กัวเก่า

กัวเก่า (กงกณี: पोरणें गोंय – Pornnem Goem; ฮินดี: ओल्ड गोवा – Old Gova, पुराणा गोवा – Purana Gova; โปรตุเกส: Velha Goa) เป็นเมืองเก่าที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ตั้งอยู่ในอำเภอกัวเหนือ รัฐกัว ในประเทศอินเดีย โดยเมืองแห่งนี้สร้างในสมัยสุลต่านแห่งบิจาปูร์ (Bijapur Sultanate) ในคริสต์ศตวรรษที่ 15 และต่อมาได้กลายมาเป็นเมืองหลวงของอาณานิคมของโปรตุเกสในอินเดีย (Portuguese India) หรือเรียกอีกชื่อว่า รัฐอินเดีย (State of India) ภายใต้จักรวรรดิโปรตุเกส ตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 จนกระทั่งยุบลงในคริสต์ศตวรรษที่ 18 เนื่องจากโรคระบาด โดยสันนิษฐานว่าเคยมีประชากรราว ๆ 200,000 คนก่อนสมัยโรคระบาด เพื่อใช้ในการค้าและเดินเรือของชาวโปรตุเกส ในปัจจุบันกัวเก่าได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก โดยองค์การยูเนสโก กัวเก่าตั้งอยู่ห่างจากปณชีซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐกัวในปัจจุบันประมาณ 10 กิโลเมตร

โบสถ์และคอนแวนต์แห่งกัว *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
อาสนวิหารแซ
ประเทศ	อินเดีย
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	ii, iv, vi
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2529 (คณะกรรมการสมัยที่ 10)
ที่ตั้งของกัวเก่า ในประเทศ India Goa
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

ประวัติ

 

รูปปั้นเพื่อเป็นเกียรติแก่พระหฤทัยของพระเยซู ตั้งอยู่ตรงข้ามกับอาสนวิหารแซ ในโอกาสครบรอบ 400 ปีการก่อตั้งอัครมุขมณฑลกัวในปีค.ศ. 1957

 

บาซิลิกาบอมเยซุส

เมืองแห่งนี้เริ่มก่อตั้งขึ้นราวคริสต์ศตวรรษที่ 15 เพื่อเป็นเมืองท่าริมฝั่งแม่น้ำมันดาวี ในการปกครองของสุลต่านแห่งบิจาปูร์ เพื่อทดแทนเมืองโกวาปุริ (Govapuri) ซึ่งตั้งอยู่ถัดไปทางใต้ไม่กี่กิโลเมตร และเคยเป็นเมืองท่าสำคัญในสมัยกษัตริย์แห่งจักรวรรดิวิชัยนคร นอกจากนี้เมืองกัวนี้ยังทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงแห่งที่สองตั้งแต่สมัยของราชวงศ์เอดิลชะฮี (Adil Shahi) ซึ่งในขณะนั้นเมืองนั้นล้อมรอบด้วยคูเมือง และเป็นที่ตั้งของพระราชวังแห่งชาห์ รวมทั้งมัสยิด และโบสถ์ต่าง ๆ ต่อมาในปีค.ศ. 1510 ได้ถูกยึดเป็นอาณานิคมของจักรวรรดิโปรตุเกสในฐานะศูนย์กลางการปกครอง และต่อมาในปีค.ศ. 1759 เมืองหลวงแห่งนี้จึงได้ถูกย้ายไปยังปณชี ซึ่งในขณะนั้นเป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ ซึ่งอยู่ห่างไปราว 9 กิโลเมตรทางทิศตะวันตก

ในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมืองแห่งนี้ยังเป็นศูนย์กลางการเผยแพร่คริสต์ศาสนาของดินแดนตะวันออก โดยเป็นที่ตั้งของคณะนักบวชคาทอลิกทุกสาขา ประชากรในอดีตนั้นเคยสันนิษฐานว่ามากถึง 2 แสนคนในปีค.ศ. 1543 ซึ่งมาลาเรียและอหิวาตกโรคได้ระบาดทั่วเมืองในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 จึงถูกทิ้งร้างลงเหลือประชากรเพียง 1,500 คนในปีค.ศ. 1775 ซึ่งทำให้การปกครองนั้นย้ายไปยังเมืองขนาดเล็กซึ่งตั้งอยู่ใกล้ ๆ คือ ปณชี ในขณะที่เมืองเก่าแห่งนี้ยังมีฐานะเป็นเมืองหลวงอย่างเป็นทางการตั้งแต่นั้นมาจนกระทั่งปีค.ศ. 1843 จึงย้ายมาที่ปณชี โดยเรียกเป็นภาษาโปรตุเกสว่า "นอวาโกอา" (Nova Goa - กัวใหม่) ในขณะที่เมืองหลวงเดิมเรียกว่า "แวลยาโกอา" (Velha Goa - กัวเก่า) เพื่อแยกกันกับเมืองแห่งใหม่อย่างชัดเจน

กัวเก่านั้นได้ถูกผนวกเข้ากับสาธารณรัฐอินเดียในปีค.ศ. 1961 พร้อมกันกับเมืองในปกครองทั้งหมด

โบสถ์และวิหารแห่งกัว

ในบริเวณกัวเก่าเป็นที่ตั้งของคริสต์ศาสนสถานสำคัญหลายแห่ง ประกอบด้วยอาสนวิหารแซ (Sé Catedral) อันเป็นที่ตั้งของอัครมุขมณฑลกัว (Archiodese of Goa), โบสถ์นักบุญฟรังซิสแห่งอัสซีซีแห่งกัว (Church of St. Francis of Assisi), โบสถ์นักบุญคาเยทาน (Church of Saint Cajetan), มหาวิหารบงฌึซุช (Basilica of Bom Jesus) อันเป็นที่เก็บเรลิกของนักบุญฟรันซิสโก คาเบียร์ (Saint Francis Xavier) ซึ่งจะจัดงานเฉลิมฉลองทุกปีระหว่างวันที่ 24 พฤศจิกายนถึง 3 ธันวาคม

•  

  โบสถ์นักบุญฟรังซิสแห่งอัสซีซีแห่งกัว (Church of St. Francis of Assisi)

•  

  ทางเข้าด้านหน้าของบาซิลิกาบอมเยซุส (Basilica of Bom Jesus)

•  

  โบสถ์เก่าในเขตเมืองเก่า

•  

  โบสถ์นักบุญคาเยทาน (Church of Saint Cajetan)

•  

  บาซิลิกาบอมเยซุส (Basilica of Bom Jesus) จากอีกมุมหนึ่งผ่านสวน

อ้างอิง

1. de Mendonça 2002, p. 67
2. Meersman 1971, p. 107

แหล่งข้อมูลอื่น

• de Mendonça, Délio (2002). Conversions and citizenry: Goa under Portugal 1510–1610. Concept Publishing Company. ISBN 978-81-7022-960-5. สืบค้นเมื่อ 2011-12-05.CS1 maint: ref=harv (link)
• Meersman, Achilles (1971). The ancient Franciscan provinces in India, 1500–1835. Christian Literature Society Press.CS1 maint: ref=harv (link).

ดูเพิ่ม

• รัฐกัว