ไท่ไป๋จิงซิง

เทพไท่ไป๋จิงซิง (อังกฤษ: Taibai Jianxi จีน: 太白金星; pinyin: Tài Bái Jīn Xīng; lit.: 'Great White Golden Star'; เรียกสั้นๆว่า เทพไท้ไป๋) หรือในนวนิยายไซอิ๋วเรียกว่า เทพไทแป๊ะกิมแช เป็นเทพอาวุโสองค์หนึ่งอยู่บนสวรรค์

เรื่องราวของเทพไท้ไป๋ในไซอิ๋ว

ในช่วงที่ซุน หงอคงสร้างความวุ่นวายที่เมืองบาดาลแล้ว ด้วยความกลัวตาย หงอคงจึงบุกไปเมืองนรก แล้วแย่งบัญชีมรณะจากพญายมราชมาขีดฆ่าชื่อตัวเองทิ้ง แล้วเหาะกลับคืนสู่เขาฮัวกั่วซาน

ขณะนั้น เมื่อเง็กเซียนฮ่องเต้ทรงทราบเรื่องจึงมีบัญชาให้กองทัพสวรรค์ยกกันลงไปปราบเห้งเจียเสีย แต่เทพไท้ไป๋เห็นว่าหงอคงเป็นลิงมีฤทธิ์เดชเกินกว่าที่จะปราบได้โดยง่าย หากต้องสู้กันจริง สรรพสัตว์น้อยใหญ่ต่างหากที่จะล้มตายลงไปอย่างมหาศาลจึงได้ขออนุญาตลงไปเกลี้ยกล่อมหงอคง และขอให้หงอคงขึ้นมารับใช้บนสรวงสวรรค์ แต่ ว่าถ้อยคำของท่านกลับถูกเทวดาทักท้วง ด้วยง่าหงอคงเป็นสัตว์เดรัจฉาน ย่อมไม่รู้กาลเทศะ สวรรค์จะยิ่งวุ่นวายไปใหญ่ ซึ่งเง๊กเซียนเองก็ทรงเห็นด้วย แต่เทพไท้ไป๋ให้เหตุผลว่า "หากเรายกตำแหน่ง เบ๊กเบ๊อุน ให้หงอคงเสีย (หน้าที่นี้เป็นแค่คนเลี้ยงม้า ซึ่งเป็นคนรับใช้ระดับต่ำที่สุด ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทวยเทพอื่นแต่อย่างใด) ซึ่งหงอคงเองก็คงไม่รู้ว่าตำแหน่งนี้สำคัญอย่างไร"^{[ระบุข้อมูลทางบรรณานุกรมไม่ครบ]}

ต่อมาเมื่อซุนหงอคงรู้ความจริงก็อาละวาด ทำลายแดนสวรรค์จนพังพินาศ แล้วจึงตั้งต้นเป็น ฉีเทียนต้าเสิ้ง อันแปลว่า จอมราชันย์ ผู้ยิ่งใหญ่เสมอสวรรค์ เมื่อเง็กเซียนฮ่องเต้ทรงทราบก็ทรงพิโรธมาก ถักทะลีทีอ๋อง แม่ทัพใหญ่แห่งสรวงสวรรค์ พร้อมด้วย เทพนาจา ทหารเอกขออาสาออกนำทัพปราบซุนหงอคง แต่ก็พ่ายแพ้ เง็กเซียนฮ่องเต้จึงส่งทวยเทพออกสู้รบกับหงอคงด้วยกองทัพที่ใหญ่กว่าเดิม เทพไท้ไป๋จึงห้ามเง๊กเซียนด้วยว่า "ด้วยขณะนี้ซุนหงอคงลุ่มหลงในยศฐาบรรดาศักดิ์ ขอพระองค์ทรงมีรับสั่งให้ซุนหงอคงครองตำแหน่งฉีเทียนต้าเสิ้งไปตามนั้น โดยถือซะว่าเป็นตำแหน่งเปล่าๆ เท่านี้เราก็สามารถควบคุมพฤติกรรมได้โดยง่าย"หลังจากนั้น ซุนหงอคงจึงได้เป็นฉีเทียนต้าเสิ้งตามใจปรารถนา^{[ระบุข้อมูลทางบรรณานุกรมไม่ครบ][ระบุข้อมูลทางบรรณานุกรมไม่ครบ][ระบุข้อมูลทางบรรณานุกรมไม่ครบ]}

อ้างอิง

1. อ้างอิงจากหนังสือ เดินทางไกลกับไซอิ๋ว จากสำนักพิมพ์กองทุนวุฒิธรรม
2. อ้างอิงจากหนังสือ ไซอิ๋ว หน้าที่ 18-26 จากสำนักพิมพ์ Skybook
3. อ้างอิงจากหนังสือ ไซอิ๋ว จากสำนักพิมพ์ ศรีปัญญา
4. อ้างอิงจากบทความ เห้งเจีย (ฉีเทียนต้าเสิ้ง) ลิงในวรรณกรรมที่กลายเป็นเทพเจ้า จากสำนักพิมพ์ มติชน