ประเทศเอสโตเนีย

พิกัดภูมิศาสตร์: 59°N 26°E / 59°N 26°E / 59; 26

เอสโตเนีย (อังกฤษ: Estonia; เอสโตเนีย: Eesti, [ˈeːsʲti] ( ฟังเสียง)) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐเอสโตเนีย (อังกฤษ: Republic of Estonia; เอสโตเนีย: Eesti Vabariik) เป็นรัฐอธิปไตยในภูมิภาคบอลติก ในยุโรปเหนือ มีอาณาเขตทางทิศเหนือติดกับอ่าวฟินแลนด์ ทิศตะวันตกติดกับทะเลบอลติก มีพรมแดนทางทิศใต้ติดกับประเทศลัตเวีย (ระยะทาง 343 กิโลเมตร) และทางทิศตะวันออกติดกับประเทศรัสเซีย (ระยะทาง 338.6 กิโลเมตร) เอสโตเนียมีพื้นที่ 45,227 ตารางกิโลเมตร (17,462 ตารางไมล์) (อันดับที่ 131 ของโลก) ประเทศเอสโตเนียปกครองด้วยระบอบสาธารณรัฐประชาธิปไตยแบบรัฐสภา มีประธานาธิบดีเป็นประมุขและมีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็นเทศมณฑลจำนวน 15 เทศมณฑล โดยมีเมืองหลวงชื่อว่า ทาลลินน์ โดยเอสโตเนียมีจำนวนประชากรของประเทศที่น้อยที่สุดในประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรป

สาธารณรัฐเอสโตเนีย Eesti Vabariik (เอสโตเนีย)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
เพลงชาติ: "มู อิสซามา มู เอิน ยา เรอเออ"
แสดงลูกโลก แสดงทวีปยุโรป ที่ตั้งของ ประเทศเอสโตเนีย  (เขียวเข้ม) – ในยุโรป  (เขียว & เทาเข้ม) – ในสหภาพยุโรป  (เขียว)  —  [คำอธิบายสัญลักษณ์]
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	ทาลลินน์^a 59°25′N 24°45′E / 59.417°N 24.750°E / 59.417; 24.750
ภาษาราชการ และภาษาประจำชาติ	เอสโตเนีย^b
กลุ่มชาติพันธุ์ (2021)	68.8% เอสโตเนีย 24.2% รัสเซีย 2.0% ยูเครน 0.8% เบลารุส 0.6% ฟินแลนด์ 3.4% อื่น ๆ
ศาสนา (ค.ศ. 2011)	64.87% ไม่มี 34.03% คริสต์ —19.87% อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ —12.02% ลูเทอแรน —2.14% คริสต์นิกายอื่น ๆ 1.10% อื่น ๆ
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบรัฐสภา
• ประธานาธิบดี	อาลาร์ การิส
• นายกรัฐมนตรี	กายา กัลลัส
• ประธานรีกิโกกู	Jüri Ratas
สภานิติบัญญัติ	Riigikogu
เอกราช  จากรัสเซียและเยอรมนี
• เขตปกครองตนเอง	12 เมษายน ค.ศ. 1917
• ประกาศ	24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1918
• ได้รับการยอมรับ	2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1920
• โซเวียดครอบครอง	16 มิถุนายน ค.ศ. 1940
• เยอรมนีครอบครอง	1941–1944
• โซเวียตครอบครอง	1944–1991
• เอสโตเนียเป็นเอกราช	20 สิงหาคม ค.ศ. 1991
• เข้าร่วมอียู	1 May 2004
พื้นที่
• รวม	45,339 ตารางกิโลเมตร (17,505 ตารางไมล์) (อันดับที่ 129^d)
• แหล่งน้ำ (%)	5.16 (ใน ค.ศ. 2015)
ประชากร
• ค.ศ. 2021 ประมาณ	1,330,068
•	1,294,455
• ความหนาแน่น	30.9 ต่อตารางกิโลเมตร (80.0 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 148)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	ค.ศ. 2021 (ประมาณ)
• รวม	49.644 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	41,892 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 41)
จีดีพี (ราคาตลาด)	ค.ศ. 2021 (ประมาณ)
• รวม	35.187 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 97)
• ต่อหัว	27,101 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 39)
จีนี (ค.ศ. 2020)	30.5 ปานกลาง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019)	0.892 สูงมาก · อันดับที่ 29
สกุลเงิน	ยูโร (€) (EUR)
เขตเวลา	UTC+02:00 (เวลายุโรปตะวันออก)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC+03:00 (เวลาออมแสงยุโรปตะวันออก)
ขับรถด้าน	ขวามือ
รหัสโทรศัพท์	+372
โดเมนบนสุด	.ee^c
ศาลสูงสุดและกระทรวงเดียวตั้งอยู่ในตาร์ตู รายงานจากรัฐธรรมนูญเอสโตเนีย ภาษาเอสโตเนียเป็นภาษาราชการเพียงภาษาเดียว และ .eu ซึ่งใช้กันในรัฐสมาชิกสหภาพยุโรป

