วิลเลิม ไอนต์โฮเฟิน
วิลเลิม ไอนต์โฮเฟิน (ดัตช์: Willem Einthoven; 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1860 – 29 กันยายน ค.ศ. 1927) เป็นแพทย์และนักสรีรวิทยาชาวดัตช์ เกิดที่เมืองเซอมารัง หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ (ปัจจุบันคือประเทศอินโดนีเซีย) เป็นบุตรของยาโกบ ไอนต์โฮเฟิน และลูวีเซอ มารียา มาติลเดอ กาโรลีเนอ เดอ โฟเคิล ต่อมาบิดาเสียชีวิต มารดาจึงพาบุตรทั้ง 6 คนย้ายกลับมาอาศัยในเนเธอร์แลนด์โดยตั้งรกรากที่เมืองยูเทรกต์ ไอนต์โฮเฟินเรียนวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยยูเทรกต์และดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยไลเดิน
| วิลเลิม ไอนต์โฮเฟิน | |
|---|---|
ไอนต์โฮเฟินในปี ค.ศ. 1906 | |
| เกิด | 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1860 เซอมารัง หมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ |
| เสียชีวิต | 29 กันยายน ค.ศ. 1927 (67 ปี) ไลเดิน เนเธอร์แลนด์ |
| สัญชาติ | ดัตช์ |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยยูเทรกต์ |
| มีชื่อเสียงจาก | การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ |
| รางวัล | รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (ค.ศ. 1924) |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | สรีรวิทยา |
| สถาบันที่ทำงาน | มหาวิทยาลัยไลเดิน |
ไอน์ไทโฟนศึกษาเรื่องคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ซึ่งในสมัยนั้นมีการค้นพบแล้วว่าการเต้นของหัวใจก่อให้เกิดคลื่นไฟฟ้า แต่ยังไม่มีเครื่องมือที่ใช้วัดอย่างแม่นยำ ในปี ค.ศ. 1901 ไอนต์โฮเฟินประดิษฐ์เครื่องสตริงกัลวานอมิเตอร์ ซึ่งประกอบด้วยเส้นใยที่พาดผ่านแม่เหล็กกำลังสูง เมื่อคลื่นไฟฟ้าวิ่งผ่านเส้นใย สนามแม่เหล็กจะทำให้เส้นใยขยับเป็นเงาบนม้วนกระดาษที่เคลื่อนที่ ไอนต์โฮเฟินใช้เครื่องมือนี้ในการศึกษาโรคหัวใจต่าง ๆ นอกจากนี้ไอนต์โฮเฟินยังกำหนดให้ใช้ตัวอักษร P, Q, R, S และ T ในการแปรผล รวมถึงคิดค้นสามเหลี่ยมไอนต์โฮเฟิน ซึ่งเป็นการอธิบายตำแหน่งขั้วไฟฟ้าหัวใจ
ในปี ค.ศ. 1924 ไอนต์โฮเฟินได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ ในช่วงบั้นปลายชีวิต ไอนต์โฮเฟินสนใจด้านสวนศาสตร์ ไอนต์โฮเฟินเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1927
อ้างอิง
- Willem Einthoven - Whonamedit
- Willem Einthoven | Britannica.com
- Willem Einthoven - Biography.com
- Understanding Electrocardiography. Elsevier Health Sciences. 2003. p. 4. ISBN 0-323-01905-6.
- The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1924
แหล่งข้อมูลอื่น
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ วิลเลิม ไอนต์โฮเฟิน
- Willem Einthoven - Biographical - Nobelprize.org
