สภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติ

ในลิเบีย สภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติ (อังกฤษ: National Transitional Council; อาหรับ: المجلس الوطني الانتقالي‎) เป็นองค์กรที่ก่อตั้งขึ้นโดยกลุ่มผู้ก่อการกำเริบใน พ.ศ. 2554 ต่อต้านมูอัมมาร์ กัดดาฟี ประธานาธิบดีแห่งประเทศลิเบีย ตามประกาศการจัดตั้งอันมีขึ้นในเมืองเบงกาซีเมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2554 ด้วยวัตถุประสงค์จะให้ปฏิบัติหน้าที่เป็น "โฉมหน้าทางการเมืองของคณะปฏิวัติ" เมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2554 สภาได้ออกแถลงการณ์ซึ่งประกาศว่าตนเองเป็น "ผู้แทนเพียงหนึ่งเดียวของลิเบีย" สภาได้เรียกรัฐลิเบียว่า "สาธารณรัฐลิเบีย" (อาหรับ: الجمهورية الليبية‎)

สภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติ

ธงชาติ
แผนที่แสดงสถานการณ์ปัจจุบันในลิเบีย
ก่อตั้ง	27 กุมภาพันธ์ 2554
ประเภท	องค์กรการเมือง, องค์การบริหารรัฐกิจ
วัตถุประสงค์	เพื่อใช้เป็นโฉมหน้าทางการเมืองของการก่อการกำเริบในลิเบีย พ.ศ. 2554
สํานักงานใหญ่	เบงกาซี (เฉพาะกาล)
ภูมิภาคที่รับผิดชอบ	ลิเบีย
สมาชิก	ผู้แทนห้าคนจากแต่ละนครหรือเมืองที่อยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายต่อต้านรัฐบาล
ภาษาทางการ	อาหรับ

การจัดตั้ง

การก่อการกำเริบในลิเบีย

หลังจากที่ได้มีการเดินขบวนประท้วงในตูนิเซียและอียิปต์ซึ่งส่งผลให้ผู้นำทั้งสองประเทศลงจากอำนาจนั้น ทางลิเบียก็ได้มีการก่อการกำเริบซึ่งเริ่มขึ้นตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 เมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ ความไม่สงบได้แพร่ไปจนถึงตริโปลี จนกระทั่งปลายเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 พื้นที่ส่วนใหญ่ของลิเบียตกอยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายต่อต้านกัดดาฟี ลิเบียตะวันออก ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่โดยรอบเบงกาซี เมืองใหญ่อันดับสองและเมืองท่าที่สำคัญของประเทศ อยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายต่อต้านอย่างมั่นคง และฝ่ายต่อต้านเริ่มต้นจัดระเบียบตนให้มีรัฐบาลปกครอง

การจัดตั้งสภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติ

สภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติได้รับการจัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 เพื่อเป็น "โฉมหน้าทางการเมืองของการปฏิวัติ" โฆษกของสภาประกาศอย่างชัดเจนในการแถลงข่าวว่า สภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาตินี้ไม่ใช่รัฐบาลเฉพาะกาลและเสริมว่าสภาที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นใหม่นี้จะไม่ติดต่อกับรัฐบาลต่างชาติและไม่ต้องการให้ต่างชาติยื่นมือเข้ามาแทรกแซง

นักข่าวอัลญะซีเราะฮ์อิงกลิช ในเบงกาซี ได้รายงานว่า จะยังไม่มีการจัดตั้งรัฐบาลเฉพาะกาลเต็มรูปแบบจนกระทั่งตริโปลีจะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายต่อต้านรัฐบาล ซึ่งขัดแย้งกับการกล่าวอ้างของอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม มุสตาฟา โมฮัมเหม็ด อบัด อัล-จาลิล ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการจัดตั้งรัฐบาลเฉพาะกาล ข้อคิดเห็นดังกล่าวได้รับการทำให้ชัดเจนโดยสภาระบุว่าเป็น "ความเห็นส่วนบุคคล" โฆษกของสภาอีกคนหนึ่งกล่าวว่าอัลจาลิลไม่ได้รับมติยอมรับจากกลุ่มกบฏและเมืองทั้งหมดก่อนที่จะแถลงการณ์เกี่ยวกับรัฐบาลเฉพาะกาล ซึ่งได้ก่อให้เกิด "ความรู้สึกขมขื่น" ด้านโฆษกสภายังได้ประกาศอย่างชัดเจนอีกว่า หากรัฐบาลเฉพาะกาลมีการจัดตั้งขึ้นจริง อัล-จาลิลจะมิใช่ผู้นำรัฐบาลและคำแถลงของเขาได้ทำให้ผู้นำฝ่ายค้านบางคน "ประหลาดใจและงุนงง" อัล-จาลิลถูกมองโดยผู้นำฝ่ายต่อต้านรัฐบาลบางคนว่ามีความสัมพันธ์กับระบอบกัดดาฟีมากเกินไป

สมาชิกภาพ

อัลญะซีเราะฮ์อิงกลิช ได้รายงานต่อไปว่า แต่ละนครหรือเมืองที่อยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายต่อต้านรัฐบาลจะได้รับห้าที่นั่งในสภาที่จัดตั้งขึ้นใหม่นี้และจะมีการติดต่อไปยังนครใหม่ที่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายต่อต้านรัฐบาลเพื่อให้นครเหล่านั้นเข้าร่วมกับสภา อัตลักษณ์ของสมาชิกสภาไม่ได้รับการเปิดเผยในการแถลงจัดตั้งสภา สิ่งที่ทราบกันมีเพียงว่าทนายความสิทธิมนุษยชน Hafiz Ghoga เป็นโฆษกของสภาใหม่นี้ นักหนังสือพิมพ์อัลญะซีเราะฮ์อิงกลิชในเบงกาซี กล่าวว่า มุสตาฟา โมฮัมเหม็ด อบัด อัล-จาลิลได้แสดงบทบาทผู้นำในสภาที่จัดตั้งขึ้นใหม่นี้

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

เมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2554 ฝรั่งเศสเป็นประเทศแรกที่รับรองสภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติเป็นผู้แทนเพียงหนึ่งเดียวของลิเบียโดยสำนักประธานาธิบดี นีกอลา ซาร์กอซี หนึ่งวันหลังจากที่สมาชิกรัฐสภาทวีปยุโรปแสดงความต้องการให้สหภาพยุโรปรับรองกลุ่มกบฏ สื่อยังรายงานอีกว่าฝรั่งเศสมีแผนจะส่งเอกอัครราชทูตไปยังเบงกาซี ส่วนทางด้านโปรตุเกส มีรายงานว่า โปรตุเกสได้รับรองสภาถ่ายโอนอำนาจแห่งชาติหลังจากที่ฝรั่งเศสให้การรับรองไปก่อนหน้านี้ โดยมีการแลกเปลี่ยนการรับรองทางการทูตระหว่างกัน ขณะที่ยังไม่มีแถลงการณ์อย่างเป็นทางการจากรัฐบาล

อ้างอิง

1. http://english.aljazeera.net/news/africa/2011/02/2011227175955221853.html#
2. "Ferocious battles in Libya as national council meets for first time". 6 March 2011. สืบค้นเมื่อ 6 March 2011.
3. The Interim Transitional National Council Decree 3, published 5 March 2011
4. "The Libyan Republic - The Interim Transitional National Council". Ntclibya.org. 2011-03-05. สืบค้นเมื่อ 2011-03-10.
5. "Live Blog - Libya | Al Jazeera Blogs". Blogs.aljazeera.net. 2011-02-17. สืบค้นเมื่อ 2011-02-23.
6. "News | Libya February 17th". Libyafeb17.com. สืบค้นเมื่อ 2011-02-23.
7. "Map of How the Protests Unfolded in Libya". New York Times. 25 February 2011. สืบค้นเมื่อ 26 February 2011]. Check date values in: |accessdate= (help)
8. http://www.forexyard.com/en/news/Anti-Gaddafi-figures-say-form-national-council-2011-02-27T145134Z
9. http://www.seattlepi.com/national/1105ap_af_libya_alternate_leaders.html
10. "BBC News - Libya: France recognises rebels as government". Bbc.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2011-03-10.
11. "La France reconnaît le CNL comme représentant de la Libye". L'Express. 10 March 2011.
12. "US OPENING NEWS INCLUDING: Moody's downgraded Spanish sovereign rating to Aa2 from Aa1, with a negative outlook". Proactive Investors UK. 10 March 2011. สืบค้นเมื่อ 11 March 2011.
13. "France appoints envoy to rebel Libyan city". The Sydney Morning Herald. 11 March 2011. สืบค้นเมื่อ 11 March 2011.