เล่นมีเดีย

ประเทศเอสโตเนีย 2021

เอสโตเนียประกาศเอกราชครั้งแรกใน พ.ศ. 2461 ก่อนจะถูกยึดครองโดยสหภาพโซเวียต นาซีเยอรมนี และสหภาพโซเวียตอีกครั้งหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง เอสโตเนียกลับมาเป็นรัฐเอกราชอีกครั้งหลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต ต่อมาเอสโตเนียก็เข้าร่วมองค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือและสหภาพยุโรป

การเมืองการปกครอง

นิติบัญญัติ

สถาบันทางการเมืองลัตเวียมีประธานาธิบดีเป็นประมุขภายใต้รัฐธรรมนูญระบบรัฐสภาเป็นระบบสภาเดียว เรียกว่า Saiema ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 100 คน โดยประธานาธิบดีจะเป็นผู้เสนอชื่อนายกรัฐมนตรีต่อรัฐสภา เพื่อลงมติให้ความไว้วางใจ ในการจัดตั้งรัฐบาลชุดใหม่ (พรรคการเมืองที่เข้าร่วมรัฐสภาต้องได้รับคะแนนเสียงเกินร้อยละ 4 จากการลงคะแนนเสียงทั่วประเทศ)

การแบ่งเขตการปกครอง

 

• เทศมณฑลฮาร์ยู (Harju) มีเมืองหลักคือ ทาลลินน์
• เทศมณฑลฮีอู (Hiiu) มีเมืองหลักคือ แกร์ตลา
• เทศมณฑลอิตา-วิรู (Ida-Viru) มีเมืองหลักคือ เยอฮ์วี
• เทศมณฑลแยร์วา (Järva) มีเมืองหลักคือ ไปเต
• เทศมณฑลเยอเกวา (Jõgeva) มีเมืองหลักคือ เยอเกวา
• เทศมณฑลแลเน (Lääne) มีเมืองหลักคือ ฮาปซาลู
• เทศมณฑลแลเน-วิรู (Lääne-Viru) มีเมืองหลักคือ รักเวเร
• เทศมณฑลแปร์นู (Pärnu) มีเมืองหลักคือ ปาร์นู
• เทศมณฑลเปิลวา (Põlva) มีเมืองหลักคือ เปิลวา
• เทศมณฑลรัปลา (Rapla) มีเมืองหลักคือ รัปลา
• เทศมณฑลซาเร (Saare) มีเมืองหลักคือ กูเร็สซาเร
• เทศมณฑลตาร์ตู (Tartu) มีเมืองหลักคือ ตาร์ตู
• เทศมณฑลวัลกา (Valga) มีเมืองหลักคือ วัลกา
• เทศมณฑลวิลยันตี (Viljandi) มีเมืองหลักคือ วิลยันตี
• เทศมณฑลเวอรู (Võru) มีเมืองหลักคือ เวอรู

อ้างอิง

เชิงอรรถ

บรรณานุกรม

• Jaak Kangilaski et al. (2005) Valge raamat (1940–1991), Justiitsministeerium, ISBN 9985-70-194-1.
• IEA (2013). Estonia 2013. Energy Policies Beyond IEA Countries / Ukraine. Energy Policies Beyond IEA Countries. doi:10.1787/9789264190801-en. ISBN 978-92-6419079-5. ISSN 2307-0897.

