ประเทศเบลารุส

พิกัดภูมิศาสตร์: 53°N 27°E / 53°N 27°E / 53; 27

เบลารุส (เบลารุส: Беларусь [bʲɛlaˈrusʲ] บฺแยลารูสฺย; รัสเซีย: Беларусь, Белоруссия) หรือชื่อทางการว่า สาธารณรัฐเบลารุส (เบลารุส: Рэспубліка Беларусь; รัสเซีย: Республика Беларусь) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเล ตั้งอยู่ในภูมิภาคยุโรปตะวันออก มีอาณาเขตติดต่อกับรัสเซีย ยูเครน โปแลนด์ ลิทัวเนีย และลัตเวีย เมืองหลวงของประเทศคือกรุงมินสค์ เมืองสำคัญของประเทศนี้ ได้แก่ เบรสต์ กรอดโน กอเมล และวีเซียบสค์ พื้นที่มากกว่า 40% ของขนาดประเทศ 207,600 ตารางกิโลเมตร (80,200 ตารางไมล์) เป็นป่าไม้ ภาคเศรษฐกิจหลักของประเทศคืออุตสาหกรรมบริการและการผลิต จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 20 ดินแดนที่กลายมาเป็นประเทศเบลารุสในปัจจุบันเคยถูกรัฐต่าง ๆ ในหลาย ๆ ยุคยึดครอง ซึ่งรวมถึงราชรัฐโปลอตสค์ (คริสต์ศตวรรษที่ 11 ถึง 14), แกรนด์ดัชชีลิทัวเนีย, เครือจักรภพโปแลนด์–ลิทัวเนีย และจักรวรรดิรัสเซีย

สาธารณรัฐเบลารุส Рэспубліка Беларусь (เบลารุส) Республика Беларусь (รัสเซีย)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
เพลงชาติ:  Дзяржаўны Гімн Рэспублікі Беларусь Dziaržaŭny Himn Respubliki Bielaruś ("เพลงชาติสาธารณรัฐเบลารุส")
แสดงลูกโลก แสดงทวีปยุโรป ที่ตั้งของ ประเทศเบลารุส  (เขียว) ในยุโรป  (เทาเข้ม)  —  [คำอธิบายสัญลักษณ์]
เมืองหลวง และ ใหญ่สุด	มินสค์ 53°55′N 27°33′E / 53.917°N 27.550°E / 53.917; 27.550
ภาษาราชการ	เบลารุส รัสเซีย^a
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่ได้รับการยอมรับ	โปแลนด์ ยูเครน ยิดดิช
กลุ่มชาติพันธุ์ (2019)	84.9% ชาวเบลารุส 7.5% รัสเซีย 3.1% โปแลนด์ 1.7% ชาวยูเครน 2.8% อื่น ๆ
ศาสนา (2011)	55.4% คริสต์ —48.3% อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ —7.1% นิกายอื่น ๆ 41.1% ไม่มีศาสนา 2.4% อื่น ๆ 1.1% ไม่ระบุ
เดมะนิม	ชาวเบลารุส
การปกครอง	รัฐเดี่ยว สาธารณรัฐระบบประธานาธิบดีภายใต้ระบอบเผด็จการ
• ประธานาธิบดี	อเล็กซานเดอร์ ลูคาเชนโค (โต้แย้ง)
• นายกรัฐมนตรี	โรมัน กอลอฟเชนโค
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภา
• สภาสูง	สภาสาธารณรัฐ
• สภาล่าง	สภาผู้แทนราษฎร
ก่อตั้ง
• ดัชชีปาลอตสก์	ค.ศ. 987
• ราชรัฐตูรอฟ	คริสต์ศตวรรษที่ 10
• แกรนด์ดัชชีลิทัวเนีย	ค.ศ. 1236
• สาธารณรัฐประชาชนเบลารุส	9 มีนาคม ค.ศ. 1918
• เป็นเอกราชจากรัสเซีย	25 มีนาคม ค.ศ. 1918
• ประกาศเป็นรัฐเอกราช	27 กรกฎาคม ค.ศ. 1990
• เป็นเอกราชจากสหภาพโซเวียต	25 สิงหาคม ค.ศ. 1991
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน	15 มีนาคม ค.ศ. 1994
• การแก้ไขครั้งสุดท้าย	17 ตุลาคม ค.ศ. 2004
พื้นที่
• รวม	207,595 ตารางกิโลเมตร (80,153 ตารางไมล์) (อันดับที่ 84)
• แหล่งน้ำ (%)	1.4% (2.830 ตารางกิโลเมตร หรือ 1.093 ตารางไมล์)^b
ประชากร
• 2021 ประมาณ	ไม่สามารถเรนเดอร์คุณสมบัติ population ได้: ไม่พบคุณลักษณะ population (อันดับที่ 96)
• สำมะโนประชากร 2019	9,413,446
• ความหนาแน่น	45.8 ต่อตารางกิโลเมตร (118.6 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 142)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2020 (ประมาณ)
• รวม	185.889 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 69)
• ต่อหัว	19,758 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 66)
จีดีพี (ราคาตลาด)	2020 (ประมาณ)
• รวม	57.708 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 75)
• ต่อหัว	6,133 ดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 84)
จีนี (2019)	25.3 ต่ำ
HDI (2019)	0.823 สูงมาก · อันดับที่ 53
สกุลเงิน	รูเบิลเบลารุส (BYN)
เขตเวลา	UTC+3 (เวลามอสโก)
รูปแบบวันที่	วว.ดด.ปปปป
ขับรถด้าน	ขวา
รหัสโทรศัพท์	+375
โดเมนบนสุด	.by .бел
เว็บไซต์ belarus.by
^ แม่แบบ:Belarus Constitution ^ . FAO. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 26 January 2012. สืบค้นเมื่อ 16 February 2013.

