ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่น

ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: サッカー日本代表; โรมาจิ:  Sakkā Nippon Daihyō; ฉายา ซามูไรสีน้ำเงิน (サムライ・ブルー)) เป็นทีมฟุตบอลแห่งชาติของประเทศญี่ปุ่น อยู่ภายใต้การดูแลของสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น (JFA) ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ดูแลฟุตบอลในประเทศญี่ปุ่น หัวหน้าผู้ฝึกสอนคนปัจจุบันคือ ฮาจิเมะ โมริยาซุ

ญี่ปุ่น

ฉายา	サムライ・ブルー (ซามูไรสีน้ำเงิน) ตั้งแต่วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2552 ทีมปลาดิบ (ฉายาในภาษาไทย)
สมาคม	สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น (JFA)
สมาพันธ์ย่อย	EAFF (เอเชียตะวันออก)
สมาพันธ์	เอเอฟซี (เอเชีย)
หัวหน้าผู้ฝึกสอน	ฮาจิเมะ โมริยาซุ
กัปตัน	มายะ โยชิดะ
ติดทีมชาติสูงสุด	ยาซูฮิโตะ เอ็นโด (152)
ทำประตูสูงสุด	คูนิชิเงะ คามาโมโตะ (75)
สนามเหย้า	กรีฑาสถานแห่งชาติญี่ปุ่น
รหัสฟีฟ่า	JPN
สีชุดเหย้า สีชุดเยือน
อันดับฟีฟ่า
อันดับปัจจุบัน	20 4 (22 ธันวาคม 2022)
อันดับสูงสุด	9 (มีนาคม พ.ศ. 2541)
อันดับต่ำสุด	62 (ธันวาคม พ.ศ. 2535)
เกมระดับนานาชาติครั้งแรก
ก่อนเป็นสมาชิกฟีฟ่า  ญี่ปุ่น 0–5 China  (โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น; 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1917) ตอนเป็นสมาชิกฟีฟ่า  ญี่ปุ่น 7–2 ฟิลิปปินส์  (โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น; 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1930)
ชนะสูงสุด
ญี่ปุ่น 15–0 ฟิลิปปินส์  (โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น; 27 กันยายน ค.ศ. 1967)
แพ้สูงสุด
ก่อนเป็นสมาชิกฟีฟ่า  ญี่ปุ่น [[Japan 2–15 USA |2–15]] ฟิลิปปินส์  (โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น; 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1917) ตอนเป็นสมาชิกฟีฟ่า  ญี่ปุ่น 0–8 อิตาลี  (เบอร์ลิน เยอรมนี; 7 สิงหาคม ค.ศ. 1936)
ฟุตบอลโลก
เข้าร่วม	7 (ครั้งแรกใน 1998)
ผลงานดีที่สุด	รอบ 16 ทีมสุดท้าย (2002, 2010, 2018, 2022)
เอเชียนคัพ
เข้าร่วม	9 (ครั้งแรกใน 1988)
ผลงานดีที่สุด	ชนะเลิศ (1992, 2000, 2004, 2011)
โกปาอาเมริกา (เป็นทีมรับเชิญ)
เข้าร่วม	2 (ครั้งแรกใน 1999)
ผลงานดีที่สุด	รอบแบ่งกลุ่ม (1999, 2019)
คอนเฟเดอเรชันส์คัพ
เข้าร่วม	5 (ครั้งแรกใน 1995)
ผลงานดีที่สุด	รองชนะเลิศ (2001)
เกียรติยศ ฟุตบอลชาย โอลิมปิกฤดูร้อน เม็กซิโก 1968 ทีม ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ เกาหลี/ญี่ปุ่น 2001 ทีม เอเชียนคัพ ญี่ปุ่น 1992 ทีม เลบานอน 2000 ทีม จีน 2004 ทีม กาตาร์ 2011 ทีม สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 2019 ทีม เอเชียนเกมส์ นิวเดลี 1951 ทีม กรุงเทพมหานคร 1966 ทีม ฟุตบอลชิงแชมป์เอเชียตะวันออก เกาหลีใต้ 2013 ทีม

เดิมญี่ปุ่นเป็นเพียงทีมฟุตบอลสมัครเล่นขนาดเล็ก แต่ในทศวรรษ 1990 ฟุตบอลญี่ปุ่นได้เข้าสู่ระบบอาชีพอย่างเต็มตัว ทำให้ทีมชาติญี่ปุ่นกลายเป็นหนึ่งในทีมชาติที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในเอเชีย พวกเขาผ่านเข้าไปเล่นในฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายในหกครั้งหลังสุด โดยผ่านเข้าถึงรอบ 16 ทีมสุดท้ายในปี 2002, 2010, และ 2018 ญี่ปุ่นเป็นชาติที่ชนะเลิศเอเชียนคัพมากที่สุดที่สี่สมัยในปี 1992, 2000, 2004 และ 2011 นอกจากนี้ ยังเคยจบอันดับที่สองในฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2001 และเอเชียนคัพ 2019 ทีมชาติญี่ปุ่นเป็นหนึ่งในสามทีมจากสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย (ร่วมกับออสเตรเลีย และซาอุดีอาระเบีย) ที่เคยเข้าชิงชนะเลิศในรายการแข่งขันฟุตบอลชายของฟีฟ่า

การก้าวกระโดดของฟุตบอลญี่ปุ่นในระยะเวลาอันสั้นเป็นต้นแบบที่ดีในการพัฒนาฟุตบอล ญี่ปุ่นมีคู่ปรับร่วมทวีปหลายทีม ไม่ว่าจะเป็น เกาหลีใต้, เกาหลีเหนือ, จีน, ออสเตรเลีย, อิหร่าน และซาอุดีอาระเบีย

ญี่ปุ่นเป็นชาติแรกจากนอกอเมริกาที่ได้เข้าร่วมแข่งขันโกปาอาเมริกา โดยได้รับเชิญเข้าร่วมแข่งขันในปี 1999, 2011, 2015 และ 2019 อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นได้เข้าร่วมแข่งขันรายการนี้เพียงสองครั้งในปี 1999 และ 2019

ประวัติ

ยุคก่อนสงคราม (ทศวรรษ 1910–1930)

นัดการแข่งขันระหว่างประเทศครั้งแรกสุดของญี่ปุ่นเกิดขึ้นในกีฬาตะวันออกไกล 1917 ที่โตเกียว ซึ่งแข่งขันโดยทีมจากโรงเรียนมัธยมปลายโตเกียว แม้ว่าญี่ปุ่นจะมีความโดดเด่นในด้านกีฬาว่ายน้ำ เบสบอล และกรีฑา แต่ทีมฟุตบอลกลับพ่ายแพ้ทั้งทีมสาธารณรัฐจีนและฟิลิปปินส์ อย่างไรก็ตาม เกมฟุตบอลได้มีบทบาทมากขึ้นในโรงเรียนญี่ปุ่นในช่วงทศวรรษ 1920 สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นก่อตั้งใน ค.ศ. 1921, และเข้าร่วมเป็นสมาชิกฟีฟ่าในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1929

ทีมชาติญี่ปุ่นทีมแรก "อย่างแท้จริง" (ซึ่งเกิดขึ้นจากกระแสต่อต้านการส่งทีมมหาวิทยาลัยเป็นตัวแทนของประเทศ) ลงสนามแข่งขันในกีฬาตะวันออกไกล 1930 พวกเขาเสมอกับจีนและคว้าแชมป์ร่วมกัน ชิเงโยชิ ซูซูกิ ได้คุมทีมชาติลงเล่นในโอลิมปิกครั้งแรกในโอลิมปิกฤดูร้อน 1936 ที่กรุงเบอร์ลิน ญี่ปุ่นยังได้สิทธิ์เข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลโลก 1938 รอบคัดเลือก แต่ทีมได้ถอนตัวออกไปก่อนนัดที่จะพบกับทีมชาติหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์

