ประเทศโกตดิวัวร์
พิกัดภูมิศาสตร์: 8°N 5°W / 8°N 5°W
โกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส: Côte d'Ivoire, เสียงอ่านภาษาฝรั่งเศส: [kot divwaʀ]) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ไอวอรีโคสต์ (อังกฤษ: Ivory Coast) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐโกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส: République de Côte d'Ivoire) เป็นประเทศในทวีปแอฟริกา ตั้งอยู่บริเวณแอฟริกาตะวันตก ทิศตะวันตกติดกับประเทศกินีและประเทศไลบีเรีย ทิศเหนือติดกับประเทศมาลีและประเทศบูร์กินาฟาโซ ทิศตะวันออกติดกับประเทศกานา ส่วนทิศใต้เป็นอ่าวกินี ในอดีตเป็นประเทศที่เจริญรุ่งเรืองแห่งหนึ่งของแอฟริกา แต่ช่วงหลังต้องเผชิญปัญหาสงครามกลางเมืองและการคอร์รัปชัน
สาธารณรัฐโกตดิวัวร์ République de Côte d'Ivoire (ฝรั่งเศส) | |
|---|---|
คำขวัญ: Unity, Discipline and Labour" (แปล) เอกภาพ ระเบียบวินัย และแรงงาน | |
| เมืองหลวง | ยามูซูโกร 6°51′N 5°18′W / 6.850°N 5.300°W |
| เมืองใหญ่สุด | อาบีจาน |
| ภาษาราชการ | ภาษาฝรั่งเศส |
| ภาษาดยูลา, ภาษาบาอัวเล, ภาษาดาน, ภาษาอานยิน, ภาษาเซนารี,ภาษานูชิ | |
| การปกครอง | รัฐเดี่ยว ระบบประธานาธิบดี สาธารณรัฐรัฐธรรมนูญภายใต้ระบบรัฐสภา |
• ประธานาธิบดี | อาลาซาน วาตารา |
• รองประธานาธิบดี | Daniel Kablan Duncan |
• นายกรัฐมนตรี | Amadou Gon Coulibaly |
| ประกาศเอกราช | |
• จาก ฝรั่งเศส | 7 สิงหาคม ค.ศ. 1960 |
| พื้นที่ | |
• รวม | 322,463 ตารางกิโลเมตร (124,504 ตารางไมล์) (68) |
| 1.4 | |
| ประชากร | |
• 2020 ประมาณ | 26,378,274 (53) |
| 63.9 ต่อตารางกิโลเมตร (165.5 ต่อตารางไมล์) (139) | |
| จีดีพี (อำนาจซื้อ) | 2020 (ประมาณ) |
• รวม | $144.497 พันล้าน |
• ต่อหัว | $5,360 |
| จีดีพี (ราคาตลาด) | 2020 (ประมาณ) |
• รวม | $61.502 พันล้าน |
• ต่อหัว | $2,281 |
| จีนี (2008) | 41.5 ปานกลาง |
| HDI (2019) | 0.538 ต่ำ · 162 |
| สกุลเงิน | CFA franc (XOF) |
| เขตเวลา | UTC+0 (เวลามาตรฐานกรีนิช) |
• ฤดูร้อน (DST) | UTC+0 |
| รหัสโทรศัพท์ | 225 |
| โดเมนบนสุด | .ci |
.svg.html){kind=link}
ภูมิศาสตร์
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ลักษณะภูมิประเทศ
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ลักษณะภูมิอากาศ
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ประวัติศาสตร์
โกตดิวัวร์เคยเป็นจังหวัดหนึ่งของแอฟริกาตะวันตกของฝรั่งเศส โดยมีรัฐบาลของตนเองอยู่ในประชาคมฝรั่งเศส (French Community) ตั้งแต่ปี 2501 ปี 2502 ดร. Felix Houphouet-Boigny ผู้นำพรรค Parti Democratique de la Cote d’Ivoire - Rassemblement Democratique Africain (PDCI-RDA) ได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรก
โกตดิวัวร์ได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสเมื่อวันที่ 7 ส.ค. 2503 และในเดือน ต.ค. ปีเดียวกัน ดร. Houphouet-Boigny ได้รับแต่งตั้งเป็นประธานาธิบดี โดย PDCI-RDA เป็นพรรคการเมืองเพียงพรรคเดียวที่ถูกต้องตามกฎหมาย รัฐบาลได้รับการสนับสนุนจากฝรั่งเศสทำให้รัฐบาลที่มีเสถียรภาพและประเทศมีอัตราการเจริญเติบโตด้านเศรษฐกิจสูง แม้จะมีกลุ่มการเมืองที่ต่อต้านรัฐบาล แต่ก็ไม่มีผู้นำที่เข้มแข็งมาเป็นคู่แข่งของประธานาธิบดี Houphouet-Boigny ที่ได้รับเลือกตั้งติดต่อกันถึง 6 สมัย (ครั้งล่าสุดได้รับเลือกตั้ง เมื่อเดือน ต.ค. 2533) และประธานาธิบดี Houphouet-Boigny ได้ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อวันที่ 7 ธ.ค. 2536 ดังนั้น ตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ นาย Henri Konan Bedie ประธานรัฐสภา จึงเข้าดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสืบแทนต่อไปภายในกำหนดวาระที่เหลืออยู่ และในการเลือกตั้งเดือนต.ค. 2538 นาย Henri Konan Bedie ได้รับเลือกตั้งให้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีอีกวาระหนึ่ง (ได้คะแนนเสียง 95%) การเลือกตั้งครั้งต่อไปกำหนดให้มีขึ้นในเดือนตุลาคม 2543- รัฐบาลประธานาธิบดี Bedie ได้รับการวิพากวิจารณ์เรื่องความไม่เป็นประชาธิปไตยเนื่องจากมีการปราบปรามผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลและพรรคการเมืองฝ่ายค้านด้วยวิธีรุนแรง นอกจากนี้ ยังมีการทุจริตในคณะรัฐบาลอย่างกว้างขวาง IMF และ EU ระงับความช่วยเหลือทางการเงินแก่โกตดิวัวร์ในปี 2542 เนื่องจากปัญหาการทุจริตในระบบราชการ- วันที่ 24 ธันวาคม 2542 พลเอก Robert Guei นำคณะทหารทำรัฐประหารและปลดประธานาธิบดี Bedie ออกจากตำแหน่ง พลเอก Guei ได้จัดตั้งคณะกรรมการกู้ภัยสาธารณะแห่งชาติ (The National Salvation Co -CNSP) - วันที่ 5 มกราคม 2543 คณะ CNSP ประกาศรายชื่อคณะรัฐมนตรี โดยมีสมาชิกจากอดีตพรรคการเมืองหลัก 2 พรรค คือ พรรค The Rally of the Repubicans-RDR ของอดีตนายกรัฐมนตรีในสมัยรัฐบาลประธานาธิบดี Houphouet-Boigny และพรรค The Ivorian Popular Front Party-FPI อย่างไรก็ตาม คณะ CNSP ได้แต่งตั้งให้ทหารตำแหน่งรัฐมนตรีในกระทรวงหลัก เช่น กระทรวงกลาโหม และกระทรวงการต่างประเทศ
การเมืองการปกครอง
บริหาร
นิติบัญญัติ
ตุลาการ
ต่างประเทศ
- ไทยสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตกับโกตดิวัวร์เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2509 - เดิมไทยมอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงลากอส สหพันธ์สาธารณรัฐไนจีเรีย ซึ่งปิดทำการลงเมื่อปี 2539 มีเขตอาณาครอบคลุมโกตดิวัวร์ และมีสำนักงานฝ่ายพาณิชย์อยู่ที่กรุงอาบิดจัน ปัจจุบันไทยมีโครงการให้สอท. ณ กรุงดาการ์มีเขตอาณาครอบคลุมโกตดิวัวร์แทนสอท. ณ กรุงลากอส และรัฐบาลโกตดิวัวร์ได้ให้ความเห็นชอบแล้ว ส่วนโกตดิวัวร์ได้มอบหมายให้สถานเอกอัครราชทูตที่กรุงปักกิ่งมีเขตอาณาครอบคลุมไทย - ความสัมพันธ์ระหว่างกันราบรื่น ส่วนด้านการค้าประเทศโกตติวัวร์อยู่ภายใต้เขตอาณาของ สำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ ณ กรุงอาบูจา ประเทศไนจีเรีย
