เยฟเกนี ฮาลเดย์

เยฟเกนี อะนานเยวิช ฮาลเดย์ (รัสเซีย: Евгений Ананьевич Халдей; อังกฤษ: Yevgeny Anan'evich Khaldei) เป็นทั้งนายทหารเรือและช่างภาพแห่งกองทัพแดง มีชื่อเสียงขึ้นมาจากการถ่ายภาพ การชูธงเหนือไรชส์ทาค ซึ่งเป็นภาพถ่ายที่โด่งดังที่สุดของสงครามโลกครั้งที่สอง

เยฟเกนี ฮาลเดย์
ฮาลเดย์ในปี ค.ศ. 1946
เกิด	23 มีนาคม [ตามปฎิทินเก่า: 10 มีนาคม] ค.ศ. 1917 ยูซอฟกา จักรวรรดิรัสเซีย (ปัจจุบันอยู่ในยูเครน)
เสียชีวิต	06 ตุลาคม ค.ศ. 1997 (80 ปี) กรุงมอสโก ประเทศรัสเซีย
อาชีพ	การรายงานข่าวโดยใช้ภาพแทนคำพูด
บุตร	แอนนา ฮาลเดย์, เลโอนิด ฮาลเดย์

ชีวิต

ฮาลเดย์เกิดในครอบครัวชาวยิวในยูซอฟกา (ปัจจุบันคือโดเนตสค์ ประเทศยูเครน) และลุ่มหลงไปกับการถ่ายภาพตั้งแต่วัยเด็ก โดยมีการสร้างกล้องถ่ายภาพวัยเด็กครั้งแรกของเขา ด้วยแว่นตาของยายเขา เขาเริ่มทำงานกับสำนักข่าวโซเวียตตัสส์ (TASS) เมื่ออายุสิบเก้าปีในฐานะช่างภาพ^{[ต้องการอ้างอิง]} บิดาของเขาและสามในสี่น้องสาวของเขาถูกฆาตกรรมโดยพวกนาซีในช่วงสงคราม

ในปี ค.ศ. 1945 เขาชวนลุงของเขาสร้างธงชาติสหภาพโซเวียตขนาดใหญ่หลังจากได้เห็นรูปธงของโจ โรเซนธัล ที่เป็นภาพการปักธงที่อิโวจิมาในขณะที่กองทัพโซเวียตปิดฉากลงที่เบอร์ลินและนำธงนั้นไปกับเขาเพื่อถ่าย ณ อาคารไรชส์ทาค

ภายหลังเขาถ่ายภาพพวกนาซีที่การพิจารณาคดีเนือร์นแบร์ค และกองทัพแดงในระหว่างการรุกรานในแมนจูเรียของญี่ปุ่น

ฮาลเดย์ยังคงทำงานด้านการรายงานข่าวโดยใช้ภาพแทนคำพูดหลังสงครามในฐานะช่างภาพของแทส แต่ถูกกล่าวหาในปี ค.ศ. 1947:

“

หลังจากกลับมาสู่สภาพยามสงบแล้ว เขาล้มเหลวในการพัฒนาตัวเองเลย และในขณะปัจจุบันเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นช่างภาพมืออาชีพ. . . . สาเหตุของเรื่องนี้หลายประการ ประการแรก การสรรเสริญทั้งหมดที่กองกับเขาในฐานะช่างภาพทางทหารก็ไปที่หัวของเขา และเขาก็พักผ่อนอยู่กับเกียรติยศของเขา การเติบโตของเขาในฐานะการรายงานข่าวโดยใช้ภาพแทนคำพูดได้หยุดลง เหตุผลอื่น ๆ ต้องทำร่วมกับวัฒนธรรมของฮาลเดย์ ซึ่งต่ำเป็นพิเศษ

”

ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1948 ฮาลเดย์ได้รับแจ้งว่าเขากำลังถูกให้ออกไป เนื่องจาก "การลดขนาดบุคลากร" ของหน่วยงาน ฮาลเดย์อ้างตัวเองว่าเกิดจากการต่อต้านยิว

ฮาลเดย์ถ่ายภาพต่อ โดยตอนนี้ทำงานเป็นช่างภาพอิสระสำหรับหนังสือพิมพ์โซเวียต และเน้นการถ่ายภาพในชีวิตประจำวัน ในปี ค.ศ. 1959 เขาได้งานอีกครั้งที่หนังสือพิมพ์ปราฟดา ที่เขาทำงานจนกว่าเขาจะถูกบังคับให้ลาออกในปี ค.ศ. 1970

รูปถ่ายในช่วงสงครามของฮาลเดย์ได้รับการรวบรวมไว้ในหนังสือ 93 หน้าที่ชื่อออตมูร์มันสคาโดเบียร์ลีนา (จากมูร์มันสค์สู่เบอร์ลิน) ซึ่งตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1984 งานของเขายังคงกระจายผ่านทางหน่วยงานซอฟโฟโตซึ่งดำเนินงานในตะวันตกตั้งแต่ปี ค.ศ. 1932 ชื่อเสียงระดับนานาชาติของฮาลเดย์เริ่มจากคริสต์ทศวรรษ 1990 เมื่อการจัดนิทรรศการภาพของเขาเริ่มมีขึ้นในตะวันตก^{[ต้องการอ้างอิง]}