หลังจากที่สงครามโลกครั้งที่สองได้เริ่มขึ้น ญี่ปุ่นไม่ได้ลงเล่นเกมการแข่งขันระหว่างประเทศอีกเลย นอกเหนือไปจากนัดที่แข่งกับทีมแมนจูเรียและทีมอาณานิคมอื่น ๆ นัดการแข่งขันสุดท้ายที่มีผลต่ออันดับอีโลในตอนนั้นคือนัดกระชับมิตรที่พบกับฟิลิปปินส์ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940

ในช่วงเดียวกันที่เกาหลีอยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น มีนักฟุตบอลชาวเกาหลีหลายคนลงเล่นให้กับทีมชาติญี่ปุ่น อาทิ คิม ย็อง-ซิก (1936–40), คิม ซึง-กัน (1940) และ อี โย-ฮย็อง (1940)

ยุคหลังสงคราม (ทศวรรษ 1950–1980)

 

ญี่ปุ่นพบกับสโมสรเรซินเดการ์โดบาจากอาร์เจนตินาในเพรซิเดนท์คัพ 1981

หลังจบสงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นกลับมาลงแข่งขันอีกครั้งในเอเชียนเกมส์ 1951 ที่ประเทศอินเดีย พวกเขากลับมาเป็นสมาชิกของฟีฟ่าอีกครั้งใน ค.ศ. 1950 และเข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลโลก 1954 รอบคัดเลือก ซึ่งญี่ปุ่นแพ้เกาหลีใต้จนต้องตกรอบคัดเลือก ทำให้สองชาตินี้เริ่มเป็นคู่อริกัน ต่อมาใน ค.ศ. 1954 ญี่ปุ่นได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชีย

เดตต์มาร์ คราเมอร์เข้ารับตำแหน่งผู้ฝึกสอนทีมชาติญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1960 เขาคุมทีมเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้ายในโอลิมปิกฤดูร้อน 1964 ที่โตเกียว ความสำเร็จแรกในระดับนานาชาติของญี่ปุ่นเกิดขึ้นในโอลิมปิกฤดูร้อน 1968 ที่เม็กซิโกซิตี ซึ่งญี่ปุ่นสามารถคว้าเหรียญทองแดงได้ แม้ว่าความสำเร็จครั้งนี้จะทำให้ฟุตบอลได้รับความนิยมในประเทศมากขึ้น แต่การขาดลีกฟุตบอลอาชีพเป็นปัญหาเรื้อรังที่ทำให้ทีมชาติญี่ปุ่นไม่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายฟุตบอลโลกยาวนานถึง 30 ปี ญี่ปุ่นเกือบผ่านรอบคัดเลือกเข้าไปเล่นฟุตบอลโลก 1986 แต่แพ้เกาหลีใต้ในนัดตัดสินจนต้องตกรอบไป

ญี่ปุ่นลงเล่นในเอเชียนคัพครั้งแรกใน ค.ศ. 1988 ซึ่งพวกเขาตกรอบแบ่งกลุ่มจากการเสมอกับอิหร่านและแพ้ให้กับเกาหลีใต้, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ และกาตาร์

ปลายทศวรรษ 1980 เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงฟุตบอลในประเทศให้เข้าสู่ระบบอาชีพมากขึ้น ใน ค.ศ. 1986 สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นเปิดตัวระบบผู้เล่นไลเซนส์พิเศษซึ่งจำกัดผู้เล่นชาวต่างชาติที่ลงแข่งขันในลีกกึ่งอาชีพในประเทศ ต่อมาใน ค.ศ. 1988 และ 1989 มีการประชุมเพื่ออภิปรายถึงการจัดตั้งลีกฟุตบอลอาชีพเต็มรูปแบบในญี่ปุ่น

ทศวรรษ 1990: เติบโต

ใน ค.ศ. 1991 ได้มีการยุบลีกกึ่งอาชีพ เจแปนซอกเกอร์ลีก และเตรียมจัดตั้งลีกอาชีพอย่างเจลีกขึ้นมาแทน เพื่อยกระดับภาพลักษณ์ฟุตบอลในประเทศและศักยภาพของทีมชาติ ในปีถัดมา ญี่ปุ่นได้เจ้าภาพจัดการแข่งขันเอเชียนคัพ 1992 และชนะเลิศการแข่งขันรายการนี้เป็นครั้งแรกหลังจากที่เอาชนะซาอุดีอาระเบีย 1–0 ในนัดชิงชนะเลิศ เจลีกซึ่งเริ่มแข่งขันใน ค.ศ. 1993 ช่วยเพิ่มความน่าสนใจของฟุตบอลและช่วยให้ทีมชาติเติบโตขึ้นไปเรื่อย ๆ

อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นพลาดโอกาสไปเล่นในรอบสุดท้ายของฟุตบอลโลก 1994 จากการเสมอกับอิรักในนัดสุดท้ายของรอบคัดเลือก โดยนัดนั้นถูกกล่าวขานว่าเป็น "โศกนาฏกรรมแห่งโดฮา" ต่อมาญี่ปุ่นต้องลงแข่งขันเพื่อป้องกันแชมป์ในเอเชียนคัพ 1996 แม้ว่าพวกเขาชนะทุกนัดในรอบแบ่งกลุ่ม แต่สุดท้ายก็ไปแพ้คูเวตในรอบก่อนรองชนะเลิศ 2–0

ญี่ปุ่นเข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายครั้งแรกในปี 1998 โดยในสองนัดแรก พวกเขาแพ้อาร์เจนตินาและโครเอเชียด้วยผล 1–0 เหมือนกัน ก่อนที่จะแพ้จาเมกา 2–1 ในนัดสุดท้าย แม้ว่าจะแพ้รวดทุกนัด แต่ทีมก็ทำผลงานได้อย่างน่าประทับใจด้วยการแพ้ด้วยผลต่างเพียงนัดละลูกเท่านั้น

ทศวรรษ 2000

 

ญี่ปุ่นพบบราซิลที่ซิกนาลอีดูนาพาร์คที่ดอร์ทมุนท์ เยอรมนี ในการแข่งขันฟุตบอลโลก 2006

ในเอเชียนคัพ 2000 ญี่ปุ่นคว้าแชมป์รายการนี้เป็นสมัยสองหลังจากที่เอาชนะซาอุดีอาระเบียในนัดชิงชนะเลิศ

สองปีถัดมา ญี่ปุ่นเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลก 2002 ร่วมกับเกาหลีใต้ ญี่ปุ่นประเดิมสนามด้วยการเสมอกับเบลเยียม 2–2 ก่อนที่จะเอาชนะรัสเซีย 1–0 และตูนิเซีย 2–0 ผ่านเข้าสู่รอบแพ้คัดออกได้สำเร็จ อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นตกรอบ 16 ทีมสุดท้ายหลังจากที่แพ้ตุรกีซึ่งจบอันดับที่สามในทัวร์นาเมนต์นั้น

ในเอเชียนคัพ 2004 ที่ประเทศจีน ญี่ปุ่นป้องกันแชมป์ได้สำเร็จแม้ว่าจะต้องพบกับอุปสรรคที่ยากลำบาก แม้ว่าจะถูกกดดันจากแฟนบอลจีนที่เป็นอริ แต่พวกเขาก็สามารถเอาชนะไทยและโอมานในรอบแบ่งกลุ่ม ก่อนที่จะเอาชนะจอร์แดนและบาห์เรน และเอาชนะเจ้าภาพอย่างจีนในนัดชิงชนะเลิศ 3–1

วันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 2005 ญี่ปุ่นผ่านเข้าไปเล่นในรอบสุดท้ายของฟุตบอลโลก 2006 ที่เยอรมนี ซึ่งเป็นการเข้าร่วมฟุตบอลโลกเป็นครั้งที่สามติดต่อกัน หลังจากที่พวกเขาเอาชนะเกาหลีเหนือในรอบคัดเลือกที่สนามกลาง 2–0 อย่างไรก็ตาม ในฟุตบอลโลกครั้งนั้น ญี่ปุ่นไม่สามารถผ่านเข้าสู่รอบแพ้คัดออกได้ พวกเขาแพ้ออสเตรเลีย 1–3, เสมอโครเอเชีย 0–0 และบราซิล 1–4

ในเอเชียนคัพ 2007 พวกเขาอยู่อันดับที่หนึ่งของกลุ่มเหนือเวียดนาม, กาตาร์ และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ต่อมาพวกเขาเอาชนะการยิงลูกโทษเหนือออสเตรเลีย ก่อนที่จะแพ้ต่อซาอุดีอาระเบียในรอบรองชนะเลิศ และแพ้เกาหลีใต้ในนัดชิงอันดับที่สาม ทำให้ญี่ปุ่นไม่สามารถป้องกันแชมป์ได้

ทศวรรษ 2010

 

ญี่ปุ่นพบปารากวัยในปี 2008

ญี่ปุ่นทีมแรกนอกเหนือจากเจ้าภาพอย่างแอฟริกาใต้ที่ได้ผ่านเข้าไปเล่นในรอบสุดท้ายของฟุตบอลโลก 2010 หลังจากที่บุกเอาชนะอุซเบกิสถานในรอบคัดเลือกโซนเอเชีย รอบที่สี่ ต่อมาในการแข่งขันรอบสุดท้าย ญี่ปุ่นอยู่ในกลุ่มอี ร่วมกับเนเธอร์แลนด์, เดนมาร์ก และแคเมอรูน พวกเขาถูกคาดหวังน้อยมากเนื่องด้วยผลงานที่ไม่ดีในเกมกระชับมิตร อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นประเดิมสนามฟุตบอลโลก 2010 ด้วยการเอาชนะแคเมอรูน 1–0 ก่อนที่จะแพ้เนเธอร์แลนด์ 0–1 และเอาชนะเดนมาร์กในนัดสุดท้าย 3–1 ผ่านเข้ารอบไปพบกับปารากวัย นี่เป็นครั้งแรกที่ญี่ปุ่นเข้าสู่รอบแพ้คัดออกในฟุตบอลโลกครั้งที่พวกเขาไม่ได้เป็นเจ้าภาพ ญี่ปุ่นตกรอบ 16 ทีมสุดท้ายด้วยการแพ้การยิงลูกโทษต่อปารากวัยหลังจากที่เสมอกันในเวลา 0–0 ญี่ปุ่นได้รับการชื่นชมจากผลงานในฟุตบอลโลกครั้งนั้น

หลังจบฟุตบอลโลก ทาเกชิ โอกาดะลาออกจากตำแหน่งผู้ฝึกสอน โดยมีอัลแบร์โต ซักเกโรนี อดีตผู้ฝึกสอนของยูเวนตุสและมิลาน เข้ารับตำแหน่งแทน ในช่วงแรก เขาสามารถคุมทีมเอาชนะกัวเตมาลา (2–1), ปารากวัย (1–0) และทีมใหญ่อย่างอาร์เจนตินา (1–0)

ในช่วงต้นปี 2011 ญี่ปุ่นเข้าร่วมแข่งขันเอเชียนคัพที่กาตาร์ โดยในวันที่ 29 มกราคม พวกเขาสามารถเอาชนะออสเตรเลีย 1–0 หลังต่อเวลาพิเศษในนัดชิงชนะเลิศ ทำให้ญี่ปุ่นคว้าแชมป์รายการนี้เป็นสมัยที่สี่และได้สิทธิ์ไปเล่นในฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013

ญี่ปุ่นเริ่มต้นเส้นทางสู่ฟุตบอลโลก 2014 ที่บราซิลด้วยการแข่งขันรอบคัดเลือกหลายนัด พวกเขามีช่วงเวลาที่ยากลำบากในนัดที่แพ้อุซเบกิสถานและจอร์แดน และเสมอกับออสเตรเลีย อย่างไรก็ตาม วันที่ 12 ตุลาคม ญี่ปุ่นสามารถเอาชนะฝรั่งเศสซึ่งเป็นทีมที่พวกเขาไม่เคยเอาชนะมาก่อนไปได้ 1–0 ญี่ปุ่นเป็นชาติแรก (นอกจากบราซิลที่เป็นเจ้าภาพ) ที่ผ่านเข้าไปเล่นในฟุตบอลโลก 2014 หลังจากที่เสมอกับออสเตรเลีย 1–1

ญี่ปุ่นประเดิมการแข่งขันฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013 ด้วยการแพ้บราซิล 3–0 และตกรอบหลังจากที่แพ้อิตาลี 3–4 แต่ก็ได้รับเสียงชื่นชมจากแฟนบอล พวกเขาแพ้เม็กซิโกในนัดสุดท้าย 1–2 และจบอันดับที่สี่ของกลุ่มเอ หนึ่งเดือนถัดมา ญี่ปุ่นเข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์เอเชียตะวันออก 2013 พวกเขาเริ่มต้นด้วยการเสมอกับจีน 3–3 ก่อนที่จะเอาออสเตรเลีย 3–2 และเกาหลีใต้ 2–1 คว้าแชมป์รายการนี้ได้สำเร็จ ญี่ปุ่นทำผลงานในเกมกระชับมิตรก่อนฟุตบอลโลกได้ดี พวกเขาเสมอกับเนเธอร์แลนด์ 2–2 และชนะเบลเยียม 2–3 และยังชนะรวดอีกสามนัดเหนือไซปรัส, คอสตาริกา และแซมเบีย

ในฟุตบอลโลก 2014 ญี่ปุ่นอยู่ในกลุ่มซี ร่วมกับโกตดิวัวร์, กรีซ และโคลอมเบีย พวหเขาประเดิมสนามด้วยการแพ้โกตดิวัวร์ 2–1 แม้ว่าพวกเขาจะเป็นฝ่ายขึ้นนำก่อนก็ตาม นัดถัดมา พวกเขาเสมอกับกรีซ 0–0 ทำให้ในนัดสุดท้าย ญี่ปุ่นต้องชนะโคลอมเบียและกรีซต้องชนะโกตดิวัวร์ ญี่ปุ่นจึงจะผ่านเข้ารอบ เมื่อมาถึงนัดสุดท้าย กรีซเอาชนะโกตดิวัวร์ แต่ญี่ปุ่นแพ้โคลอมเบีย 4–1 ทำให้ญี่ปุ่นต้องตกรอบ อัลแบร์โต ซักเกโรนีลาออกจากตำแหน่งผู้ฝึกสอนหลังจบทัวร์นาเมนต์ และในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2014 ฆาบิเอร์ อากีเร อดีตผู้ฝึกสอนอัสปัญญ็อลและทีมชาติเม็กซิโก เข้ามาคุมทีมชาติญี่ปุ่นและประเดิมการคุมทีมนัดแรกด้วยการแพ้อุรุกวัย 0–2

