อีเกิล เด่น จุลพันธ์

อีเกิล เด่น จุลพันธ์ หรือในชื่ออื่น ๆ ได้แก่ อีเกิล อากากูระ, อีเกิล เคียววะ (ญี่ปุ่น: イーグル京和) หรืออีเกิล เด่น มีชื่อจริงว่าเด่น จุลพันธ์ เกิดเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่อำเภอบางมูลนาก จังหวัดพิจิตร มีสถิติการชก 20 ครั้ง ชนะ 18 (น็อค 6) แพ้ 2

อีเกิล เด่น จุลพันธ์
ชื่อจริง	เด่น จุลพันธ์
รุ่น	สตอร์วเวท
ส่วนสูง	161 เซนติเมตร
เกิด	4 ธันวาคม พ.ศ. 2521 (43 ปี) อำเภอบางมูลนาก จังหวัดพิจิตร
ชกทั้งหมด	20
ชนะ	18
ชนะน็อก	6
แพ้	2
เสมอ	0

ประวัติ

เด่นเดิมใช้ชื่อ เด่น ส.จาตุรงค์ ชกมวยอยู่ในเครือของ สหสมภพ ศรีสมวงศ์ ตัวแทนของสถาบัน WBC ในประเทศไทย ต่อมาในปี พ.ศ. 2543 สหสมภพได้ถึงแก่กรรมไปอย่างกะทันหันทำให้เด่นต้องระหกระเหินไปใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นกับ ทากาโกะ ภรรยาที่เป็นนักมวยไทยชาวญี่ปุ่น ที่พบเมื่อครั้งที่ทากาโกะมาฝึกมวยที่ค่ายของเด่นในเมืองไทย แรกทีเดียวเด่นต้องไปทำงานที่ร้านซักรีดเสื้อผ้า ในขณะที่ทากาโกะทำงานเป็นพนักงานขายอาหารทะเลในซูเปอร์มาร์เก็ต ในที่สุดเด่นก็ได้ปรึกษากับภรรยาว่าอยากจะขึ้นชกมวยอีกครั้งจึงเดินทางไปขอซ้อมที่ค่าย "คาโดเอบิ ยิม" โดยแลกกับการเป็นพนักงานทำความสะอาดไปด้วย ก่อนที่จะค่อย ๆ พัฒนาฝีมือการชกขึ้นมาจนเป็นมวยเอกของค่ายในที่สุด โดยใช้ชื่อว่า "อีเกิล เคียววะ" หรือ "อีเกิล อากากูระ" เด่นขึ้นชกชนะมารวดจนกระทั่งผู้สนับสนุนลงทุนให้ชิงแชมป์มินิมั่มเวต WBC กับเจ้าของตำแหน่งชาวเม็กซิกัน โฮเซ อันโตนิโอ อากีร์เร ผู้ที่ได้ตำแหน่งมาจากการเอาชนะคะแนน วันดี สิงห์วังชา แชมป์คนเก่าชาวไทยได้ถึงเมืองไทย ที่โตเกียว เด่นไม่ทำให้ผู้สนับสนุนและชาวไทยผิดหวัง สามารถอาชนะคะแนนไปขาดลอยคว้าแชมป์โลกไปครองอย่างสุดสวย เด่นป้องกันตำแหน่งครั้งแรกไปได้ด้วยการสอนเชิงผู้ท้าชิงชาวญี่ปุ่น แล้วชนะคะแนนทางเทคนิคขาดลอย แต่ไฟต์ต่อมากลับพลาดท่ากระดูกไหล่ขวาหักชกต่อไปไม่ไหว ต้องขอยอมแพ้ ไอแซ็ก บุสโตส ผู้ท้าชิงชาวเม็กซิกันเสียแชมป์ไปในยกที่ 4 อย่างน่าเจ็บใจ

เด่นได้โอกาสขึ้นชิงแชมป์คืนจากแชมป์คนใหม่ชาวญี่ปุ่น คัตสึนาริ ทากายามะ ที่ชนะคะแนนแย่งแชมป์ไปได้จากบุสโตส เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2548 และเด่นก็สอนเชิงเอาชนะคะแนนไปขาดลอย ได้เป็นแชมป์โลกสมัยที่ 2 อีกครั้ง และยังสามารถป้องกันแชมป์ครั้งแรกชนะที.เค.โอ.ยก 7 เค็ง นากาจิมะ ไปอย่างสวยงาม ก่อนที่จะป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2 เอาชนะคะแนนนักมวยกำปั้นหนัก โรเดล มายอล จากฟิลิปปินส์ไปอย่างสวยงาม

เด่นขึ้นชกป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 กับ โลเรนโซ เทรโฮ อดีตแชมป์ NABF ชาวเม็กซิกัน เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 แม้ว่าเด่นจะได้นับก่อนในยกที่ 3 แต่ในยกที่ 6 เด่นเกือบไม่รอดเมื่อพลาดโดน 2 นับ ก่อนจะหลับมาฮึดทำคะแนนชนะไปเอกฉันท์ฉิวเฉียด ล่าสุด เด่นป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 เอาไว้ได้งดงามด้วยการถลุงอากิระ ยาเองาชิ ผู้ท้าชิงชาวญี่ปุ่นแตกเละและได้นับในยกที่ 10 ก่อนจะชนะคะแนนไปขาดลอย

