เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี

เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี (อังกฤษ: Anne, Princess Royal; 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493) หรือพระนามเต็ม แอนน์ อีลิซาเบท อลิซ หลุยส์ (Anne Elizabeth Alice Louise) เป็นพระราชบุตรพระองค์ที่สองและเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร กับเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ เมื่อแรกประสูติกาล พระองค์อยู่ในลำดับที่สามแห่งการสืบราชสันตติวงศ์สหราชอาณาจักรต่อจากเจ้าหญิงเอลิซาเบธ (พระชนนี – พระยศในขณะนั้น) และเจ้าชายชาลส์ พระเชษฐา และเคยอยู่ในลำดับที่สองหลังพระชนนีขึ้นเสวยราชสมบัติ แต่ปัจจุบันทรงอยู่ในลำดับที่สิบสี่แห่งการสืบราชสันตติวงศ์

เจ้าหญิงแอนน์
พระราชกุมารี
ราชกุมารี
ดำรงพระยศ	พ.ศ. 2530–ปัจจุบัน
ก่อนหน้า	เจ้าหญิงแมรี
พระสวามี	มาร์ก ฟิลลิปส์ (2516–2535) ทิโมที ลอเรนซ์ (2535–ปัจจุบัน)
พระนามเต็ม แอนน์ อีลิซาเบท อลิซ หลุยส์
พระบุตร	ปีเตอร์ ฟิลลิปส์ ซารา ทินดัลล์
ราชวงศ์	วินด์เซอร์
พระบิดา	เจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ
พระมารดา	สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
ประสูติ	15 สิงหาคม พ.ศ. 2493 (70 ปี) พระตำหนักคลาเรนซ์ ลอนดอน ประเทศอังกฤษ
ศาสนา	คริสตจักรอังกฤษ
ลายพระอภิไธย	ลายพระอภิไธยของเจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี

ราชวงศ์สหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ
สมเด็จพระราชินีนาถ เจ้าชายแห่งเวลส์ ดัชเชสแห่งคอร์นวอลล์ ดยุกแห่งเคมบริดจ์ ดัชเชสแห่งเคมบริดจ์ เจ้าชายจอร์จแห่งเคมบริดจ์ เจ้าหญิงชาร์ลอตต์แห่งเคมบริดจ์ เจ้าชายหลุยส์แห่งเคมบริดจ์ ดยุกแห่งซัสเซกซ์ ดัชเชสแห่งซัสเซกซ์ เจ้าหญิงพระราชกุมารี ดยุกแห่งยอร์ก เจ้าหญิงเบียทริซ เจ้าหญิงยูเชนี เอิร์ลแห่งเวสเซกซ์ เคาน์เตสแห่งเวสเซกซ์ ดยุกแห่งกลอสเตอร์ ดัชเชสแห่งกลอสเตอร์ ดยุกแห่งเคนต์ ดัชเชสแห่งเคนต์ เจ้าหญิงอเล็กซานดรา เจ้าชายไมเคิลแห่งเคนต์ เจ้าหญิงไมเคิลแห่งเคนต์
ด ค ก

พระองค์เป็นที่รู้จักการประกอบพระกรณียกิจด้านการกุศลและทรงอุปภัมภ์องค์กรต่าง ๆ กว่า 200 แห่ง รวมทั้งยังมีพระอัจฉริยภาพด้านการขี่ม้า พระองค์ได้รับเหรียญเงินสองเหรียญใน พ.ศ. 2518 และเหรียญทองหนึ่งเหรียญใน พ.ศ. 2514 จากการแข่งขันในรายการการแข่งม้าประเภทอีเวนติ้งชิงแชมป์ยุโรป (European Eventing Championships) และเป็นสมาชิกของราชวงศ์แห่งสหราชอาณาจักรพระองค์แรกที่ทรงเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก เจ้าหญิงแอนน์ได้รับพระราชทานอิสริยยศเป็น ราชกุมารี ใน พ.ศ. 2530 และเป็นพระราชกุมารีพระองค์ที่เจ็ด

