สิน ศรีสมุทร

สิน ศรีสมุทร หรือ สิน สีสามุต (เขมร: ស៊ីន ស៊ីសាមុត; 23 สิงหาคม พ.ศ. 2475 — 18 มิถุนายน พ.ศ. 2519)^{[ต้องการอ้างอิง]} เป็นนักดนตรีชาวเขมรที่โด่งดังในช่วงยุคทศวรรษ 1950 จนถึง 1970 และได้รับการขนานนามว่าเป็น "ราชาเพลงเขมร" เขากับรส สิริสุทธา, แปน รอน, เมา สาเรต เป็นหนึ่งในผู้บุกเบิกดนตรีร็อกแบบกัมพูชาขึ้น โดยการผสานกันระหว่างดนตรีเขมรพื้นบ้าน ผสมผสานกับริทึมแอนด์บลูส์ และร็อกแอนด์โรล สินเสียชีวิตในช่วงการปกครองของเขมรแดง

สิน ศรีสมุทร
ข้อมูลพื้นฐาน
เกิด	23 สิงหาคม พ.ศ. 2475 จังหวัดสตึงแตรง กัมพูชาในอารักขาของฝรั่งเศส
เสียชีวิต	ประมาณ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2518 (42 ปี)
แนวเพลง	ร็อก, แจ๊ส, เพลงพื้นบ้าน
อาชีพ	นักร้อง, นักประพันธ์เพลง, หัวหน้าวง, ผู้อำนวยสร้างเพลง, ผู้อำนวยสร้างภาพยนตร์
เครื่องดนตรี	แมนโดลิน, ปี่, ขลุ่ย
ช่วงปี	พ.ศ. 2500-2518
ส่วนเกี่ยวข้อง	รส สิริสุทธา, แปน รอน, เมา สาเรต

ประวัติ

สิน สีสามุตเกิดที่จังหวัดสตึงแตรง เป็นบุตรของสิน เลียง (ស៊ីន លាង) บิดา กับเซ็บ บุนเล็ย (ស៊ីន ប៊ុនលឿ) มารดา ซึ่งทั้งสองเป็นชาวลาว หลักฐานส่วนใหญ่ให้ข้อมูลว่าเขาเกิดใน พ.ศ. 2478 บางแห่งก็ว่าเกิดใน พ.ศ. 2475 หรือ 2476 บิดาของเขารับราชการเป็นทหารในยุคอาณานิคม และดำรงตำแหน่งเป็นผู้คุมเรือนจำในพระตะบอง ต่อมาบิดาเสียชีวิต มารดาก็สมรสใหม่

เขาเรียนรู้ดนตรีเครื่องสายเมื่ออายุได้ 6-7 ขวบ และแสดงทักษะการร้องได้ดีเป็นที่ประจักษ์ ด้วยเหตุนี้เขาจึงปรากฏตัวในการแสดงดนตรีของโรงเรียนอยู่เสมอ ครั้นจบการศึกษาระดับประถมศึกษาเมื่ออายุได้ 16 ปี สินจึงย้ายไปเรียนแพทย์ที่พนมเปญเพื่อตบตาพ่อแม่ เพราะแท้จริงแล้วเขาต้องการสานฝันการเป็นนักดนตรี ช่วงเวลานี้เขาเริ่มแต่งเพลงของตัวเอง สินสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนแพทย์เมื่อ พ.ศ. 2496 ซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่กัมพูชาเป็นเอกราชจากฝรั่งเศส เบื้องต้นสินเข้าทำงานเป็นบุรุษพยาบาลในโรงพยาบาลพนมเปญ แต่ไม่นานจากนั้นเขาถูกจ้างให้เป็นนักร้องประจำสถานีวิทยุแห่งชาติกัมพูชา และช่วงเวลานี้เขาสมรสกับลูกพี่ลูกน้องของตัวเองชื่อ แก้ว ทองอยู่ (Keo Thorng Gnu) อันเป็นการสมรสแบบคลุมถุงชน ทั้งสองมีบุตรด้วยกันสี่คน

ระหว่างที่เขาทำงานอยู่ในสถานีวิทยุแห่งชาติกัมพูชา พระนางสีสุวัตถิ์ กุสุมะ พระราชชนนีของพระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ ทรงรับสินไว้ในพระอุปถัมภ์ และเชิญสินเข้าร่วมวงเพลงพระราชทรัพย์ ซึ่งเป็นวงดนตรีในพระราชสำนักส่วนพระองค์สำหรับจัดแสดงในงานเลี้ยงรับรองประมุขแห่งรัฐและงานอื่น ๆ ของรัฐบาล นอกจากนี้เพลงที่เขาแต่งและร้องเองได้รับความนิยมยิ่ง กลางคริสต์ทศวรรษที่ 1950 เพลง "วียูลงซเนฮา" (វីយូឡុងស្នេហា) ที่แต่งโดยสิน สีสามุต เรียบเรียงโดยฮัส ซาลัน (Hass Salan) นักไวโอลิน ทำให้สินกลายเป็นดาวจรัสแสงดวงหนึ่งของวงการเพลงกัมพูชา

อ้างอิง

1. John Pirozzi and LinDa Saphan, liner notes, Don't Think I've Forgotten, soundtrack, 2015.
2. Jeff Cole, liner notes, Cambodia Rock Spectacular!, 2011.
3. Nariddh, Moeun Chhean (March 10, 1995). "Cambodia's own "Elvis" thriving". Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
4. Sothea, K. (February 15, 2006). "Memories from the Khmer Rouge era: The murder of famous singer Sin Sisamouth". KI-Media. Khmer Apsara magazine. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
5. Jackson, Will (May 9, 2014). "Elvis of the Kingdom gets new star role". Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
6. Turner, Rick (April 4, 2012). "Sinn Sisamouth – Cultural Icon: Famous but Forgotten XII". Critical Care Reflections of a Male Nurse. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
7. Chambers-Letson, Joshua (2011). ""No, I Can't Forget": Performance and Memoryin Dengue Fever's Cambodian America". Journal of Popular Music Studies. 23 (3): 259–287. doi:10.1111/j.1533-1598.2011.01293.x.