เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา แดช 8
เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา แดช-8 หรือ แดช-8 (อังกฤษ:De Havilland Canada Dash 8) เป็นเครื่องบินประจำภูมิภาคที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ใบพัด ซึ่งเปิดตัวโดยเดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา (ดีเอชซี) ในปี 1984 ต่อมา บริษัทก็ถูกซื้อโดย โบอิง ในปี 1988 จากนั้นก็ถูกซื้อต่อโดย บอมบาร์ดิเอร์ในปีพ.ศ. 2535 ก่อนเดอ ฮาวิลแลนด์จะกลับมาผลิตต่ออีกครั้งในปี2019 โดยเครื่องบินตระกูลแดช-8 นี้ก็มีทั้งหมด 4 ลำ; -100, -200, -300 และ -400
คิว 400 ของฮอไรซั่นแอร์ (ดำเนินงานให้กับอะแลสกาแอร์ไลน์) | |
บทบาท | เครื่องบินประจำภูมิภาคแบบเครื่องยนต์ใบพัด |
---|---|
ชาติกำเนิด | แคนาดา |
บริษัทผู้ผลิต | เดอ ฮาวิลแลนด์ (1983–1992) บอมบาร์ดิเอร์ แอโรสเปซ (1992–2019) เดอ ฮาวิลแลนด์ (2019–ปัจจุบัน) |
บินครั้งแรก | 20 มิถุนายน ค.ศ. 1983 |
เริ่มใช้ | ค.ศ. 1984 โดย นอร์เอนทอร์ |
สถานะ | ในประจำการ |
ผู้ใช้งานหลัก | แอร์แคนาดาแจ๊ส ควอนตัสลิงค์ ฮอไรซั่นแอร์ เวสต์เจ็ตเอนคอร์ |
ช่วงการผลิต | ค.ศ. 1983– ปัจจุบัน |
จำนวนที่ผลิต | 1249 ลำ (เมื่อ มิถุนายน 2018) |
มูลค่า | ซีรีย์ 200: 12 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ซีรีย์ 300: 14.3 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ซีรีย์ 400: 32.2 ล้านเหรียญสหรัฐฯ |
ลักษณะ
ดีไซน์
คุณสมบัติที่โดดเด่นของการออกแบบ แดช-8 คือ ลักษณะหางแบบ T-Tail เพื่อไม่ให้ส่วนท้ายหลุดออกมาในระหว่างการขึ้นบิน ปีกที่มีอัตราส่วนกว้างยาวที่ค่อนข้างมาก และเครื่องยนต์ที่มีลักษณะเรียวยาว สำหรับการเก็บล้อลงจอด
การออกแบบ แดช-8 มีประสิทธิภาพกว่า แดช-7 ซึ่งราคาต่อลำก็ถูกลงและค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษาน้อยกว่ามากเนื่องจากมีเครื่องยนต์เพียงสองเครื่องยนต์เท่านั้น
ซีรีย์ 100
DHC-8-101
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW120 หรือ PW120A สองเครื่อง และมีน้ำหนักเครื่องขึ้น 33,000 ปอนด์ (15,000 กก.)
DHC-8-102
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW120A หรือ PW121 สองเครื่อง และมีน้ำหนักเครื่องขึ้น 34,500 ปอนด์ (15,650 กก.)
DHC-8-103
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW121 สองเครื่อง และน้ำหนักเครื่อง 34,500 ปอนด์ (15,650 กก.) (สามารถปรับเปลี่ยนได้สำหรับน้ำหนักเครื่องขึ้น 35,200 ปอนด์ [15,950 กก.])
DHC-8-102A
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW120A สองเครื่อง พร้อมการตกแต่งภายในใหม่
DHC-8-106
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW121 สองเครื่อง และน้ำหนักเครื่องขึ้น 36,300 ปอนด์ (16,450 กก.)
