ราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ
ราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ (ฝรั่งเศส: Maison de Valois-Bourgogne, อังกฤษ: House of Valois-Burgundy, ดัตช์: Huis van Valois-Bourgondië) หรือราชวงศ์บูร์กอญใหม่ เป็นสาขาที่แยกมาจากราชวงศ์วาลัว โดยเป็นสายต่อจากราชวงศ์บูร์กอญ โดยสืบสายเลือดมาจากพระเจ้ารอแบร์ที่ 2 แห่งฝรั่งเศส ทั้งสองราชวงศ์ล้วนสืบทอดมาจากราชวงศ์กาเปเตียง
| ภาษาฝรั่งเศส: Maison de Valois-Bourgogne | |
| พระราชอิสริยยศ |
|
|---|---|
| ปกครอง | ฝรั่งเศส บูร์กอญ |
| บรรพบุรุษ | ราชวงศ์วาลัว |
| ประมุขพระองค์แรก | ฟิลิปผู้กล้า |
| ประมุขพระองค์สุดท้าย | มารีแห่งบูร์กอญ |
| สถาปนา | 6 กันยายน ค.ศ. 1363 |
| สิ้นสุด | 27 มีนาคม ค.ศ. 1482 |
.svg.html){kind=link}
ราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ ปกครองดัชชีบูร์กอญในระหว่างปีค.ศ. 1363 จนถึงค.ศ. 1482 และต่อมาได้ปกครองดินแดนอันกว้างใหญ่รวมถึง แฟลนเดอส์ อาร์ตัว ลักเซมเบิร์ก แอโน และ เคาน์ตีบูร์กอญ (ฟร็องช์-กงเต) และอีกหลายดินแดนกว้างใหญ่ผ่านการเสกสมรส ซึ่งเป็นจุดกำเนิดของรัฐบูร์กอญ
"ดยุกวาลัวแห่งบูร์กอญ" ถูกใช้กล่าวถึงราชวงศ์ที่เริ่มตั้งแต่สมัยพระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งได้พระราชทานบรรดาศักดิ์และดัชชีบูร์กอญให้แก่พระราชโอรสพระองค์เล็ก ฟิลิปผู้กล้า ในปีค.ศ. 1363
ในช่วงสงครามร้อยปี เหล่าดยุกได้รบกันระหว่างเครือญาติในราชวงศ์เดียวกันเพื่อรวบรวมดินแดนในฝรั่งเศสและจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ไว้ภายใต้การดูแลของราชวงศ์เดียวเพื่อปกครองเป็นอาณาจักร แต่ก็ล้มเหลวลงเนื่องจากดยุกคนสุดท้ายชาร์ลผู้อาจหาญ ผู้ริเริ่มสงครามเบอร์กันดี ได้ถูกสังหารลงในยุทธการน็องซีเมื่อปีค.ศ. 1477 ผู้ปกครองคนสุดท้ายในราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ คือ มารีแห่งบูร์กอญผู้เป็นธิดา โดยต่อมาดินแดนนอกฝรั่งเศสได้ตกเป็นของฟิลิปผู้ทรงโฉม พระโอรสพระองค์ใหญ่ และกลายมาเป็นเนเธอร์แลนด์ของฮาพส์บวร์ค ในขณะที่ดัชชีบูร์กอญได้ตกเป็นของราชอาณาจักรฝรั่งเศส มารีแห่งบูร์กอญสิ้นพระชนม์ในปีค.ศ. 1482 นับเป็นการสิ้นสุดของราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ
ดยุกแห่งบูร์กอญ (1363–1482)
| ดยุกแห่งบูร์กอญ | |||
|---|---|---|---|
| ราชวงศ์วาลัว-บูร์กอญ | |||
| ภาพเหมือน | นาม/พระนาม | ปี | หมายเหตุ |
| ฟิลิปผู้กล้าหาญ | 1363–1404 | พระราชโอรสลำดับที่สี่ในพระเจ้าฌ็องที่ 2 แห่งฝรั่งเศส จากราชวงศ์วาลัว กับพระมเหสีโบนนีแห่งโบฮีเมีย ดัชเชสแห่งนอร์ม็องดี เสกสมรสกับเคาน์เตสมาร์กาเรตที่ 3 แห่งฟลานเดอร์ ในปีค.ศ. 1369 | |
| ฌ็องผู้ไม่กลัว | 1404–1419 | บุตรคนโตในฟิลิปผู้กล้าหาญ ผู้ซึ่งได้รับมรดกเป็นดินแดนจากฝั่งของมารดา เสกสมรสกับมาร์กาเรตแห่งบาวาเรียในปีค.ศ. 1385 | |
| ฟิลิปเลอบง | 1419–1467 | บุตรชายคนโตของฌ็องผู้ไม่กลัว ผู้ซึ่งรวบรวมดินแดนส่วนใหญ่ในเนเธอร์แลนด์ | |
| ชาร์ลผู้อาจหาญ | 1467–1477 | ทายาทผู้มีสิทธิคนเดียวในฟิลิปเลอบง กับภรรยาคนที่สาม อิสซาเบลแห่งโปรตุเกส ดยุกวาลัวแห่งบูร์กอญคนสุดท้าย ถูกสังหารในยุทธการน็องซี | |
| มารีผู้มั่งคั่ง | 1477–1482 | ธิดาเพียงคนเดียวของชาร์ลผู้อาจหาญ กับภรรยาคนที่สอง อิซาเบลลาแห่งบูร์บง เสกสมรสกับจักรพรรดิมัคซีมีลีอานที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ในราชวงศ์ฮาพส์บวร์ค ในปีค.ศ. 1477 | |
ตราอาร์ม
ฟิลิปผู้กล้าหาญ
เคานต์แห่งตูแรนฟิลิปผู้กล้าหาญ
ดยุกแห่งบูร์กอญฌ็องผู้ไม่กลัว
ดยุกแห่งบูร์กอญฟิลิปเลอบง และชาร์ลผู้อาจหาญ ดยุกแห่งบูร์กอญ
ชาร์ลผู้อาจหาญ
เคานต์แห่งชาโรเล
