เหยี่ยวดำ

เหยี่ยวดำ
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ (IUCN 3.1)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Aves
อันดับ:	Accipitriformes
วงศ์:	Accipitridae
สกุล:	Milvus
สปีชีส์:	M.  migrans
ชื่อทวินาม
Milvus migrans (Boddaert, 1783)
ชนิดย่อย
M. m. migrans (Boddaert, 1783) (พบในบางส่วนของยุโรป, ประเทศจีน, ปากีสถาน และซับซาฮาร่า ในแอฟริกา) M. m. lineatus (J. E. Gray, 1831) (พบในอนุทวีปอินเดีย, เทือกเขาหิมาลัย, อ่าวเปอร์เซีย, อินโดนีเซีย, ตอนใต้ของจีน และญี่ปุ่น เป็นนกอพยพในไทย) M. m. govinda (Sykes, 1832) (ตะวันออกของปากีสถาน, บางส่วนของอนุทวีปอินเดีย, อินโดจีน และแหลมมลายู เป็นนกประจำถิ่นในไทย) M. m. affinis (Gould, 1838) (ซูลาเวซี, ปาปัวนิวกินี, หมู่เกาะซุนดา, บางส่วนในออสเตรเลีย) M. m. formosanus (Kuroda, 1920) (เกาะไต้หวัน, เกาะไหหลำ)
สีดำและเหลือง-สถานที่อยู่ประจำ สีส้ม-พบเฉพาะในฤดูร้อน สีเขียว-พบได้ตลอดทั้งปี สีน้ำเงิน-พบเฉพาะในฤดูหนาว
ชื่อพ้อง
Falco migrans Boddaert, 1783 Milvus affinis Milvus ater Milvus melanotis

เหยี่ยวดำ (อังกฤษ: Black kite, Pariah kite; ชื่อวิทยาศาสตร์: Milvus migrans) เป็นเหยี่ยวชนิดหนึ่ง

จัดเป็นนกขนาดกลาง ขนาดลำตัวประมาณ 60-66 เซนติเมตร ตัวผู้และตัวเมียมีลักษณะเหมือนกันคือ ลำตัวสีน้ำตาลเข้มอมเหลืองทั้งด้านบนและด้านล่าง ปีกสีน้ำตาลเข้ม หางเป็นแฉกตื้น ๆ มองดูคล้ายง่าม ปากสั้นสีดำแหลมคม ปลายปากเป็นขอ หัวค่อนข้างใหญ่ คอสั้น ปีกยาว ส่วนนกที่ยังไม่โตเต็มที่ ลำตัวจะเป็นสีน้ำตาลอ่อน พร้อมกับมีขีดสีเหลืองอ่อนทั่วทั้งตัว

พบกระจายพันธุ์อยู่กว้างขวางในหลายพื้นที่ ตั้งแต่ยูเรเชีย, ออสตราเลเชีย และโอเชียเนีย จึงทำให้มีชนิดย่อยหลากหลายถึง 5 ชนิด (ดูในตาราง) และเป็นนกอพยพในหลายพื้นที่ในช่วงฤดูหนาว ในประเทศไทยพบได้ในป่าทางภาคเหนือ, ภาคกลางและภาคใต้

มีพฤติกรรมหากินในเวลากลางวัน ชอบบินอยู่ตามที่โล่งชายป่า ตามริมฝั่งทะเล หรือตามแม่น้ำลำคลองต่าง ๆ เพื่อหาอาหาร เมื่อจับเหยื่อได้ก็มักกินบนพื้นดิน หรืออาจนำไปกินบนต้นไม้ พบอยู่โดดเดี่ยว เป็นคู่หรือเป็นฝูง

เมื่อถึงฤดูผสมพันธุ์ เหยี่ยวดำจะทำรังรวมกันเป็นกลุ่มบนต้นไม้สูง ทั้งตัวผู้และตัวเมียจะช่วยกันสร้างรังด้วยกิ่งไม้เล็ก ๆ นำมาขัดสานกัน จากนั้นทั้งคู่จะช่วยกันกกไข่และเลี้ยงลูกอ่อน นกจะใช้เวลากกไข่นานประมาณ 29-32 วัน ออกไข่ครั้งละ 2-4 ฟอง ปกติ 3 ฟอง

ไข่ของเหยี่ยวดำ

เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535 ในการสำรวจในปี พ.ศ. 2559 ในประเทศไทยไม่พบเลย จึงทำให้ไม่ทราบว่าสูญพันธุ์ไปแล้วหรือไม่จากประเทศไทย

อ้างอิง

1. จาก IUCN (อังกฤษ)
2. เหยี่ยวดำ
3. เหยี่ยวดำ
4. หน้า 15, รุกป่าชายเลน ทำนกหายากใกล้สูญพันธุ์. ไทยรัฐปีที่ 68 ฉบับที่ 21643: วันจันทร์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2560 แรม 13 ค่ำ เดือน 5 ปีระกา

แหล่งข้อมูลอื่น

•   ข้อมูลเกี่ยวข้องกับ Milvus migrans จากวิกิสปีชีส์