การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2007

การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2550 (ฝรั่งเศส: Élection présidentielle française de 2007) จัดขึ้นเมื่อวันที่ 21 - 22 เมษายน และ 5 - 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 โดยมีจุดประสงค์ในการหาบุคคลมาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสสืบต่อจากฌัก ชีรัก

การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2007

← 2002 21-22 เมษายน และ 5-6 พฤษภาคม 2007 2012 →
ผู้ท้าชิง นีกอลา ซาร์กอซี เซกอแลน รัวยาล พรรค UMP พรรคสังคมนิยม (ฝรั่งเศส) คะแนนเสียง 18,983,138 16,790,440 ร้อยละ 53.06% 46.94%
ผลการเลือกตั้งในรอบสอง: ผู้สมัครที่มีเสียงข้างมากในแต่ละเทศบาล 36,784 แห่ง โดยนีกอลา ซาร์กอซี: ฟ้า; เซกอแลน รัวยาล: ชมพู
ประธานาธิบดีก่อนการเลือกตั้ง ฌัก ชีรัก UMP ว่าที่ประธานาธิบดี นีกอลา ซาร์กอซี UMP

ประเทศฝรั่งเศส

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ: ระบบการปกครองของ ประเทศฝรั่งเศส

รัฐธรรมนูญ สิทธิมนุษยชน สาธารณรัฐที่ 5 การเมืองฝรั่งเศส ฝ่ายบริหาร การปกครอง ประธานาธิบดี แอมานุแอล มาครง รายนาม นายกรัฐมนตรี เอดัวร์ ฟีลิป รายนาม กระทรวง สภารัฐธรรมนูญ ฝ่ายนิติบัญญัติ รัฐสภา สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ประธาน วุฒิสภา ประธาน สภานิติบัญญัติแห่งชาติ ฝ่ายตุลาการ ศาลปกครองสูงสุด ศาลสูงสุด พรรคการเมือง รายชื่อ โกลลิสม์ ฝ่ายซ้าย การเลือกตั้ง ประธานาธิบดี: สภาผู้แทนราษฎร: วุฒิสภา: การลงประชามติ: หน่วยการบริหาร แคว้น จังหวัด นโยบายการต่างประเทศ                การเมืองสหภาพยุโรป ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ รัฐมนตรีต่างประเทศ อื่น ๆ สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง วาเลรี ทรีแอร์แวแลร์ เรื่องอื้อฉาว สถานีย่อย:ประเทศฝรั่งเศส

ดู คุย แก้

ในการเลือกตั้งครั้งนี้มีจำนวนประชาชนฝรั่งเศสมาขึ้นทะเบียนเลือกตั้งมากกว่าครั้งก่อน ๆ โดยมีจำนวนกว่า 50,000,000 คนในดินแดนประเทศฝรั่งเศสและอีก 535,000 คนจากต่างประเทศตามสถานกงสุล เป็นการแสดงว่ามีคนมาขึ้นทะเบียนกว่า 1.8 ล้านคนต่อปี และ 3.3 ล้านคนมากกว่าปี พ.ศ. 2545 โดยมีสาเหตุมาจากอัตราการเกิดที่สูงขึ้น  · และความสนใจทางด้านการเมืองภาคประชาชน การเลือกตั้งครั้งนี้ยังแสดงความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของฝรั่งเศสอีกด้วย เนื่องจากประชาชนกว่า 1.5 ล้านคนลงคะแนนเสียงผ่านทางคอมพิวเตอร์.

