วิกิพีเดีย
เดลตาแอร์ไลน์
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
เนื้อหาในบทความนี้ล้าสมัย โปรดปรับปรุงข้อมูลให้เป็นไปตามเหตุการณ์ปัจจุบันหรือล่าสุด ดูหน้าอภิปรายประกอบ |
เดลตาแอร์ไลน์ (อังกฤษ: Delta Air Lines) เป็นสายการบินสัญชาติอเมริกัน มีท่าอากาศยานหลักอยู่ที่ซอลต์เลกซิตี, ซินซินแนติ, นิวยอร์ก-เจเอฟเค และแอตแลนตา ให้บริการ 308 จุดหมายปลายทางไปยัง 52 ประเทศ ใน 5 ทวีปทั่วโลก
ก่อตั้ง | 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2467 (97 ปี) (ในชื่อ เดลตาแอร์เซอร์วิส) |
---|---|
ท่าหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ทสฟิลด์-แจ็คสัน แอตแลนตา ท่าอากาศยานนานาชาติซอลต์เลกซิตี ท่าอากาศยานนานาชาติซินซินแนติ/นอร์เทิร์นเคนตักกี ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี |
ท่ารอง | ท่าอากาศยานนานาชาติลอสแอนเจลิส |
เมืองสำคัญ | ท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน ท่าอากาศยานนานาชาติออร์แลนโด ท่าอากาศยานลากวาเดีย |
สะสมไมล์ | สกายไมล์ |
ห้องรับรอง | คราวน์รูมคลับ |
พันธมิตรการบิน | สกายทีม |
บริษัทลูก | คอมแอร์ เดลตาชัตเทิล เดลตา แอร์อีลีท |
ขนาดฝูงบิน | 442 (สั่งซื้อ 86 รายการ) |
จุดหมาย | 311 |
บริษัทแม่ | เดลตาแอร์ไลน์อินคอร์ปปอเรชั่น |
สำนักงานใหญ่ | แอตแลนตา รัฐจอร์เจีย สหรัฐอเมริกา |
บุคลากรหลัก | John F. Smith, Jr. (ประธาน) Gerald Grinstein (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร) Jim Whitehurst (ประธานเจ้าหน้าที่ดำเนินการ) Edward Bastian (ประธานเจ้าหน้าที่การเงิน) |
เว็บไซต์ | www.delta.com |
ในปีพ.ศ. 2548 เดลตาแอร์ไลน์ให้บริการผู้โดยสารกว่า 86 ล้านคน มากเป็นอันดับสองของโลกรองจากอเมริกันแอร์ไลน์
ประวัติ
อุบัติเหตุ
ฝูงบิน
ฝูงบินของเดลตาแอร์ไลน์ เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2548
เครื่องบิน | จำนวน | ชั้นบิน (ชั้นหนึ่ง/ประหยัด) | เส้นทาง | หมายเหตุ |
---|---|---|---|---|
โบอิง 737-700 | (สั่งซื้อ 10 รายการ) | 124 | ภายในประเทศ และเม็กซิโก | เส้นทางบินระยะสั้น |
โบอิง 737-800 | 84 (สั่งซื้อ 48 รายการ) | 150 (16/134) | ภายในประเทศ และแคริบเบียน | เส้นทางบินระยะสั้น |
โบอิง 757-200 | 121 (สั่งซื้อ 13 รายการ) | 183 (24/159) 184 (26/158) | แคริบเบียน, เปอร์โตริโก, ลาตินอเมริกา, แอตแลนตา-ฟลอริดา และเที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก | เส้นทางบินระยะกลาง เครื่องบินทั้ง 13 ลำ ซื้อต่อจากทรานเวิลด์แอร์ไลน์และอเมริกันแอร์ไลน์ |
โบอิง 767-300 | 28 | 250 (24/226) | เปอร์โตริโก, ลาตินอเมริกา, แอตแลนตา-ฟลอริดา และเที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก | เส้นทางบินระยะกลาง |
โบอิง 767-300ER | 53 | 214 (36/178) | อเมริกาใต้ และเที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก | เส้นทางบินระยะกลาง |
โบอิง 767-400ER | 21 | 285 (36/249) 241 (41/200) | ฮาวาย, แอตแลนตา-ฟลอริดา, เที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก, เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก | เส้นทางบินระยะกลาง |
โบอิง 777-200ER | 8 | 268 (50/218) | เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก และมหาสมุทรแอตแลนติก | เส้นทางบินระยะไกล |
โบอิง 777-200LR | (สั่งซื้อ 6 รายการ) | เริ่มให้บริการ พ.ศ. 2551 เส้นทางบินระยะไกล | ||
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-88 | 120 | 142 (14/128) 134 (0/134) เดลตา ชัตเทิล | ภายในประเทศ | เส้นทางบินระยะสั้น |
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-90 | 16 | 150 (12/138) | ภายในประเทศ | เส้นทางบินระยะสั้น |
แอร์บัส A350-941 | 13 | 306 (C32W48Y226) | เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก และมหาสมุทรแอตแลนติก | เส้นทางบินระยะไกล |
ณ กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 อายุการใช้งานเฉลี่ยของฝูงบินของเดลตาแอร์ไลน์ คือ 13 ปี
อ้างอิง
ดูเพิ่ม
- เดลตาคอนเนคชั่น
แหล่งข้อมูลอื่น
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: เดลตาแอร์ไลน์ |
- เดลตาแอร์ไลน์ (อังกฤษ)