ในช่วงหลังการปฏิวัติรัสเซียใน ค.ศ. 1917 เบลารุสประกาศเอกราชในฐานะสาธารณรัฐประชาชนเบลารุส แต่สหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซียได้เข้ายึดครอง สาธารณรัฐโซเวียตสังคมนิยมเบียโลรัสเซียได้กลายเป็นสาธารณรัฐองค์ประกอบผู้ก่อตั้งสหภาพโซเวียตใน ค.ศ. 1922 และเปลี่ยนชื่อเป็นสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเบียโลรัสเซีย (Byelorussian SSR) ดินแดนของเบลารุสเกือบครึ่งหนึ่งถูกผนวกเป็นส่วนหนึ่งของโปแลนด์หลังจากสงครามโปแลนด์–โซเวียตใน ค.ศ. 1919–1921 พรมแดนส่วนใหญ่ของเบลารุสมีลักษณะอย่างปัจจุบันตั้งแต่ ค.ศ. 1939 เมื่อดินแดนบางส่วนของสาธารณรัฐโปแลนด์ที่ 2 ถูกผนวกเข้ากับเบลารุสอีกครั้งหลังจากการรุกรานโปแลนด์ของสหภาพโซเวียต และได้ข้อสรุปหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ปฏิบัติการต่าง ๆ ทางทหารทำให้เบลารุสเสียหายอย่างรุนแรง โดยสูญเสียประชากรราวหนึ่งในสามและทรัพยากรทางเศรษฐกิจมากกว่าครึ่ง สาธารณรัฐได้รับการพัฒนาขื้นใหม่อีกครั้งหลังสงคราม ใน ค.ศ. 1945 สาธารณรัฐเบียโลรัสเซียกลายเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของสหประชาชาติพร้อมกับสหภาพโซเวียตและสาธารณรัฐยูเครน

รัฐสภาสาธารณรัฐเบลารุสประกาศอำนาจอธิปไตยของเบลารุสเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1990 และในระหว่างการล่มสลายของสหภาพโซเวียต เบลารุสได้ประกาศเอกราชเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1991 อเล็กซานเดอร์ ลูคาเชนโค ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนแรกของประเทศมาตั้งแต่ ค.ศ. 1994 นักข่าวตะวันตกบางคนได้ขนานนามเบลารุสว่าเป็น "เผด็จการสุดท้ายของยุโรป" เนื่องมาจากรูปแบบรัฐบาลซึ่งลูคาเชนโคได้นิยามเองว่าเป็นอำนาจนิยม ลูคาเชนโคยังคงใช้นโยบายหลายประการจากยุคโซเวียต เช่น กรรมสิทธิ์ของรัฐในเศรษฐกิจส่วนใหญ่ การเลือกตั้งภายใต้กฎของลูคาเชนโคถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางว่าไม่ยุติธรรม และตามรายงานของประเทศและองค์กรระหว่างประเทศต่าง ๆ การต่อต้านทางการเมืองได้ถูกปราบปรามอย่างรุนแรง เบลารุสเป็นประเทศสุดท้ายในยุโรปที่ยังคงใช้โทษประหารชีวิต คะแนนดัชนีประชาธิปไตยของเบลารุสนั้นต่ำที่สุดในยุโรป เบลารุสถูกระบุว่า "ไม่เสรี" โดยองค์การฟรีดอมเฮาส์ ถูกระบุว่า "ถูกกดขี่" ในดัชนีเสรีภาพทางเศรษฐกิจ และได้รับการจัดอันดับว่าเป็นประเทศที่เลวร้ายที่สุดสำหรับเสรีภาพสื่อในยุโรป ในดัชนีเสรีภาพสื่อประจำ ค.ศ. 2013–2014 ซึ่งองค์กรนักข่าวไร้พรมแดนเป็นผู้เผยแพร่โดยจัดเบลารุสอยู่ในอันดับที่ 157 จาก 180 ประเทศทั่วโลก