การเลือกตั้งรอบแรกจัดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2550 ตั้งแต่ 08.00 น. - 18.00 น. และเนื่องจากความแตกต่างในเวลา การเลือกตั้งก็ยังจัดเมื่อวันเสาร์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2550 สำหรับดินแดนภายนอกแผ่นดินใหญ่: กัวเดอลุป เฟรนช์เกียนา มาร์ตีนิก เฟรนช์โปลินีเซีย แซงปีแยร์และมีเกอลง และคูหาเลือกตั้งที่จัดโดยสถานทูตและสถานกงสุลบนทวีปอเมริกา

และเนื่องจากไม่มีผู้สมัครคนใดชนะด้วยเสียงข้างมากเด็ดขาด จึงมีการจัดการเลือกตั้งรอบสองขึ้นเมื่อวันที่ 5 - 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 ระหว่างผู้สมัครที่มีเสียงมากที่สุดสองคนคือ นีกอลา ซาร์กอซี และเซกอแลน รัวยาล

คณะตุลาการรัฐธรรมนูญได้ประกาศผลการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการ โดยนีกอลา ซาร์กอซีเป็นผู้ชนะด้วยคะแนนเสียง 18,983,138 หรือคิดเป็น 53.06% และวาระการดำรงตำแหน่งของฌัก ชีรักได้สิ้นสุดลงเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 เวลา 00.00 น. โดยนีกอลา ซาร์กอซีได้ดำรงตำแหน่งสืบต่อมา

ประวัติ

วันเวลาจัดการเลือกตั้ง

วันเวลาจัดการเลือกตั้งนั้นได้ถูกกำหนดผ่านรัฐบัญญัติ ซึ่งกระทรวงมหาดไทยได้ทำการประชาสัมพันธ์เมื่อวันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2549.

• วันอาทิตย์ 22 เมษายน : รอบแรก
• วันอาทิตย์ 6 พฤษภาคม : รอบสอง

การเลือกตั้งรอบแรก

การเลือกตั้งรอบสอง

ผลการเลือกตั้งโดยรวม

ในการเลือกตั้งรอบแรกนั้นปรากฏผลว่า กว่า 85% หรือ 37.6 ล้านคนจาก 44 ล้านผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ได้ออกสิทธิเลือกตั้งจากประชากรทั้งหมด 62 ล้านคน ผลที่ออกมาคือการที่ซาร์กอซีและรัวยาลก้าวไปสู้การเลือกตั้งรอบที่ 2 ด้วยคะแนน 31% และ 26% ตามลำดับ ส่วนฟร็องซัว ไบรูได้คะแนนมาเป็นอันดับสาม (19%) และฌ็อง-มารี เลอ แปน เป็นที่สี่ (10%) ซึ่งต่างกับในปี พ.ศ. 2545 ซึ่งเลอ แปนได้คะแนน 16.9% และยังได้ก้าวไปสู้การเลือกตั้งรอบสอง

ในทันทีหลังจากผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีรอบแรกออกมาอย่างเป็นทางการ ผู้สมัครปีกซ้ายทั้งสี่คนที่ได้พ่ายแพ้ ซึ่งก็คือ โฌเซ โบเว่, มารี-จอร์จ บุฟเฟต์, อาร์แลตต์ ลากิเยร์และโดมินิก วัวเนต์ได้ออกมาสนับสนุนให้ลงคะแนนแก่รัวยาล

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 ที่อาร์แลตต์ ลากิเยร์ได้ให้การสนับสนุนผู้สมัครจากพรรคสังคมนิยมฝรั่งเศส โอลิวีเยร์ เบอซองเซอโนต์ได้บอกให้ผู้สนับสนุนของเขาออกเสียงต่อต้านซาร์กอซี เฟรเดอริค นีอูส์และเชราร์ด ชิวาร์ดีไม่ได้ออกมาประกาศว่าจะสนับสนุนฝ่ายใด ส่วนฟิลิป เดอ วิลลีเยร์ได้ประกาศสนับสนุนซาร์กอซี ทางด้านฌอง-มารี เลอ เปนได้ออกประกาศให้งดออกเสียงในรอบสอง

ในวันที่ 25 เมษายน ฟรองซัวส์ ไบรูได้ออกมาประกาศไม่สนับสนุนผู้แข่งขันในรอบชิงทั้งสอง และยังได้ประกาศว่าเขาจะตั้งพรรคการเมืองขึ้นมาใหม่ชื่อว่า Mouvement démocrate (MoDem) ทั้งนี้เขาได้วิพากย์วิจารณ์ผู้แข่งขันทั้งสอง พร้อมทั้งเสนอให้มีการโต้วาที ซึ่งรัวยาลตกลงในการโต้วาทีออกทางโทรทัศน์ ขณะที่ซาร์กอซีเสนอให้มีการคุยกันแบบส่วนตัว ไม่ใช่โต้วาทีทางโทรทัศน์