ผลงาน

ภาพที่โด่งดังที่สุดของฮาลเดย์ถูกถ่ายเมื่อเขาเป็นช่างภาพกองทัพแดงตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 ถึงปี 1946 ภาพของฮาลเดย์เน้นความรู้สึกของเขาในช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์และความรู้สึกของอารมณ์ขัน หนึ่งในเรื่องที่มีชื่อเสียงคือในระหว่างการพิจารณาคดีเนือร์นแบร์ค ที่แฮร์มัน เกอริง กำลังพยายาม ฮาลเดย์กล่าวเกี่ยวกับการถ่ายภาพเกอริง:

เมื่อเราได้รับคำสั่งให้ออกจากเนือร์นแบร์ค ฉันขอเพื่อนร่วมงานชาวอเมริกันเพื่อถ่ายรูปฉันกับเกอริง เกอริงจำได้ว่า เพราะฉัน เขาถูกตีด้วยกระบอง และด้วยเหตุนี้เขาจึงหันศีรษะไปเสมอเมื่อฉันเข้ามาในห้องพิจารณาคดี เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าฉันอยากจะถ่ายรูปกับเขา เขาก็เอามือวางลงบนหน้าของเขา— ฮาลเดย์

^{[ต้องการอ้างอิง]}

ในขณะที่ฮาลเดย์จัดฉากหรือจัดการภาพของเขาบ่อย ๆ เขาได้ยืนยันว่านี่คือความหมายสำคัญและเพิ่มข้อเด่นให้กับเหตุการณ์หนึ่ง ๆ ผลงานของเขายังได้รับการยกย่องจากบรรดาชนชั้นสูงของสหภาพโซเวียต และเขามีชื่อเสียงในด้านการถ่ายภาพครึ่งตัวให้แก่ผู้นำรัฐ เช่น โจเซฟ สตาลิน, มีฮาอิล กอร์บาชอฟ และบอริส เยลต์ซิน^{[ต้องการอ้างอิง]}

ภาพถ่ายกองทัพแดงที่อาคารไรชส์ทาค

ดูบทความหลักที่: การชูธงที่ไรชส์ทาค

 

การชูธงที่ไรชส์ทาค

ภาพถ่ายที่มีชื่อเสียงที่สุดของฮาลเดย์คือการชูธงที่ไรชส์ทาคของทหารกองทัพแดงในตอนท้ายของสงครามโลกครั้งที่สอง: ความพ่ายแพ้ในประวัติศาสตร์ของนาซีเยอรมนีในสงครามที่ต้องแลกมาด้วยยี่สิบล้านชีวิตของสหภาพโซเวียต; นิตยสารโอโกเนียคตีพิมพ์ภาพดังกล่าวเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 ฮาลเดย์ได้ถ่ายหมดทั้งม้วนฟิล์ม 36 ภาพ มีหนึ่งภาพถ่าย พร้อมทั้งเวอร์ชันที่ใกล้เคียงกันมาก ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของเหตุการณ์ (หนังสือพิมพ์เดอะไทมส์ระบุว่าเป็นเวอร์ชันดังกล่าว) เมื่อฮาลเดย์มาถึงอาคารไรชส์ทาค เขาก็ขอร้องทหารที่กำลังจะผ่านไปเพื่อช่วยในการถ่ายทำฉาก มีเพียงสี่คนเท่านั้น รวมทั้งฮาลเดย์บนหลังคา คนที่ติดธงเป็นพลทหารอายุ 18 ปีชื่ออะเลคเซย์ โควัลยอฟ จากเคียฟ อีกสองคนคืออับดุลคาคิม อิสไมลอฟ จากดาเกสถาน และลีโอนิด โกรีเชฟ (ยังกล่าวถึงในฐานะอะเลคเซย์ โกรียาเชฟ) จากมินสค์ โดยถ่ายภาพด้วยกล้องหาระยะไลก้า III ด้วยเลนส์ขนาด 35 มม. เอฟ 3.5

ภาพที่มีการเฉลิมฉลองคือการยกธงครั้งก่อนหน้าซึ่งไม่ได้มีการถ่ายไว้ ตามที่เกิดขึ้นเวลา 22:40 น. ของวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1945 ในขณะที่อาคารยังคงยึดครองโดยกองทัพเยอรมัน กลุ่มทหารโซเวียตจำนวนสี่คนกำลังสู้รบบนหลังคา ซึ่งพลทหารมีฮาอิล มินิน อายุ 23 ปีได้ขึ้นไปบนรูปปั้นคนขี่ม้าที่เป็นตัวแทนของประเทศเยอรมนี เพื่อยึดเสาธงชั่วคราวไว้กับยอด ในฐานะที่เกิดขึ้นตอนกลางคืนและภายใต้การยิง จึงทำให้ไม่สามารถถ่ายภาพได้ วันต่อมาพลซุ่มยิงเยอรมันได้ยิงธงจนร่วง กระทั่งการยอมจำนนของฝั่งอาคารไรชส์ทาคมีขึ้นเมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 และหลังจากที่ฮาลเดย์ได้ประมาณขนาดอาคารพร้อมกับทหารสามนายที่เขาพาขึ้นมาแบบสุ่มระหว่างทางของเขาแล้ว เขาแบกธงขนาดใหญ่ที่เย็บจากผ้าปูโต๊ะสามผืนโดยลุงของเขาสำหรับวัตถุประสงค์นี้โดยแท้ ซึ่งตะเข็บจะมองเห็นได้ชัดเจนบนภาพ ดูรายละเอียดเพิ่มเติมที่การชูธงที่ไรชส์ทาค

เกียรติประวัติและบำเหน็จ

• เครื่องอิสริยาภรณ์สงครามของผู้รักชาติ ชั้นที่ 2
• เครื่องอิสริยาภรณ์ดาวแดง
• เหรียญ "สำหรับการป้องกันเซวัสโตปอล"
• เหรียญ "สำหรับการป้องกันคอเคซัส"
• เหรียญ "สำหรับการป้องกันโซเวียตทรานส์อาร์กติก"
• เหรียญ "สำหรับชัยเหนือเยอรมนีในมหาสงครามของผู้รักชาติ ค.ศ. 1941–1945"
• เหรียญ "สำหรับชัยเหนือญี่ปุ่น"
• เหรียญ "สำหรับการยึดกรุงเบอร์ลิน"
• เหรียญ "สำหรับการยึดกรุงเวียนนา"
• เหรียญ "สำหรับการยึดนครเคอนิจส์แบร์ก"
• เหรียญ "สำหรับการยึดกรุงบูดาเปสต์"

อ้างอิง

1. Sontheimer, Michael (5 July 2008). "The Art of Soviet Propaganda: Iconic Red Army Reichstag Photo Faked". Der Spiegel. สืบค้นเมื่อ 3 June 2011.
2. Griffin, Michael (199). "The Great War Photographs: Constructing Myths of History and Photojournalism". In Bonnie Brennen & Hanno Hardt eds., Picturing the Past: Media, History & Photography. (pp. 122–157). Urbana: University of Illinois Press. p. 144. ISBN 0-252-06769-X.
3. "Yevgeni Khaldei short biography". Jewish Virtual Library. The American-Israeli Cooperative Enterprise. 2007. สืบค้นเมื่อ 3 June 2011.
4. Schneer, David (2011). Through Soviet Jewish Eyes: Photography, War, and the Holocaust. New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press. pp. 213–214. ISBN 978-0-8135-4884-5.
5. "Samaya znamenitaya fotografiya 1945 goda byla sfalsifitsirovana" (8 May 2008). Gorod Novostey. Retrieved 12 January 2012. (รัสเซีย)
6. Grosset, Mark (January 2006). "Close up: Yevgeni Khaldei". EnterWorldPressPhoto.org, Enter #3. World Press Photo. สืบค้นเมื่อ 3 June 2011.
7. Khaldei, Yevgeny (1984). Ot Murmanska do Berlina. Murmansk: Murmanskoye knizhnoye izdatelstvo. (รัสเซีย)
8. "Legendäre Foto-Manipulation Fahne gefälscht, Uhr versteckt, Wolken erfunden - SPIEGEL ONLINE" (ภาษาGerman). Spiegel. 2008-05-06. สืบค้นเมื่อ 2012-05-20.CS1 maint: unrecognized language (link)
9. "Remembering a Red Flag Day". Time. 2008-05-23. สืบค้นเมื่อ 2012-05-20.
10. "Знамя Победы над Рейхстагом". Сенсационная история фото (ภาษาRussian). The Epoch Times. 2006-05-08. สืบค้นเมื่อ 2012-05-20.CS1 maint: unrecognized language (link)
11. "Prominent Russians: Yegorov and Kantaria". Russia Today. สืบค้นเมื่อ 2012-05-20.
12. "An historically important Leica III". Bonham's.

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Volland, Ernst (1994). Krimmer, Heinz (บ.ก.). Von Moskau nach Berlin: Bilder des Fotografen Jewgeni Chaldej (ภาษาGerman). Berlin: Nicolaische Verlagsbuchhandlung. ISBN 3-87584-522-6.CS1 maint: ref=harv (link) CS1 maint: unrecognized language (link)
• Nakhimovsky, Alexander; Alice Nakhimovsky (1997). Witness to History : The Photographs of Yevgeny Khaidei. photographs by Yevgeny Khaldei. New York: Aperture. ISBN 0-89381-738-4.CS1 maint: ref=harv (link)
• Grosset, Mark (2004). Khaldei: Un photoreporter en Union Soviétique (ภาษาFrench). Paris: Chêne. ISBN 2-84277-548-1.CS1 maint: ref=harv (link) CS1 maint: unrecognized language (link)