จิมเควล
RGM-79Q จิมเควล (ญี่ปุ่น: ジム・クゥエル ; อังกฤษ: GM Quel) เป็นโมบิลสูทในกลุ่มจิมซีรีส์ ปรากฏตัวครั้งแรกในโอวีเอ กันดั้ม 0083 ออกแบบโดย ฮาจิเมะ คาโทกิ
| RGM-79Q จิมเควล | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทเอนกประสงค์รุ่นต้นแบบ |
| ความสูง | 18 เมตร |
| น้ำหนัก | 39.8 ตัน (พื้นฐาน) 56.3 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมไทเทเนียมและเซรามิก |
| กำลังเครื่อง | 1420 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | ปืนวัลแคน 60 มม. บีมเซเบอร์ บีมไรเฟิล ปืนไรเฟิล 90 มม. โล่ |
ลักษณะและเนื้อเรื่อง
จิมเควลเป็นโมบิลสูทรุ่นแรกที่กองกำลังพิเศษ ทิทานส์ พัฒนาขึ้นเพื่อใช้งานเอง โดยดัดแปลงมาจาก RGM-79N จิมคัสตอมของสหพันธ์โลก จากภายนอกนั้นโมบิลสูททั้งสองรุ่นมีข้อแตกต่างที่เห็นได้ชัดเพียงสีเท่านั้น โดยจิมเควลจะมีสีดำและเทา จิมเควลยังได้รับการออกแบบให้เหมาะกับการใช้งานในโคโลนีมากกว่าโมบิลสูททั่วๆไป ชื่อเควล (Quel)เป็นตัวย่อ มาจาก Qualified to Use Earthly Law
ในนิยายประกอบภาพถ่าย แอดวานซ์ออฟเซต้า มีจิมเควลที่ทาสีขาวและแดงแบบจิมรุ่นปกติซึ่งเป็นรุ่นที่มอบให้ทหารสหพันธ์ที่ถูกทิทานส์มาทำงานให้
RX-121 กันดั้ม TR-1 "เฮเซล"
กันดั้มเฮเซล (ญี่ปุ่น:ガンダムTR-1［ヘイズル］ ; อังกฤษ:Gundam TR-1 [Hazel]) เป็นโมบิลสูทของร้อยโทเวส เมอร์ฟี ตัวเอกของนิยายประกอบภาพถ่าย แอดวานซ์ออฟเซต้า ออกแบบโดยเคนกิ ฟุจิโอกะ กันดั้มเฮเซลเป็นจิมเควลที่ดัดแปลงให้มีสมรรถนะสูงกว่าเดิมโดยใช้ชิ้นส่วนที่มีคุณภาพดีกว่า ส่วนหัวของกันดั้มเฮเซลเป็นแบบกันดั้มเพื่อใช้ข่มขวัญศัตรู ด้านหลังของกันดั้มเฮเซลมีบูสเตอร์ซึ่งสามารถปรับตำแหน่งได้ และบีมไรเฟิลที่ใช้เป็นแบบใช้พลังงานจากเอเนอจีแพ็คที่สามารถถอดเปลี่ยนได้ระหว่างการต่อสู้ โล่ของเฮเซลเป็นบูสเตอร์ชิลด์ที่ติดตั้งท่อขับดันไว้เพื่อช่วยเพิ่มการขับเคลื่อน ส่วนหัวไหล่สามารถติดตั้งลันเชอร์อเนกประสงค์หรือแขนกลสำหรับติดบูสเตอร์ชิลด์เพิ่มก็ได้ กันดั้มเฮเซลยังสามารถติดตั้งเกราะฟุลอาเมอร์ได้
หลังจากได้รับความเสียหายในการต่อสู้กับกองกำลังของซีอ้อนที่เหลืออยู่ กันดั้มเฮเซลจึงได้รับการปรับปรุงเป็น RX-121 กันดั้ม TR-1 "เฮเซลรุ่นปรับปรุง"
RX-121-1 กันดั้ม TR-1 "เฮเซลรุ่นปรับปรุง"
| RX-121-1 กันดั้ม TR-1 "เฮเซลรุ่นปรับปรุง" | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทรุ่นต้นแบบ |
| ความสูง | 18.1 เมตร |
