ยุครณรัฐ

สำหรับยุครณรัฐในญีปุ่น ดู ยุคเซ็งโงะกุ

รณรัฐ (จีนตัวย่อ: 战国; จีนตัวเต็ม: 戰國; พินอิน: Zhànguó; อังกฤษ: Warring States) หรือเรียกอีกชื่อว่า "ยุคจ้านกว๋อ" เป็นยุคหนึ่งในประวัติศาสตร์จีนโบราณ ถัดจากยุควสันตสารท และสิ้นสุดลงเมื่อฉินฉื่อหฺวังตี้รวมแผ่นดินในปีที่ 221 ก่อนคริสตกาล เป็นผลให้รัฐต่าง ๆ ที่รบรากันได้รวมเป็นหนึ่งคือ จักรวรรดิฉิน

แผนที่แสดง 7 แคว้นในช่วง 260 ก่อน ค.ศ

ประวัติศาสตร์จีน
ยุคโบราณ
สามราชาห้าจักรพรรดิ
ราชวงศ์เซี่ย 2100–1600 BCE
ราชวงศ์ชาง 1600–1046 BCE
ราชวงศ์โจว 1045–256 BCE
ราชวงศ์โจวตะวันตก 1046–771 BCE
ราชวงศ์โจวตะวันออก 771–256 BCE    ยุควสันตสารท    ยุครณรัฐ
ยุคจักรวรรดิ
ราชวงศ์ฉิน 221 BCE–206 BCE
ราชวงศ์ฮั่น 206 BCE–220 CE
ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ราชวงศ์ซิน
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ยุคสามก๊ก 220–280
เว่ย สู่ และ หวู
ราชวงศ์จิ้น 265–420
จิ้นตะวันตก	ยุคห้าเผ่าคนเถื่อนสิบหกแคว้น 304–439
จิ้นตะวันออก
ราชวงศ์เหนือ-ใต้ 420–589
ราชวงศ์สุย 581–618
ราชวงศ์ถัง 618–690, 705–907
ราชวงศ์อู่โจว 690–705
ยุคห้าวงศ์สิบรัฐ 907–960	ราชวงศ์เหลียว 907–1125
ราชวงศ์ซ่ง 960–1279
ราชวงศ์ซ่งเหนือ		เซี่ยตะวันตก
ราชวงศ์ซ่งใต้	จิน
ราชวงศ์หยวน 1271–1368
ราชวงศ์หมิง 1368–1644
ราชวงศ์จินยุคหลัง 1616–1636
ราชวงศ์ชิง 1636–1912
ยุคใหม่
สาธารณรัฐจีน (บนแผ่นดินใหญ่) 1912–1949
สาธารณรัฐประชาชนจีน (จีนแผ่นดินใหญ่) 1949–ปัจจุบัน	สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) 1949–ปัจจุบัน
บทความที่เกี่ยวข้อง  Chinese historiography Timeline of Chinese history Dynasties in Chinese history Linguistic history Art history Economic history Education history Science and technology history Legal history Media history Military history Naval history
กล่องนี้: ดู คุย แก้

ยุครณรัฐเริ่มขึ้นเมื่อใดนั้น นักวิชาการว่าไว้ต่างกัน ซึ่งมักตกในระหว่างปีที่ 481 ถึงปีที่ 403 ก่อนคริสตกาล แต่ซือหม่า เชียน นักประวัติศาสตร์ในราชวงศ์ฮั่น ว่า เริ่มเมื่อปีที่ 475 ก่อนคริสตกาล และข้อเขียนของซือหม่า เชียนนี้เป็นที่อ้างอิงกันมาก ส่วนชื่อ "รณรัฐ" นั้นเรียกตามชื่อหนังสือ "พิชัยสงครามรณรัฐ" (戰國策 Zhàn Guó Cè ^?; Strategies of the Warring States)

ลักษณะทางภูมิศาสตร์

ภูมิศาสตร์ทางการเมืองในยุคนั้นถูกครอบงำโดยรัฐสงครามทั้งเจ็ด ได้แก่

• รัฐฉิน ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกของประเทศจีนมีแถบศูนย์กลางอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำเว่ยและกวนจง ด้วยลักษณะทางภูมิศาสตร์เช่นนี้ทำให้ รัฐฉิน สามารถใช้ในการป้องกันตัวเองจากรัฐอื่นรอบข้างหากแต่ก็จะเป็นจุดที่กำจัดการขยายอำนาจออกไป
• รัฐจิ้นทั้งสาม ตั้งอยู่บริเวณตอนกลางของภูมิภาคชานซี ประกอบไปด้วยรัฐที่สืบทอดอำนาจจากรัฐจิ้น โดยประกอบไปด้วยสามรัฐ ได้แก่
  • รัฐหาน ตั้งอยู่ทางตอนใต้บริเวณลุ่มน้ำหวง เป็นรัฐที่ใช้เป็นเส้นทางคมนาคมก่อนเข้าถึ่งรัฐฉิน
  • รัฐเว่ย ตั้งอยู่ตรงกลาง คือเหอหนานตอนตะวันออกของปัจจุบัน
  • รัฐจ้าว อยู่ทางตอนเหนือสุดของรัฐทั้งสาม ปัจจุบันอยู่ในมณฑลเหอเป่ย์ และมณฑลชานซี
• รัฐฉี ตั้งอยู่ทางตะวันออก มีศูนย์กลางอยู่ที่คาบสมุทรซานตง
• รัฐฉู่ ตั้งอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำฮั่นและแม่น้ำแยงซี
• รัฐเยี่ยน ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่ปักกิ่งในปัจจุบัน ในช่วงปลายยุคนั้นได้รุกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือและเริ่มเข้ายึดครองคาบสมุทรเหลียวตง

 

แผนที่แสดงยุครณรัฐในช่วงต้น^{[ต้องการอ้างอิง]}

อ้างอิง

• Cotterell, Arthur (2010), Asia, a Concise History, Singapore: John Wiley & Sons, ISBN 978-0-470-82959-2.
• Ebrey, Patricia Buckley; Walthall, Anne; Palais, James B. (2006), Pre-Modern East Asia: A Cultural, Social, and Political History, Boston: Houghton-Mifflin Company, ISBN 0-618-13386-0.
• Lewis, Mark Edward (1999), "Warring States Political History", ใน Loewe, Michael; Shaughnessy, Edward L. (บ.ก.), The Cambridge history of ancient China: from the origins of civilization to 221 B.C., Cambridge University Press, pp. 587–649, ISBN 978-0-521-47030-8.
• Lu, Liqing; Ke, Jinhua (2012), "A Concise History of Chinese Psychology of Religion", Pastoral Psychology, 61 (5–6): 623–639, doi:10.1007/s11089-011-0395-y.
• Tzu, Sun; Griffith, Samuel B. (1963), The Art of War, New York: Oxford University Press