DHC-8-100PF
DHC-8-100 แปลงเป็นเครื่องบินขนส่งสินค้าโดย วอยเยเจอร์เอวิเอชั่น ด้วยความจุสินค้า 10,000 ปอนด์ (4,536 กิโลกรัม)
DHC-8M-100
เครื่องบินสองลำสำหรับการเฝ้าระวังมลพิษทางทะเล ดำเนินการโดยกรมการขนส่งของแคนาดาซึ่งติดตั้งระบบเฝ้าระวัง MSS 6000
CC-142
รุ่นขนส่งทางทหารสำหรับกองทัพอากาศแคนาดาในยุโรป
CT-142
รุ่นฝึกเดินเรือสำหรับกองทัพแคนาดา ใช้ในการฝึกอบรม ACSOs และ AESOPs ของแคนาดาและประเทศพันธมิตร
วิดเจ็ต E-9A
เครื่องบินควบคุมน่านฟ้าของกองทัพอากาศสหรัฐฯ โดยจะใช้ในการตรวจสอบบริเวณน่านน้ำและน่านฟ้าในอ่าวเม็กซิโก ระหว่างการทดสอบการยิงจริงของขีปนาวุธยิงทางอากาศและกิจกรรมทางทหารที่เป็นอันตรายอื่นๆ วิดเจ็ต E-9A นั้นติดตั้งเรดาร์ AN/APS-143(V)-1 ที่สามารถตรวจจับวัตถุในน้ำที่มีขนาดเล็กเท่ากับบุคคลในแพชูชีพได้ในระยะสูงสุด 25 ไมล์
ซีรีย์ 200
DHC-8-201
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW123C สองเครื่อง
DHC-8-202
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW123D สองเครื่อง
Q200
รุ่นอัพเกรดของ DHC-8-200 พร้อมระบบ ANVS (Active Noise and Vibration Suppression)
ซีรีย์ 300
DHC-8-301
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW123 สองเครื่อง
DHC-8-311
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW123A สองเครื่อง พร้อมการตกแต่งภายในใหม่ นอกจากนี้ การออกแบบล้อลงจอดได้เปลี่ยนเป็นการออกแบบ โดยด้านหลังที่ลาดเอียงเล็กน้อยซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อป้องกันการพุ่งชน
DHC-8-314
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW123B สองเครื่อง
DHC-8-315
ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ PW123E สองเครื่อง
DHC-8-300A
รุ่นพิเศษของ DHC-8-300 พร้อมเพย์โหลดที่เพิ่มขึ้น
Q300
รุ่นอัพเกรดของ DHC-8-300 ที่มีระบบ ANVS (Active Noise and Vibration Suppression)
DHC-8-300 MSA
รุ่นพิเศษ โดนมีการอัพเกรดด้วย L-3 สำหรับแพลตฟอร์มการเฝ้าระวังทางทะเล
RO-6A
รุ่นพิเศษสำหรับกองทัพสหรัฐสำหรับ DHC-8-315 สำหรับกองทัพสหรัฐอเมริกาเป็นฐานการลาดตระเวน
C-147A
รุ่นพิเศษสำหรับกองทัพสหรัฐสำหรับ DHC-8-315 สำหรับกองทัพสหรัฐอเมริกาเป็นแพลตฟอร์มกระโดด
ซีรีย์ 400
DHC-8-400
รองรับผู้โดยสารสูงสุด 68 คน
DHC-8-401
รองรับผู้โดยสารสูงสุด 70 คน
DHC-8-402
รองรับผู้โดยสารสูงสุด 78 คน
Q400
ขยายและปรับปรุงรุ่นผู้โดยสาร 70–78 ที่เข้าใช้งานในปีพ.ศ. 2543 มีการเพิ่มระบบ ANVS (Active Noise and Vibration Suppression)
Q400NextGen
รุ่นย่อยของ Q400 ที่ปรับปรุงห้องโดยสาร ไฟส่องสว่าง หน้าต่าง ช่องเก็บของเหนือศีรษะ ล้อขึ้นฝั่ง รวมถึงค่าเชื้อเพลิงและค่าบำรุงรักษาที่ลดลง
ในปี พ.ศ. 2556 ได้มีการเปิดตัวรุ่นความจุพิเศษซึ่งสามารถบรรทุกผู้โดยสารได้สูงสุด 86 คน และเปิดตัวโดยนกแอร์ กับคำสั่งซื้อ 2 ลำ รุ่นความจุพิเศษได้รับการปรับปรุงในปีพ.ศ. 2559 โดยมีที่นั่งที่เว้นระยะห่างมากขึ้นเพื่อรองรับผู้โดยสารได้มากถึง 90 คน โดยลำแรกถูกส่งมอบให้กับ สไปซ์เจ็ต ในเดือนกันยายน ปีพ.ศ. 2561
Q400-MR
เครื่องบิน Q400 จำนวน 2 ลำที่ปรับให้เข้ากับบทบาทการวางระเบิดน้ำในฐานะเรือบรรทุกอากาศสำหรับดับเพลิงทางอากาศโดย Cascade Aerospace สำหรับ Sécurité Civile ของฝรั่งเศส เรือบรรทุกน้ำมันนี้สามารถบรรทุกสารหน่วงไฟ โฟม หรือน้ำได้ 2,600 แกลลอน (9,800 ลิตร) และเดินทางด้วยความเร็ว 340 นอต (630 กม./ชม.)