ต่อมาเด่นต้องเปลี่ยนชื่อในการขึ้นชกจาก อีเกิล เคียววะ เป็น อีเกิล เด่น เนื่องจากสัญญากับสปอนเซอร์เดิมนั้นหมดอายุลง ต่อมา เด่นขึ้นชกป้องกันแชมป์ไฟต์บังคับกับ โอเล่ห์ดง กระทิงแดงยิม นักมวยรุ่นน้องผู้ไม่เคยแพ้ใครชาวไทย และเป็นฝ่ายแพ้คะแนน เสียแชมป์โลกไปในการชกป้องกันตำแหน่งที่กรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ บางเขน ที่ประเทศไทย และนับแต่นั้นมาเด่นก็ยังมิได้ขึ้นชกอีกเลย เหตุเพราะขาดผู้สนับสนุน ประกอบกับเจ้าตัวก็เกิดความเบื่อหน่าย

ปัจจุบัน เด่นได้โอนสัญชาติเป็นญี่ปุ่น และมีลูกกับภรรยา 2 คน เป็นชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง ต่อมาได้เลิกกับ ทากาโกะ ภรรยาคนเดิม และแต่งงานกับภรรยาชาวญี่ปุ่นคนใหม่ชื่อ เฮียวโงะ และย้ายที่อยู่จากไซตามะไปยังโอซากะ โดยมีค่ายมวยเป็นของตนเอง โดยรับเป็นคู่ซ้อมของนักมวยสากลชาวญี่ปุ่นคนอื่น ๆ บ้างเป็นบางครั้ง มีฐานะความเป็นอยู่สุขสบายดีตามอัตภาพ

 

อีเกิล เคียววะ (ซ้าย) ถูก โอเล่ห์ดง กระทิงแดงยิม ชกด้วยซ้ายตรง ในการป้องกันตำแหน่งแชมป์ครั้งที่ 5 สมัยที่ 2 ซึ่งอีเกิลแพ้คะแนน เสียแชมป์โลก

ชื่อนักมวยอื่นๆ

• เด่น ส.จาตุรงค์
• อีเกิล เคียววะ (イーグル京和)
• อีเกิล อากากูระ
• อีเกิล เด่น จุลพันธ์

เกียรติประวัติ

• แชมป์โลกรุ่นมินิมัมเวท WBC (2547)
  • ชิง, 10 ม.ค. 2547 ชนะคะแนน โฮเซ อันโตนิโอ อากีร์เร (  เม็กซิโก) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว
  • ป้องกันครั้งที่ 1, 28 มิ.ย. 2547 ชนะเทคนิเกิล(โดยคะแนน) ยก 8 ซาโตชิ โคกูมาซากะ (  ญี่ปุ่น) โยโกฮามะอารีนา จังหวัดคานางาวะ
  • เสียแชมป์, 18 ธ.ค. 2547 แพ้ทีเคโอ ยก 4 อิซัก บัซโตส (เม็กซิโก) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว
• แชมป์โลกรุ่นมินิมั่มเวท WBC สมัยที่2 (2548 - 2550)
  • ชิง 6 สิงหาคม 2548 ชนะคะแนน คัตสึนาริ ทาคายามะ (ญี่ปุ่น) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 9 มกราคม 2549 ชนะน็อค ยก 9 เค็ง นากาจิมะ (ญี่ปุ่น) ที่ แปซิฟิกโก โยโกฮามะ จังหวัดคานางาวะ
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 6 พฤษภาคม 2549 ชนะคะแนน โรเดล มายอล (  ฟิลิปปินส์) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 13 พฤศจิกายน2549 ชนะคะแนน ลอเรนโซ เทรโฮ (เม็กซิโก) ที่ นิปปงบูโดกัง โตเกียว
  • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 4 มิถุนายน 2550 ชนะคะแนน อากิระ ยาเองาชิ (ญี่ปุ่น) ที่ แปซิฟิกโก โยโกฮามะ จังหวัดคานางาวะ
  • เสียแชมป์ 29 พฤศจิกายน 2550 แพ้คะแนน โอเล่ห์ดง กระทิงแดงยิม (  ไทย) ที่ ลานเอนกประสงค์ กองทัพภาคที่ 1ภายในกรมทหารราบที่ 11 มหาดเล็กราชวัลลภรักษาพระองค์ เขตบางเขน กรุงเทพ

อ้างอิง

1. วันนี้ของ อีเกิล เด่น จุลพันธ์ แชมป์โลกญี่ปุ่นสายพันธุ์ไทย

• สถิติการชก

แหล่งข้อมูลอื่น

• Eagle Kyowa - BoxRec Boxing Encyclopedia

[1]