ใน ค.ศ. 2000 เบลารุสและรัสเซียได้ลงนามในสนธิสัญญาเพื่อความร่วมมือที่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น โดยก่อตั้งรัฐสหภาพรัสเซียและเบลารุส กว่าร้อยละ 70 ของประชากรเบลารุสจำนวน 9.49 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตเมือง ประชากรมากกว่าร้อยละ 80 เป็นชาวเบลารุส ชนกลุ่มน้อยขนาดใหญ่ได้แก่ ชาวรัสเซีย, โปแลนด์ และยูเครน นับตั้งแต่การลงประชามติใน ค.ศ. 1995 ประเทศเบลารุสมีภาษาราชการสองภาษาคือภาษาเบลารุสและภาษารัสเซีย รัฐธรรมนูญของเบลารุสไม่ได้ประกาศศาสนาอย่างเป็นทางการ แต่ศาสนาหลักของประเทศคือศาสนาคริสต์นิกายอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ ศาสนาที่แพร่หลายมากเป็นอันดับสองของเบลารุสคือนิกายโรมันคาทอลิกซึ่งมีผู้นับถือจำนวนน้อยกว่ามาก ถึงกระนั้นเบลารุสก็เฉลิมฉลองวันคริสต์มาสและอีสเตอร์ของทั้งออร์ทอดอกซ์และคาทอลิกในฐานะวันหยุดประจำชาติ เบลารุสเป็นสมาชิกของสหประชาชาตินับตั้งแต่ก่อตั้ง, เครือรัฐเอกราช, องค์การสนธิสัญญาความมั่นคงร่วมกัน, สหภาพเศรษฐกิจยูเรเชีย และขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด เบลารุสไม่ได้แสดงความปรารถนาที่จะเข้าร่วมสหภาพยุโรป แต่อย่างไรก็ตามก็ยังคงรักษาความสัมพันธ์ทวิภาคีกับองค์การ และในทำนองเดียวกันเบลารุสมีส่วนร่วมในโครงการสองโครงการของสหภาพยุโรป คือ หุ้นส่วนตะวันออกและการริเริ่มที่บากู

ประวัติศาสตร์

ดูบทความหลักที่: ประวัติศาสตร์เบลารุส

ประเทศเบลารุสเริ่มจากการตั้งถิ่นฐานของชาวสลาฟในอดีต เกิดเป็นราชอาณาจักร ภายหลังสวามิภักดิ์ต่อราชอาณาจักรเคียฟ ต่อมาถูกลิทัวเนียยึดครอง เมื่อประกาศเอกราชได้ไม่นานก็ถูกสหภาพโซเวียตเข้ายึดครองอีก ประเทศเบลารุส ได้รับเอกราชจากอดีตสหภาพโซเวียตเมื่อปีพ.ศ. 2534 เป็นหนึ่งในสิบสองประเทศของเครือรัฐเอกราช (Commonwealth of Indepentdent State)

การเมืองการปกครอง

การเมืองเบลารุสนั้นคล้ายคลึงกับรัสเซีย เพราะเคยเป็นส่วนหนึ่งของรัสเซียและได้รับอิทธิพลจากรัสเซียมาก่อน

