ชตีลฮันท์กรานาเทอ

ชตีลฮันท์กรานาเทอ (เยอรมัน: Stielhandgranate, แปลว่า "ระเบิดมือก้านไม้") เป็นระเบิดมือของเยอรมนีจากการออกแบบที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ มันเป็นการใช้งานแบบมาตรฐานของจักรวรรดิเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และกลายเป็นว่าได้ถูกใช้อย่างแพร่หลายของกองทัพแวร์มัคท์ของนาซีเยอรมนีในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ด้วยลักษณะที่มีความโดดเด่นมากจนทำให้ถูกเรียกชื่อว่า "ระเบิดมือตะบอง" หรือ "ที่บดมันฝรั่ง" ในศัพท์สแลงของกองทัพบริติซ และทุกวันนี้เป็นหนึ่งในอาวุธทหารราบที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดในศตวรรษที่ 20

ชตีลฮันท์กรานาเทอสองกระบอกในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ข้างการออกแบบเซรามิกที่คล้ายคลึงกันของออสเตรีย-ฮังการี ชตีลฮันท์กรานาเทอด้านหน้าเป็นรุ่น ค.ศ. 1917 และด้านหลังเป็นรุ่น ค.ศ. 1916 มีป้ายระบุไว้อย่างชัดเจน

ภาพตัดขวางของชตีลฮันท์กรานาเทอ รุ่น ค.ศ. 1924 (ระเบิดที่ถูกใช้แบบมาตรฐานของกองทัพแวร์มัคท์) ในข้อความได้ระบุถึงระบบกลไกด้วยการหลอมเหล็กที่มีเอกลักษณ์ (แปลจากต้นฉบับ)