เจ้าฟ้า เป็นพระยศเจ้านายในกลุ่มชาติพันธุ์ไท โดยในแคว้นหรือนครต่าง ๆ ของชาวไทใหญ่ (บริเวณภาคตะวันออกของประเทศพม่า ปัจจุบัน) และชาวไทถิ่นอื่นในประเทศข้างเคียงเช่นในมณฑลยูนนาน ของจีน ใช้หมายถึงเจ้าผู้ครองแคว้น ส่วนในประเทศไทย ได้ใช้เป็นสร้อยพระนามพระมหากษัตริย์ไทยมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ต่อมาใช้เป็นสกุลยศ อย่างหนึ่งของเชื้อพระวงศ์
เจ้าฟ้าจากรัฐชานและกะเหรี่ยงแดง ณ จัตุรัสเดลี พ.ศ. 2446
ไทใหญ่ ตามพงศาวดารท้องถิ่น บางราชวงศ์ที่มีเจ้าฟ้ามีอายุย้อนไปถึงศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล แต่นักประวัติศาสตร์ทั่วไปมีความเห็นตรงกันว่าส่วนแรก ๆ ของพงศาวดารเหล่านี้เป็นเพียงตำนาน
ในช่วงที่พม่าเป็นอาณานิคมของสหราชอาณาจักร มีเจ้าฟ้าชาวไทใหญ่ 14 ถึง 16 พระองค์ในขณะนั้น แต่ละพระองค์ทรงมีอำนาจปกครองแว่นแคว้นของตนเองอย่างสูง จนถึงปี พ.ศ. 2465 มีการก่อตั้งสหพันธรัฐชาน อำนาจของเจ้าฟ้าจึงถูกลดลง อย่างไรก็ตาม เจ้าฟ้าทั้งหมดยังทรงรักษาฐานะในนามไว้ได้เช่นเดียวกับราชสำนักและยังทรงมีบทบาทในการปกครองส่วนท้องถิ่น จนกระทั่งร่วมกันสละบรรดาศักดิ์เพื่อเข้าร่วมสหภาพพม่า ในปี พ.ศ. 2502
สยาม ในสยามเริ่มมีพระยศเจ้าฟ้าใช้ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2106 เมื่อสมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช ผู้ครองเมืองพิษณุโลกยอมอ่อนน้อมต่อพระเจ้าบุเรงนอง แห่งกรุงหงสาวดี จึงทรงตั้งสมเด็จพระมหาธรรมราชาเป็นเจ้าฟ้าสองแคว ทำนองเดียวกับเจ้าฟ้าไทใหญ่ที่เป็นประเทศราชของหงสาวดีในขณะนั้น เมื่อถึงรัชสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหาราช สมเด็จพระเอกาทศรถ ทรงออกพระนามสมเด็จพระเชษฐาธิราชว่าสมเด็จบรมบาทบงกชลักษณอัครบุริโสดม บรมหน่อนรา เจ้าฟ้านเรศ เชษฐาธิบดี แต่เมื่อสมเด็จพระเอกาทศรถสืบราชสมบัติ ทรงเลิกใช้คำว่าเจ้าฟ้าในคำสร้อยพระนามพระเจ้าแผ่นดิน แต่เฉลิมพระนามพระราชโอรสทั้งสองพระองค์ที่ประสูติแต่พระอัครมเหสีเป็นเจ้าฟ้าสุทัศน์ และเจ้าฟ้าศรีเสาวภาค นับแต่นั้นมา เจ้าฟ้าจึงกลายเป็นสกุลยศของลูกหลวงที่พระมารดาเป็นเจ้า ต่อมาจึงขยายไปถึงหลานหลวงที่พระบิดาและพระมารดาทั้งสองฝ่ายเป็นเจ้าฟ้า หลานหลวงนั้นให้เป็นเจ้าฟ้าด้วย
ไทลื้อ ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้
อ้างอิง ↑ Donald M. Seekins (2006). Historical Dictionary of Burma (Myanmar) . Scarecrow Press. entry Sawbwa , p. 391. "Pinkaew Leungaramsri. - Women, Nation, and the Ambivalence of Subversive Identification along the Thai-Burmese Border - Sojourn: Journal of Social Issues in Southeast Asia 21:1". muse.jhu.edu. สืบค้นเมื่อ 2008-03-27 . สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร. ราชสกุลวงศ์ . พิมพ์ครั้งที่ 14, กรุงเทพฯ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร, 2554. 296 หน้า. หน้า 207. ISBN 978-974-417-594-6
แหล่งข้อมูลอื่น
