ราชอาณาจักรโบฮีเมีย

ราชอาณาจักรโบฮีเมีย (อังกฤษ: Kingdom of Bohemia; เช็ก: České království; เยอรมัน: Königreich Böhmen; ละติน: Regnum Bohemiae) เป็นราชอาณาจักรที่ตั้งอยู่ในตอนกลางของทวีปยุโรปที่ได้รับการก่อตั้งโดยสารตราทองแห่งซิซิลีที่ออกโดยจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 1212 ที่เป็นพระราชโองการที่ยกฐานะดัชชีโบฮีเมียขึ้นเป็นราชอาณาจักร ราชอาณาจักรโบฮีเมียจึงเป็นสมาชิกอิสระของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิออสเตรียและมาถูกยุบในปี ค.ศ. 1918 เมื่อจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีล่มสลายลง เมื่อพระเจ้าคาร์ลที่ 3 แห่งโบฮีเมียทรงสละราชสมบัติ การประชุมสภาแห่งชาติปลดราชวงศ์ฮับส์บูร์ก-โลทริงเงินและประกาศให้เป็นสาธารณรัฐเชโกสโลวักที่ 1

ราชอาณาจักรโบฮีเมีย České království (เช็ก) Königreich Böhmen (เยอรมัน) Regnum Bohemiae (ละติน)
ค.ศ. 1212–ค.ศ. 1918
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
ราชอาณาจักรโบฮีเมียในอาณาเขตจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
สถานะ	วัสซัล
เมืองหลวง	ปราก
ศาสนา	โรมันคาทอลิก ฮุสไซท์ ลูเธอรัน
การปกครอง	ราชาธิปไตย
พระมหากษัตริย์
• ค.ศ. 1198–1230	พระเจ้าออทโทคาร์ที่ 1 แห่งโบฮีเมีย (แรก)
• ค.ศ. 1916–1918	คาร์ลที่ 3 แห่งโบฮีเมีย (สุดท้าย)
ประวัติศาสตร์
• วราทิสเลาสที่ 2 แห่งโบฮีเมีย	ค.ศ. 1085
• ตั้งเป็นราชอาณาจักร	ค.ศ. 1212
• ฐานันดรสืบตระกูลได้รับการรับรอง	26 กันยายน ค.ศ. 1212
• จักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์	5 เมษายน ค.ศ. 1355
• พระประมุขได้เป็นผู้คัดเลือก	25 ธันวาคม ค.ศ. 1356
• แฟร์ดีนันด์ที่ 1 แห่งฮับส์บูร์ก	16 ธันวาคม ค.ศ. 1526
• ยุบจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี	31 ตุลาคม ค.ศ. 1918 ค.ศ. 1918
ถัดไป สาธารณรัฐเชโกสโลวักที่ 1

ราชอาณาจักรโบฮีเมียเป็นส่วนหนึ่งของที่ดินของพระมหากษัตริย์โบฮีเมีย (Lands of the Bohemian Crown) ที่รวมทั้ง:

• อาณาจักรมาร์ชแห่งโมราเวีย (March of Moravia) ได้มาโดยประมุขโบฮีเมียหลังจากยุทธการเล็คเฟลด์ (Battle of Lechfeld) ในปี ค.ศ. 955, มาเสียไปให้แก่ราชอาณาจักรโปแลนด์ ใน ค.ศ. 999 และได้คืนมาอีกครั้งโดยพระเจ้าเบรติสเลาสที่ 1 แห่งโบฮีเมีย ราวระหว่าง ค.ศ. 1019 ถึง ค.ศ. 1029
• ดัชชีออสเตรีย ใน ค.ศ. 1251 ดัชชีสติเรีย ใน ค.ศ. 1261 เอเกอร์แลนด์ ใน ค.ศ. 1266, ดัชชีคารินเทีย พร้อมกับดัชชีคาร์นีโอลา และดัชชีวินดิก ใน ค.ศ. 1269 และดัชชีฟริอุลิ ใน ค.ศ. 1272 ดินแดนทั้งหมดนี้ได้มาโดยพระเจ้าออทโทคาร์ที่ 2 แห่งโบฮีเมีย และมาเสียไป ใน ค.ศ. 1278 ในยุทธการที่มาร์ชเฟลด์ (Battle on the Marchfeld)
• ลูเซเชียเหนือถูกผนวกโดยพระเจ้าจอห์นแห่งโบฮีเมีย ใน ค.ศ. 1319 และ ใน ค.ศ. 1329 เกอร์ลิทซ์ (Görlitz) และลูเซเชียใต้ (เดิมเป็นดัชชีลูเซเชีย) ที่ได้มาโดยจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ จาก ออทโทที่ 5 ดยุกแห่งบาวาเรีย ใน ค.ศ. 1367 ต่อมาจักรพรรดิแฟร์ดีนันด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ก็เสียลูเซเชียให้แก่รัฐผู้คัดเลือกซัคเซินใน ค.ศ. 1635
• ดัชชีไซลีเซียได้มาใน ค.ศ. 1335 จากสนธิสัญญาเทรนเซ็น (Treaty of Trencsén) ระหว่าง Jan Lucemburský และพระเจ้าคาซิเมียร์ที่ 3 แห่งโปแลนด์ ต่อมาจักรพรรดินีมาเรีย เทเรซาเสียดินแดนไซเลเซียยกเว้นไซเลเซียออสเตรีย ให้แก่พระเจ้าฟรีดริชที่ 2 แห่งปรัสเซีย ใน ค.ศ. 1742
• ดินแดนโอเบิร์ฟฟัล์ซ ("โบฮีเมียใหม่") ผนวกโดยจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 ใน ค.ศ. 1355 เวนซสเลาส พระมหากษัตริย์แห่งโรมัน พระราชโอรสของพระองค์เสียโอเบิร์ฟฟัล์ซ ใน ค.ศ. 1400 แก่รูเปิร์ตแห่งเยอรมนี
• ดัชชีบรันเดินบวร์คได้มาโดยจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 จากออทโทที่ 5 ดยุกแห่งบาวาเรีย ใน ค.ศ. 1373 พระราชโอรสในจักรพรรดิซีกิสมุนด์เสียบรันเดินบวร์คใน ค.ศ. 1415 แก่ฟรีดริชที่ 1 ผู้คัดเลือกแห่งบรันเดินบวร์ค

ระหว่างรัชสมัยของพระมหากษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์ Přemyslid และราชวงศ์ลักเซมเบิร์กต่อมาโดยเฉพาะในรัชสมัยของจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักร จนดินแดนโบฮีเมียไม่กลายไปเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เช่นที่ระบุไว้ในการปฏิรูปจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (Imperial Reform) ของปี ค.ศ. 1500

สาธารณรัฐเช็กในปัจจุบันยังคงใช้สัญลักษณ์บางอย่างของราชอาณาจักรโบฮีเมียเช่นสิงห์โตสองหางในตราอาร์มของ และใช้ปราสาทปรากเป็นที่พำนักอย่างเป็นทางการของประธานาธิบดี

อ้างอิง

1. Charles IV