อากีเรปรับเปลี่ยนแผนการเล่นเป็น 4–3–3 โดยพักผู้เล่นตัวหลักเดิมและเรียกตัวผู้เล่นที่ดีที่สุดจากเจลีกอีกหลายคน ญี่ปุ่นเสมอกับเวเนซุเอลา 2–2 และชนะจาเมกา 1–0 ก่อนที่จะแพ้บราซิลไปถึง 4–0 ซึ่งในนัดนั้น เนย์มาร์ทำคนเดียวสี่ประตู ต่อมาญี่ปุ่นได้เข้าร่วมแข่งขันเพื่อป้องกันแชมป์ในเอเชียนคัพ 2015 พวกเขาประเดิมสนามด้วยการเอาชนะปาเลสไตน์ 4–0 โดยได้ประตูจากยาซูฮิโตะ เอ็นโด, ชินจิ โอกาซากิ (ได้รับรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำนัด), เคสุเกะ ฮอนดะ (ลูกโทษ) และมายะ โยชิดะ นัดถัดมา พวกเขาเอาชนะอิรัก 1–0 และจอร์แดน 2–0 ทำให้พวกเขาจบอันดับที่หนึ่งของกลุ่มดีด้วยการมี 9 คะแนน ยิงได้ 7 ประตูและไม่เสียประตูเลย ต่อมาในรอบก่อนรองชนะเลิศ ญี่ปุ่นแพ้การยิงลูกโทษต่อสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์หลังจากที่เสมอกัน 1–1 โดยฮอนดะและชินจิ คางาวะยิงลูกโทษพลาด การตกรอบของญี่ปุ่นในครั้งนี้เป็นผลงานที่แย่ที่สุดในรายการนี้ในรอบ 19 ปี

หลังเอเชียนคัพ อากีเรถูกไล่ออกเนื่องจากการทุจริตระหว่างดำรงตำแหน่ง เขาถูกแทนที่โดยวาฮิด ฮาลิลฮอดซิชในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2015 ต่อมาในฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก รอบที่ 3 ญี่ปุ่นประเดิมด้วยการแพ้สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ในบ้าน 1–2 ก่อนที่จะเก็บคะแนนได้จากการเจอกับอิรัก, ออสเตรเลีย และไทย โดยพวกเขาชนะ 5 และเสมอ 2 นัด วันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 2017 ญี่ปุ่นผ่านเข้าไปเล่นในฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่รัสเซียหลังจากที่เอาชนะออสเตรเลียในบ้าน 2–0 นับเป็นการผ่านเข้ารอบไปเล่นฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายเป็นครั้งที่ 6 ติดต่อกัน อย่างไรก็ตาม สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นตัดสินใจปลดฮาลิลฮอดซิชออกจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2018 ซึ่งเป็นเวลาเพียง 10 สัปดาห์ก่อนที่ฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายจะเริ่มแข่งขัน ด้วยเหตุผลที่ว่าเกิดความขัดแย้งระหว่างผู้ฝึกสอนกับผู้เล่นและผลงานเกมกระชับมิตรที่ย่ำแย่ สมาคมฯ จึงได้แต่งตั้งประธานเทคนิกและผู้ฝึกสอนชาวญี่ปุ่น อากิระ นิชิโนะ ผู้เคยคุมทีมชาติญี่ปุ่นรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปีลุยศึกโอลิมปิกฤดูร้อน 1996 เป็นผู้จัดการทีมคนใหม่แทน

ญี่ปุ่นสร้างประวัติศาสตร์ในฟุตบอลโลก 2018 ด้วยการเอาชนะโคลอมเบีย 2–1 นับเป็นครั้งแรกที่ทีมจากเอเอฟซีสามารถเอาชนะทีมจากคอนเมบอลได้ในการแข่งขันอย่างเป็นทางการ นอกจากนี้ ยังเป็นชัยชนะนัดแรกของญี่ปุ่นในฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่ชาติสมาชิกยูฟ่าเป็นเจ้าภาพ ต่อมาในนัดที่สอง ญี่ปุ่นเสมอกับเซเนกัล 2–2 โดยญี่ปุ่นได้ประตูจากทากาชิ อินูอิและเคซูเกะ ฮนดะ ญี่ปุ่นแพ้ในนัดสุดท้ายของกลุ่มเอชต่อโปแลนด์ 0–1 ทำให้ญี่ปุ่นกับเซเนกัลมีสี่คะแนนเท่ากัน แต่ญี่ปุ่นได้ผ่านเข้าสู่รอบแพ้คัดออกจากการที่พวกเขาได้รับใบเหลืองน้อยกว่า ญี่ปุ่นจึงกลายเป็นทีมแรกในฟุตบอลโลกที่ผ่านเข้ารอบด้วยกฎแฟร์เพลย์ อย่างไรก็ตาม มีข้อถกเถียงเกิดขึ้นในนัดที่ญี่ปุ่นพบโปแลนด์ แฟนบอลส่งเสียงโห่ใส่ผู้เล่นญี่ปุ่น ซึ่งเอาแต่จ่ายบอลไปมา ไม่ทำฟาล์ว และไม่พยายามขึ้นเกมเพื่อทำประตูในช่วงสิบนาทีสุดท้ายทั้งที่ผลตามหลังอยู่ ทั้งนี้เป็นเพราะพวกเขาทราบว่ามีความได้เปรียบเหนือกว่าเซเนกัลแล้ว นัดนี้ถูกนำไปเปรียบเทียบกับความอัปยศแห่งฆิฆอนในฟุตบอลโลก 1982 เนื่องด้วยการเล่นแบบเอื้อประโยชน์ที่คล้ายกัน ญี่ปุ่นเป็นเพียงทีมเดียวจากเอเอฟซีที่ผ่านเข้าสู่รอบแพ้คัดออกในฟุตบอลโลกครั้งนั้น โดยในรอบ 16 ทีมสุดท้ายที่พบกับเบลเยียม ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายขึ้นนำก่อน 2–0 อย่างเหนือความคาดหลาย พวกเขาได้ประตูจากเก็งกิ ฮารางูจิในนาทีที่ 48 และทากาชิ อินูอิในนาทีที่ 52 แต่กลับเสียถึง 3 ประตูในช่วงหลังจากนั้น ซึ่งประตูสุดท้ายที่เป็นประตูชัยของเบลเยียมได้จากการเล่นสวนกลับของทีมและการยิงประตูของนาแซร์ ชาดลีในนาทีที่ 94 นี่เป็นครั้งที่สามที่ญี่ปุ่นเข้ารอบ 16 ทีมสุดท้ายและตกรอบนี้ แต่ก็ยังเป็นผลงานที่ดีที่สุดในฟุตบอลโลกของพวกเขา ความพ่ายแพ้ของญี่ปุ่นต่อเบลเยียมนับเป็นครั้งแรกในรอบแพ้คัดออกของฟุตบอลโลกที่ทีมที่ขึ้นนำสองประตูก่อนกลับกลายเป็นฝ่ายแพ้ ครั้งล่าสุดที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นในรอบก่อนรองชนะเลิศในฟุตบอลโลก 1970 ที่อังกฤษพลิกแพ้เยอรมนีตะวันตก 2–3 ในช่วงต่อเวลาพิเศษ ผลงานของญี่ปุ่นในฟุตบอลโลกครั้งนี้ได้รับการชื่นชมจากแฟนบอล นักวิจารณ์และสื่อต่าง ๆ ในด้านการต่อสู้เพื่อจิตวิญญาณ โดยยกตัวอย่างนัดที่ชนะโคลอมเบีย, เสมอเซเนกัล และแพ้เบลเยียมอย่างสูสี