กองทัพ
สิทธิมนุษยชน
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การแบ่งเขตการปกครอง
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
เศรษฐกิจ
โครงสร้าง
เศรษฐกิจของไอวอรี่โคสมีเสถียรภาพและขณะนี้การเจริญเติบโตในผลพวงของความไม่แน่นอนทางการเมืองในทศวรรษที่ผ่านมา ไอวอรี่โคสต์เป็นส่วนใหญ่การตลาดที่ขึ้นอยู่กับภาคเกษตร ชาวไอวอรีเกือบ 70% ประกอบอาชีพเกษตรกรรม รายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้น 82% ในปี 1960 ซึ่งเติบโตสูงสุดถึง 360% ในปี 1970 แต่สิ่งนี้พิสูจน์แล้วว่าไม่ยั่งยืนและลดลง 28% ในปี 1980 และอีก 22% ในปี 1990 นี้ควบคู่ไปกับการสูงการเติบโตของประชากรนำๆปสู่การลดลงอย่างต่อเนื่องของมาตรฐานการดำรงชีวิต ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติต่อหัวเพิ่มขึ้นอีกครั้งอยู่ที่ประมาณ 727 ดอลลาร์สหรัฐในปี 2539 (สูงขึ้นอย่างมากเมื่อสองทศวรรษก่อน)
หลังจากหลายปีของการถดถอยทางเศรษฐกิจไอวอรีเริ่มกลับมาอีกครั้งในปี 1994 เนื่องจากการลดค่าเงินฟรังก์ CFAและราคาโกโก้และกาแฟที่ดีขึ้นการเติบโตของการส่งออกหลักที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิมเช่นสับปะรดและยางพาราการเปิดเสรีทางการค้าและการธนาคารที่ จำกัด น้ำมันและก๊าซนอกชายฝั่งการค้นพบและการจัดหาเงินทุนภายนอกใจกว้างและปรับเปลี่ยนเงื่อนไขการชำระหนี้โดยผู้ให้กู้พหุภาคีและฝรั่งเศส การลดค่า 50%ของสกุลเงินโซนฟรังก์เมื่อวันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2537 ทำให้อัตราเงินเฟ้อเพิ่มขึ้นหนึ่งครั้งเป็น 26% ในปี พ.ศ. 2537 แต่อัตราดังกล่าวลดลงอย่างรวดเร็วในปี 2539-2542 ยิ่งไปกว่านั้นการยึดมั่นของรัฐบาลในการปฏิรูปที่ได้รับมอบหมายจากผู้บริจาคทำให้การเติบโตเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดถึง 5% ต่อปีในปี 2539-2599 ประชากรส่วนใหญ่ยังคงพึ่งพาการผลิตพืชเงินสดของผู้ถือรายย่อย การส่งออกหลักคือโกโก้ กาแฟ ไม้ซุง น้ำมันดิบ ยาง สัปปะรด น้ำมันปาล์ม
GDP - องค์ประกอบตามภาค: เกษตรกรรม: 17.4% อุตสาหกรรม: 28.8% บริการ: 53.8% (2017 โดยประมาณ)
กำลังแรงงาน: 8.747 ล้านคน (เกษตรกรรม 60%) (พ.ศ. 2560)
อัตราการว่างงาน: 9.4% (ประมาณปี 2556)
ประชากรที่อยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน: 46.3% (ประมาณปี 2015)
รายได้ครัวเรือนหรือการบริโภคแบ่งตามเปอร์เซ็นต์: ต่ำสุด 10%: 2.2% สูงสุด 10%: 31.8% (2551)
การกระจายรายได้ของครอบครัว - ดัชนีจินี: 41.5 (2551)
การลงทุน (คงที่ขั้นต้น): 8.7% ของ GDP (ประมาณปี 2548)
งบประมาณ: รายรับ: 7.121 พันล้านดอลลาร์รายจ่าย: 8.886 พันล้านดอลลาร์ (โดยประมาณปี 2560)
การเกษตร - ผลิตภัณฑ์: กาแฟเมล็ดโกโก้กล้วยเมล็ดปาล์มข้าวโพดข้าวมันสำปะหลังมันเทศน้ำตาลฝ้ายยางพารา ไม้ซุง
