ทาชเคนต์

ทาชเคนต์ (อังกฤษ: Tashkent, ออกเสียง: /tæʃˈkɛnt, tɑːʃ-/) หรือ ตอชเกนต์ (อุซเบก: Toshkent/Тошкент/تاشکند‎, ออกเสียง: [tɒʃˈkent]) หรือชื่อเก่า ชอช (เปอร์เซีย: چاچ‎) เป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของประเทศอุซเบกิสถาน รวมถึงเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในภูมิภาคเอเชียกลาง โดยมีประชากร 2,485,900 คนในปี 2018 เมืองตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ ใกล้พรมแดนกับประเทศคาซัคสถาน

ทาชเคนต์
เมืองหลวง
ตามเข็มจากด้านบน: นครทาชเคนต์, โรงแรมฮิลตันทาชเคนต์, ฮูมอไอซ์โดม, พิพิธภัณฑ์อามีร์ตีมูร์, รัฐสภาทาชเคนต์, อาสนวิหารแม่พระอัสสัมชัญนิรมล, ทาชเคนต์ยามค่ำคืน
ตรา
สมญา:  ตอช ("หิน")
คำขวัญ:  Kuch Adolatdadir! ("ความแข็งแกร่งอยู่ในความยุติธรรม!")
ทาชเคนต์ แสดงแผนที่อุซเบกิสถาน ทาชเคนต์ แสดงแผนที่เอเชียตะวันตกและเอเชียกลาง ทาชเคนต์ แสดงแผนที่ทวีปเอเชีย
พิกัดภูมิศาสตร์: 41°18′N 69°16′E / 41.300°N 69.267°E / 41.300; 69.267พิกัดภูมิศาสตร์: 41°18′N 69°16′E / 41.300°N 69.267°E / 41.300; 69.267
ประเทศ	อุซเบกิสถาน
ตั้งรกราก	500–300 ปีก่อน ค.ศ.
การปกครอง
• ประเภท	เทศบาลนคร
• นายกเทศมนตรี	Jahongir Ortiqhojaev
พื้นที่
• ทั้งหมด	334.8 ตร.กม. (129.3 ตร.ไมล์)
ความสูง	455 เมตร (1,493 ฟุต)
ประชากร  (1 มกราคม 2020)
• ทั้งหมด	2,571,668 คน
เขตเวลา	UTC+5
รหัสพื้นที่	71
เอชดีไอ (2017)	0.793 สูง
เว็บไซต์	tashkent.uz

ในอดีต ทาชเคนต์ในยุคก่อนอิทธิพลอิสลามในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 8 เป็นเมืองที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมซอกเดียและเติร์ก หลังจากที่เมืองถูกเจงกีส ข่าน ทำลายในปี 1219 ทาชเคนต์เกิดขึ้นใหม่ภายใต้ความมั่งคั่งจากเส้นทางสายไหม ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18–19 เมืองตั้งขึ้นเป็นนครรัฐเอกราช ก่อนจะถูกอาณาจักรข่านโกกอนพิชิต ในปี 1865 ทาชเคนต์ถูกรวมเข้าในจักรวรรดิรัสเซียและกลายเป็นเมืองหลวงของเตอร์กิสถานของรัสเซีย ในสมัยสหภาพโซเวียต ทาชเคนต์เติบโตอย่างมากและประสบกับการเปลี่ยนแปลงทางประชากรจากการเนรเทศผู้คนมาอยู่ที่นี่ ส่วนใหญ่ของนครถูกทำลายจากเหตุแผ่นดินไหวเมื่อปี 1966 ก่อนจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในฐานะนครโซเวียตตัวแบบ และเป็นเมืองใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสี่ของสหภาพโซเวียตในเวลานั้น เป็นรองเพียงมอสโก, เลนินกราด และเคียฟ

ทาชเคนต์คงสถานะเป็นเมืองหลวงของประเทศอุซเบกิสถานหลังได้รับเอกราชเรื่อยมา ประชากรส่วนใหญ่ในปัจจุบันเป็นชาวอุซเบก และในปี 2009 เมืองเฉลิมฉลอง 2,200 ปีแห่งประวัติศาสตร์ลายลักษณ์อักษร

อ้างอิง

1. stat.uz. "Численность постоянного населения по возрастным группам (in Russian)". สืบค้นเมื่อ September 29, 2020.
2. "Sub-national HDI – Area Database – Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 13 September 2018.
3. . Uzdaily.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 13 October 2018. สืบค้นเมื่อ 13 October 2018.
4. Praying Through the 100 Gateway Cities of the 10/40 Window ISBN 978-0-927-54580-8 p. 89
5. "Юбилей Ташкента. Такое бывает только раз в 2200 лет". Фергана – международное агентство новостей. สืบค้นเมื่อ 10 December 2017.