| น้ำหนัก | 41.5 ตัน (พื้นฐาน) 63 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมไทเทเนียมและเซรามิก |
| กำลังเครื่อง | 1420(+390) กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | ลันเชอร์อเนกประสงค์ บีมเซเบอร์ บีมไรเฟิล บูสเตอร์ชิลด์ โล่ อิคารอสยูนิต ซับอาร์มยูนิต FF-X29A ฮรุดด์ ลองเบลดไรเฟิล |
| นักบินสำคัญ | เวส เมอฟี่ |
เฮเซลรุ่นปรับปรุงได้รับการดัดแปลงให้โครงสร้างและระบบปฏิบัติการสามารถรองรับอุปกรณ์เสริมอย่างได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าเดิม เฮเซลรุ่นปรับปรุงมีน้ำหนักที่เบากว่าเดิมแต่มีกำลังขับเคลื่อนสูงขึ้นประมาณ10%และยังเปลี่ยนค็อกพิตเป็นแบบพาโนรามิกที่มองได้รอบตัว ส่วนเอวของเฮเซลรุ่นปรับปรุงมีล็อกสำหรับใช้ติดตั้งอุปกรณ์ต่างๆ
หนึ่งในอุปกรณ์เสริมที่สำคัญของเฮเซลรุ่นปรับปรุงก็คือ อิคารอสยูนิต ซึ่งทำให้เฮเซลรุ่นปรับปรุงสามารถบินในชั้นบรรยากาศโลกได้ รุ่นต้นแบบของอิคารอสยูนิตเป็นเกราะที่มีปีกเพื่อให้เกิดแรงยกเหมือนเครื่องบิน แต่เนื่องจากรูปร่างของโมบิลสูทนั้นค่อนข้างต้านลมทำให้บินได้ไม่ดีนัก จึงเปลี่ยนมาเป็นแบบที่ใช้กำลังของท่อขับดันในการบินเท่านั้น ซึ่งข้อมูลของอิคารอสยูนิตนี้ต่อมาใช้ในการพัฒนาโมบิลสูท RX-160 ไบอาลัน
อุปกรณ์เสริมอีกชิ้นของเฮเซลรุ่นปรับปรุงก็คือยาน FF-X29A ฮรุดด์ ซึ่งพัฒนามาจากยาน Gไฟเตอร์ของกันดั้ม แต่ไม่สามารถประกอบกันกลางอากาศได้แบบ Gไฟเตอร์ ปีกสองข้างของฮรุดด์สามารถขยับได้และมีล็อกสำหรับติดตั้ง Eแพ็ค ฮรุดด์ยังมีคีมขนาดใหญ่ไว้ใช้ยึดจับอาวุธ ซึ่งคีมนี้มีกลไกให้สามารถยื่นออกมาและยิงบีมออกมาเป็นอาวุธได้ ซึ่งสามารถประกอบกับลำกล้องเสริมเพื่อใช้เป็นบีมแคนน่อนที่มีอานุภาพมากกว่าเดิม เมื่อฮรุดด์ประกอบกับเฮเซลรุ่นปรับปรุงก็จะกลายเป็น RX-121-1+FF-X29A เฮเซลราห์ โดยที่นอกจากจะมีอัตราเร่งที่สูงขึ้นแล้ว การขยับปีกของฮรุดด์ยังช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของระบบควบคุมทิศทาง AMBACอีกด้วย ลำกล้องเสริมของฮรุดด์จะประกอบกับบีมไรเฟิลของเฮเซลรุ่นปรับปรุงกลายเป็นลองเบลดไรเฟิลซึ่งมีระยะหวังผลพอๆกับสไนเปอร์ไรเฟิลและมีใบมีดความร้อนติดไว้เพื่อใช้ในการต่อสู้ระยะประชิด สมรรถนะของเฮเซลราห์นั้นอยู่ในระดับเดียวกับโมบิลสูทที่พัฒนาในช่วงหลังของศึกกรีปส์
RX-121-2 กันดั้ม TR-1 "เฮเซลหมายเลข2"
