อัลการ์วึ

อัลการ์วึ (โปรตุเกส: Algarve) เป็นภูมิภาคทางใต้สุดของประเทศโปรตุเกสภาคพื้นทวีป มีพื้นที่ 4,997 ตารางกิโลเมตร (1,929 ตารางไมล์) มีผู้อยู่อาศัยถาวร 451,006 คน และครอบคลุมเทศบาล 16 แห่ง

อัลการ์วึ
ภูมิภาค
ชายฝั่งแบบที่พบได้ทั่วไปในอัลการ์วึ (หาดมารีญา ใกล้เมืองลาโกอา)
ที่ตั้งของภูมิภาคอัลการ์วึในประเทศโปรตุเกส
ประเทศ	โปรตุเกส
พื้นที่
• ทั้งหมด	4,996.80 ตร.กม. (1,929.28 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2554)
• ทั้งหมด	451,006 คน
• ความหนาแน่น	90 คน/ตร.กม. (230 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+0 (เวลายุโรปตะวันตก)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC+1 (เวลาออมแสงยุโรปตะวันตก)
นัตส์	PT15
เว็บไซต์	visitalgarve.pt/en/
ข้อมูลสถิติจากสถาบันสถิติแห่งชาติโปรตุเกส (2548); ข้อมูลภูมิศาสตร์จากสถาบันภูมิศาสตร์โปรตุเกส (2553)

ภูมิภาคอัลการ์วึมีอาณาเขตเดียวกับเขตฟารูและมีศูนย์กลางการบริหารอยู่ที่เมืองฟารูซึ่งเป็นที่ตั้งของสนามบินนานาชาติและมหาวิทยาลัยรัฐของภูมิภาค การท่องเที่ยวและกิจกรรมที่เกี่ยวข้องเป็นที่นิยมแพร่หลายและเป็นตัวส่งเสริมเศรษฐกิจที่สำคัญของอัลการ์วึในฤดูร้อน การผลิตอาหารซึ่งรวมถึงปลา อาหารทะเล และผลไม้ต่าง ๆ (เช่น ส้ม มะเดื่อ พลัม ถั่วคารอบ อัลมอนด์) ก็มีความสำคัญทางเศรษฐกิจในภูมิภาคเช่นกัน

แม้ว่าลิสบอนจะแซงหน้าอัลการ์วึในแง่รายได้จากการท่องเที่ยว แต่ในภาพรวมอัลการ์วึยังคงเป็นภูมิภาคท่องเที่ยวที่ใหญ่และสำคัญที่สุดของโปรตุเกส โดยมีนักท่องเที่ยวประมาณ 7.1 ล้านคนใน พ.ศ. 2560 จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่าในช่วงวันหยุดใหญ่เนื่องจากผู้อยู่อาศัยตามฤดูกาล ด้วยมาตรฐานคุณภาพชีวิตด้านความปลอดภัยและการเข้าถึงบริการสาธารณสุขที่สูง เช่นเดียวกับปัจจัยทางวัฒนธรรมและสภาพอากาศที่ดี อัลการ์วึจึงเป็นที่ต้องการมากขึ้นในฐานะถิ่นพำนักถาวรโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาวยุโรปกลางและชาวยุโรปเหนือ ผลการศึกษาชิ้นหนึ่งจากสหรัฐใน พ.ศ. 2559 สรุปว่าอัลการ์วึเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดในโลกสำหรับบุคคลวัยเกษียณอายุ

อัลการ์วึเป็นหนึ่งในภูมิภาคที่ได้รับการพัฒนามากที่สุดของโปรตุเกส และด้วยผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศต่อหัวที่ร้อยละ 83 ของค่าเฉลี่ยของสหภาพยุโรป ทำให้ภูมิภาคนี้มีกำลังซื้อสูงสุดเป็นอันดับสองของประเทศ เป็นรองเพียงเขตมหานครลิสบอนเท่านั้น

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 5 พฤศจิกายน 2018. สืบค้นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2018.
2. "Statistics Portugal". ine.pt.
3. "Law nr. 75/2013" (pdf). Diário da República (ภาษาPortuguese). Assembly of the Republic (Portugal). สืบค้นเมื่อ 13 August 2014.CS1 maint: unrecognized language (link)
4. (Economy). O Jornal Económico. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2 มีนาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2018.
5. "Algarve com 4,2 milhões de turistas e 20 milhões de dormidas oficiais em 2017 - AHETA" (Economy). Diário de notícias. สืบค้นเมื่อ 26 February 2018.
6. "O "outro Algarve" é um paraíso". Sábado. Gonçalo Correia; Diogo Lopes. สืบค้นเมื่อ 18 March 2020.
7. "Algarve ganha 5.545 "novos cidadãos" num ano". Jornal do Algarve. สืบค้นเมื่อ 18 March 2020.
8. "Algarve once again elected best place in the world to retire". The Portugal News. August 18, 2016. สืบค้นเมื่อ November 22, 2018.
9. "Internal Market, Industry, Entrepreneurship and SMEs - Algarve Region of Portugal". European Commission. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
10. "Regional Innovation Monitor". European Commission. สืบค้นเมื่อ 20 March 2020.