 

ผู้เล่นของญี่ปุ่นในนัดที่พบกับอิหร่านในเอเชียนคัพ 2019

ญี่ปุ่นเกือบประสบความสำเร็จในเอเชียนคัพ 2019 พวกเขาจบอันดับที่หนึ่งของกลุ่มเอฟหลังจากที่เอาชนะเติร์กเมนิสถาน 3–2, โอมาน 1–0 และอุซเบกิสถาน 2–1 อย่างไรก็ตาม ทีมถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเน้นเกมรับมากเกินไป สังเกตจากการที่พวกเขาชนะด้วยผลต่างเพียงประตูเดียวทั้งสามนัด เช่นเดียวกันกับในรอบแพ้คัดออก พวกเขาเอาชนะซาอุดีอาระเบียในรอบ 16 ทีมสุดท้ายและเอาชนะทีมม้ามืดอย่างเวียดนามในรอบก่อนรองชนะเลิศด้วยผล 1–0 ทั้งสองนัด ต่อมาในรอบรองชนะเลิศ พวกเขาเอาชนะอิหร่านไปได้ 3–0 อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นไม่สามารถคว้าแชมป์เอเชียนคัพสมัยที่ห้ามาครองได้หลังจากที่พ่ายแพ้ต่อกาตาร์ในนัดชิงชนะเลิศ 1–3 ทำให้พวกเขาจบด้วยอันดับรองชนะเลิศของทัวร์นาเมนต์

ญี่ปุ่นได้รับเชิญให้กับเข้าร่วมแข่งขันโกปาอาเมริกา 2019 ซึ่งนับเป็นครั้งที่สองที่ทีมได้เข้าร่วมแข่งขันรายการนี้และทีมได้ส่งผู้เล่นดาวรุ่งลงแข่งขันเป็นส่วนใหญ่ พวกเขาอยู่ในกลุ่มซีร่วมกับอุรุกวัย, ชิลี และเอกวาดอร์ ญี่ปุ่นประเดิมสนามด้วยการแพ้ชิลี 0–4 แต่ในนัดถัดมา สามารถยันเสมอกับทีมยักษ์ใหญ่อย่างอุรุกวัย 2–2 ทำให้ในนัดสุดท้าย ญี่ปุ่นต้องชนะเอกวาดอร์เพื่อเข้ารอบแพ้คัดออก อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นทำได้เพียงเสมอ 1–1 ทำให้ต้องตกรอบด้วยผลต่างประตูที่แย่กว่าปารากวัย หลังจบทัวร์นาเมนต์ ญี่ปุ่นแข่งเกมกระชับมิตรกับปารากวัยในบ้านและเอาชนะไปได้ 2–0

ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2019 ญี่ปุ่นเข้าร่วมแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์เอเชียตะวันออกที่เกาหลีใต้เป็นเจ้าภาพ ผู้ฝึกสอน โมริยาซุ เลือกใช้ผู้เล่นดาวรุ่งและมีประสบการณ์น้อย ทำให้ญี่ปุ่นเอาชนะจีนและฮ่องกง แต่แพ้คู่ปรับอย่างเกาหลีใต้ ทำให้พวกเขาจบอันดับที่สองของรายการ

ในฟุตบอลโลก 2022 รอบคัดเลือก ญี่ปุ่นอยู่กลุ่มเดียวกันกับพม่า, ทาจิกิสถาน, คีร์กีซสถาน และมองโกเลีย ญี่ปุ่นผ่านเข้าสู่รอบถัดไปได้อย่างง่ายดายหลังจากที่เอาชนะครบทุกทีมในกลุ่มโดยที่ไม่เสียประตูในเกมเยือนเลย

ทศวรรษ 2020

ญี่ปุ่นผ่านเข้าไปเล่นฟุตบอลโลก 2022 ในวันที่ 24 มีนาคม 2022 หลังเอาชนะออสเตรเลีย 2-0 ด้วยสองประตูของคาโอรุ มิโตมะ ก่อนที่นัดสุดท้ายจะเสมอเวียดนาม 1–1 และจบรอบคัดเลือกรอบที่ 3 ด้วยการเป็นอันดับสองของกลุ่ม ต่อมา ญี่ปุ่นได้เป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติเอเชียตะวันออก 2022 ในเดือนกรกฎาคมแทนประเทศจีน และพวกเขาชนะเลิศการแข่งขันด้วยผลงานชนะสองนัดและเสมออีกหนึ่งนัด คว้าแชมป์เป็นสมัยที่สอง

ญี่ปุ่นลงเล่นฟุตบอลโลกนัดแรกในวันที่ 24 พฤศจิกายนปีเดียวกัน และทำผลงานยอดเยี่ยมด้วยการชนะเยอรมนี 2–1 พวกเขาผ่านเข้ารอบในฐานะแชมป์กลุ่มด้วยคะแนนที่เหนือกว่าสเปนและเยอรมนี ก่อนจะหยุดเส้นทางที่รอบ 16 ทีมสุดท้ายโดยแพ้การดวลจุดโทษโครเอเชีย ภายหลังเสมอกันด้วยผลประตู 1–1

ผลงาน

ฟุตบอลโลก

ดูบทความหลักที่: ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่นในฟุตบอลโลก

ฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย									ฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก
ปี	ผล	อันดับ	ลงเล่น	ชนะ	เสมอ*	แพ้	ประตูได้	ประตูเสีย	ลงเล่น	ชนะ	เสมอ*	แพ้	ประตูได้	ประตูเสีย
1930	ไม่ได้เข้าร่วม								–	–	–	–	–	–
1934									–	–	–	–	–	–
1938	ถอนตัว								–	–	–	–	–	–
1950	ถูกห้ามเข้าร่วม								–	–	–	–	–	–
1954	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก								2	0	1	1	3	7
1958	ไม่ได้เข้าร่วม								–	–	–	–	–	–
1962	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก								2	0	0	2	1	4
1966	ไม่ได้เข้าร่วม								–	–	–	–	–	–
1970	ไม่ผ่านรอบคัดเลือก								4	0	2	2	4	8
1974									4	1	0	3	5	4
1978									4	0	1	3	0	5
1982									4	2	0	2	4	2
1986									8	5	1	2	15	5
1990									6	2	3	1	7	3
1994									13	9	3	1	35	6
1998	รอบแบ่งกลุ่ม	31st	3	0	0	3	1	4	15	9	5	1	51	12
2002	รอบ 16 ทีม	9th	4	2	1	1	5	3	–	–	–	–	–	–
2006	รอบแบ่งกลุ่ม	28th	3	0	1	2	2	7	12	11	0	1	25	5
2010	รอบ 16 ทีม	9th	4	2	1	1	4	2	14	8	4	2	23	9
2014	รอบแบ่งกลุ่ม	29th	3	0	1	2	2	6	14	8	3	3	30	8
2018	รอบ 16 ทีม	15th	4	1	1	2	6	7	18	13	3	2	44	7
2022	ผ่านเข้ารอบ
Total	รอบ 16 ทีม	7/22	21	5	5	11	20	29	120	68	26	26	247	85

เอเชียนคัพ

ดูบทความหลักที่: ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่นในเอเชียนคัพ