เดิมทีเป็นจิมเควลธรรมดาที่ใช้ส่วนหัวแบบเฮเซลเพื่อเป็นเครื่องสำรอง แต่ต่อมาได้รับการปรับปรุงเพื่อใช้รบจริงและเปลี่ยนรหัสเครื่องจาก RGM-79Q เป็น RX-121-2 โดยติดไทรบูสเตอร์ซึ่งเป็นอุปกรณ์เสริมของเฮเซลไว้ด้านหลัง ไทรบูสเตอร์นี้เป็นยูนิตขับเคลื่อนซึ่งสามารถปรับทิศทางของท่อขับดันได้อย่างอิสระ ด้วยกำลังของไทรบูสเตอร์ทำให้เฮเซลหมายเลข2สามารถใช้งานเกราะฟุลอาเมอร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าเฮเซล
| RX-121-2A กันดั้ม TR-1 "แอดวานซ์เฮเซล" | |
|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | โมบิลสูทรุ่นต้นแบบ |
| ความสูง | 18.1 เมตร |
| น้ำหนัก | 39.5 ตัน (พื้นฐาน) 78.6 ตัน (เต็มพิกัด) |
| เกราะ | โลหะผสมไทเทเนียมและเซรามิก |
| กำลังเครื่อง | 1420 กิโลวัตต์ |
| อุปกรณ์ | ลันเชอร์อเนกประสงค์ บีมเซเบอร์ บีมไรเฟิล บูสเตอร์ชิลด์ โล่ บูสเตอร์ชิลด์รุ่นปรับปรุง (ติดตั้งบีมกันแบบสาดกระจาย) ซับอาร์มยูนิต |
| นักบินสำคัญ | เอเรียลด์ ฮันเตอร์ ออเดรย์ เอพริล |
RX-121-2A กันดั้ม TR-1 "แอดวานซ์เฮเซล"
เฮเซลหมายเลข2ที่ได้รับการปรับปรุงต่อมาเพื่อให้มีสมรรถนะเทียบได้กับเฮเซลคัสรุ่นปรับปรุง โดยเพิ่มจุดล็อกอาวุธตามตัวและเซ็นเซอร์เสริมแบบจิมสไนเปอร์ทรี ที่ส้นเท้าของแอดวานซ์เฮเซลยังมีท่อขับดันขนาดเล็ก ไทรบูสเตอร์ถูกเปลี่ยนเป็นแบบที่สามารถติดตั้งบูสเตอร์ชิลด์เสริมเพื่อเพิ่มอัตราเร่งขึ้นอีกสองอัน
ในภายหลัง แอดวานซ์เฮเซลได้รับความเสียหายอย่างหนักที่ส่วนลำตัวจากการต่อสู้กับกลุ่มต่อต้านสหพันธ์โลกจึงซ่อมใหม่เป็น RX-121-2 กันดั้ม TR-1 "เฮเซลเอาส์ลา"
RX-121-2 กันดั้ม TR-1 "เฮเซลเอาส์ลา"
หลังจากที่แอดวานซ์เฮเซลได้รับความเสียหายอย่างหนักจากการต่อสู้ จึงเปลี่ยนส่วนลำตัวเป็นยูนิตหนีภัย"ไพรม์โรส"กลายเป็น"เฮเซลเอาส์ลา" ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ไพรม์โรสสามารถถอดแขนขาและหัวแล้วแปลงร่างเป็นยานหนีออกมาได้ อาวุธใหม่ของเฮเซลเอาส์ลาประกอบด้วยบีมแคนน่อนกับมิสไซล์ขนาดเล็กที่ไหล่ซึ่งติดตั้งไว้รวมกับพลุสัญญาณ โล่และบีมแคนน่อนของแอดวานซ์เฮเซลยังสามารถปล่อยออกไปได้ด้วยสายเคเบิลซึ่งจำลองมาจากชทุตเซอร์ของซีอ้อน ในสภาพยานหนีภัย ไพรม์โรสยังคงบรรทุกอุปกรณ์ต่างๆรวมถึงอาวุธของเฮเซลได้
นอกจากอุปกรณ์เดิมของเฮเซลแล้ว เฮเซลเอาส์ลายังสามารถติดกิกันติคอาร์มซึ่งเป็นส่วนแขนของ MRX-009 ไซโคกันดั้มไว้กับแบ็คแพ็ค ซึ่งนอกจากจะใช้เป็นมือจับแล้วยังสามารถยิงบีมแคนน่อนที่นิ้วของไซโคกันดั้มได้
RX-121-3C กันดั้ม TR-1 "ไฮเซนเทลย์"
เป็นกันดั้มเฮเซลซึ่งใช้โครงสร้างที่ดัดแปลงมาจากของ RX-124 TR-6 วูนวอร์ท จึงมีรูปร่างที่แตกต่างจากกันดั้มเฮเซลรุ่นก่อนหน้านี้
