ท่าอากาศยานนานาชาติฟูนะฟูตี

ท่าอากาศยานนานาชาติฟูนะฟูตี (IATA: FUN, ICAO: NGFU) เป็นท่าอากาศยานแห่งเดียวของประเทศ ตั้งอยู่ในฟูนะฟูตี เมืองหลวงของประเทศตูวาลู โดยมีฟีจีแอร์เวส์ (ในนามของฟีจีลิงก์) เป็นผู้ให้บริการเส้นทางระหว่างซูวาและฟูนะฟูตี ส่วนแอร์คิริบาสเป็นผู้ให้บริการเส้นทางระหว่างตาระวาและฟูนะฟูตีจำนวน 1 เที่ยวบินต่อสัปดาห์

ท่าอากาศยานนานาชาติฟูนะฟูตี
อากาศยานกองทัพอากาศนิวซีแลนด์ขณะกำลังลงจอด
IATA: FUN ICAO: NGFU
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งาน	สาธารณะ
สถานที่ตั้ง	ฟูนะฟูตี ประเทศตูวาลู
ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล	3 เมตร / 9 ฟุต
พิกัด	08°31′30″S 179°11′47″E / 8.52500°S 179.19639°E / -8.52500; 179.19639พิกัดภูมิศาสตร์: 08°31′30″S 179°11′47″E / 8.52500°S 179.19639°E / -8.52500; 179.19639
แผนที่
FUN ตำแหน่งในประเทศตูวาลู
ทางวิ่ง
ทิศทาง ความยาว พื้นผิว เมตร ฟุต 3/21 1,524 5,000 Paved
Source:

ประวัติ

 

อาคารผู้โดยสารขาออก

ท่าอากาศยานนานาชาติฟูนะฟูตีสร้างโดยกองทัพสหรัฐใน ค.ศ. 1943 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สนามบินทางทหารแห่งนี้ประกอบด้วยทางขึ้นลงของเครื่องบิน หอบังคับการและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น โดยมีการต่อสายเคเบิลเพื่อเชื่อมต่อระหว่างสนามบินกับสถานีวิทยุที่เตปูกา อาคารบัญชาการและบังเกอร์ปัจจุบันตั้งอยู่ที่บ้านของเตอาไง อาเปลู

ในช่วงกลาง ต.ศ. 1944 การสู้รบขยับไปทางพื้นที่ตอนเหนือมุ่งสู่ญี่ปุ่น ดังนั้นกองทัพสหรัฐเริ่มถอนตัว ในช่วงที่สงครามแปซิฟิกจบลงใน ค.ศ. 1945 กองกำลังและอุปกรณ์ได้ออกจากพื้นที่เกือบทั้งหมด หลังสงครามสนามบินทางการทหารจึงได้รับการพัฒนาให้เป็นสนามบินพาณิชย์

สิ่งปลูกสร้าง

ท่าอากาศยานตั้งอยู่ 9 ฟุต (3 เมตร) เหนือระดับน้ำทะเลปานกลาง โดยมีรันเวย์จำนวน 1 ที่ ซึ่งมีความยาวเท่ากับ 1,524 เมตร (5,000 ฟุต) เนื่องจากไม่มีแสงไฟที่รันเวย์ มีระบบวิทยุ VHF และอุปกรณ์นำทางทางอากาศในระดับต่ำ จึงทำให้การใช้งานจำกัดเพียงแค่ตอนกลางวันเท่านั้น

แต่เดิมรันเวย์สร้างด้วยหินปะการังบด กรวดปะการังและวางพื้นผิวด้วยยางมะตอย จากนั้นใน ค.ศ. 1992 จึงมีการถมพื้นผิวเพิ่มเติม เพื่อให้รองรับเครื่องบินที่บินลงหนัก 50 ตันได้ อย่างไรก็ตามสภาพพื้นผิวและฐานรันเวย์เสื่อมสภาพลงจากน้ำและการขาดการซ่อมบำรุง อย่างไรก็ตามมีการวางพื้นผิวใหม่อีกครั้งใน ค.ศ. 2015

การเสื่อมสภาพของรันเวย์เครื่องบินมีสาเหตุจากระดับความสูงที่ต่ำของอะทอลล์ และสภาพพื้นที่ที่เคยเป็นพื้นที่ชายเลนมาก่อน รวมไปถึงหินปะการังที่เป็นฐานมักถูกน้ำทะเลซึมผ่านได้ ซึ่งนั่นทำให้น้ำทะเลเข้าท่วมรันเวย์ในช่วงที่น้ำเกิดได้

ใน ค.ศ. 2011 ธนาคารโลกและรัฐบาลตูวาลูตกลงที่จะเริ่มโครงการลงทุนการบินตูวาลู (Tuvalu Aviation Investment Project, TvAIP) เพื่อพัฒนามาตรการความปลอดภัยและกำกับดูแลการขนส่งทางอากาศนานาชาติ รวมถึงโครงสร้างที่จำเป็นสำหรับท่าอากาศยานนานาชาติฟูนะฟูตี ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2013 ธนาคารโลกได้อนุมัติเงินจำนวน $6.06 ล้านสำหรับ TvAIP นอกจากนี้ธนาคารโลกยังจัดสรรเงินเพิ่มเติมให้ใน ค.ศ. 2017 อีกด้วย TvAIP เป็นโครงการที่มีเป้าหมายจะพัฒนารันเวย์ให้ผ่านเกณฑ์ขั้นต่ำ PCN (pavement classification number) 18 เพื่อให้สามารถรองรับเที่ยวบินฉุกเฉิน นอกจากนี้ TvAIP ยังมีส่วนเกี่ยวข้องในการพัฒนาเครื่องช่วยนำทางและการรักษาความปลอดภัยต่าง ๆ เพื่อให้ผ่านเกณฑ์ขององค์การการบินพลเรือนระหว่างประเทศ

ท่าอาศยานนี้มีความแปลกกว่าที่อื่น ชาวตูวาลูจะใช้พื้นที่ท่าอากาศยานทำกิจกรรมทางกีฬาและสังคมเมื่อไม่มีเครื่องบินเข้า เนื่องด้วยพื้นที่บนเกาะมีอยู่จำกัด เมื่อมีเครื่องบินลงจอด จะมีเสียงไซเรนแจ้งเตือนเพื่อให้ประชาชนออกจากพื้นที่ ด้วยเหตุนี้จึงมีข้อเสนอให้ติดตั้งรั้วเพื่อเพิ่มความปลอดภัยให้กับท่าอากาศยาน

อ้างอิง

1. Airport information for Funafuti Atoll, Tuvalu (NGFU / FUN) at Great Circle Mapper.
2. Map of Funafuti Centre - Fogafale Motu. Tuvaluislands.com.
3. Lal, Andrick. (PDF). SPC Applied Geoscience and Technology Division (SOPAC Division of SPC). คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 2014-02-03.
4. Andrew McIntyre; Brian Bell; Solofa Uota (February 2012). (PDF). Government of Tuvalu. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 14 October 2013. สืบค้นเมื่อ 13 October 2013.
5. Building the Navy's Bases in World War II History of the Bureau of Yards and Docks and the Civil Engineer Corps 1940-1946. US Government Printing Office. 1947. p. 236.
6. "To the Central Pacific and Tarawa, August 1943 - Background to GALVANIC (Ch 16, p. 622)". สืบค้นเมื่อ 2010-09-03.
7. Maurer, Maurer (1983). Air Force Combat Units Of World War II. Maxwell AFB, Alabama: Office of Air Force History. ISBN 0-89201-092-4.
8. www.pacificwrecks.com
9. "Abbreviated Resettlement Action Plan for: Funafuti Airport and Road Tuvalu Aviation Investment Project (TvAIP)" (PDF). World Bank (SFG1582). April 2015. สืบค้นเมื่อ 18 March 2016.
10. Nakada S, Umezawa Y, Taniguchi M, Yamano H (Jul–Aug 2012). "Groundwater dynamics of Fongafale Islet, Funafuti Atoll, Tuvalu". Groundwater. 50 (4): 639–44. doi:10.1111/j.1745-6584.2011.00874.x. PMID 22035506.
11. Nakada S.; Yamano H.; Umezawa Y.; Fujita M.; Watanabe M.; Taniguchi M. (2010). "Evaluation of Aquifer Salinization in the Atoll Islands by Using Electrical Resistivity". Journal of the Remote Sensing Society of Japan. 30 (5): 317–330. doi:10.11440/rssj.30.317. สืบค้นเมื่อ 5 May 2013.
12. "Pacific Aviation Investment Program (PAIP) Environmental Management Plan - Funafuti International Airport(FUN) and Road Interim Working Document" (PDF). AECOM. 13 November 2013. สืบค้นเมื่อ 18 March 2016.
13. "World Bank Approves Additional Funds for Tuvalu". World Bank. 1 November 2013. สืบค้นเมื่อ 9 February 2015.
14. "Tuvalu Aviation Investment Project (TvAIP)". Government of Tuvalu/World Bank. 2015. สืบค้นเมื่อ 18 March 2016.
15. "Tuvalu's international airport to be upgraded". Radio New Zealand. 21 November 2017. สืบค้นเมื่อ 21 November 2017.
16. "Considering social impacts of investments in Tuvalu: is it a runway or a recreational area?". The World Bank Group. March 25, 2015. สืบค้นเมื่อ September 3, 2020.
17. "A plane landing at Tuvalu's tiny airport in Funafuti in 2013". PT&I Video Hosting. 2013. สืบค้นเมื่อ 1 January 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Current weather for NGFU at NOAA/NWS
• Accident history for FUN at Aviation Safety Network