จักรพรรดินิมเมียว

จักรพรรดินิมเมียว (ญี่ปุ่น: 仁明天皇 โรมาจิ: Nimmyō-tennō) (27 กันยายน ค.ศ. 808 – 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850) เป็น จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 54 ตามที่ได้จัดเรียงไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น ทรงครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 833 - ค.ศ. 850 (17 ปี)

จักรพรรดินิมเมียว
จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น
22 มีนาคม ค.ศ. 833 – 4 พฤษภาคม ค.ศ. 850
พิธีราชาภิเษก	30 มีนาคม ค.ศ. 833
พระนามหลังสิ้นพระชนม์	ญี่ปุ่น: Ninmyō โรมาจิ: 仁明
รัชกาลก่อนหน้า	จักรพรรดิจุนนะ
รัชกาลถัดไป	จักรพรรดิมนโตกุ
ประสูติ	27 กันยายน ค.ศ. 808 พระราชวังหลวงเฮอัง
พระบรมนามาภิไธย	เจ้าชายมาซาระ (ญี่ปุ่น: Masara โรมาจิ: 正良)
สวรรคต	เฮอังเกียว (เคียวโตะ)
พระราชบิดา	จักรพรรดิซางะ
พระราชมารดา	ทาจิบานะ โนะ คาจิโกะ
พระสนม	ฟุจิวะระ โนะ จุนชิ ฟุจิวะระ โนะ ทากุชิ ฟุจิวะระ โนะ เทชิ ทาจิบานะ โนะ คาเงโกะ (among others)

ในวันที่ 18 เดือน 4 ปี โคนิง ที่ 14 ตรงกับวันที่ 31 พฤษภาคม ค.ศ. 823 หรือ 2 วันหลังจาก จักรพรรดิจุนนะ จักรพรรดิองค์ที่ 53 ผู้เป็นพระปิตุลา (อา) ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจาก จักรพรรดิซางะ จักรพรรดิองค์ที่ 52 พระราชบิดาของเจ้าชายมาซาระจักรพรรดิจุนนะได้สถาปนาเจ้าชายมาซาระพระราชนัดดาพระชนมายุเพียง 14 พรรษาขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์

เมื่อจักรพรรดิจุนนะสละราชบัลลังก์ในวันที่ 28 เดือน 2 ปี เท็นโช ที่ 10 ตรงกับวันที่ 22 มีนาคม ค.ศ. 833 หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 9 ปีเจ้าชายมะซะระที่รัชทายาทพระชนมายุ 24 พรรษาจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดินิมเมียว โดยหลังจากขึ้นสืบราชบัลลังก์ได้ไม่นานจักรพรรดินิมเมียวได้สถาปนา เจ้าชายสึเนะซะดะ พระชนมายุเพียง 8 พรรษาพระโอรสของอดีตจักรพรรดิจุนนะขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์

จากนั้นอีก 8 วันคือวันที่ 7 เดือน 3 ปี เท็นโช ที่ 10 ตรงกับวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 833 จักรพรรดินิมเมียวได้เข้าพิธีราชาภิเษกที่ พระราชวังหลวงเฮอัง

ในฤดูร้อนของปี ค.ศ. 842 ตรงกับปีที่ 9 ในรัชสมัยได้เกิดกบฏที่เรียกว่า กบฏปีโจวะ (อังกฤษ: Jōwa Incident) อันส่งผลให้เจ้าชายสึเนซาดะที่รัชทายาทถูกปลดจากตำแหน่งทำให้ เจ้าชายมิชิยาซุ (ญี่ปุ่น: Imperial Prince Michiyasu โรมาจิ: Michiyasu-shinnō) (ต่อมาคือ จักรพรรดิมนโตกุ จักรพรรดิองค์ที่ 55) พระราชโอรสองค์ใหญ่ขึ้นเป็นรัชทายาท

จักรพรรดินิมเมียวสวรรคตในวันที่ 21 เดือน 3 ปี คาโช ที่ 3 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 850 ขณะพระชนมายุได้ 41 พรรษาครองสิริราชสมบัติได้ 17 ปีภายหลังจากสวรรคตแล้วได้มีการถวายพระนามให้พระองค์ว่า จักรพรรดิฟุกะกุซะ (ญี่ปุ่น: Emperor Fukakusa โรมาจิ: Fukakusa-tennō) ตามนามพระราชสุสานของพระองค์ต่อมาพระนามนี้ได้อนุโลมนำไปใช้เป็นพระนามของ จักรพรรดิโกะ-ฟุกะกุซะ จักรพรรดิองค์ที่ 89 ที่ปกครองในช่วง คริสต์ศตวรรษที่ 13

พระราชวงศ์

• พระสนม (สถาปนาเป็นพระราชชนนีในภายหลัง) : ฟุจิวะระ โนะ จุนชิ (1352 – 1414)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 1 : เจ้าชายมิชิยะซุ (จักรพรรดิมนโตะกุ , 1370 – 1401)

• พระสนม (สถาปนาเป็นพระราชชนนีในภายหลัง) : ฟุจิวะระ โนะ ซะวะโกะ (? – 1382)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 2 : เจ้าชายมุเนะยะซุ (1371 – 1411)
  • พระราชโอรสองค์ที่ 3 : เจ้าชายโทะกิยะซุ (จักรพรรดิโคโก , 1373 – 1430)

พงศาวลี

พงศาวลีของจักรพรรดินิมเมียว

16. เจ้าชายชิกิ               8. ชิระกะเบะ, จักรพรรดิโคนิง                       17. คิ โนะ โตชิฮิเมะ               4.ยะมะเบะ, จักรพรรดิคัมมุ                             18. ยามาโตะ โนะ โอโตสึงุ               9. ทากาโนะ โนะ นีงาซะ                       19. ฮาจิ โนะ ไมโมะ               2.คะมิโนะ, จักรพรรดิซางะ                                   20. ฟุจิวะระ โนะ อุมะไก               10. ฟุจิวะระ โนะ โยะชิสึกุ                       21. อิโซะโนะคามิ โนะ คุนิมินะ โนะ โอโตะจิ               5. ฟุจิวะระ โนะ โอะโตะมุโระ                             22. อาเบะ โนะ นุกะมุชิ               11. อาเบะ โนะ โคมินะ                       1.มะซะระ, จักรพรรดินิมเมียว                                         24. ทาจิบานะ โนะ โมโระเอ               12. ทาจิบานะ โนะ นาระมะโร                       25. ฟุจิวะระ โนะ ทาบิโนะ               6. ทาจิบานะ โนะ คิโยโตะโมะ                             26. อาวาตะ โนะ ฮิโตะคามิ               13. อาวาตะ                       3.ทาจิบานะ โนะ คาจิโกะ, จักรพรรดินีดันริง                                   7. ทากุจิ มิจิฮิเมะ

อ้างอิง

1. Emperor Ninmyō, Fukakusa Imperial Mausoleum, Imperial Household Agency
2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 64–65.