อุตสาหกรรม: อาหาร เครื่องดื่ม ผลิตภัณฑ์จากไม้, การกลั่นน้ำมัน, เหมืองแร่, การประกอบรถบรรทุกและรถบัส, สิ่งทอ, ปุ๋ย, วัสดุก่อสร้าง, ไฟฟ้า
อัตราการเติบโตของการผลิตภาคอุตสาหกรรม: 7% (พ.ศ. 2560)
ไฟฟ้า - การผลิต: 8.262 พันล้านกิโลวัตต์ชั่วโมง (พ.ศ. 2558)
ไฟฟ้า - การใช้: 5.669 พันล้านกิโลวัตต์ชั่วโมง (ปี 2558)
ไฟฟ้า - การส่งออก: 872 ล้านกิโลวัตต์ชั่วโมง (ปี 2558)
ไฟฟ้า - การนำเข้า: 23 ล้านกิโลวัตต์ต่อชั่วโมง (พ.ศ. 2558)
น้ำมัน - การผลิต: 30,000 bbl / วัน (ปี 2559)
ปริมาณการใช้น้ำมัน: 20,000 bbl / d (3,200 m 3 / d) (2003 est.)
น้ำมัน - ส่งออก: 34,720 bbl / วัน (ประมาณปี 2014)
น้ำมัน - การนำเข้า: 65,540 bbl / วัน (ประมาณปี 2014)
น้ำมัน - ปริมาณสำรองที่พิสูจน์แล้ว: 100 ล้าน bbl (1 มกราคม 2017 โดยประมาณ)
ก๊าซธรรมชาติ - การผลิต: 2.063 พันล้านลูกบาศก์เมตร (พ.ศ. 2558) ก๊าซธรรมชาติ - ปริมาณการใช้: 2.063 พันล้านลูกบาศก์เมตร (พ.ศ. 2558)
ก๊าซธรรมชาติ - การส่งออก: 0 ลบ.ม. (ประมาณปี 2556)
ก๊าซธรรมชาติ - การนำเข้า: 0 ลบ.ม. (ประมาณปี 2556)
ก๊าซธรรมชาติ - ปริมาณสำรองที่พิสูจน์แล้ว: 28.32 พันล้าน ลบ.ม. (1 มกราคม 2560 ประมาณ)
ดุลบัญชีเดินสะพัด: - 490 ล้านดอลลาร์ (ประมาณปี 2560)
การส่งออก: 11.08 พันล้านดอลลาร์ (โดยประมาณปี 2560)
การส่งออก - สินค้าโภคภัณฑ์: โกโก้, กาแฟ, ไม้, ปิโตรเลียม, ฝ้าย, กล้วย, สับปะรด, น้ำมันปาล์ม และปลา
การส่งออก - คู่ค้า: เนเธอร์แลนด์ 11.8% สหรัฐ 7.9% ฝรั่งเศส 6.4% เบลเยียม 6.4% เยอรมนี 5.8% บูร์กินาฟาโซ 4.5% อินเดีย 4.4% มาลี 4.2% (2017)
การนำเข้า: 8.789 พันล้านดอลลาร์ (ประมาณปี 2560)
การนำเข้า - สินค้าโภคภัณฑ์: เชื้อเพลิงอุปกรณ์ทุนอาหาร
การนำเข้า - คู่ค้า: ไนจีเรีย 15% ฝรั่งเศส 13.4% จีน 11.3% สหรัฐฯ 4.3% (2017)
ทุนสำรองการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศและทองคำ: 4.688 พันล้านดอลลาร์ (ประมาณวันที่ 31 ธันวาคม 2560)
หนี้ - ภายนอก: 12.38 พันล้านดอลลาร์ (ประมาณวันที่ 31 ธันวาคม 2560)
ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ - ผู้รับ: ODA 1 พันล้านดอลลาร์ (ประมาณปี 2539)
สกุลเงิน (รหัส): Communaute Financiere Africaine franc (XOF); หมายเหตุ - หน่วยงานที่รับผิดชอบคือธนาคารกลางของรัฐแอฟริกาตะวันตก
อัตราแลกเปลี่ยน: Communaute Financiere Africaine ฟรังก์ (XOF) ต่อดอลลาร์สหรัฐ - 594.3 (2017 โดยประมาณ) 593.01 (พ.ศ. 2559) 593.01 (พ.ศ. 2558) 591.45 (พ.ศ. 2557) 494.42 (พ.ศ. 2556 ประมาณ)
ปีบัญชี : ปีปฏิทิน
การท่องเที่ยว
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
โครงสร้างพื้นฐาน
การคมนาคม และ โทรคมนาคม
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ไม่รู้
วิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การศึกษา
