อูดง
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
อุด้ง (ญี่ปุ่น: 饂飩, うどん โรมาจิ: udon) เป็นอาหารญี่ปุ่นที่เป็นที่นิยมชนิดหนึ่ง ทำจากแป้งสาลี ลักษณะเป็นเส้น หนา ยาว มีสีขาว
| ประเภท | บะหมี่ |
|---|---|
| แหล่งกำเนิด | ญี่ปุ่น |
| อุณหภูมิเสิร์ฟ | ร้อนหรือเย็น |
| ส่วนผสมหลัก | แป้งสาลี |
| |
อุด้งนิยมรับประทานทานร้อน ๆ ในซุปใส ซึ่งทำจากดาชิ (หัวเชื้อน้ำซุป) และโชยุ (ซีอิ๊วญี่ปุ่น) และมิริง (เหล้าสำหรับปรุงอาหาร)
อุด้งมีชื่อเรียกหลายชื่อ ขึ้นอยู่กับอาหารที่นำมาวางบนเส้นอูดเง เช่น เท็มปูระอูดง (ญี่ปุ่น: 天ぷらうどん โรมาจิ: tempura udon) คือ อูด้งหน้ากุ้งชุบแป้งทอด และ คิตสึเนะอูด้ง (ญี่ปุ่น: きつねうどん โรมาจิ: kitsune udon) คือ อูด้งหน้าเต้าหู้หวาน เป็นต้น
ต้นกำเนิด
เส้นอูดงมีต้นกำเนิดมาจากเส้นชูเมี่ยน (ภาษาจีน: 粗麵, พินอิน: cū miàn) ของประเทศจีน เป็นเส้นทำจากแป้งสาลี ยาว หนาประมาณ 2-3 เซนติเมตร นิยมทานในซุปผสมเต้าเจี้ยว ถือเป็นอาหารภาคเหนือของจีน
เส้นอูดงได้เข้าสู่ประเทศญี่ปุ่นโดยพระสงฆ์ชาวญี่ปุ่นที่เดินทางไปจาริกยังประเทศจีน ชาวญี่ปุ่นได้ยกย่องพระคูไก (ญี่ปุ่น: 空海 โรมาจิ: Kūkai) และพระเอ็นนิ (ญี่ปุ่น: 圓爾辯圓 โรมาจิ: Enni Ben'en) ให้เป็นต้นตำรับการปรุงเส้นอูดงของญี่ปุ่น พระคูไคเดินทางไปยังประเทศจีนในช่วงต้นของคริสต์ศตวรรษที่ 9 เพื่อศึกษาพุทธศาสนา โดยอดีตจังหวัดซานูกิ (ญี่ปุ่น: 讃岐国 โรมาจิ: Sanuki no kuni) หรือปัจจุบันคือจังหวัดคางาวะบนเกาะชิโกกุ ประกาศตัวเป็นผู้สืบทอดสูตรการทำอูดงจากพระคูไก ส่วนพระเอ็นนิ ซึ่งเป็นพระนิกายเซน สำนักรินไซ (ญี่ปุ่น: 臨済宗 โรมาจิ: Rinzai-s) ได้เดินทางไปประเทศจีนเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 13 โดยมีเมืองฮากาตะ จังหวัดฟูกูโอกะ เป็นผู้ประกาศว่าสืบทอดสูตรของพระเอ็นนิ
อาหารที่ทำจากเส้นอูดง
เช่นเดียวกับอาหารเส้นอื่น ๆ ของญี่ปุ่น อูดงนิยมรับประทานเย็นในฤดูร้อน และรับประทานร้อนในฤดูหนาว อาหารต่าง ๆ ที่นำมาวางบนเส้นอูดงแสดงถึงฤดูกาลนั้น ๆ และความสมดุลกับส่วนผสมอื่น ๆ อาหารที่นำมาวางบนเส้นอูดงนั้นถูกปรุงอย่างเรียบง่าย บางครั้ง นำไปทานกับเส้นโซบะได้เช่นกัน
อูดงร้อน
- คาเกะอูดง (ญี่ปุ่น: かけうどん โรมาจิ: Kake udon) อูดงร้อนในน้ำซุปใส โรยต้นหอมญี่ปุ่นซอยบาง ๆ อาจมีคามาโบโกะหรือลูกชิ้นปลาเส้นญี่ปุ่น ฝาน 1 ชิ้นวางบนเส้นอูดง
- คิตสึเนะอูดง (ญี่ปุ่น: きつねうどん โรมาจิ: Kitsune udon) อูดงร้อนหน้าเต้าหู้หวานทอด หรืออาบูราอาเงะ (ญี่ปุ่น: 油揚げ โรมาจิ: Aburaage) คำว่า คิตสึเนะ แปลว่า สุนัขจิ้งจอกหรือปีศาจจิ้งจอก ชื่อนี้ได้จากเต้าหู้หวานที่วางบนหน้าอูดง ซึ่งมีรูปร่างเหมือนหูสุนัขจิ้งจอก
- เท็มปูระอูดง (ญี่ปุ่น: 天ぷらうどん โรมาจิ: Tempura udon) อูดงร้อนหน้าอาหารชุบแป้งทอดหรือเท็มปูระ เช่น กุ้ง หรือคากิอาเกะ (ผักรวมชิ้นเล็ก ๆ ผสมแป้งแล้วทอด)
- ทานูกิอูดง (ญี่ปุ่น: 狸うどん โรมาจิ: Tanuki udon) อูดงร้อนหน้าเศษแป้งเท็มปูระ (Tenkasu) ชื่อได้จากทานูกิ ซึ่งเป็นแรคคูนญี่ปุ่น และเชื่อว่ามีพลังวิเศษ
- สึกิมิอูดง (ญี่ปุ่น: 月見うどん โรมาจิ: Tsukimi udon) อูดงหน้าไข่สดที่ตกลงบนอูดงร้อน ๆ จากชื่อ แปลได้ว่า อูดงชมจันทร์ เหมือนไข่แดงสีเหลืองกลมเหมือนพระจันทร์
- วากาเมะอูดง (ญี่ปุ่น: ワカメうどん โรมาจิ: Wakame udon) อูดงร้อนหน้าสาหร่ายวากาเมะ
- คาเรอูดง (ญี่ปุ่น: カレーうどん โรมาจิ: Karē udon) อูดงร้อนหน้าแกงกะหรี่ญี่ปุ่น
อูดงเย็น
- ซารุอูดง (ญี่ปุ่น: ざるうどん โรมาจิ: Zaru udon) อูดงแช่เย็น โรยสาหร่ายโนริฝอย เสิร์ฟในซารุ (ญี่ปุ่น: 笊 โรมาจิ: Zaru) (ภาชนะสานจากไม้ไผ่ รูปร่างคล้ายกระด้ง แต่ก้นบุ๋ม ใช้สะเด็ดน้ำ) พร้อมกับซอสแช่เย็น มีส่วนผสมเข้มข้นของดาชิ มิริง และโชยุ เมื่อจะรับประทาน ให้ใช้ตะเกียบคีบเส้นอูดงพอคำจุ่มลงในซอสดังกล่าว แล้วจึงรับประทาน อาจใส่ต้นหอมซอย วาซาบิบด และขิงบดลงในซอสเพื่อเพิ่มรสชาติได้ เมื่อเสิร์ฟคู่กับเท็มปูระจะเรียก เท็นซารุอูดง (ญี่ปุ่น: 天ざるうどん โรมาจิ: Tenzaru udon)