การแบ่งเขตการปกครอง

ประเทศเบลารุสแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 จังหวัด (provinces - voblasts) ซึ่งตั้งชื่อจังหวัดตามเมืองที่เป็นศูนย์กลางการบริหารของจังหวัดนั้น ๆ จังหวัดต่าง ๆ จะแบ่งเขตย่อยลงไปเป็น เขต (districts - raions) ส่วนกรุงมินสค์ซึ่งอยู่ในพื้นที่จังหวัดมินสค์ มีสถานะพิเศษไม่ขึ้นกับจังหวัดใด ๆ การแบ่งเขตการปกครองออกเป็นจังหวัดนั้นมีมาตั้งแต่สมัยโซเวียต

 

(เมืองศูนย์กลางการบริหารอยู่ในวงเล็บ)

1. มินสค์ เมืองหลวงของเบลารุส
2. จังหวัดเบรสต์ (เบรสต์)
3. จังหวัดกอเมล (กอเมล)
4. จังหวัดกรอดนา (กรอดนา)
5. จังหวัดมากีลอฟ (มากีลอฟ)
6. จังหวัดมินสค์ (มินสค์)
7. จังหวัดวีเซียบสค์ (วีเซียบสค์)

กองทัพ

ดูบทความหลักที่: กองทัพเบลารุส

กองกำลังกึ่งทหาร

เศรษฐกิจ

การพัฒนาทางเศรษฐกิจ

สถานการณ์เศรษฐกิจ

การท่องเที่ยว

ดูบทความหลักที่: การท่องเที่ยวในประเทศเบลารุส

โครงสร้างพื้นฐาน

คมนาคม และ โทรคมนาคม

วิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี

สาธารณสุข

การศึกษา

ประชากร

เชื้อชาติ

ศาสนา

แหล่งข้อมูลต่าง ๆ ของรัฐบาลเบลารุส กล่าวว่า ในประเทศมีประชากร 58.9% ที่นับถือศาสนาใดศาสนาหนึ่ง (ตรวจสอบเมื่อเดือน พฤศจิกายน ปีค.ศ. 2011) ภายใน 58.9% นั้น โดยมากนับถือศาสนาคริสต์นิกายต่าง ๆ ซึ่งในทั่วทั้งประเทศ มีประชากร 82% ที่นับถือ คริสต์ศาสนาคริสตจักรออร์ทอดอกซ์ส่วนผู้ที่นับถือนิกายโรมันคาทอลิก โดยมากอาศัยอยู่ในบริเวณทิศตะวันออกของประเทศ บางเขตแดนมีผู้คนนับถือคริสต์ศาสนาคริสตจักรโปรเตสแตนท์ (ซึ่งเป็นคริสตจักรที่กำเนิดขึ้นตั้งแต่ช่วงเวลาที่เขตแดนเบลารุสได้เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรสวีเดน) ในประเทศ มีชนกลุ่มน้อยนับถือศาสนาต่าง ๆ อีกด้วย ได้แก่ คริสต์ศาสนาคริสตจักรกรีกคาทอลิก ศาสนายูดาห์ อิสลาม และ ลัทธินอกศาสนาใหม่ (Neopaganism) มีประชากรจำนวนมากที่ได้เปลี่ยนแปลงศาสนาของตนในช่วงเวลาที่ประเทศเบลารุสได้เป็นส่วนหนึ่งของประเทศรัสเซีย โดยประชากรโดยมากได้เปลี่ยนจากศาสนาคริสต์แบบกรีกคาทอลิกเป็นคาทอลิกแบบรัสเซีย

ภาษา

เบลารุสมีภาษาราชการ 2 ภาษา คือ ภาษาเบลารุสและภาษารัสเซีย ซึ่งเป็นภาษาที่อยู่ในตระกูลภาษาเดียวกัน โดยทั้งสองจัดอยู่ในกลุ่มภาษาสลาวิก มีไวยากรณ์ ระบบเสียง และคำศัพท์ที่คล้ายคลึงกัน ประชากรโดยมากใช้ภาษารัสเซียเป็นหลักและใช้เป็นภาษาแรกโดยมีผู้พูดประมาณ 6,670,000 คน ส่วนภาษาเบลารุส มีผู้พูดประมาณ 2,220,000 คน (ตรวจสอบเมื่อ ค.ศ. 2009)

กีฬา

ดูบทความหลักที่: เบลารุสในโอลิมปิก และ เบลารุสในพาราลิมปิก

วัฒนธรรม

ดูบทความหลักที่: วัฒนธรรมเบลารุส

แหล่งมรดกโลก

สถาปัตยกรรม

ดนตรี และ นาฏศิลป์

อาหาร

 