อ่านเพิ่ม

• Giuseppe D'Amato Travel to the Baltic Hansa. The European Union and its enlargement to the East. Book in Italian. Viaggio nell'Hansa baltica. L'Unione europea e l'allargamento ad Est. Greco&Greco editori, Milano, 2004. ISBN 88-7980-355-7
• Hiden, John; Salmon, Patrick (1991). The Baltic Nations and Europe: Estonia, Latvia, and Lithuania in the Twentieth Century. London: Longman. ISBN 0-582-08246-3.
• Laar, Mart (1992). War in the Woods: Estonia's Struggle for Survival, 1944–1956. trans. Tiina Ets. Washington, D.C.: Compass Press. ISBN 0-929590-08-2.
• Lieven, Anatol (1993). The Baltic Revolution: Estonia, Latvia, Lithuania, and the Path to Independence. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-05552-8.
• Meyendorff, Alexander Feliksovich (1922). "Esthonia" . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). Encyclopædia Britannica (12th ed.). London & New York: The Encyclopædia Britannica Company.
• Naylor, Aliide (2020). The Shadow in the East: Vladimir Putin and the New Baltic Front. London: I.B. Tauris. ISBN 9781788312523.
• Raun, Toivo U. (1987). Estonia and the Estonians. Stanford, Calif.: Hoover Institution Press, Stanford University. ISBN 0-8179-8511-5.
• Smith, David J. (2001). Estonia: Independence and European Integration. London: Routledge. ISBN 0-415-26728-5.
• Smith, Graham, บ.ก. (1994). The Baltic States: The National Self-determination of Estonia, Latvia, and Lithuania. New York: St. Martin's Press. ISBN 0-312-12060-5.
• Subrenat, Jean-Jacques, บ.ก. (2004). Estonia, identity and independence. Amsterdam & New York: Rodopi. ISBN 90-420-0890-3.
• Taagepera, Rein (1993). Estonia: Return to Independence. Boulder, Colo.: Westview Press. ISBN 0-8133-1199-3.
• Taylor, Neil (2004). Estonia (4th ed.). Chalfont St. Peter: Bradt. ISBN 1-84162-095-5.
• Williams, Nicola; Herrmann, Debra; Kemp, Cathryn (2003). Estonia, Latvia, and Lithuania (3rd ed.). London: Lonely Planet. ISBN 1-74059-132-1.

แหล่งข้อมูลอื่น

รัฐบาล

• ประธานาธิบดี
• รัฐสภา
• รัฐบาล
• กระทรวงการต่างประเทศ
• สำนักงานสถิติ
• Chief of State and Cabinet Members 20 กุมภาพันธ์ 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

การเดินทาง

• Official gateway to Estonia
• E-Estonia Portal
• VisitEstonia Portal
•   ประเทศเอสโตเนีย คู่มือการท่องเที่ยวจากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)

แผนที่

• google.com map of Estonia
•   ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ประเทศเอสโตเนีย ที่ OpenStreetMap

ข้อมูลทั่วไป

• สารานุกรมเอสโตนิกา
• สถาบันเอสโตเนีย
• Estonia. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
• BBC News – Estonia country profile
• at UCB Libraries GovPubs
• Estonia ที่เว็บไซต์ Curlie
•   Wikimedia Atlas of Estonia

1. . Statistics Estonia. 29 April 2013. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 24 November 2017. สืบค้นเมื่อ 9 January 2014.
2. "Information About Estonia 2021". สืบค้นเมื่อ 10 September 2021.
3. "Surface water and surface water change". Organisation for Economic Co-operation and Development (OECD). สืบค้นเมื่อ 2020-10-11.
4. . Statistics Estonia. 2021. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2021-10-01. สืบค้นเมื่อ 2021-09-18.
5. . Statistics Estonia. 2011. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 10 October 2016. สืบค้นเมื่อ 26 January 2016.
6. "Estonia". International Monetary Fund. 2021.
7. "Gini coefficient of equivalised disposable income". EU-SILC survey. Eurostat. สืบค้นเมื่อ 9 August 2021.
8. "2020 Human Development Report" (PDF). United Nations Development Programme. 2019. สืบค้นเมื่อ 15 December 2020.