เอเชียนคัพรอบสุดท้าย เอเชียนคัพรอบคัดเลือก ปี ผลการแข่งขัน อันดับ ลงเล่น ชนะ เสมอ* แพ้ ประตูได้ ประตูเสีย ลงเล่น ชนะ เสมอ* แพ้ ประตูได้ ประตูเสีย   1956 ไม่ได้เข้าร่วม – – – – – –   1960 – – – – – –   1964 – – – – – –   1968 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก 4 3 1 0 8 4   1972 ไม่ได้เข้าร่วม – – – – – –   1976 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก 5 2 1 2 4 4   1980 ไม่ได้เข้าร่วม – – – – – –   1984 – – – – – –   1988 รอบแบ่งกลุ่ม 10th 4 0 1 3 0 6 4 2 1 1 6 3   1992 ชนะเลิศ 1st 5 3 2 0 6 3 – – – – – –   1996 รอบก่อนรองชนะเลิศ 5th 4 3 0 1 7 3 – – – – – –   2000 ชนะเลิศ 1st 6 5 1 0 21 6 3 3 0 0 15 0   2004 ชนะเลิศ 1st 6 4 2 0 13 6 – – – – – –      2007 อันดับ 4 4th 6 2 3 1 11 7 6 5 0 1 15 2   2011 ชนะเลิศ 1st 6 4 2 0 14 6 6 5 0 1 17 4   2015 รอบก่อนรองชนะเลิศ 5th 4 3 1 0 8 1 – – – – – –   2019 (ยังไม่แข่งขัน) 8 7 1 0 27 0 รวม ดีที่สุด : ชนะเลิศ 9/17 41 24 12 5 80 38 36 27 4 5 92 17 ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ ปี ผลการแข่งขัน อันดับ ลงเล่น ชนะ เสมอ* แพ้ ประตูได้ ประตูเสีย Squad   1992 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก   1995 รอบแบ่งกลุ่ม 6th 2 0 0 2 1 8 Squad   1997 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก   1999     2001 รองชนะเลิศ 2nd 5 3 1 1 6 1 Squad   2003 รอบแบ่งกลุ่ม 6th 3 1 0 2 4 3 Squad   2005 รอบแบ่งกลุ่ม 5th 3 1 1 1 4 4 Squad   2009 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก   2013 รอบแบ่งกลุ่ม 7th 3 0 0 3 4 9 Squad   2017 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก รวม ดีที่สุด : รองชนะเลิศ 5/10 16 5 2 9 19 25 - กีฬาโอลิมปิก (ใช้ทีมเยาวชนอายุไม่เกิน 23 ปี ตั้งแต่ พ.ศ. 2535) สถิติในกีฬาโอลิมปิก กีฬาโอลิมปิกรอบคัดเลือก ปี ผลการแข่งขัน อันดับ ลงเล่น ชนะ เสมอ แพ้ GF GA ลงเล่น ชนะ เสมอ แพ้ GF GA   1908 ไม่ได้เข้าร่วม 0 0 0 0 0 0   1912 0 0 0 0 0 0   1920 0 0 0 0 0 0   1924 0 0 0 0 0 0   1928 0 0 0 0 0 0   1936 รอบก่อนรองชนะเลิศ 8th 2 1 0 1 3 10 0 0 0 0 0 0   1948 ไม่ได้เข้าร่วม 0 0 0 0 0 0   1952 0 0 0 0 0 0   1956 รอบแบ่งกลุ่ม 10th 1 0 0 1 0 2 0 0 0 0 0 0   1960 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก 0 0 0 0 0 0   1964 รอบก่อนรองชนะเลิศ 8th 3 1 0 2 5 9   1968 อันดับ 3 3rd 6 3 2 1 9 8 0 0 0 0 0 0   1972 ไม่ได้เข้าร่วม 0 0 0 0 0 0   1976 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก 0 0 0 0 0 0   1980 ไม่ได้เข้าร่วม 0 0 0 0 0 0   1984 ไม่ผ่านรอบคัดเลือก 0 0 0 0 0 0   1988 0 0 0 0 0 0   1992 – ปัจจุบัน ใช้ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่นรุ่นอายุไม่เกิน 23 ปี 0 0 0 0 0 0 รวม 1 Bronze Medal 4/17 12 5 2 5 17 29 0 0 0 0 0 0 ประวัติในการแข่งขันฟุตบอลโอลิมปิก ปี รอบ คะแนน ผลการแข่งขัน 1936 Round1 ญี่ปุ่น   3 – 2   สวีเดน ชนะ Quarterfinals ญี่ปุ่น   0 – 8   อิตาลี Loss 1956 Round 1 ญี่ปุ่น   0 – 2   ออสเตรเลีย Loss 1964 Round 1 ญี่ปุ่น   3 – 2   อาร์เจนตินา ชนะ Round 1 ญี่ปุ่น   2 – 3   กานา Loss Quarterfinals ญี่ปุ่น   0 – 4   เชโกสโลวาเกีย Loss 1968 Round 1 ญี่ปุ่น   3 – 1   ไนจีเรีย ชนะ Round 1 ญี่ปุ่น   1 – 1   บราซิล Draw Round 1 ญี่ปุ่น   0 – 0   สเปน Draw Quarterfinals ญี่ปุ่น   3 – 1   ฝรั่งเศส ชนะ Semifinals ญี่ปุ่น   0 – 5   ฮังการี Loss Bronze match ญี่ปุ่น   2 – 0   เม็กซิโก ชนะ อีสต์เอเชียนคัพ 2003 - อันดับสอง 2005 - อันดับสอง หัวหน้าผู้ฝึกสอนคนสำคัญ   ทาเคชิ โอกาดะ   ฟิลิปป์ ทรุสซิเยร์   ซิโก   อัลแบร์โต ซัคเคโรนี   อิวิกา โอซิม   อากิระ นิชิโนะ ผู้เล่น ผู้เล่นชุดปัจจุบัน รายชื่อผู้เล่น 26 คนที่ถูกเรียกตัวในการแข่งขัน ฟุตบอลโลก 2022 เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565 ข้อมูลการลงเล่นและการทำประตูนับถึงวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2565 หลังจากการพบกับ   เอกวาดอร์ 0#0 ตำแหน่ง ผู้เล่น วันเกิด (อายุ) ลงเล่น ประตู สโมสร 1 1GK เอจิ คาวาชิมะ (1983-03-20) 20 มีนาคม ค.ศ. 1983 (39 ปี) 95 0   สตราส์บูร์ก 12 1GK ชูอิจิ กนดะ (1989-03-03) 3 มีนาคม ค.ศ. 1989 (33 ปี) 33 0   ชิมิซุ เอส-พัลส์ 23 1GK แดเนียล ชมิท (1992-02-03) 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1992 (30 ปี) 11 0   ซินต์-เตรยเดิน 5 2DF ยูโตะ นากาโตโมะ (1986-09-12) 12 กันยายน ค.ศ. 1986 (36 ปี) 137 4   เอฟซี โตเกียว 22 2DF มายะ โยชิดะ (กัปตัน) (1988-08-24) 24 สิงหาคม ค.ศ. 1988 (34 ปี) 121 12   ชัลเคอ 04 19 2DF ฮิโรกิ ซากาอิ (1990-04-12) 12 เมษายน ค.ศ. 1990 (32 ปี) 71 1   อูราวะ เรดไดมอนส์ 16 2DF ทาเกฮิโระ โทมิยาซุ (1998-11-05) 5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1998 (24 ปี) 29 1   อาร์เซนอล 2 2DF มิกิ ยามาเนะ (1993-12-22) 22 ธันวาคม ค.ศ. 1993 (29 ปี) 14 2   คาวาซากิ ฟรอนตาเล 3 2DF โชโกะ ทานิกูจิ (1991-07-15) 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1991 (31 ปี) 13 0   คาวาซากิ ฟรอนตาเล 4 2DF โค อิตาคุระ (1997-01-27) 27 มกราคม ค.ศ. 1997 (25 ปี) 12 1   โบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค 26 2DF ฮิโรกิ อิโต (1999-05-12) 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1999 (23 ปี) 5 0   เฟาเอ็ฟเบ ชตุทการ์ท 7 3MF กากุ ชิบาซากิ (1992-05-28) 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1992 (30 ปี) 59 3   เลกาเนส 6 3MF วาตารุ เอ็นโดะ (1993-02-09) 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1993 (29 ปี) 43 2   เฟาเอ็ฟเบ ชตุทการ์ท 10 3MF ทากูมิ มินามิโนะ (1995-01-16) 16 มกราคม ค.