ดรานิคี (draniki) อาหารประจำชาติ

อาหารเบลารุสมักจะประกอบด้วย พืชผักต่าง ๆ เนื้อสัตว์ (โดยมากเป็นเนื้อหมู) และขนมปัง ประชาชนโดยมากมักรับประทานอาหารประเภทที่ใช้เวลาหุงต้มช้า ๆ หรือจะเป็นอาหารประเภทตุ๋นจนสุกนิ่ม ชาวเบลารุสส่วนใหญ่มักจะรับประทานอาหารมื้อเช้าแบบเบา ๆ แต่ว่าอีกสองมื้อจะเป็นอาหารชุดใหญ่ โดยอาหารค่ำจะเป็นมื้อที่ใหญ่ที่สุด ชาวเบลารุสมักรับประทานขนมปังที่ทำจากข้าวสาลีและข้าวไรย์ แต่ว่าข้าวไรย์เป็นวัตถุดิบที่ค้นหาได้ง่ายสะดวกกว่า เพราะว่าภูมิอากาศของประเทศทำให้การปลูกเพาะข้าวสาลียากกว่า เมื่อเวลามีแขกมาเยี่ยมเยียนบ้าน เจ้าของเจ้าบ้านมักจะนำขนมปังกับเกลือให้แก่แขกที่มาหา เพื่อแสดงบ่งบอกความเป็นมิตร

สื่อสารมวลชน

ดูบทความหลักที่: สื่อสารมวลชนในประเทศเบลารุส

วันหยุด

ดูบทความหลักที่: รายชื่อวันสำคัญของเบลารุส

อ้างอิง

1. "Belarus in figures 2021" (PDF). National Statistical Committee of the Republic of Belarus. 2021.
2. "Religion and denominations in the Republic of Belarus" (PDF). Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Belarus. November 2011. สืบค้นเมื่อ 2021-06-29. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "mfa" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน
3. "Belarus leader Lukashenko holds secret inauguration amid continuing protests". france24.com. 23 September 2020.
4. "Belarus: Mass protests after Lukashenko secretly sworn in". BBC News. 23 September 2020.
5. "Lukashenko appoints new government". eng.belta.by. 19 August 2020.
6. "World Economic Outlook Database, October 2020". IMF.org. International Monetary Fund. สืบค้นเมื่อ 5 May 2020.
7. "GINI index (World Bank estimate) – Belarus". World Bank. สืบค้นเมื่อ 12 August 2021.
8. Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. pp. 343–346. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
9. "Time Zone & Clock Changes in Minsk, Belarus". www.timeanddate.com.
10. "Icann Адобрыла Заяўку Беларусі На Дэлегаванне Дамена Першага Ўзроўню З Падтрымкай Алфавітаў Нацыянальных Моў.Бел". สืบค้นเมื่อ 26 August 2014.
11. . Belstat.gov.by. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 18 มกราคม 2013. สืบค้นเมื่อ 4 ตุลาคม 2012. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
12. Abdelal, Rawi (2001). National purpose in the world economy: post-Soviet states in comparative perspective. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-3879-0.
13. Taylor & Francis Group (2004). Europa World Year, Book 1. Europa publications. ISBN 978-1-85743-254-1.
14. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ uni3
15. Axell, Albert (2002). Russia's Heroes, 1941–45. Carroll & Graf Publishers. p. 247. ISBN 0-7867-1011-X.
16. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 12 July 2014. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
17. "The World Factbook". cia.gov. สืบค้นเมื่อ 4 March 2016.
18. Rausing, Sigrid (7 October 2012). "Belarus: inside Europe's last dictatorship". The Guardian. London. สืบค้นเมื่อ 7 August 2014.
19. . Berlin. Reuters. 4 March 2012. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2015-10-06. สืบค้นเมื่อ 2019-03-01. ...German Foreign Minister's branding him 'Europe's last dictator'
20. "Profile: Alexander Lukashenko". BBC News. BBC. 9 January 2007. สืบค้นเมื่อ 7 August 2014. '..an authoritarian ruling style is characteristic of me [Lukashenko]'
21. "Essential Background – Belarus". Human Rights Watch. 2005. สืบค้นเมื่อ 26 March 2006.
22. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ amnesty
23. "Office for Democratic Institutions and Human Rights – Elections – Belarus". สืบค้นเมื่อ 28 December 2010.
24. "Belarus's election: What should the EU do about Belarus?". 27 December 2010. สืบค้นเมื่อ 28 December 2010.
25. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 13 พฤษภาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 28 ธันวาคม 2010. Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
26. , Reporters Without Borders, มกราคม 2014, คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2014, สืบค้นเมื่อ 6 มีนาคม 2014 Unknown parameter |deadurl= ignored (help)
27. "The official Internet portal of the President of the Republic of Belarus. RusPDAVersion for Visually Impaired People".
28. "Belarusian Religion statistics, definitions and sources". Nationmaster.com. สืบค้นเมื่อ 2013-04-29.
29. Lewis, M. Paul, Gary F. Simons, and Charles D. Fennig (eds.). 2015. Ethnologue: Languages of the World, Eighteenth edition. Dallas, Texas: SIL International. [1]
30. Canadian Citizenship and Immigration – Cultures Profile Project – Eating the Belarusian Way. Published in 1998. Retrieved 21 March 2007.

