หน่วยคำเติม

หน่วยคำเติม (อังกฤษ: affix) เป็นหน่วยคำชนิดหนึ่งที่ไม่สามารถใช้ในภาษาตามลำพังได้ แต่จะต้องใช้ร่วมกับหน่วยคำประเภทอื่นเสมอ

ประเภทของหน่วยคำเติม

หน่วยคำเติม	ตัวอย่าง	คำอธิบาย
อุปสรรค หรือ หน่วยคำเติมหน้า (prefix)	ภาษามลายู: penyanyi	pe (อุปสรรค) + nyanyi 'ร้อง (เพลง)' = penyanyi 'นักร้อง'
ปัจจัย หรือ หน่วยคำเติมหลัง (suffix)	ภาษาเยอรมัน: Freiheit	Frei 'อิสระ' + heit (ปัจจัย) = Freiheit 'อิสรภาพ'
อาคม หรือ หน่วยคำเติมกลาง (infix)	ภาษาเขมรถิ่นไทย: ซันลับ	ซลับ 'ตาย' + -ัน (อาคม) = ซันลับ 'ฆ่า'
หน่วยคำเติมคร่อม (circumfix)	ภาษาอินโดนีเซีย: kedutaan	ke (circumfix) + duta 'ทูต' + an (circumfix) = kedutaan 'สถานทูต'
หน่วยคำเติมเชื่อม (interfix)	ภาษารัสเซีย: языкознание jazykoznanije	язык 'ภาษา' + о (interfix) + знание 'ความรู้' = языкознание 'ภาษาศาสตร์' jazyk 'ภาษา' + o (interfix) + znanije 'ความรู้' = jazykoznanije 'ภาษาศาสตร์'
Duplifix	teeny-weeny	Incorporates a reduplicated portion of a stem (may occur in front, at the rear, or within the stem)
Transfix	ภาษามอลตา: kiteb	ktb 'เขียน' + i,e (transfix) = kiteb 'เขียน' (อดีตกาล บุรุษที่ 3)
Simulfix	ภาษาอังกฤษ: mouse → mice	mouse 'หนู (เอกพจน์)' เปลี่ยนหน่วยเสียงในต้นเค้าศัพท์เป็น mice 'หนู (พหูพจน์)'
Suprafix	produce (คำนาม) produce (คำกริยา)	ย้ายตำแหน่งการเน้นเสียงเพื่อเปลี่ยนชนิดของคำ
Disfix	Alabama: tipli "break up" (compare root tipasli "break")	The elision of a portion of a stem