ในวันที่ 6 พฤษภาคม เวลาประมาณ 18.15 น. แหล่งข่าวจากสำนักข่าวของเบลเยี่ยมและสวิตเซอร์แลนด์ เช่น Le Soir, RTBF 2009-03-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, La Libre Belgique และ La Tribune de Genève ได้ประกาศว่า นีกอลา ซาร์กอซี เป็นผู้ชนะการเลือกตั้งในรอบสอง โดยอ้างอิงจากผลสำรวจเบื้องต้น และภายหลังการคาดคะเนผลการเลือกตั้งของ CSA นั้นปรากฏชัดว่า ซาร์กอซีด้วยคะแนน 53% ซึ่งรัวยาลก็ได้ยอมรับกับการพ่ายแพ้ของตนเองในเย็นวันนั้นเอง

ผลการเลือกตั้ง

ด · พ · ก
ผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส 22 เมษายน และ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2550

อันดับที่	ผู้สมัครเลือกตั้ง	พรรค	รอบแรก		รอบสอง
			คะแนนเสียง	เปอร์เซ็นต์	คะแนนเสียง	เปอร์เซ็นต์
1	นีกอลา ซาร์กอซี	อูว์นียงปูร์เอิงมูฟว์ม็องปอปูแลร์ (UMP)	11,448,663	31.18%	18,983,138	53.06%
2	เซกอแลน รัวยาล	พรรคสังคมนิยม (PS)	9,500,112	25.87%	16,790,440	46.94%
3	ฟร็องซัว บายรู	อูว์นียงปูร์ลาเดมอคราซีฟร็องแซซ (UDF)	6,820,119	18.57%
4	ฌอง-มารี เลอ เป็ง	ฟรงนาซียอนาล (FN)	3,834,530	10.44%
5	โอลีวีเย เบอซ็องเซอโน	ลีกกอมูว์นิสต์เรวอลูว์ซียอแนร์ (LCR)	1,498,581	4.08%
6	ฟีลิป เดอ วีลีเย	มูฟว์ม็องปูร์ลาฟร็องส์ (MPF)	818,407	2.23%
7	มารี-ฌอร์ฌ บูว์แฟ	ปาร์ตีกอมูว์นิสต์ฟร็องแซ (PCF)	707,268	1.93%
8	ดอมีนิก วัวแน	เลแวร์ (Les Verts)	576,666	1.57%
9	อาร์แล็ต ลากีเย	ลุตอูวรีแยร์ (LO)	487,857	1.33%
10	โฌเซ บอเว	ผู้สมัครอิสระ	483,008	1.32%
11	เฟรเดริก นีอู	ชัส แป็ช นาตูร์ ทราดีซียง (CPNT)	420,645	1.15%
12	เฌราร์ ชีวาร์ดี	ปาร์ตีเดทราวาเยอร์ (PT)	123,540	0.34%
ผลรวม			36,719,396		35,773,578
เสียงข้างมากเด็ดขาด (18,359,698)
บัตรดี			36,719,396	98.56%	35,773,578	95.80%
บัตรเสีย			534,846	1.44%	1,568,426	4.20%
จำนวนผู้ออกเสียงเลือกตั้ง			37,254,242	83.77%	37,342,004	83.97%
จำนวนผู้งดออกเสียงเลือกตั้ง			7,218,592	16.23%	7,130,729	16.03%
จำนวนผู้มีสิทธิเลือกตั้ง			44,472,834	100%	44,472,733	100%

การเลือกตั้งรอบแรก (22 เมษายน พ.ศ. 2550)

 

ผลการเลือกตั้งในรอบแรก

 