ศ. 1995 (28 ปี) 43 17   มอนาโก 14 3MF จุงยะ อิโต (1993-03-09) 9 มีนาคม ค.ศ. 1993 (29 ปี) 38 9   แร็งส์ 8 3MF ริตสึ โดอัง (1998-06-16) 16 มิถุนายน ค.ศ. 1998 (24 ปี) 28 3   เอ็สเซ ไฟรบวร์ค 15 3MF ไดจิ คามาดะ (1996-08-05) 5 สิงหาคม ค.ศ. 1996 (26 ปี) 21 6   ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท 11 3MF ทาเคฟุสะ คุโบะ (2001-06-04) 4 มิถุนายน ค.ศ. 2001 (21 ปี) 19 1   เรอัลโซซิเอดัด 13 3MF ฮิเดมาซะ โมริตะ (1995-05-10) 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1995 (27 ปี) 17 2   สปอร์ติงลิสบอน 17 3MF อาโอะ ทานากะ (1998-09-10) 10 กันยายน ค.ศ. 1998 (24 ปี) 14 2   ฟอร์ทูนาดึสเซิลดอร์ฟ 9 3MF คาโอรุ มิโตมะ (1997-05-20) 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1997 (25 ปี) 9 5   ไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียน 24 3MF ยูกิ โซมะ (1997-02-25) 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997 (25 ปี) 7 3   นาโงยะ แกรมปัส 18 4FW ทากูมะ อาซาโนะ (1994-11-10) 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1994 (28 ปี) 36 7   เฟาเอ็ฟเอ็ล โบคุม 21 4FW อายาเซะ อูเอดะ (1998-08-28) 28 สิงหาคม ค.ศ. 1998 (24 ปี) 10 0   เซอร์เคิ่ล บรูช 25 4FW ไดเซน มาเอดะ (1997-10-20) 20 ตุลาคม ค.ศ. 1997 (25 ปี) 8 1   เซลติก 20 4FW ชูโตะ มาชิโนะ (1999-09-30) 30 กันยายน ค.ศ. 1999 (23 ปี) 4 3   โชนัน เบลมาเร นักฟุตบอลในนามทีมชาติที่ทำประตูสูงสุด คุนิชิเงะ คะนะโมะโตะ - 80 คะซึโยะชิ มิอุระ - 55 ชินจิ โอะกะซะกิ - 50 ฮิโระมิ ฮะระ - 38 ทะคุยะ ทะคะงิ - 27 คาสุชิ คิมูระ - 26 ชุนซุเกะ นะกะมุระ - 24 เคสุเกะ ฮอนดะ ,นาโอะฮิโระ ทากะฮะระ - 23 มะซะชิ นะกะยะมะ - 21 อดีตผู้เล่นคนสำคัญ ฟุตบอลโลก 1998 Nobuyuki Kojima, Akira Narahashi, Naoki Soma, Masami Ihara, Norio Omura, Motohiro Yamaguchi, Teruyoshi Ito, ฮิเดะโตะชิ นะกะตะ, มาซาชิ นากายาม่า, Hiroshi Nanami, Shinji Ono, Wagner Lopes, Toshihiro Hattori, Masayuki Okano, ฮิโระอะกิ โมะริชิมะ, Toshihide Saito, Yutaka Akita, Shoji Jo, Eisuke Nakanishi, Yoshikatsu Kawaguchi, Seigo Narazaki, Takashi Hirano ฟุตบอลโลก 2002 Yoshikatsu Kawaguchi, Yutaka Akita, Naoki Matsuda, Ryuzo Morioka, จุนอิจิ อินะโมะโตะ, Toshihiro Hattori, ฮิเดะโตะชิ นะกะตะ, ฮิโระอะกิ โมะริชิมะ, Akinori Nishizawa, มาซาชิ นากายาม่า, ทะกะยุกิ ซุซุกิ, Seigo Narazaki, Atsushi Yanagisawa, Alessandro Santos, Takashi Fukunishi, Koji Nakata, Tsuneyasu Miyamoto, Shinji Ono, Mitsuo Ogasawara, Tomokazu Myojin, Kazuyuki Toda, Daisuke Ichikawa, Hitoshi Sogahata ฟุตบอลโลก 2006 Seigo Narazaki, Teruyuki Moniwa, Yuichi Komano, ยะซุฮิโตะ เอ็นโด, Tsuneyasu Miyamoto, Koji Nakata, ฮิเดะโตะชิ นะกะตะ, Mitsuo Ogasawara, Naohiro Takahara, ชุนซุเกะ นะกะมุระ, Seiichiro Maki, Yoichi Doi, Atsushi Yanagisawa, Alessandro Santos, Takashi Fukunishi, มะซะชิ โอกุโระ, จุนอิจิ อินะโมะโตะ, Shinji Ono, Keisuke Tsuboi, เคจิ ทามาดะ, Akira Kaji, Yuji Nakazawa, Yoshikatsu Kawaguchi ฟุตบอลโลก 2010 Seigo Narazaki, Yuki Abe, Yuichi Komano, Marcus Tulio Tanaka, ยูโตะ นะกะโตะโมะ, อะสึโตะ อุชิดะ, ยะซุฮิโตะ เอ็นโด, Daisuke Matsui, ชินจิ โอะกะซะกิ, ชุนซุเกะ นะกะมุระ, เคจิ ทามาดะ, Kisho Yano, Daiki Iwamasa, Kengo Nakamura, Yasuyuki Konno, Yoshito Okubo, มะโกะโตะ ฮะเซะเบะ, เคซุเกะ ฮนดะ, Takayuki Morimoto, จุนอิจิ อินะโมะโตะ, เอะอิจิ คะวะชิมะ, Yuji Nakazawa, Yoshikatsu Kawaguchi ฟุตบอลโลก 2014 เออิจิ คาวาชิม่า, อะสึโตะ อุชิดะ, โกะโตะคุ ซะคะอิ, เคซุเกะ ฮนดะ, ยูโตะ นะกะโตะโมะ, มะซะโตะ โมะริชิเกะ, ยะซุฮิโตะ เอ็นโด, Hiroshi Kiyotake, ชินจิ โอะกะซะกิ, ชินจิ คะงะวะ, Yoichiro Kakitani, Shusaku Nishikawa, Yoshito Okubo, Toshihiro Aoyama, Yasuyuki Konno, โฮตารุ ยามากูจิ, มะโกะโตะ ฮะเซะเบะ, ยูยะ โอซาโกะ, Masahiko Inoha, Manabu Saito, ฮิโรกิ ซาคาอิ, มะยะ โยะชิดะ, Shuichi Gonda ฟุตบอลโลก 2018 เออิจิ คาวาชิม่า, นาโอมิจิ อุเอดะ, เกน โชจิ, เคซูเกะ ฮนดะ, ยูโตะ นากาโตโมะ, วาตารุ เอ็นโดะ, กาคุ ชิบาซากิ, เก็งกิ ฮารากูชิ, ชินจิ โอกาซากิ, ชินจิ คางาวะ, ทากาชิ อูซามิ, มาซาอากิ ฮิงาชิงุจิ, โยชิโนริ มูโตะ, ทาคาชิ อินุอิ, ยูยะ โอซาโกะ, โฮตารุ ยามากูจิ, มาโกโตะ ฮาเซเบะ, เรียวตะ โอชิมะ, ฮิโรกิ ซาคาอิ, โทโมอากิ มาคิโนะ, โกโตคุ ซาคาอิ, มายะ โยชิดะ, โคซุเกะ นาคามูระ อดีตผู้เล่นที่มีชื่อเสียง คาซูโยชิ มิอุระ ฮิเดะโตะชิ นะกะตะ นาโอฮิโร ทาคาฮาระ ดูเพิ่ม ฟุตบอลหญิงทีมชาติญี่ปุ่น ฟุตซอลทีมชาติญี่ปุ่น ฟุตบอลในประเทศญี่ปุ่น อ้างอิง "SAMURAI BLUE". JFA｜公益財団法人日本サッカー協会 (ภาษาญี่ปุ่น).{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) "SAMURAI BLUE". JFA｜Japan Football Association (ภาษาอังกฤษ).{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) [The nickname of the Japanese national team is "SAMURAI BLUE"]. Japan Football Association (ภาษาญี่ปุ่น). 19 October 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 May 2010. สืบค้นเมื่อ 15 September 2021. Alt URL "Kunishige Kamamoto - Goals in International Matches". RSSSF. "The FIFA/Coca-Cola World Ranking". FIFA. 22 ธันวาคม 2022. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2022. "Japan International Matches". Motoaki Inukai 「日本代表公式記録集2008」 Japan Football Association p.206 Williams, Aidan (January 4, 2019). . These Football Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-04. สืบค้นเมื่อ 20 April 2021. Anello, Gabriele (August 19, 2018). . Football Chronicle. