ. 1919 ที่ทำขึ้นหลังเยอรมนีพ่ายสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ไม่ได้ถือว่าจรวดเป็นหนึ่งในอาวุธที่ห้ามครอบครองในเยอรมนี

การทำงาน

 

แวร์นแฮร์ ฟ็อน เบราน์ (ชุดสูท) กับทหารเยอรมันระดับสูง ที่เพเนอมึนเดอ เยอรมนี ค.ศ. 1941

เบราน์เข้าร่วมกับพรรคนาซีใน ค.ศ. 1937 และทำงานในโครงการจรวดของเยอรมนีที่เมืองเพเนอมึนเดอ (Peenemünde) ติดกับทะเลบอลติก เขาช่วยออกแบบและสร้างจรวด V-2 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาได้เข้าสังกัดหน่วยเอ็สเอ็สในปีค.ศ. 1940 และได้รับยศอุนเทอร์ชตวร์มฟือเรอร์ (เทียบเท่าร้อยตรี) ในหน่วยอัลเกอไมเนอ เอ็สเอ็ส^:47 เขาให้การกับทางการสหรัฐภายหลังสงครามว่า ที่เขามียศในเอ็สเอ็สก็เพราะเป็นคำสั่งของฮิมเลอร์ ตัวเขานั้นวุ่นวายกับการออกแบบจรวดเกินกว่าจะไปยุ่งเกี่ยวเรื่องการเมืองใด ๆ เขาอธิบายว่าการที่ยศเอ็สเอ็สเขาสูงขึ้นนั้นเพราะเป็นการเลื่อนขั้นตามระเบียบปกติ

เมื่อสงครามสิ้นสุดลง เขาและนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรเยอรมันราว 1,600 คนถูกพาตัวไปยังสหรัฐอย่างลับ ๆ ซึ่งเรียกแผนการนี้ว่าปฏิบัติการคลิปหนีบกระดาษ เขาทำงานในโครงการพัฒนาขีปนาวุธทิ้งตัวพิสัยปานกลางให้กับกองทัพบกสหรัฐ และยังช่วยพัฒนาจรวดเพื่อใช้ส่งดาวเทียมเอกซ์พลอเรอร์ 1 ซึ่งเป็นดาวเทียมดวงแรกของสหรัฐ กลุ่มของเขาถูกโอนย้ายไปทำงานให้กับองค์การนาซา เขาได้รับตำแหน่งเป็นผู้อำนวยการของศูนย์การบินอวกาศมาร์แชลซึ่งจัดตั้งขึ้นใหม่ และยังเป็นสถาปนิกใหญ่ของจรวดแซเทิร์นที่ห้า (Saturn V) ซึ่งนำส่งยานอะพอลโลไปยังดวงจันทร์

ใน ค.ศ. 1975 เบราน์เหรียญแห่งชาติสาขาวิทยาศาสตร์ เขายังเป็นผู้ให้การสนับสนุนภารกิจทางอวกาศสู่ดวงจันทร์

อ้างอิง

1. "Von Braun, Wernher" กรกฎาคม 19, 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Erratik Institut. Retrieved 4 February 2011
2. "Dr. Wernher von Braun'i mälestuseks", Füüsikainstituut. Retrieved 4 February 2011
3. Ward, Bob (2009). Dr. Space: The Life of Wernher von Braun. US Naval Institute Press. ISBN 978-1591149279.
4. "Wernher von Braun FBI file".
5. Dr. Space, p. 35. "Wernher von Braun in SS uniform". The Reformation Online. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2012-06-01. สืบค้นเมื่อ 2018-10-30.

แหล่งข้อมูลอื่น

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Wernher von Braun

• Audiopodcast on Astrotalkuk.org BBC journalist Reg Turnill talking in 2011 about his personal memories of and interviews with Dr Wernher von Braun.
• – At the U.S. 44th Infantry Division website
• Wernher von Braun page 2013-08-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน – Marshall Space Flight Center (MSFC) History Office
• "The Disney – von Braun Collaboration and its Influence on Space Exploration" 2017-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน – by Mike Wright, MSFC