ฮกเฮา

บทความนี้มีเนื้อหาที่สั้นมาก ต้องการเพิ่มเติมเนื้อหาหรือพิจารณารวมเข้ากับบทความอื่นแทน

พระนางฮกเฮา (อังกฤษ: Empress Fu Shou; จีน: 伏壽) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก ทรงเป็นสมเด็จพระอัครมเหสี (ฮองเฮา) ของพระเจ้าฮั่นเหี้ยนเต้ จักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์ฮั่นและทรงเป็นธิดาของฮกอ้วน ขุนนางที่มีความจงรักภักดีต่อราชวงศ์ฮั่น พระนางเป็นที่จักกันในผู้ริเริ่มวางแผนก่อกบฏต่อต้านโจโฉ ผู้นำแห่งวุยก๊ก

ฮกเฮา (ฝู โซ่ว) 伏壽
ภาพวาดสมัยราชวงศ์ชิง ของฮกเฮา (ขวา) และพระเจ้าเหี้ยนเต้ (ซ้าย)
ฮองเฮาแห่งราชวงศ์ฮั่น
ดำรงพระยศ	195 – 214
ก่อนหน้า	โฮเฮา
ถัดไป	โจเฮา
คู่อภิเษก	พระเจ้าเหี้ยนเต้
พระราชบุตร	พระโอรสอย่างน้อย 3 พระองค์
พระราชบิดา	ฮกอ้วน
พระราชมารดา	อิ๋ง
ประสูติ	ไม่ปรากฏ
สวรรคต	ค.ศ. 214

หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ ฝู (伏)

ภูมิหลังครอบครัวและอภิเษกสมรสกับพระเจ้าฮั่นเหี้ยนเต้

พ่อของพระนางฮกเฮาคือ ฮกอ้วนหรือฝูหวัน (伏完) ซึ่งเป็นทายาทรุ่นที่เจ็ดของขุนนางราชวงศ์ฮั่นตะวันออกตอนต้น นามว่า ฝู ซาน(伏湛) และสืบเนื่องมาจากบรรพบุรุษซึ่งดำรงยศถาบรรศักดิ์เป็นโหวแห่งบูฉี ภรรยาของฮกอ้วนคือ องค์หญิงหยางอัน(陽安公主) ซึ่งเป็นพระราชธิดาของจักรพรรดิฮั่นหฺวัน แต่พระนางไม่ใช่พระมารดาโดยกำเนิดของพระนางฮกเฮา เนื่องพระมารดาที่แท้จริง นามว่า หยิง(盈) ฮกอ้วนยังมีภรรยาที่มีนามสกุลว่า ฟ่าน(樊) แต่ไม่มีความชัดเจนว่านางคือ หยิง ครอบครัวตระกูลอ้วนสืบเชิ้อสายมาจาก ฟู่ เซิง นักปราชญ์ลัทธิขงจื๊อที่มีชื่อเสียงโด่งดัง

ในปี ค.ศ. 190 พระเจ้าเหี้ยนเต้ทรงถูกต่งจั่วบีบบังคับให้ย้ายเมืองหลวงไปยังตะวันตกสู่เมืองฉางอาน พระนางได้กลายเป็นพระอัครมเหสีของจักรพรรดิในปี ค.ศ. 195 ในขณะที่พระเจ้าเหี้ยนเต้ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การควบคุมของลิฉุยและกุยกี ลูกน้องของต่งจั่ว พระองค์ได้แต่งตั้งพระนางเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินี (ฮองเฮา)

ในขณะที่ดำรงเป็นสมเด็จพระจักรพรรดินี

ในขณะที่พระเจ้าเหี้ยนเต้ยังคงครองราชย์อย่างต่อเนื่องภายใต้การควบคุมของขุนศึกคนใดคนหนึ่ง ซึ่งเห็นได้ชัดว่า พระเจ้าเหี้ยนเต้และสมเด็จพระจักรพรรดินีฮกได้มีความสัมพันธ์อันเป็นที่รักกัน แต่ทั้งสองพระองค์เห็นว่า อำนาจเริ่มเหลือน้อยลงเรื่อย ๆ ต่อมาในปี ค.ศ. 195 ในระหว่างพระเจ้าเหี้ยนเต้ได้เสด็จกลับลั่วหยาง เมืองหลวงเก่า สมเด็จพระจักรพรรดินีฮกกำลังทรงถือผ้าไหมอยู่ ซึ่งทหารได้ยึดเอาไว้ซึ่งเห็นได้ชัดเจนว่ากำลังปกป้องพระนาง แม้แต่องครักษ์ของพระนางล้วนถูกสังหาร และเลือดของพวกเขาก็กระเด็นโดนพระนางเข้า