DHC-8 MPA-D8
พ.ศ. 2550 ดัดแปลงเพื่อใช้เป็นเครื่องบินลาดตระเวนทางทะเล PAL Aerospace ร่วมมือกันเพื่อนำเสนอตัวแปรนี้ในชื่อ DHC-8 MPA P4
DHC-8-402PF
รุ่นดัดแปลงสำหรับสินค้าบรรทุกพาเลทที่มีน้ำหนักบรรทุก 9000 กก.
Q400CC
รุ่นคอมโบบรรทุกสินค้า รองรับผู้โดยสารได้ 50 คน พร้อมน้ำหนักบรรทุก 3720 กก. (8200 ปอนด์) โดยส่งมอบให้ลูกค้าเปิดตัว "ริวคิวแอร์คอมมิวเตอร์" เป็นครั้งแรกในปีพ.ศ. 2558
ข้อมูลจำเพาะ
รุ่น | ซีรีย์ 100/200 | ซีรีย์300 | ซีรีย์ 400 |
---|---|---|---|
นักบิน | 2 | ||
ลูกเรือ (ไม่รวมนักบิน) | 1 | 1-2 | 2-3 |
ความจุผู้โดยสาร (มาตราฐาน) | 37 | 50@30–33" | 82@30" |
ความจุผู้โดยสารสูงสุด | 40 | 56 | 90@28" |
ความยาว | 73 ft / 22.25 m | 84 ft 3 in / 25.70 m | 107 ft 9 in / 32.8 m |
ความสูง | 24 ft 7 in / 7.49 m | 27 ft 5 in / 8.4 m | |
ความยาวปีก | 85 ft / 25.89 m | 90 ft / 27.4 m | 93 ft 3 in / 28.4 m |
พื้นที่ผิวปีก | 585 ft² / 54.40 m2 | 605 ft² / 56.20 m2 | 689 ft² / 64 m2 |
ความกว้าง | Fuselage 8 ft 10 in / 2.69 m, cabin 8 ft 3 in / 2.52 m | ||
ความยาวของห้องโดยสาร | 30 ft 1 in / 9.16 m | 41 ft 6 in / 12.60 m | 61 ft 8 in / 18.80 m |
น้ำหนักขึ้นบินสูงสุด | 36,300 lb / 16,466 kg -100: 34,500 lb (15,600 kg) | 43,000 lb / 19,505 kg | 67,200 lb / 30,481 kg |
น้ำหนักเครื่องเปล่า | 23,098 lb / 10,477 kg | 26,000 lb / 11,793 kg | 39284 lb / 17819 kg |
น้ำหนักบรรทุกสูงสุด | 8,921 lb / 4,647 kg | 13,500 lb / 6,124 kg | 18,716 lb / 8,489 kg |
ความจุเชื้อเพลิงสูงสุด | 835 U.S. gal / 3,160 L | 1,724 U.S. gal / 6,526 L | |
เครื่องยนต์ | 2 × PW123C/D -100: 2 × PW120 | 2 × PW123/B/E | 2 × PW150 |
พลังงาน | 2,150 hp (1,600 kW) -100: 1,800 hp (1,300 kW) | 2,380–2,500 hp (1,770–1,860 kW) | 5,071 shp / 3,781 kW |
ความเร็วการบิน | 289 kn / 535 km/h -100: 270 kn; 500 km/h | 287 kn / 532 km/h | 300–360 kn / 556–667 km/h |
เพดานบิน | 25,000 ft / 7,620 m | 27,000 ft / 8229 m | |
พิสัยการบิน | 1,125 nmi / 2,084 km -100: 1,020 nmi; 1,889 km | 924 nmi / 1,711 km | 1,100 nmi / 2,040 km |
ความยาวทางวิ่งในการขึ้นบิน | 3,280 ft / 1,000 m | 3,870 ft / 1,180 m | 4,675 ft / 1,425 m |
ความยาวทางวิ่งในการลงจอด | 2,560 ft / 780 m | 3,415 ft / 1,040 m | 4,230 ft / 1,289 m |
เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน
รุ่นที่ใกล้เคียงกัน
- เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา แดช-7
เครื่องบินที่ใกล้เคียงกัน
- 29–34 ที่นั่ง
- บริติช แอโรสเปซ เจ็ตสตรีม 41
- ดอร์เนียร์ 328
- เอ็มบราเออร์ อีเอ็มบี 120 บราซิลเลีย
- แซ้บ 340
- 42–60 ที่นั่ง
- อานโตนอฟ อาน-140
- เอทีอาร์ 42
- ฟอกเกอร์ 50
- แซ้บ 2000
- เซียน เอ็มเอ 60
- 64–78 ที่นั่ง