เจ้าหญิงแอนน์เสกสมรสครั้งแรกกับร้อยเอก มาร์ก ฟิลลิปส์ เมื่อ พ.ศ. 2516 และทรงหย่าเมื่อ พ.ศ. 2535 มีพระบุตรสองคนและพระนัดดาสี่คน ต่อมาพระองค์เสกสมรสหนที่สองกับนาวาโท (ปัจจุบันเป็นพลเรือโท) เซอร์ทิโมที ลอเรนซ์ ราชองครักษ์ในสมเด็จพระราชินีนาถ ซึ่งเสกสมรสกันใน พ.ศ. 2535 เดือนเดียวกับที่ทรงหย่ากับอดีตพระสวามี

พระชนม์ชีพในวัยเยาว์

เจ้าหญิงแอนน์ประสูติเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493 ณ พระตำหนักแคลเรนซ์ ในลอนดอน เป็นพระธิดาพระองค์เดียวในเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ และเจ้าหญิงอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งเอดินบะระ (สมเด็จพระราชินีนาถพระองค์ปัจจุบัน)

แอนน์ทรงรับบับติศมาที่ห้องดนตรีในพระราชวังบักกิงแฮม เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2493 มีพระบิดาและพระมารดาทูนหัวคือ เอิร์ลเมาต์แบตเตนแห่งพม่า แอนดรูว์ เอลฟินสโตน สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี เจ้าหญิงอลิซแห่งกรีซและเดนมาร์ก และเจ้าหญิงมาร์การีตาแห่งกรีซและเดนมาร์ก

ใน พ.ศ. 2491 ก่อนที่เจ้าชายชาลส์ พระเชษฐาของพระองค์จะเสด็จพระราชสมภพไม่นาน สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร มีพระราชโองการให้พระราชโอรสธิดาทุกพระองค์ที่ประสูติจากเจ้าหญิงเอลิซาเบธ ดัชเชสแห่งเอดินบะระ จะทรงดำรงพระอิสริยยศเจ้าชายหรือเจ้าหญิงแห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือตั้งแต่แรกประสูติทุกพระองค์

การศึกษา

เจ้าหญิงแอนน์ทรงเริ่มต้นการศึกษาจากชั้นเรียนขนาดเล็กซึ่งเข้ามาถวายพระอักษรที่พระราชวังบักกิงแฮม ใน พ.ศ. 2505 สมเด็จพระราชินีนาถก่อนที่จะเสวยราชย์ย้ายไปประทับที่อื่น แอนน์ทรงรับการศึกษาจากชั้นเรียนส่วนตัวที่ประเทศฝรั่งเศส ในปีถัดมาทรงเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนเบนเดน ซึ่งอยู่ในเมืองเคนต์

ชีวิตส่วนพระองค์

เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 พระเจ้าจอร์จที่ 6 พระอัยกาของเจ้าหญิงแอนน์สวรรคต พระมารดาได้เสด็จขึ้นเสวยราชย์ เจ้าหญิงแอนน์ทรงได้รับเลื่อนพระยศขึ้นเป็นเฮอร์รอยัลไฮเนส แต่เนื่องจากขณะนั้นพระองค์ยังทรงพระเยาว์มาก พระองค์จึงมิได้ตามเสด็จฯ พระมารดาไปในพระราชพิธีราชาภิเษก เจ้าหญิงแอนน์ทรงเริ่มบำเพ็ญพระกรณียกิจเป็นครั้งแรกในราว พ.ศ. 2511–2513

กีฬาขี่ม้า

เจ้าหญิงโปรดการทรงม้า และรับสั่งว่าสิ่งนี้เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิตพระองค์ เมื่อพระชันษาได้ 21 ปี เจ้าหญิงแอนน์ทรงชนะการแข่งขันยูโรเปียนอีเวนทิงแชมเปียนชิป (European Eventing Championship) ประจำ พ.ศ. 2514 ซึ่งเป็นการแข่งขันชิงชนะเลิศระดับทวีป และทรงได้รับเลือกให้เป็นนักกีฬาแห่งปีประจำ พ.ศ. 2514 ด้วย เจ้าหญิงทรงเข้าร่วมการแข่งขันเป็นเวลาต่อมากว่า 5 ปี โดยทรงได้รับทูลเกล้าฯ เหรียญเงินที่จากการแข่งขันรายการเดียวกันที่ประเทศเยอรมนีตะวันตก และในการแข่งขันโอลิมปิกปีต่อมาที่ประเทศแคนาดา พระองค์ก็ทรงเข้าร่วมด้วยในฐานะนักกีฬาทีมชาติสหราชอาณาจักร

