จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก

นูซาเติงการาตะวันออก (อินโดนีเซีย: Nusa Tenggara Timur, NTT) เป็นจังหวัดที่อยู่ทางใต้สุดของประเทศอินโดนีเซีย โดยตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่เกาะซุนดาน้อย อยู่ทางใต้ของมหาสมุทรอินเดีย และอยู่ทางเหนือของทะเลโฟลเร็ซ ในอาณาเขตมีเกาะทั้งหมด 500 เกาะ โดยมีเกาะที่ใหญ่ที่สุดภายในอาณาเขต อาทิ เกาะซุมบา, เกาะโฟลเร็ซ, พื้นที่ทางตะวันตกของเกาะติมอร์ (พื้นที่นี้มีพรมแดนร่วมกับประเทศติมอร์-เลสเต) ในจังหวัดมีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 21 อำเภอ กับนครระดับอำเภอ คือ กูปัง ถือว่าเป็นเมืองหลักและเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในจังหวัดนี้

จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก Provinsi Nusa Tenggara Timur (อินโดนีเซีย)
จังหวัด
จากข้างบน แบบซ้ายไปขวา : เขาเกอลีมูตู, ธรรมชาติของเกาะโฟลเร็ซ, หาดโบอาที่อำเภอโรเตอึนดาโอ, ชุมชนประมงลาบูวันบาโจ, ทัศนียภาพของเกาะโกโมโด, นักเต้นรำที่วาตุบลาปีในเครื่องแต่งกายดั้งเดิม, เกาะกูกูซันในกลุ่มเกาะโฟลเร็ซ
ธง ตรา
แผนที่ประเทศอินโดนีเซียแสดงที่ตั้งจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก
พิกัดภูมิศาสตร์: 10°11′S 123°35′E / 10.183°S 123.583°E / -10.183; 123.583พิกัดภูมิศาสตร์: 10°11′S 123°35′E / 10.183°S 123.583°E / -10.183; 123.583
ประเทศ	อินโดนีเซีย
ก่อตั้ง	17 ธันวาคม พ.ศ. 2501
เมืองหลัก (และเมืองที่ใหญ่ที่สุด)	กูปัง
การปกครอง
• ผู้ว่าราชการจังหวัด	ฟิกโตร์ ไลซ์โกดัต (นัสเดม)
• รองผู้ว่าราชการจังหวัด	โยเซ็ฟ ซาเอ โนย
พื้นที่
• ทั้งหมด	47,245.82 ตร.กม. (18,241.71 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับที่ 13
ความสูงจุดสูงสุด	2,458 เมตร (8,064 ฟุต)
ประชากร  (สำมะโน พ.ศ. 2557)
• ทั้งหมด	5,070,746 คน คน
• อันดับ	อันดับที่ 12
ประชากรศาสตร์
• ชาติพันธุ์	อาโตนี (22%) มังกาไร (15%) ซุมบา (12%) เบลู (9%) ลามาโฮลต (8%) โรเต (5%) ลีโอ (4%)
• ศาสนา	โรมันคาทอลิก (51.83%) โปรเตสแตนต์ (38.68%) อิสลาม (9.28%) ฮินดู (0.19%) พุทธ (0.01%)
• ภาษา	อินโดนีเซีย, มลายูกูปัง, ลามาโฮลต, อูวับเมโต, บูนัก, เตตุม
เขตเวลา	UTC+8 (เวลากลางอินโดนีเซีย)
รหัสไปรษณีย์	80xxx, 81xxx, 82xxx
รหัสโทรศัพท์	(62)3xx
รหัส ISO 3166	ID-NT
ป้ายทะเบียนรถ	DH (ติมอร์), EB (โฟลเร็ซ, อาโลร์, เลิมบาตา), ED (ซุมบา)
ดัชนีการพัฒนามนุษย์	0.631 (กลาง)
อันดับดัชนีการพัฒนามนุษย์	อันดับที่ 32 (พ.ศ. 2559)
เว็บไซต์	nttprov.go.id

ในฐานะที่เป็นดินแดนที่มีประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกเป็นจังหวัดเดียวในอินโดนีเซียที่ซึ่งโรมันคาทอลิกเป็นลัทธิความเชื่อหลัก จังหวัดแห่งนี้มีพื้นที่รวมทั้งหมด 47,245.82 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรรวม 4,683,827 คน จากสำมะโนประชากร พ.ศ. 2554 ส่วนจำนวนประชากรประมาณการล่าสุดในเดือนมกราคม พ.ศ. 2557 คือ 5,070,746 คน เศรษฐกิจของจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกถือว่าอยู่ในหนึ่งจังหวัดที่ยังในระดับด้อยพัฒนาของประเทศอินโดนีเซีย ในขณะนี้ได้เน้นไปสนใจในภาคการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ โดยสถานที่ท่องเที่ยวที่รู้จักกันมากที่สุด ได้แก่ ชุมชนประมงลาบูวันบาโจ, อุทยานแห่งชาติโกโมโด และเขาเกอลีมูตู

หน่วยการบริหาร

พื้นที่จังหวัดอาเจะฮ์แบ่งออกเป็น 21 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 1 นครหรือโกตา และ 309 ตำบลหรือเกอจามาตัน

อำเภอ

• อำเภอกูปัง (Kabupaten Kupang)
• อำเภองาดา (Kabupaten Ngada)
• อำเภอซาบูไรจูวา (Kabupaten Sabu Raijua)
• อำเภอซิกกา (Kabupaten Sikka)
• อำเภอซุมบากลาง (Kabupaten Sumba Tengah)
• อำเภอซุมบาตะวันตก (Kabupaten Sumba Barat)
• อำเภอซุมบาตะวันตกเฉียงใต้ (Kabupaten Sumba Barat Daya)
• อำเภอซุมบาตะวันออก (Kabupaten Sumba Timur)
• อำเภอตีโมร์กลางใต้ (Kabupaten Timor Tengah Selatan)
• อำเภอตีโมร์กลางเหนือ (Kabupaten Timor Tengah Utara)
• อำเภอนาเกเกโอ (Kabupaten Nagekeo)
• อำเภอเบลู (Kabupaten Belu)
• อำเภอโฟลเร็ซตะวันออก (Kabupaten Flores Timur)
• อำเภอมังกาไร (Kabupaten Manggarai)
• อำเภอมังกาไรตะวันตก (Kabupaten Manggarai Barat)
• อำเภอมังกาไรตะวันออก (Kabupaten Manggarai Timur)
• อำเภอมาลากา (Kabupaten Malaka)
• อำเภอโรเต-นเดา (Kabupaten Rote Ndao)
• อำเภอเลิมบาตา (Kabupaten Lembata)
• อำเภออาโลร์ (Kabupaten Alor)
• อำเภอเอินเดอ (Kabupaten Ende)

นคร

• กูปัง (Kupang; เมืองหลัก)

อ้างอิง

1. Central Bureau of Statistics: Census 2010 พฤศจิกายน 13, 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, retrieved 17 January 2011 (อินโดนีเซีย)
2. Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape, Institute of Southeast Asian Studies, 2003
3. 2017 estimate
4. Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
5. "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.