บรรณานุกรม

• Birgerson, Susanne Michele (2002). After the Breakup of a Multi-Ethnic Empire. Praeger/Greenwood. ISBN 0-275-96965-7.
• Minahan, James (1998). Miniature Empires: A Historical Dictionary of the Newly Independent States. Greenwood. ISBN 0-313-30610-9.
• Olson, James Stuart; Pappas, Lee Brigance; Pappas, Nicholas C. J. (1994). Ethnohistorical Dictionary of the Russian and Soviet Empires. Greenwood Press. ISBN 0-313-27497-5.
• Plokhy, Serhii (2001). The Cossacks and Religion in Early Modern Ukraine. Oxford University Press. ISBN 0-19-924739-0.
• Richmond, Yale (1995). From Da to Yes: Understanding the East Europeans. Intercultural Press. ISBN 1-877864-30-7.
• Vauchez, André; Dobson, Richard Barrie; Lapidge, Michael (2001). Encyclopedia of the Middle Ages. Routledge. ISBN 1-57958-282-6.
• Zaprudnik, Jan (1993). . Westview Press. ISBN 0-8133-1794-0. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2 May 2016.

อ่านเพิ่ม

• Bennett, Brian M. The Last Dictatorship in Europe: Belarus under Lukashenko (Columbia University Press, 2011)
• Frear, Matthew. Belarus Under Lukashenka: Adaptive Authoritarianism (Routledge, 2015)
• Korosteleva, Elena A. (June 2016). "The European Union and Belarus: Democracy Promotion by Technocratic Means?" Democratization 23: 4 pp. 678–698. doi:10.1080/13510347.2015.1005009.
• Levy, Patricia; Spilling, Michael (2009). Belarus. New York: Benchmark Books. ISBN 978-0-7614-3411-5.
•   Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Minsk (government)" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. 18 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 555, 556.
• Marples, David. 'Our Glorious Past': Lukashenka's Belarus and the Great Patriotic War (Columbia University Press, 2014)
• Parker, Stewart. The Last Soviet Republic: Alexander Lukashenko's Belarus (Trafford Publishing, 2007)
• Rudling, Pers Anders. The Rise and Fall of Belarusian Nationalism, 1906–1931 (University of Pittsburgh Press; 2014) 436 pages
• Ryder, Andrew (1998). Eastern Europe and the Commonwealth of Independent States. Routledge. ISBN 1-85743-058-1.
• Silitski, Vitali; Jan Zaprudnik (2010). The A to Z of Belarus. Scarecrow Press. ISBN 9781461731740. Unknown parameter |name-list-style= ignored (help)
• Snyder, Timothy (2004). The Reconstruction of Nations: Poland, Ukraine, Lithuania, Belarus, 1569–1999
• Szporluk, Roman (2000). Russia, Ukraine, and the Breakup of the Soviet Union. Hoover Institution Press. ISBN 0-8179-9542-0.
• Treadgold, Donald; Ellison, Herbert J. (1999). Twentieth Century Russia. Westview Press. ISBN 0-8133-3672-4.
• Vakar, Nicholas Platonovich. Belorussia: The Making of a Nation: A Case Study (Harvard UP, 1956).
• Vakar, Nicholas Platonovich. A Bibliographical Guide to Belorussia (Harvard UP, 1956)

แหล่งข้อมูลอื่น

• Website of the Republic of Belarus by BelTA news agency
• Belarus. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
• ประเทศเบลารุส ที่เว็บไซต์ Curlie
• FAO Country Profiles: Belarus