ผลการเลือกตั้งในรอบแรก:
ผู้ลงรับสมัครเลือกตั้งโดยมีเสียงข้างมากในเขตการปกครอง:
นีกอลา ซาร์กอซี
เซกอแลน รัวยาล
ฟรองซัวส์ ไบรู

ทั่วทั้งประเทศ นีกอลา ซาร์กอซี ได้รับคะแนนเสียง 31% เซกอแลน รัวยาลได้รับคะแนนเสียง 26% ขณะที่เทียบกับการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2545 นั้น ฌัก ชีรักได้คะแนนเสียง 20% ส่วนลียอแนล ฌ็อสแป็ง ได้ 16.18% เท่านั้นเอง ฟรองซัวส์ ไบรู ได้คะแนนเสียง 18.6% ในครั้งนี้ ซึ่งได้คะแนนเสียงมากกว่าในปี พ.ศ. 2545 เกือบ 3 เท่า (6.8%) ส่วนผู้สมัครจากพรรคพรรคแนวหน้าแห่งชาติ (FN) ฌ็อง-มารี เลอ แปน ได้คะแนนเพียงแค่ 10.4% เมื่อเทียบกับความประสบความสำเร็จของเขาในปี พ.ศ. 2545 เมื่อเขาได้ 16.9% ทั้งนี้ อาจเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงในเดือนเมษายน-พฤษภาคม ซึ่งซาร์กอซีได้ย้ายตนไปยังพรรคขวาจัด ทำให้มีผู้ออกมาวิจารณ์และแถลงว่าผู้ที่สนับสนุนพรรคแนวหน้าแห่งชาติ (FN) มาแต่เดิมนั้น โดนซาร์กอซีหลอกล่อให้ไปสังกัดปีกขวาจัดด้วย ถ้าดูผลโดยรวมนั้น ฝ่ายซ้ายได้รับคะแนน 36% ฝ่ายกลางได้รับคะแนน 19% ฝ่ายขวาได้รับคะแนน 33% ส่วนขวาจัดนั้นได้ 11%

ส่วนผู้สมัครอื่นๆ นั้นได้รับคะแนนเสียงน้อยกว่าที่เคยได้รับมาในปี พ.ศ. 2545 โดยมีโอลิวีเยร์ เบอซองเซอโนต์ จากพรรคสันนิบาตคอมมิวนิสต์ปฏิวัติ (LCR) ล้มเหลวในการบรรลุ 5% ซึ่งจะทำให้เขาสามารถเบิกเงินจากรัฐบาลในการรณรงค์หาเสียงได้ แต่ทว่าเขาได้รับเสียงสนับสนุนเพียงแค่ 4.1% เมื่อเทียบกับการเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2545 ที่เขาได้ 4.3% ส่วนผู้สมัครที่ตามหลังเขามาคือผู้สมัครขวาจัดอีกคนหนึ่ง ฟิลิป เดอ วิลลีเยร์ (2.2%), ผู้สมัครจากพรรคคอมมิวนิสต์ มารี-จอร์จ บุฟเฟต์ (ได้ 1.9% เมื่อเทียบกับโรแบร์ต อู ที่ได้ 3.4% ในปี พ.ศ. 2545), ผู้สมัครพรรคเขียว โดมินิก วัวเนต์ (ได้ 1.6% เมื่อเทียบกับ โนเอ็ล มาแมร์ ที่ได้ 5.7% ในปี พ.ศ. 2545), ผู้สมัครจากพรรคพลังแรงงาน (LO) อาร์แลตต์ ลากิเยร์ (ได้ 1.3% เมื่อเทียบกับ พ.ศ. 2545 ที่ได้ 5.7%), ผู้สมัครอิสระ นักต่อต้านกระแสโลกาภิวัฒน์ โฌเซ โบเว่ (1.3%), เฟรเดอริค นีอูส์ (ได้ 1.2% เมื่อเทียบกับ ฌอง แซงต์-ฌอสส์ที่ได้ 4.2% ในปี พ.ศ. 2545) และสุดท้าย เชราร์ด ชิวาร์ดี (ได้ 0.3% เมื่อเทียบกับ ดานีแยล กลัคสไตน์ที่ได้ 0.5% ในปี พ.ศ. 2545) การงดออกเสียงนั้นอยู่ในระดับ 15.4%