เจ้าหญิงแอนน์เป็นองค์ประธานสหพันธ์กีฬาขี่ม้านานาชาติระหว่าง พ.ศ. 2529–2537

เสกสมรสครั้งแรก

วันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516 เจ้าหญิงแอนน์ทรงเสกสมรสกับมาร์ก ฟิลิปส์ พระราชพิธีได้รับการถ่ายทอดไปทั่วโลก โดยมีผู้ชมกว่าหนึ่งร้อยล้านคน จากภาพ เด็กผู้ชายที่ประทับยืนด้านซ้ายสุดคือเจ้าชายเอ็ดเวิร์ด เด็กหญิงด้านขวาสุดคือเลดีซาราห์ แชตโท (พระธิดาในเจ้าหญิงมากาเร็ต) ในวันพระราชพิธีสมเด็จพระราชินีนาถรับสั่งกับมาร์กว่าพระราชทานตำแหน่งให้เป็นเอิร์ล แต่มาร์กปฏิเสธ เชื่อว่าเป็นพระราชประสงค์ของแอนน์ที่จะปกป้องพระโอรสพระธิดาที่จะเกิดในไม่ช้าจากสื่อ

พระโอรสและพระธิดา

เจ้าหญิงแอนน์มีพระโอรสธิดากับมาร์ก 2 คน ทั้งสองคนเกิดวันที่ 15 เช่นเดียวกับเจ้าหญิงแอนน์

• ปีเตอร์ ฟิลลิปส์ - รัชทายาทลำดับที่ 10 ของอังกฤษ เกิด 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520
• ซารา ฟิลลิปส์ - รัชทายาทลำดับที่ 11 ของอังกฤษ เกิด 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2524

พระราชกุมารี

เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2530 สมเด็จพระราชินีนาถทรงสถาปนาเจ้าหญิงแอนน์เป็น "ราชกุมารี" ซึ่งเป็นการสถาปนาตำแหน่งนี้ครั้งที่ 7 พระอิสริยยศนี้จะพระราชทานให้เฉพาะกับพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ของพระเจ้าแผ่นดินเท่านั้น สำหรับราชกุมารีพระองค์ก่อนคือเจ้าหญิงแมรี พระราชกุมารีและเคาน์เตสแห่งแฮร์วุด

ใน พ.ศ. 2539 เจ้าหญิงแอนน์เสด็จไปทรงร่วมพระราชกรณียกิจที่ประเทศสกอตแลนด์ ในขณะนั้นทรงดำรงพระอิสริยศักดิ์ทางทหาร ซึ่งมีลำดับพระยศสูงกว่าตำแหน่งของราชกุมารี

การหย่าและเสกสมรสครั้งที่สอง

เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2532 แอนน์และมาร์กประกาศว่าทั้งสองได้แยกกันอยู่มาเป็นเวลาหลายปีแล้ว และได้หย่าขาดจากกันในเดือนเมษายน พ.ศ. 2535 ในวันที่ 12 เดือนธันวาคมปีเดียวกันนั้นเอง แอนน์ทรงเสกสมรสอีกครั้ง กับทีโมที ลอเรนซ์ นายทหารเรือ ทั้งสองไม่มีพระโอรสธิดาร่วมกัน

พระกรณียกิจ

เจ้าหญิงแอนน์ทรงเริ่มบำเพ็ญพระราชกรณียกิจครั้งแรกเมื่อพระชันษาได้ 18 ปี เมื่อพระองค์ทรงทรงเปิดศูนย์การศึกษาและฝึกฝนที่ชรอปไชร์ พระองค์เสด็จพระราชดำเนินเยือนต่างประเทศอย่างเป็นทางการในเดือนพฤษภาคม ปีเดียวกันนั้น ทรงตามเสด็จฯ พระมารดาและพระบิดาไปยังประเทศออสเตรเลีย