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ประชาชนจำนวนมากในโกตดิวัวร์ยังอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ประชาชนที่ไม่ได้รับการศึกษาเป็นเพศหญิงมากกว่าเพศชาย โรงเรียนมัธยมในประเทศมีนักเรียนส่วนใหญ่เป็นเพศชาย
สาธารณสุข
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ประชากรศาสตร์
เชื้อชาติ
ประชากร 23,919,000 คน (ปี 2014 ) - Akan (42.1%) - Gur (17.6%) - Northern Mandes (16.5%) - Krous (11%) - Southern Mandes(10%)
นอกเหนือจากนี้มีชาวฝรั่งเศส เลบานอน เวียดนาม และสเปน อยู่ในประเทศอีกจำนวนหนึ่ง
ศาสนา
คริสต์ (44.1%) อิสลาม (37.5%) ความเชื่อดั้งเดิม (10.2%)
ภาษา
ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาราชการ ภาษาพูดพื้นเมืองที่สำคัญ ได้แก่ Oloule, Baoule และ Bete
กีฬา
ฟุตบอล
ฟุตบอลทีมชาติโกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส: équipe de Côte d'Ivoire de football) หรือ ฟุตบอลทีมชาติไอวอรีโคสต์ (อังกฤษ: Ivory Coast national football team) เป็นสโมสรฟุตบอลจากประเทศโกตดิวัวร์ สโมสรทีมชาตินี้ได้ประสบความสำเร็จในระดับประเทศหลายครั้ง เช่น ชนะเลิศแอฟริกันคัพ ในปี ค.ศ. 1992 และได้เข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายสามครั้งในฟุตบอลโลก 2006 ,ฟุตบอลโลก 2010 และฟุตบอลโลก 2014
มวยสากล
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
วัฒนธรรม
สถาปัตยกรรม
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อาหาร
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ดนตรี
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สื่อสารมวลชน
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
วันหยุด
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
- "Côte d'Ivoire". The World Factbook. CIA Directorate of Intelligence. 24 July 2008. สืบค้นเมื่อ 8 August 2008.
- "Population by Country (2020)". Worldometer.
- ↑ "Report for Selected Countries and Subjects: October 2020 - Côte d'Ivoire". imf.org. IMF. สืบค้นเมื่อ 13 October 2020.
- "Gini Index". World Bank. จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 February 2015. สืบค้นเมื่อ 2 March 2011.
- Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
- หัวข้อข่าว ยูเอ็นประกาศคว่ำบาตรไอวอรี่โคสต์ : voicetv
แหล่งข้อมูลอื่น
| ค้นหาเกี่ยวกับ Côte d'Ivoire เพิ่มที่โครงการพี่น้องของวิกิพีเดีย | |
| บทนิยาม จากวิกิพจนานุกรม | |
| สื่อ จากคอมมอนส์ | |
| ทรัพยากรการเรียน จากวิกิวิทยาลัย | |
| อัญพจน์ จากวิกิคำคม | |
| ข้อความต้นฉบับ จากวิกิซอร์ซ | |
| ตำรา จากวิกิตำรา | |
- Official website of the Government of Ivory Coast (ฝรั่งเศส)
- Cote d'Ivoire entry at The World Factbook
- ประเทศโกตดิวัวร์ ที่เว็บไซต์ Curlie
- Wikimedia Atlas of Côte d'Ivoire
- พาณิชย์
- Ivory Coast 2012 Trade Summary