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 5, 2020. สืบค้นเมื่อ 20 April 2021. Japan Invited To Copa America 2011 Along With Mexico 2009-06-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Goal.com 2 June 2009 1917年の日本サッカー ｜ 日本サッカーアーカイブ. 日本サッカーアーカイブ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 19 June 2018. Horne, John, ed. (2002). Japan, Korea and the 2002 World Cup. Psychology Press. pp. 121–122. ISBN 0415275636. {{cite book}}: |first= มีชื่อเรียกทั่วไป (help) "Japan Football Museum| Japan Football Association". www.jfa.jp (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 19 June 2018. "World Cup 1938 Qualifying". www.rsssf.com. สืบค้นเมื่อ 19 June 2018. "World Football Elo Ratings". www.eloratings.net (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 19 June 2018. "Origins and History｜JFA｜Japan Football Association". www.jfa.jp (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 19 June 2018. Matsushima, Ken. . Rising Sun News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 May 2006. สืบค้นเมื่อ 2 November 2016. Hongo, Jun (9 February 2010). . Japan Times. p. 3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-06-05. สืบค้นเมื่อ 29 June 2018.{{cite news}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) Staff and agencies (29 January 2011). "Australia 0 Japan 1 (aet): match report". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 2 February 2011. "Japan coach gamble to pay off?". Pete Hall. Sky Sports. 19 June 2018. สืบค้นเมื่อ 1 July 2018. "Japan make history with World Cup win against 10-man Colombia". Agence France Presse. 19 June 2018. สืบค้นเมื่อ 25 June 2018. Gendler, Daniel (24 June 2018). "Japan and Senegal Control World Cup Fates After Draw". New York Times. สืบค้นเมื่อ 25 June 2018. Mather, Victor (27 June 2018). "Japan Advances in World Cup 2018 Despite Losing to Poland". New York Times. สืบค้นเมื่อ 28 June 2018. Tweedale, Alistair; Ducker, James (28 June 2018). "Lucky Japan qualify for knockout stages through Fifa's fair play rules despite losing 1-0 to Poland". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 28 June 2018. "World Cup's most shameful moment". NewsComAu. สืบค้นเมื่อ 6 July 2018. "World Cup 2018: Japan go through but final group game ends in 'mind-boggling farce'". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 28 June 2018. สืบค้นเมื่อ 6 July 2018. Glendenning, Barry (28 June 2018). "Japan 0-1 Poland: World Cup 2018 – as it happened". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 6 July 2018. "'Anti-football': World Cup fair play farce embarrasses Japanese fans". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 6 July 2018. FIFA.com. . www.fifa.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-03. สืบค้นเมื่อ 6 July 2018. "World Cup 2018: Belgium stun Japan to reach quarters". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2 July 2018. สืบค้นเมื่อ 2 July 2018. "A two-goal comeback after 48 years, and a new high for AFC". Debayan Sen. ESPN. 2 July 2018. สืบค้นเมื่อ 3 July 2018. Dominic Fifield (14 July 2018). "England finish fourth at World Cup after Eden Hazard seals Belgium win". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 14 July 2018. https://dailyfootballshow.com/talking-points-belgium-3-japan-2-blue-samurai-heartbreak-after-a-miracle-comeback/ "Football: Japan come back to beat Turkmenistan 3-2 in Asian Cup opener". "Oman 0 Japan 1: Controversial Haraguchi penalty seals progress". "MLS Soccer News, Scores, & Standings". "MLS Soccer News, Scores, & Standings". https://baokhanhhoa.vn/english/sports/201901/afc-asian-cup-quarter-finals-vietnam-0-1-japan-8103948/ https://www.bbc.co.uk/sport/football/47092164 "Alexis Sánchez scores first goal since January as Chile beat Japan". Guardian. 18 June 2019. สืบค้นเมื่อ 18 June 2019. "Uruguay draws with Japan 2-2 in Copa America". 21 June 2019. "Fox Sports". "EAFF NEWS/RELEASE/COLUMN". EAFF : EAST ASIAN FOOTBALL FEDERATION (ภาษาญี่ปุ่น). "FIFAワールドカップカタール2022™ SAMURAI BLUE（日本代表）メンバー". jfa.jp (ภาษาญี่ปุ่น). JFA. 1 November 2022. สืบค้นเมื่อ 1 November 2022. "Hajime Moriyasu announces Japan squad for World Cup". japantimes.co.jp (ภาษาอังกฤษ). Japan Times. 1 November 2022. สืบค้นเมื่อ 1 November 2022. David Rose (2022-11-01). "Japan FIFA World Cup 2022 Squad (Updated Final List)" (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-11-01. แหล่งข้อมูลอื่น คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่น เว็บไซต์ทางการ at JFA.jp (ในภาษาอังกฤษ) at FIFA.com ทีมชาติญี่ปุ่นในฟุตบอลโลก ที่ TheFIFAWorldCups.com Japan national football team fixtures and results (2022) at JFA.jp ก่อนหน้า ฟุตบอลทีมชาติญี่ปุ่น ถัดไป 1988: ซาอุดีอาระเบีย     แชมป์เอเชียนคัพ (1992 (สมัยแรก))   1996: ซาอุดีอาระเบีย   1996: ซาอุดีอาระเบีย     แชมป์เอเชียนคัพ (2000 (สมัยที่ 2) 2004 (สมัยที่ 3))   2007: อิรัก   2007: อิรัก     แชมป์เอเชียนคัพ (2011 (สมัยที่ 4))   2015: ออสเตรเลีย

อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>