พระกรณียกิจของเจ้าหญิงแอนน์นั้นมีมากมาย ทรงรับอุปถัมภ์มากกว่า 200 มูลนิธิ

พระอิสริยยศทางทหาร

เหมือนกับเจ้านายพระองค์อื่น แอนน์ทรงดำรงพระอิสริยยศทางการทหารด้วย และใน พ.ศ. 2545 พระองค์ทรงสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นสตรีคนแรกที่ไม่ใช่พระเจ้าแผ่นดินที่ฉลองพระองค์ด้วยชุดจอมพลไปในงานพระศพของสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี ทรงเป็นจอมพลหญิงทั้งในประเทศอังกฤษ แคนาดา ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์

พระอิสริยยศ

• 15 สิงหาคม พ.ศ. 2493 – 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 : เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงแอนน์แห่งเอดินบะระ (Her Royal Highness Princess Anne of Edinburgh)
• 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 – 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516 : เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงแอนน์แห่งสหราชอาณาจักร (Her Royal Highness The Princess Anne)
• 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2516 – 13 มิถุนายน พ.ศ. 2530 : เฮอร์รอยัลไฮเนส เจ้าหญิงแอนน์ นางฟิลลิปส์ (Her Royal Highness The Princess Anne, Mrs. Phillips)
• 13 มิถุนายน พ.ศ. 2530 – ปัจจุบัน : เฮอร์รอยัลไฮเนส พระราชกุมารี (Her Royal Highness The Princess Royal)

พระราชวงศ์

พงศาวลีของเจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี

8. จอร์จที่ 1 แห่งกรีซ                       4. เจ้าชายแอนดรูว์แห่งกรีซและเดนมาร์ก                             9. แกรนด์ดัชเชสโอลกา คอนสแตนตินอฟนาแห่งรัสเซีย                       2. เจ้าชายฟิลิปแห่งกรีซและเดนมาร์ก                                   10. เจ้าชายลูทวิชแห่งบัทเทินแบร์ค                       5. เจ้าหญิงอลิซแห่งบัทเทินแบร์ค                             11. เจ้าหญิงวิกตอเรียแห่งเฮสส์และไรน์                       1. เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี                                         12. จอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร                       6. จอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร                             13. เจ้าหญิงมาเรียแห่งเท็ค                       3. สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร                                   14. โคลด โบวส์-ลีออน เอิร์ลที่ 14 แห่งสตราธมอร์และคิงฮอร์น                       7. เลดี เอลิซาเบธ โบวส์-ลีออน                             15. เซซิเลีย นีนา คาเวนดิช-เบนทิงค์

แหล่งข้อมูลอื่น

• รายชื่อโครงการและมูลนิธิในพระอุปถัมป์ทั้งหมด (อังกฤษ)

ก่อนหน้า		เจ้าหญิงแอนน์ พระราชกุมารี		ถัดไป
เลดีลูอีส วินด์เซอร์		ลำดับการสืบสันตติวงศ์ ราชบัลลังก์สหราชอาณาจักร		ปีเตอร์ ฟิลลิปส์
โซฟี เคาน์เตสแห่งเวสเซ็กส์		ลำดับโปเจียม (ฝ่ายใน) แห่งสหราชอาณาจักร		เจ้าหญิงเบียทริซแห่งยอร์ก
เจ้าหญิงแมรี (พ.ศ. 2475–2508)		ราชกุมารี (The Princess Royal) (พ.ศ. 2530–ปัจจุบัน)		ยังอยู่ในตำแหน่ง

1. "Senior European Championship Results". British Eventing Governing Body. สืบค้นเมื่อ 15 September 2012.
2. Searcey, Ian (22 July 2012). "Olympic archive: equestrian Princess Anne (1972)". Channel 4. สืบค้นเมื่อ 14 March 2018.
3. Corrigan, Peter (14 December 2003). "Bravo for Jonny but Beeb need new act". The Independent. สืบค้นเมื่อ 24 February 2009.
4. "The Princess Royal and the Olympics". The Royal Family. สืบค้นเมื่อ 14 March 2018.
5. About FEI – History 16 February 2010 at the Wayback Machine., FEI official site; retrieved 21 February 2010.