ปลาสีขน

ปลาสีขน
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Actinopterygii
อันดับ:	Perciformes
วงศ์:	Carangidae
สกุล:	Caranx
สปีชีส์:	C.  sexfasciatus
ชื่อทวินาม
Caranx sexfasciatus Quoy & Gaimard, 1825
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์
ชื่อพ้อง
Carangus marginatus Gill, 1863 Carangus rhabdotus Jenkins, 1903 Caranx belengerii Cuvier, 1833 Caranx butuanensis Seale, 1910 Caranx elacate Jordan & Evermann, 1903 Caranx flavocoeruleus Temminck & Schlegel, 1844 Caranx forsteri Cuvier, 1833 Caranx fosteri Cuvier, 1833 Caranx marginatus (Gill, 1863) Caranx oshimai Wakiya, 1924 Caranx paraspistes Richardson, 1848 Caranx peronii Cuvier, 1833 Caranx tapeinosoma Bleeker, 1856 Caranx thompsoni Seale, 1910 Caranx xanthopygus Cuvier, 1833 Caranx sexfaciatus elacate (Jordan & Evermann, 1903) Caranx sexfaciatus marginatus (Gill, 1863)

ปลาสีขน หรือ ปลาหางกิ่วหม้อ หรือ ปลากะมงตาแดง หรือ ปลากะมงตาโต (อังกฤษ: Bigeye trevally, Dusky jack, Great trevally; ชื่อวิทยาศาสตร์: Caranx sexfasciatus) เป็นปลาทะเลกระดูกแข็งชนิดหนึ่ง ในวงศ์ปลาหางแข็ง (Carangidae)

มีลำตัวค่อนข้างอ้วน ยาวเรียว หัวมีขนาดใหญ่และป้อม ปากกว้าง เกล็ดมีขนาดปานกลางบริเวณเส้นข้างลำตัวมีเกล็ดขนาดใหญ่แข็งคม โดยเฉพาะบริเวณโคนหาง ตามีขนาดใหญ่อยู่เกือบสุดปลายจะงอยปาก ครีบอกยาวเรียวแหลม ครีบหลังยาวแยกเป็นสองอัน อันที่เป็นก้านครีบแข็งสั้น อันอ่อนส่วนหน้ายกสูงขึ้นและมีขนาดใกล้เคียงกับครีบก้น ครีบท้องมีขนาดเล็กอยู่ใต้ครีบอก ครีบหางปลายเป็นแฉกลึก พื้นลำตัวด้านบนเป็นสีน้ำเงินปนเขียว

จัดเป็นปลาที่มีขนาดใหญ่อีกชนิดหนึ่งของวงศ์นี้ มีขนาดโตเต็มที่ได้ถึง 120 เซนติเมตร หนัก 18 กิโลกรัม แต่ขนาดโดยเฉลี่ยราว 40-60 เซนติเมตร มีพฤติกรรมอยู่รวมกันเป็นฝูง พบกระจายพันธุ์ในมหาสมุทรเขตร้อน ได้แก่ มหาสมุทรแปซิฟิก และมหาสมุทรอินเดีย อย่างกว้างขวาง ตั้งแต่แคลิฟอร์เนีย, เอกวาดอร์, แอฟริกาใต้, ญี่ปุ่นทางตอนเหนือ จนถึงออสเตรเลียด้วย สำหรับในน่านน้ำไทยจะพบชุกชุมบริเวณช่องเกาะคราม, แสมสาร, เกาะเต่า ในฝั่งอ่าวไทย และฝั่งทะเลอันดามัน โดยมักจะอยู่รวมกันบางครั้งอาจพบได้ใต้โป๊ะ เป็นต้น และพบได้ถึงแหล่งน้ำจืด

เป็นปลาที่มีรสชาติดี จึงนิยมบริโภคเป็นอาหาร และตกเป็นเกมกีฬา และเลี้ยงเป็นปลาสวยงามในน้ำจืด หรือน้ำกร่อย โดยเลี้ยงกันตั้งแต่ยังเล็ก ๆ เหมือนเช่นปลากะมงพร้าว (C. ignobilis) ซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกัน แต่มีขนาดใหญ่กว่า

อ้างอิง

1. หางกิ่ว ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542
2. หน้า 123-128, Amphidromous story สุดยอดนักล่า ปลาสองน้ำ คอลัมน์ Wild Ambition โดย ชวิน ตันพิทยคุปต์, กิตติพงษ์ จารุธาณินทร์, นันทวัฒน์ โชติสุวรรณ. นิตยสาร Aquarium Biz ปีที่ 3 ฉบับที่ 35: พฤษภาคม 2013
3. Checklist of Freshwater Fishes of Thailand
4. หางกิ่วหม้อ จากสนุกดอตคอม

แหล่งข้อมูลอื่น

•   ข้อมูลเกี่ยวข้องกับ Caranx sexfasciatus จากวิกิสปีชีส์

• รูปและข้อมูล (เพิ่มเติม) จาก Fishbase.org (อังกฤษ)