ร็อตไวเลอร์

บทความนี้มีเนื้อหาที่สั้นมาก ต้องการเพิ่มเติมเนื้อหาหรือพิจารณารวมเข้ากับบทความอื่นแทน

ร็อตไวเลอร์ (เยอรมัน: Rottweiler) เป็นสายพันธุ์หมาบ้านขนาดใหญ่ มีชื่อว่า "หมาของคนขายเนื้อเมืองรอทท์ไวล์"

ลักษณะทั่วไป

ร็อตไวเลอร์ที่อยู่ในอุดมคติควรมีขนาดปานกลาง ล่ำและมีพลัง ความกระทัดรัดและโครงสร้างที่บึกบึนเป็นเครื่องบ่งบอกถึงความแข็งแรง สุนัขเพศผู้จะมีโครงสร้างที่ใหญ่กว่าสุนัขเพศเมีย โดยที่เพศเมียแม้จะมีขนาดเล็กกว่า สุนัขพันธุ์ร็อตไวเลอร์เป็นสุนัขอารักขาที่น่าเกรงขาม เมื่อถูกฝึกให้ต่อสู้และโจมตี ก็จะทำอันตรายให้แก่ผู้บุกรุก แม้จะฝึกได้ไม่ยาก จึงต้องมีเจ้านายที่มีความเป็นจ่าฝูง มีความสุขุม มั่นคงทางอารมณ์ โดยธรรมชาติมันจะไม่ลังเลที่จะเผชิญหน้ากับภยันตรายที่จะเกิดขึ้น จะแสดงออกถึงความโดดเดี่ยวโดยธรรมชาติ

ประวัติ

ร็อตไวเลอร์เป็นหนึ่งในสายพันธุ์พันธุ์ที่เก่าแก่ที่สุด เนื่องจากที่มีมาตั้งแต่ยุคโรมัน สุนัขเหล่านี้ถูกใช้เป็นสุนัขเฝ้าหรือไล่ต้อนฝูงสัตว์ร็อตไวเลอร์ ต้องเดินข้ามเทือกเขาแอลป์พร้อมกับกองทหารโรมันขนาดใหญ่ เพื่อคอยปกป้องคนและไล่ต้อนฝูงปศุสัตว์ ต้นของศตวรรษที่ 20 ได้มีการนำสุนัขสายพันธุ์ต่างๆ มาทดสอบเพื่อใช้ในงานของตำรวจและร็อตไวเลอร์ ก็เป็นที่ยอมรับว่าเป็นสายพันธุ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับภาระกิจนี้และเพราะฉะนั้นสายพันธุ์นี้จึงได้รับการรับรองให้ใช้เป็นสุนัขตำรวจใน 1910อย่างเป็นทางการ

ลักษณะนิสัย

ร็อตไวเลอร์เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนเพื่อดูแลความปลอดภัย และเป็นสุนัขใช้งานที่มีความมั่นใจ หนักแน่น และปราศจากความกลัวแต่ ต้องสอนให้ ร็อตไวเลอร์รู้สถานะของตัวเขาในครอบครัวปกติจะอดกลั้นกับเด็ก ได้ดีแต่พ่อแม่จำเป็นต้องแน่ใจว่าสอนให้ลูกๆ ปฏิบัติกับสุนัขอย่างเหมาะสมเช่นกัน และอยู่ด้วยทุกครั้งที่มีการฝึกสอนสุนัข

การดูแล

เช่นเดียวกับสุนัขใช้งานพันธุ์อื่นๆ รอตต์ไวเลอร์ ต้องได้รับการแนะนำและฝึกฝนอย่างเคร่งครัดสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องฝึกเขาให้เข้าสังคมด้วย โดยให้ปฏิบัติเป็นประจำตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัขในบรรยากาศที่ไม่เคร่งเครียด นี่เป็นสิ่งจำเป็นถ้าคุณต้องการให้เขาโตขึ้นเป็นสุนัขที่รู้จักปฏิบัติตัวอย่างเหมาะสมในสถานการณ์ต่างๆ แม้จะจำเป็นต้องฝึกตั้งแต่เมื่ออายุยังน้อยและคอยย้ำอย่างสม่าเสมอ คุณก็ไม่ควรทำให้บรรยากาศการฝึก เครียดเกินไป รอตต์ไวเลอร์ เป็นสุนัขที่โตเร็วดังนั้นมีแนวโน้มที่จะ มีปัญหาเรื่อง โรคข้อสะโพกอักเสบและการอักเสบ ของกระดูก

ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม

ผู้เลี้ยงที่เหมาะสมกับรอตต์ไวเลอร์ต้องเป็นคนที่กระฉับกระเฉงสักหน่อย เข้าใจพฤติกรรมสุนัขหรือไม่ก็พร้อมที่จะเรียนรู้ ควรเป็นคนที่มีความรับผิดชอบ และเข้าใจความสำคัญของการพาสุนัขเข้าสังคมและฝึกฝนตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัขเล็กเลยที่เดียว ไม่ควรขังเขาไว้ในกรงหรือที่แคบเป็นเวลานานจะทำให้เขารู้สึกเครียด ควรพาไปออกกำลังกายเป็นกระจำทุกวัน เพื่อเผาผลาญพลังงาน นอกจากจะไม่อ้วนเล้วยังเป็นน้องหมาที่มีพลังงานมั่นคง อารมณ์ดี และเป็นมิตรมากขึ้น ควรหลีกเลี่ยงการฝึก หรือ ทำโทษเขาโดยใช้ความรุนแรงโดยเด็ดขาด เพราะ จะทำให้เขาเครียด หลาดกลัว ปกป้องตัวเอง ไม่เชื่อฟังเจ้าของ และจู่โจมด้วยการใช้ความรุนแรงตอบโต้ในที่สุด อันที่จริงสุนัขพันธุ์นี้สามารถเป็นมิตรและอยู่ร่วมกับเด็กและครอบครัวได้ ไม่มีปัญหา เพียงแต่จะต้องระวัง และปฏิบัติตามในสิ่งที่กล่าวมา

มาตรฐานสายพันธุ์

ขนาด	ส่วนสูงสุนัขตัวผู้ 24-27 นิ้ว ส่วนตัวเมีย 22-25 นิ้ว ร่างกายดูกำยำเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ บึกบึนมั่นคง ร่างกายดูแข็งแรงมีสมดุล ดูน่าเกรงขาม
ศีรษะ	ความยาวปานกลาง มองด้านข้าง หน้าผากจะโค้งเล็กน้อย ขากรรไกรบนและล่างแข็งแรง หูขนาดปานกลาง ห้อยลง ลักษณะเป็นรูปสามเหลี่ยม ในขณะที่ตื่นตัวหูจะอยู่ในระดับเดียวกับส่วนบนของกะโหลก จมูกกว้างและมีสีดำ ลำตัวกว้างและลึกลงไปจนถึงข้อศอก หลังเหยียดตรงและแข็งแรง ชายกระเบนเหน็บสั้น ลึกและเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ หางตัดสั้นเกือบชิดลำตัว
ฟัน	มีลักษณะฟันแบบขบกรรไกร
ปาก	ริมฝีผากดำ ย้อยห้อยกำลังดี ริมฝีปากชุ่มชื่น ไม่แห้ง
ตา	ตาลึก เป็นรูปทรงอัลมอนด์ ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม
หู	หูเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม ฐานหูตั้ง แต่จะพับลงตั้งแต่กลางหู
จมูก	จมูกใหญ่สีดำ
คอ	คอหน้ารับกับช่วงไหล่และอกเป็นอย่างดี มั่นคง แข็งแรง เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
อก	อกกว้าง บึกบึน เด็กไปด้วยกล้ามเนื้อ ดูน่าเกรงขาม
ลำตัว	ระยะจากจุดสูงสุดถึงข้อศอกมีระยะเท่ากับข้อศอกถึงพื้นดิน ขาได้พัฒนาอย่างแข็งแรง ประกอบด้วยกระดูกที่ใหญ่และเหยียดตรง ฝ่าเท้าแข็งแรง มีสปริงและเกือบจะตั้งฉากกับพื้นดิน กลมและกระทัดรัด โค้งกำลังดี ไม่บิดเข้าหรือบิดออก อุ้งเท้าหนาและแข็ง เล็บเท้าสั้น แข็งแรง และมีสีดำ นิ้วติ่งควรจะตัดทิ้ง
เอว	-
ขาหน้า	ขาหน้าตรง ขนาดกันทั้ง 2 ข้าง กระดูกขาใหญ่ และแข็งแรง มั่นคง
ขาหลัง	ต้นขาหลังหน้าใหญ่ กล้าง เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อกระชับแข็งแรง เอนลาดไปทางด้านหลัง ขาท่อนล่างทำมุมรับกับขาท่อนบนกำลังดู มองจากด้านหลังขาท่อนล่างขนานกัน
หาง	ตัดสั้น
ขน	ขนชั้นนอกเหยียดตรง แน่นและหยาบ ยาวปานกลางและเรียบ ขนชั้นในจะอยู่บริเวณคอและตะโพก ส่วนขนจะหนาหรือบางขึ้นอยู่กับสภาพของอากาศ
สีขน	ต้องมีสีดำโดยเสมอ โดยอาจจะมีมาร์คกิ้งสีสนิมหรือสีมาฮ็อกกานี มาร์คกิ้งที่ว่าอาจจะอยู่เหนือตาแต่ละข้างบริเวณแก้ม เป็นแถบอยู่ด้านข้างของปากเป็นต้น

อ้างอิง