เจ, าฟ, บทความน, เก, ยวก, บพระยศเจ, านาย, สำหร, บความหมายอ, แก, ความกำกวม, เป, นพระยศเจ, านายในกล, มชาต, นธ, ไท, โดยในแคว, นหร, อนครต, าง, ของชาวไทใหญ, บร, เวณภาคตะว, นออกของประเทศพม, าป, จจ, และชาวไทถ, นอ, นในประเทศข, างเค, ยงเช, นในมณฑลย, นนานของจ, ใช, หมายถ. bthkhwamniekiywkbphraysecanay sahrbkhwamhmayxun duthi ecafa aekkhwamkakwm ecafa epnphraysecanayinklumchatiphnthuith odyinaekhwnhruxnkhrtang khxngchawithihy briewnphakhtawnxxkkhxngpraethsphmapccubn aelachawiththinxuninpraethskhangekhiyngechninmnthlyunnankhxngcin ichhmaythungecaphukhrxngaekhwn 1 swninpraethsithyidichepnsrxyphranamphramhakstriyithymatngaetsmykrungsrixyuthya txmaichepnskulysxyanghnungkhxngechuxphrawngsecafacakrthchanaelakaehriyngaedng n ctursedli ph s 2446 enuxha 1 ithihy 2 syam 3 ithlux 4 xangxing 5 aehlngkhxmulxunithihy aekikhtamphngsawdarthxngthin bangrachwngsthimiecafamixayuyxnipthungstwrrsthi 2 kxnkhristkal aetnkprawtisastrthwipmikhwamehntrngknwaswnaerk khxngphngsawdarehlaniepnephiyngtanan 2 inchwngthiphmaepnxananikhmkhxngshrachxanackr miecafachawithihy 14 thung 16 phraxngkhinkhnann aetlaphraxngkhthrngmixanacpkkhrxngaewnaekhwnkhxngtnexngxyangsung cnthungpi ph s 2465 mikarkxtngshphnthrthchan xanackhxngecafacungthukldlng xyangirktam ecafathnghmdyngthrngrksathanainnamiwidechnediywkbrachsankaelayngthrngmibthbathinkarpkkhrxngswnthxngthin cnkrathngrwmknslabrrdaskdiephuxekharwmshphaphphmainpi ph s 2502 1 syam aekikhinsyamerimmiphraysecafaichkhrngaerkinpi ph s 2106 emuxsmedcphramhathrrmrachathirachphukhrxngemuxngphisnuolkyxmxxnnxmtxphraecabuerngnxngaehngkrunghngsawdi cungthrngtngsmedcphramhathrrmrachaepnecafasxngaekhw thanxngediywkbecafaithihythiepnpraethsrachkhxnghngsawdiinkhnann emuxthungrchsmysmedcphranerswrmharach smedcphraexkathsrththrngxxkphranamsmedcphraechsthathirachwasmedcbrmbathbngkchlksnxkhrburiosdm brmhnxnra ecafaners echsthathibdi aetemuxsmedcphraexkathsrthsubrachsmbti thrngelikichkhawaecafainkhasrxyphranamphraecaaephndin aetechlimphranamphrarachoxrsthngsxngphraxngkhthiprasutiaetphraxkhrmehsiepnecafasuthsnaelaecafasriesawphakh nbaetnnma ecafacungklayepnskulyskhxnglukhlwngthiphramardaepneca txmacungkhyayipthunghlanhlwngthiphrabidaaelaphramardathngsxngfayepnecafa hlanhlwngnnihepnecafadwy 3 ithlux aekikhswnnirxephimetimkhxmul khunsamarthchwyephimkhxmulswnniidxangxing aekikh 1 0 1 1 Donald M Seekins 2006 Historical Dictionary of Burma Myanmar Scarecrow Press entry Sawbwa p 391 Pinkaew Leungaramsri Women Nation and the Ambivalence of Subversive Identification along the Thai Burmese Border Sojourn Journal of Social Issues in Southeast Asia 21 1 muse jhu edu subkhnemux 2008 03 27 sankwrrnkrrmaelaprawtisastr krmsilpakr rachskulwngs phimphkhrngthi 14 krungethph sankwrrnkrrmaelaprawtisastr krmsilpakr 2554 296 hna hna 207 ISBN 978 974 417 594 6aehlngkhxmulxun aekikhkhxmmxns miphaphaelasuxekiywkb ecafaekhathungcak https th wikipedia org w index php title ecafa amp oldid 8392831, wikipedia, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด,
บทความ , อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม
