ซุ

ซุ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า す มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 寸 และคะตะกะนะเขียนว่า ス มีที่มาจากส่วนขวาล่างของมันโยงะนะ 須 ออกเสียงว่า  [su] เมื่อเติมดะกุเต็งจะออกเสียงว่า  [zu] ชาวญี่ปุ่นอาจออกเสียงซุที่อยู่ท้ายคำหรือท้ายประโยคเป็น [s] โดยละเสียงสระเพื่อความสะดวกในการสนทนา

ฮิรางานะ	คาตากานะ
การถอดอักษร	su
+ดากูเต็ง	zu
มังโยงานะ ของฮิรางานะ	寸
มังโยงานะ ของคาตากานะ	須
รหัสเรียกขาน	すずめのス (ซุซุเมะ โนะ ซุ)
รหัสมอร์ส	－－－・－
อักษรเบรลล์
ยูนิโคด	U+3059, U+30B9
คะนะ อึง วะ ระ ยะ มะ ฮะ นะ ทะ ซะ คะ อะ วิ ริ – มิ ฮิ นิ ชิ ชิ คิ อิ – รุ ยุ มุ ฟุ นุ สึ ซุ คุ อุ เวะ เระ – เมะ เฮะ เนะ เทะ เซะ เคะ เอะ โวะ โระ โยะ โมะ โฮะ โนะ โทะ โซะ โคะ โอะ เคะตัวเล็ก · สึตัวเล็ก · โยะริ · โคะโตะ ดะกุเต็ง · ฮันดะกุเต็ง · โชอมปุ

す เป็นอักษรลำดับที่ 13 อยู่ระหว่าง し (ชิ) กับ せ (เซะ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ す เป็นอักษรลำดับที่ 47 อยู่ระหว่าง せ (เซะ) กับ ん (อึง) (ถ้านับ ん เป็นลำดับสุดท้ายด้วย)

รูปแบบ	โรมะจิ	ฮิระงะนะ	คะตะกะนะ	เสียงอ่าน	รูปแบบ	โรมะจิ	ฮิระงะนะ	คะตะกะนะ	เสียงอ่าน
ธรรมดา	su	す	ス	ซุ	ธรรมดา +ดะกุเต็ง	zu	ず	ズ	ซุ
	sū, swu	すう, すぅ すー, す～	スウ, スゥ スー, ス～	ซู		zū, zwu	ずう, ずぅ ずー, ず～	ズウ, ズゥ ズー, ズ～	ซู
ทวิอักษร	swa	すぁ, すゎ	スァ, スヮ	ซฺวะ	ทวิอักษร +ดะกุเต็ง	zwa	ずぁ, ずゎ	ズァ, ズヮ	ซฺวะ
	swi, si	すぃ	スィ	ซฺวิ, ซิ		zwi, zi	ずぃ	ズィ	ซฺวิ, ซิ
	swe	すぇ	スェ	ซฺเวะ		zwe	ずぇ	ズェ	ซฺเวะ
	swo	すぉ	スォ	ซฺโวะ		zwo	ずぉ	ズォ	ซฺโวะ

อักษรแบบอื่น

ภาษาไอนุใช้คะตะกะนะขนาดเล็ก ㇲ เป็นพยัญชนะสะกด [s] เหมือนการสะกดด้วย -ซ แทนที่จะเป็นเสียงปรกติ [ɕ] อย่างไรก็ดี [s] และ [ɕ] เป็นหน่วยเสียงเดียวกัน

อักขระ	ยูนิโคด	จิส เอกซ์ 0213	ความหมาย
す	U+3059	1-4-25	ฮิระงะนะ ซุ (su)
ず	U+305A	1-4-26	ฮิระงะนะ ซุ (zu)
ス	U+30B9	1-5-25	คะตะกะนะ ซุ (su)
ズ	U+30BA	1-5-26	คะตะกะนะ ซุ (zu)
ㇲ	U+31F2	1-6-80	คะตะกะนะ ซุ (su) ตัวเล็ก
㋜	U+32DC	1-12-71	คะตะกะนะ ซุ (su) ในวงกลม
ｽ	U+FF7D	ไม่มี	คะตะกะนะ ซุ (su) ครึ่งความกว้าง

ลำดับขีด

ลำดับขีดในการเขียน す

ลำดับขีดในการเขียน ス

ฮิระงะนะ す มีลำดับขีด 2 ขีดดังนี้

1. ขีดเส้นนอนจากซ้ายไปขวา ในตำแหน่งกึ่งบน
2. ขีดเส้นตั้งจากบนตัดกับเส้นแรก โดยค่อนไปทางขวาเล็กน้อย เมื่อถึงกึ่งกลางให้ม้วนเป็นเลข 9

คะตะกะนะ ス มีลำดับขีด 2 ขีดดังนี้

1. ขีดเส้นนอนจากซ้ายไปขวาในตำแหน่งบน แล้วหักลงโค้งไปทางซ้าย
2. ขีดเส้นเฉียงลงขวา โดยเริ่มจากกึ่งกลางโค้งของเส้นแรก

คันจิ

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าซุ และขึ้นต้นด้วยซุ มีดังนี้

笥 諏 須 酢 図 厨 逗 吹 垂 帥 推 水 炊 睡 粋 翠 衰 遂 酔 錐

錘 随 瑞 髄 崇 嵩 数 枢 趨 雛 据 杉 椙 菅 頗 雀 裾 澄 摺 寸

อ้างอิง

1. Refsing, Kirsten (1996). Early European Writings on the Ainu Language. London: Routledge. ISBN 0-700-70400-0.
2. JIS拡張漢字（JIS X 0213:2004）（全コード表） (ญี่ปุ่น)