- เอทีอาร์ 72
- บริติช แอโรสเปซ เอทีพี
- อิลยูชิน อิล-114
ดูเพิ่ม
- De Havilland Canada Dash 8 (อังกฤษ)
อ้างอิง
- says, Bob. "Voyageur unveils Dash 8-100 Package Freighter conversion". Skies Mag (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
- http://www.sscspace.com/mss-6000-for-canada
- Government of Canada, National Defence (2013-04-10). "CT-142 Dash-8 | Aircraft | Royal Canadian Air Force". www.rcaf-arc.forces.gc.ca.
- "News". www.af.mil.
- . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-06. สืบค้นเมื่อ 2022-02-10.
- "Army Parachute Team welcomes new plane". www.army.mil (ภาษาอังกฤษ).
- Taylor2013-11-19T10:04:30+00:00, Ellis. "DUBAI: Thailand's Nok launches high capacity Q400". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
- . web.archive.org. 2014-07-13. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-07-13. สืบค้นเมื่อ 2022-02-10.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - Leeuwen, Marcel van (2018-09-21). "Bombardier Delivers First 90-seat Q400 Aircraft to SpiceJet AVIATION NEWS International Aviation News, Airshow reports, Aircraft facts, worlds largest Aviation Museum database. Civillian, Military & Space, We cover it All". AVIATION NEWS (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
- . web.archive.org. 2005-10-30. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-10-30. สืบค้นเมื่อ 2022-02-10.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - Hemmerdinger2021-02-25T17:59:00+00:00, Jon. "De Havilland and PAL pitch special-mission 'P-4' Dash 8-400". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
- "Q200" (PDF). Bombardier. 2006. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-05. สืบค้นเมื่อ 2016-10-04.
- "Q300" (PDF). Bombardier. 2006. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-05. สืบค้นเมื่อ 2016-10-04.
- (PDF). Bombardier. 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-04-16. สืบค้นเมื่อ 2017-06-20.
- "Bombardier Q300 Seating configuration". Air New Zealand. จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-06. สืบค้นเมื่อ 2017-06-20.
- "Type Certificate Data Sheet No. A13NM" (PDF). FAA. May 24, 2017. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ April 16, 2018. สืบค้นเมื่อ June 20, 2017.
- ↑ "Dash 8 Specifications - BAE Systems". BAE systems. 2021.
- (PDF). Bombardier. 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2016-10-04.
- . Bombardier. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-06.