เมื่อพวกเขาเดินทางมาถึงลั่วหยาง ราชสำนักก็ไม่ได้รับการดูแลอย่างดี และในขณะที่ไม่มีบันทึกใด ๆ ที่บ่งบอกว่า สมเด็จพระจักรพรรดินีฮกอยู่ภายใต้การคุกคามทุกขภิกภัย ขุนนางจำนวนหนึ่งได้เสียชีวิจจากความอดอยากหรือถูกโจรสังหาร ในส่วนที่สำคัญ ราชสำนักได้รับการสนับสนุนที่ดีขึ้นมาก เมื่อขุนศึกนามว่า โจโฉ ได้เดินทางมาถึงในปี ค.ศ. 196 และเข้าควบคุมพระเจ้าเหี้ยนเต้และราชสำนัก โจโฉได้ย้ายเมืองหลวงไปยังฐานที่มั่นของเขาในนครฮูโต๋ (ปัจจุบันคือ สฺวี่ชาง มณฑลเหอหนาน)

เห็นได้ชัดเจนว่า สมเด็จพระจักรพรรดินีฮกทรงไม่พอพระทัยกับการครอบงำของโจโฉต่อราชสำนักและการปกครองส่วนกลาง ในปี ค.ศ. 200 พระสนมของพระเจ้าเหี้ยนเต้ พระสนมตังกุยหุย ถูกโจโฉบีบบังคับให้ต้องโทษประหารโดยขัดต่อพระราชประสงค์ของจักรพรรดิ ภายหลังจากที่บิดาของพระนาง ตังสิน ถูกจับกุมด้วยข้อหาบงการวางแผนการลอบสังหารโจโฉ หลังพระสนมตังกุยหุยถูกประหาร สมเด็จพระจักรพรรดินีฮกทรงเกรี้ยวและหวาดกลัว พระนางจึงเขียนจดหมายอย่างลับ ๆ ไปหาบิดา ฮกอ้วน โดยทรงรับสั่งว่า โจโฉมีความโหดเหี้ยมไร้ความปรานี และขอให้คิดแผนการกำจัดโจโฉโดยเร็ว แต่ฮกอ้วนเกิดความกลัวและไม่ปฏิบัติตามจดหมาย แต่จดหมายของสมเด็จพระจักรพรรดินีฮกถูกพบเข้าในปี ค.ศ. 214 โจโฉโกรธมาก เขาจึงบีบบังคับให้พระเจ้าเหี้ยนเต้ทำการปลดสมเด็จพระจักรพรรดินีฮกเสีย แต่พระเจ้าเหี้ยนเต้ทรงไม่เต็มพระทัยที่จะทำเช่นนั้น เขาจึงส่งฮัวหิมและลูกน้องเข้าไปในพระราชวังเพื่อเข้าจับกุมสมเด็จพระจักรพรรดินีฮก สมเด็จพระจักรพรรดินีฮกทรงพยายามซ่อนตัวอยู่หลังกำแพง แต่คนของโจโฉได้พบเข้าและลากพระนางออกไป ในขณะที่พระนางกำลังถูกพาตัวออกไป พระนางทรงเรียกร้องขอให้พระเจ้าเหี้ยนเต้ช่วยเหลือ แต่คำตอบที่ได้คือ "ถ้าข้าช่วยเหลือเจ้า ข้าก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับข้า" เมื่อพระนางถูกจองจำคุมขังและสันนิษฐานว่า ถูกสังหารพร้อมพระราชบุตรสามพระองค์และคนอื่น ๆ ในครอบครัวตระกูลฮกถูกประหารทั้งหมด โดยที่นางหยิง พระมารดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีฮกถูกเนรเทศ

ดูเพิ่ม

• สามก๊ก
• ยุคสามก๊ก
• จดหมายเหตุสามก๊ก
• ตัวละครในสามก๊ก
• พระเจ้าฮั่นเหี้ยนเต้
• ฮกอ้วน

ก่อนหน้า		ฮกเฮา		ถัดไป
โฮเฮา (จักรพรรดินีเหอ)		จักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก (ค.ศ. 195–214)		โจเฮา (จักรพรรดินีเฉาเจี๋ย)