สถิติการเลือกตั้งทั่วไปนั้นอยู่ที่ 84.6% ซึ่งเป็นระดับที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนตั้งแต่การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส พ.ศ. 2508 ที่ได้ 84.8% เนื่องจากผู้มีสิทธิเลือกตั้งจำนวนมากตัดสินใจที่จะไม่นิ่งเฉยอยู่บ้าน ซึ่งส่วนมากนั้นตัดสินใจที่จะต้านการออกเสียงลงคะแนนคัดค้าน และเลือกที่จะลงคะแนนเสียงอย่างเป็นประโยชน์ นั่นก็คือการที่ลงคะแนนเสียงให้กับผู้ใดผู้หนึ่งซึ่งอ้างว่าเป็นแกนนำในแต่ละขั้วการเมือง (นีกอลา ซาร์กอซี, เซกอแลน รัวยาล และ/หรือฟร็องซัว ไบรู)

สโลแกน "ใครก็ได้ยกเว้นซาร์กอซี" ได้ถูกผลักดันและเป็นผลประโยชน์แก่ทั้งรัวยาลและไบรู ขณะที่กลยุทธ์ในการลงคะแนนเสียง ซ้ายหรือขวา คือสาเหตุทำไมผู้สมัครอื่น ๆ ถึงได้คะแนนน้อยลงกว่าการเลือกตั้งรอบแรกในครั้งก่อนหน้านี้

การรณรงค์หาเสียงนั้นเห็นได้ชัดว่ามีการแบ่งแยกกันอย่างสุดขั้วและเห็นได้ชัด โดยเฉพาะสโลแกนของฝ่ายซ้ายที่ว่า "ใครก็ได้ยกเว้นซาร์กอซี"

อ้างอิง

1. Inscriptions sur les listes électorales, Ministère de l'intérieur, Communiqué, 27 mars 2007 อ่านที่นี่
2. « 44 508 024 voix prêtes à se faire entendre », Jean-Dominique Merchet, Libération, 28 อ่านที่นี่
3. « 3,3 millions d'électeurs inscrits en plus par rapport à 2002 », Luc Bronner, Le Monde 21 อ่านที่นี่
4. Notamment, la plus haute augmentation de la participation se trouve en région parisienne (+9,6 % d'inscrits)
5. Tableau d’évolution du nombre d’inscrits par département 2006/2007, Ministère de l’intérieur, 27 mars 2007 อ่านที่นี่
6. Christophe Guillemin, « 1,5 million d'électeurs français inaugureront le vote électronique le 22 avril », ZDNet France, 10.
7. Dans certaines grandes villes, un arrêté préfectoral a pu être pris pour que la consultation soit prolongée jusqu’à 20 heures (Code électoral, , art. R41)
8. Article 1 du Décret no 2007-227 du 21 février 2007 portant convocation des électeurs pour l’élection du président de la République
9. Conseil constitutionnel, Décision du 26 avril 2007 relative à la liste des candidats habilités à se présenter au second tour de l'élection du Président de la République.
10. Communication du ministre d’État, ministre de l’Intérieur et de l’Aménagement du territoire 2007-03-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, sur le site du premier ministre

แหล่งข้อมูลอื่น

• Election présidentielle 2007 - premier tour 2007-04-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Décision du 10 mai 2007 - Proclamation des résultats de l'élection du Président de la République - Communiqué de presse 2007-07-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• จากยุโรป" ณ มติชนสุดสัปดาห์
• ศึกเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส 2007 : รวมมิตรผู้สมัครรายย่อย (1)
• ศึกเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส 2007 : รวมมิตรผู้สมัครรายย่อย (2)
• ศึกเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส 2007 : รวมมิตรผู้สมัครรายย่อย (3)
• ศึกเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส 2007 : รอบแรกผ่านไป

ก่อนหน้า		การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2007		ถัดไป
การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2002		การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2007		การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศส ค.ศ. 2012