ไทร์ (ประเทศเลบานอน)

ไทร์ (อังกฤษ: Tyre) หรือ ศูร (อาหรับ: صور‎; ฟินิเชีย: , Ṣur; ฮีบรู: צוֹר ‎, Tzor; ฮีบรูไทบีเรียส צר, Ṣōr; แอกแคด: 𒋗𒊒, Ṣurru; กรีก: Τύρος, Týros; ตุรกี: Sur; ละติน: Tyrus) เป็นเมืองในเขตผู้ว่าการใต้ ทางตอนใต้ของประเทศเลบานอน มีประชากรราว 117,000 คน ในปี ค.ศ. 2003 ไทร์ตั้งอยู่บนฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อยู่ห่างจากเบรุตทางตอนใต้ราว 80 กิโลเมตร ชื่อของเมืองมีความหมายว่า หิน

ไทร์ ศูร
เมือง
ท่าเรือตกปลาของเมืองไทร์
ไทร์
พิกัดภูมิศาสตร์: 33°16′8″N 35°12′59″E / 33.26889°N 35.21639°E / 33.26889; 35.21639
ประเทศ	เลบานอน
เขตผู้ว่าการ	ใต้
อำเภอ	ไทร์
ก่อตั้ง	2,750 ปีก่อนคริสต์ศักราช
พื้นที่
• เมือง	4 ตร.กม. (2 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	17 ตร.กม. (7 ตร.ไมล์)
ประชากร
• เมือง	60,000 คน
• รวมปริมณฑล	174,000
เขตเวลา	UTC+02 (เวลายุโรปตะวนออก)
มรดกโลกโดยยูเนสโก
ประเภท	Cultural
เกณฑ์	iii, vi
ขึ้นเมื่อ	1984 (8th session)
เลขอ้างอิง	299
State Party	เลบานอน
Region	Arab States

ไทร์เป็นเมืองสำคัญของอาณาจักรฟินิเซีย ตั้งแต่ประมาณ 1,100-600 ปีก่อนคริสต์ศักราช ในสมัยโบราณได้รวมเกาะซึ่งมีอ่าวจอดเรือ 2 แห่ง ปัจจุบันกลายเป็นคาบสมุทรเนื่องจากพระเจ้าอะเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งมาซิโดเนียทรงขยายทางข้ามเกาะในคริสต์ศตวรรษที่ 4 เป็นเมืองศูนย์กลางการค้ามานานหลายศตวรรษ เป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมและมหาอำนาจทางทะเลของชาวฟินีเชีย มีชื่อเสียงในการผลิตผ้าไหม มีการกล่าวถึงเมืองนี้ในคัมภีร์ไบเบิลในรัชสมัยของกษัตริย์ไฮแรม (969-936 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ถูกชนชาติต่าง ๆ เข้าครอบครองเรื่อยมาจนในคริสต์ศตวรรษที่ 7 ตกเป็นของพวกมุสลิม ใน ค.ศ. 1124 พวกนักรบครูเสดได้เข้ายึดเมืองและกลายเป็นเมืองหลักของอาณาจักรเยรูซาเลม จนตกเป็นของมุสลิมอีกครั้งใน ค.ศ. 1291

ไทร์ เป็นเมืองใหญ่เป็นอันดับ 4 ของประเทศเลบานอน เป็นท่าเรือที่สำคัญของประเทศ มีอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว มีเมืองโบราณมากมายหลายแห่ง รวมถึงสนามกีฬาโรมันโบราณ ที่ติดอยู่ในรายชื่อมรดกโลกของยูเนสโกในปี ค.ศ. 1979

อ้างอิง

1. Lebanon – city population
2. (Bikai, P., "The Land of Tyre", in Joukowsky, M., The Heritage of Tyre, 1992, chapter 2, p. 13)
3. Tyre City, Lebanon